เครื่องจำลองสยองขวัญ บทที่ 279 พบเจอโอกาส
"เอี๊ยด --" แกนประตูไม้ส่งเสียงแผ่วเบา ไม่ว่าซิ่วซิ่วจะออกแรงเท่าไร ก็ไม่อาจเปิดประตูบานนั้นได้ นางอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วหันกลับไปมองหญิงสาวที่หันหลังให้ตน หญิงสาวยังคงสะอื้นไห้ สะอื้นอยู่พักหนึ่ง 'นาง' พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "เมื่อแขกผู้มีเกียรติหาที่พักที่อื่นไม่ได้ และไม่รังเกียจที่จะอยู่ร่วมห้องก...