LVNW บทที่ 30: วันเวลาในแสงอุษา
LVNW บทที่ 30: วันเวลาในแสงอุษา ยูโตะเอื้อมมือไปคว้าเสื้อผ้าที่แขวนอยู่บนตะขอและสัมผัสมันด้วยสีหน้าบูดบึ้ง “อากาศแย่จังที่อาเมะงาคุเระ ฉันพยายามตากเสื้อผ้าพวกนี้มาสองวันแล้ว แต่มันยังเปียกอยู่เลย” แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักคาถาไฟเลยก็ตาม แต่ในฐานะนินจา การทำให้เสื้อผ้าแห้งเป็นงานง่ายๆ ถ้าวิธีอื่นๆ ไม่ได้ผ...
