ตอนที่ 307 ซู หนิงซวง สวยจริงๆ เลยนะ โชคดีของ เสี่ยวเฉิน แล้ว
อีกคนหนึ่งคืออดีตมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของโลก บิล เกตส์!
การที่จะซื้อโรงแรมโฟร์ซีซั่น หางโจว แอท เวสท์เลค จากกลุ่มโฟร์ซีซั่นนั้น คงเป็นเรื่องยากจนเกือบเป็นไปไม่ได้
จ้าว เจิ้นหยวน ไม่ได้ไม่เชื่อในตัว เย่เฉิน เพียงแต่ว่ามันยากมาก แม้แต่ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในหางโจวก็ยังทำไม่ได้
แต่อย่างไรก็ตาม ใครจะรู้ บางทีท่านประธานของเราอาจทำได้จริงๆ และสามารถซื้อโรงแรมโฟร์ซีซั่น หางโจว แอท เวสท์เลค ได้..
แน่นอนว่าความเป็นไปได้คงไม่ถึง 1%
“ท่านประธาน ท่านเพิ่งลงจากเครื่องบินคงเหนื่อยแล้ว พวกเราขอตัวก่อน ท่านพักผ่อนเถอะครับ”
จ้าว เจิ้นหยวน เอ่ยขึ้นมา แม้ว่าเขาจะหวังให้ ท่านประธาน ไปเยี่ยมชมสโมสรในวันนี้ แต่เขาก็ไม่ได้รีบร้อน
“ตกลง ขอบคุณพวกคุณมาก”
การจัดเตรียมของสโมสรเฟิงหั่วเฮยฉีทำได้อย่างดีเยี่ยม เย่เฉิน เองรู้สึกพึงพอใจมาก
“อ้อ ท่านประธาน ถ้าท่านรู้สึกหิว ท่านสามารถไปที่ห้องอาหารจินซาภายในโรงแรม มันเป็นห้องอาหารแห่งเดียวในหางโจวที่ได้รับรางวัล ‘แบล็คเพิร์ล ธรี ไดมอนด์’ รสชาติของอาหารที่นั่นถือว่าเป็นที่สุดในหางโจวเลยครับ”
“ถ้าท่านมีอะไรต้องการ ก็เรียกผมได้ตลอด ผมพร้อมรับใช้ทุกเวลา”
จ้าว เจิ้นหยวน เสริมขึ้น
หลังจากพูดเสร็จแล้ว จ้าว เจิ้นหยวน และสมาชิกของสโมสรอีกไม่กี่คนก็ออกไป
ในห้องชุดขนาดใหญ่ เหลือเพียง เย่เฉิน และซู หนิงซวง เท่านั้น
เย่เฉิน และซู หนิงซวง พักผ่อนกันสักครู่ แล้วไปที่ห้องอาหารจินซาภายในโรงแรมเพื่อทานอาหารกลางวัน
ไม่เสียชื่อว่าเป็นห้องอาหารที่ได้รับรางวัล ‘แบล็คเพิร์ล ธรี ไดมอนด์’ รสชาติอร่อยมากจริงๆ
ในบรรดาอาหารที่ เย่เฉิน เคยทานมา สามารถจัดอยู่ในอันดับที่สองได้เลย
สำหรับอันดับหนึ่งนั้น แน่นอนว่าคือ ..อาหารที่เขาทำเอง
“ตอนเย็นอาจจะรับคุณตาคุณยายมาทานข้าวที่นี่”
เย่เฉิน พึมพำเบาๆ
ช่วงบ่ายเขาวางแผนจะไปเยี่ยมคุณตาคุณยาย และตอนเย็นจะได้ทานข้าวด้วยกัน ที่นี่เป็นสถานที่ที่ดีมาก วิวโดยรอบๆ ก็สวยงาม เขาคิดว่าคุณตาคุณยายของเขา พวกท่านก็คงน่าจะชอบเช่นกัน
หลังจากทานอาหารเสร็จ เย่เฉิน และซู หนิงซวง กลับไปที่ห้องชุดของโรงแรม หยิบของขวัญที่เตรียมไว้ให้สำหรับคุณตาคุณยายของเขา แล้วพา ซู หนิงซวง ออกจากโรงแรมโฟร์ซีซั่น หางโจว แอท เวสท์เลค
คุณตาคุณยายพักอยู่ที่บ้านของคุณลุงของ เย่เฉิน
คุณลุงของ เย่เฉิน เป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัทแห่งหนึ่ง ฐานะครอบครัวก็ดีมาก
เมื่อปีที่แล้ว คุณลุงของเขาซื้อห้องชุดขนาดใหญ่กว่า 200 ตารางเมตรในหางโจว ปีนี้เขาเลยพาคุณตาคุณยายมาอยู่ด้วยกัน
เนื่องจากก่อนหน้านี้สมัยเรียนมัธยมปลาย ตารางเรียนค่อนข้างแน่น นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ เย่เฉิน ได้มาเยี่ยม หลังจากที่คุณลุงย้ายบ้านไปแล้ว
และเมื่อคืนนี้ เย่เฉิน เองก็ได้ขอที่อยู่จากแม่ของเขามาแล้ว
หลังจากเปิดระบบนำทาง ประมาณสี่สิบถึงห้าสิบนาที เย่เฉิน และซู หนิงซวง ก็มาถึงที่หมาย
เป็นชุมชนหรูแห่งหนึ่งในหางโจว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ไม่กี่นาทีต่อมา เย่เฉิน เคาะประตูบ้านของคุณลุงของเขา
“ใครน่ะ?”
เสียงของผู้หญิงสูงอายุที่ฟังดูอบอุ่น และอ่อนโยนดังขึ้น ไม่นานนัก ประตูบ้านก็ถูกเปิดออก คนที่เปิดประตูคือ คุณยายของ เย่เฉิน
“เสี่ยวเฉิน?”
เมื่อเห็น เย่เฉิน คุณยายของเขาก็ดูดีใจมากจนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“เสี่ยวเฉิน เข้ามาให้ยายดูหน่อยสิ”
คุณยายรู้สึกตื่นเต้นมาก หลังจากที่ไม่ได้เจอ เย่เฉิน มานาน
“คุณยายครับ นี่คือแฟนของผม ซู หนิงซวง”
เย่เฉิน แนะนำ ซู หนิงซวง ให้คุณยายรู้จัก
แฟน?
เมื่อได้ยินคำนี้ คุณยายก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นไปอีก
“สวัสดีคะ คุณยาย”
ซู หนิงซวง ทักทายคุณยายอย่างสุภาพมาก
“ซู ..หนิงซวง ช่างเป็นชื่อที่ดีจริงๆ”
คุณยายของ เย่เฉิน เอ่ยชม
“หนิงซวง สวยจริงๆ เลยนะ โชคดีของ เสี่ยวเฉิน แล้ว”
ขณะพูด คุณยายก็จับมือ เย่เฉิน และซู หนิงซวง แล้วพาพวกเขาเข้าไปข้างในบ้าน
“ตาเฒ่า ตาเฒ่า มาดูเร็ว เสี่ยวเฉิน พาแฟนมาเยี่ยมเราแล้ว”
หลังจากเข้ามาแล้วคุณยายก็ตะโกนด้วยความตื่นเต้น
“อะไรนะ?”
คุณตารีบเดินออกมา
“คุณตา”
“สวัสดีคะ คุณตา”
เย่เฉิน และซู หนิงซวง ทักทายพร้อมกัน
“นี่คือแฟนของ เสี่ยวเฉิน หนิงซวง”
คุณยายแนะนำ
“คุณตาคุณยาย นี่คือของบำรุงเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมกับ หนิงซวง เตรียมมาให้”
เย่เฉิน และซู หนิงซวง วางของที่นำมา ของไม่ได้มากมายอะไรนัก
ในเจียงโจวไม่มีของดีอะไรเท่าไหร่ เย่เฉิน ช่วงนี้อยู่ที่หางโจว ถ้าเห็นอะไรเหมาะสมเขาก็จะซื้อมาให้คุณตาคุณยายทีหลัง
“เอาของขวัญอะไรมากัน รีบมานั่งก่อนเถอะ”
คุณตาคุณยายของเขาไม่ได้สนใจของขวัญอะไรเลย กลับเชิญ เย่เฉิน และซู หนิงซวง ให้มานั่งลงด้วยความกระตือรือร้น
“จริงสิ คุณตา นี่คือชาต้าหงเผาที่ผมเตรียมมาให้คุณตา รสชาติดีทีเดียว”
พูดพลาง เย่เฉิน ก็หยิบชาแม่พันธุ์ต้าหงเผาจากภูเขาอู่อี๋ซานที่เตรียมมาออกมาให้กับคุณตา ซึ่งชานี้ถือเป็นของขวัญที่ เย่เฉิน ตั้งใจเลือกมาเป็นพิเศษ
คุณตาของเขาชอบดื่มชาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อได้ชารสชาติดีแบบนี้มา เย่เฉิน จึงอยากนำมาให้คุณตาได้ลองชิม
เย่เฉิน และซู หนิงซวง นั่งลง และพูดคุยกับคุณตาคุณยาย
เวลาผ่านไปกว่าชั่วโมง จู่ๆ ก็มีเสียงแก๊กดังขึ้น
ประตูบ้านก็ถูกเปิดออก และผู้หญิงวัยกลางคนสวมสร้อยไข่มุกถือกระเป๋าเดินเข้ามา
เธอคือ คุณป้าของ เย่เฉิน นั่นเอง
“คุณป้า”
เย่เฉิน ทักทาย
“อืม เสี่ยวเฉิน ปิดเทอมแล้วเหรอ?”
เมื่อเห็น เย่เฉิน คุณป้า พูดทักทายเขาอย่างผิวเผิน แต่ก็ไม่ได้ดูอบอุ่นมากนัก
“สวัสดีค่ะ คุณป้า หนูเป็นแฟนของ เย่เฉิน”
ซู หนิงซวง ทักทายเช่นกัน
“สวัสดีจ้ะ”
คุณป้าวางกระเป๋าลง และเดินมานั่งร่วมวงสนทนาด้วย
คุยไปคุยมาก็ต้องวนมาถึงเรื่องเรียน
“เสี่ยวเฉิน ปีนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง?”
คุณป้า ถาม
“ก็ดีครับ”
เย่เฉิน ตอบอย่างถ่อมตัวมาก
“อะไรคือแค่ดี เสี่ยวเฉิน ขึ้นมหาวิทยาลัยแล้วอย่าปล่อยตัว ต้องตั้งใจเรียน และต้องพยายามให้มาก”
คุณป้า เอ่ยสอน เย่เฉิน พูดด้วยท่าทีเหมือนให้คำแนะนำแต่แฝงด้วยท่าทีเหนือกว่าเล็กน้อย
“ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย เอาแค่พี่ชายเธอ ปีนี้เขาสอบได้ที่สิบของระดับชั้นปีเลยนะ”
คุณป้าพูดถึงลูกชายของเธอเอง ซึ่งก็คือพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง)ของ เย่เฉิน
“ใช่แล้ว เสี่ยวเฉิน เธอเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ได้เข้าร่วมสภานักศึกษาบ้างไหม?”
คุณป้า ยังคงถามต่อ
“ไม่เลยครับ”
เย่เฉิน ส่ายศีรษะ
เขาไม่สนใจเข้าสภานักศึกษาอะไรพวกนี้เลย
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ นั่นคือการทำภารกิจท้าทายในเกม ซึ่งไหนเลยจะมีเวลาว่างมากพอ?
“แบบนี้ไม่ดีเลยนะ เสี่ยวเฉิน เธอควรเข้าร่วมสภานักศึกษาบ้าง จะได้ฝึกฝนตัวเองด้วย”
“พี่ชายเธอตอนปีหนึ่งก็เข้าร่วม ตอนนี้ปีสามแล้ว ก็ได้เป็นประธานสภาแล้ว”
“เสี่ยวเฉิน เธอควรเรียนรู้จากพี่ชายเธอบ้างนะ”
คุณป้า ยังคงพูดต่อ
ในสายตาของเธอ ลูกชายของเธอนั้นดีที่สุด และยอดเยี่ยมที่สุด
เวลาผ่านไปพอสมควรแล้ว เย่เฉิน เองก็ไม่อยากฟังคำสั่งสอนของคุณป้าต่อไปอีก
แท้จริงแล้วมันไม่ใช่คำสั่งสอน แต่มันเป็นการโอ้อวดเกี่ยวกับความสำเร็จของพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง)ของเขามากกว่า
ทุกครั้งที่เจอคุณป้า คุณป้ามักจะพูดแต่เรื่องพวกนี้เสมอ
“คุณตาคุณยาย คุณป้า ผมจองร้านอาหารในหางโจวไว้แล้ว คืนนี้ไปทานข้าวด้วยกันนะครับ”
เย่เฉิน พูดขึ้น
“รอคุณลุงกลับจากที่ทำงานก่อน ผมจะหารถมารับพวกท่านไปด้วยกัน”
“ได้..”
การได้ไปทานข้าวด้วยกัน คุณตาคุณยายของเขาก็รู้สึกยินดีมากอยู่แล้ว
“ร้านอาหารอะไรล่ะ?”
คุณป้า ถาม
“ร้านอาหารจินซา”
เย่เฉิน ตอบ
“ร้านอาหารจินซา?”
เมื่อได้ยินชื่อนี้ คุณป้าของเขาก็ถึงกับชะงักทันที
