บทที่ 360 สอบถามเรื่องผู้อำนวยการโรงงานเฉา

บทที่ 360 สอบถามเรื่องผู้อำนวยการโรงงานเฉา

ในความทรงจำของเฉินเฉิง เครื่องทำน้ำอุ่นไฟฟ้าถูกคิดค้นขึ้นมาในยุคแรกๆ แต่เครื่องทำน้ำอุ่นที่ผลิตในประเทศจริงๆ ต้องรอถึงปี 1988 ซึ่งเป็นปีที่เครื่องทำน้ำอุ่นไฟฟ้าตัวแรกที่สามารถใช้อาบน้ำได้สำเร็จในการพัฒนา

เครื่องทำน้ำอุ่นที่ใช้ในบ้านใหม่ของเฉินเฉิงเป็นสินค้านำเข้า ราคาแพงมาก

กล่าวได้ว่า ในด้านเครื่องทำน้ำอุ่น ประเทศยังคงเป็นพื้นที่ว่างเปล่า

การค้นพบนี้ทำให้เฉินเฉิงรู้สึกตื่นเต้น

“ต้มน้ำ...ใช่เลย แต่ก่อนบ้านฉันก็ต้องต้มน้ำ ใช้ไม่สะดวกเลย!” เฉินเฉิงพูดพร้อมหัวเราะ

“ใช่แล้ว ช่วงหน้าหนาวแบบนี้ต้องอาบน้ำทุกวัน มันลำบากมาก แล้วการต้มน้ำยังต้องใช้พื้นที่อีก เลยไม่สะดวก”

“เข้าใจแล้ว” เฉินเฉิงพยักหน้า ในใจเริ่มมีแผนการ

เฉินเฉิงนึกขึ้นมาได้เรื่องหนึ่ง

หลักการของฮีตเตอร์นั้นคล้ายกับหลักการของหลอดไฟ เพียงแต่ฮีตเตอร์ไม่ส่องแสงแต่ให้ความร้อน

รถบรรทุกคันใหญ่ที่เขาซื้อมาเองนั้นก็ซื้อมาจากโรงงานผลิตหลอดไฟที่ปิดกิจการไปแล้ว

เฉินเฉิงไม่มีทีมงานอะไร แต่โรงงานผลิตหลอดไฟน่าจะมีประโยชน์กับเขา

คิดถึงตรงนี้ เฉินเฉิงก็ตื่นเต้นขึ้นมา

เขารีบไปหาเจียงเจ๋อเฉิง เพราะเจียงเจ๋อเฉิงเคยไปซื้อรถบรรทุกกับเขา

“เจียงเจ๋อเฉิง นายยังจำโรงงานผลิตหลอดไฟที่เราไปซื้อรถบรรทุกได้ไหม? นายยังจำผู้อำนวยการโรงงานเฉาได้ไหม?”

“จำได้สิ!”

“แล้วโรงงานผลิตหลอดไฟนั้นเป็นอย่างไรบ้าง?”

“จะเป็นยังไงล่ะ ปิดไปนานแล้ว!” เจียงเจ๋อเฉิงส่ายหัว “ขายทิ้งไปแล้ว”

“แล้วผู้อำนวยการโรงงานเฉาล่ะ นายรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน?” เฉินเฉิงถาม

“นายไปหาทำไม? อยากคืนรถเหรอ?” เจียงเจ๋อเฉิงหัวเราะ “ทำไม่ได้หรอก โรงงานเขาปิดไปแล้ว”

ในสายตาของเจียงเจ๋อเฉิง การซื้อรถครั้งนั้นของเฉินเฉิงถือว่าเป็นการตัดสินใจที่แย่มาก

เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ไปรับช่วงโรงงานทอผ้า รถบรรทุกคันนั้นจึงไม่ค่อยได้ใช้ประโยชน์อะไร

“ไม่ใช่เรื่องนั้น ฉันมีเรื่องอื่นที่อยากจะเจรจากับเขา นายช่วยฉันหาหน่อยนะ”

“มีธุระ...ได้สิ แต่ฉันไม่ค่อยรู้จักกับเขาหรอกนะ เอาอย่างนี้ ฉันจะลองถามเพื่อนให้”

“รีบถามเลย!” เฉินเฉิงเป็นคนที่ทำอะไรรวดเร็ว เจียงเจ๋อเฉิงเข้าใจดี เขาจึงทำสัญญาณมือ OK และรีบไปสอบถามทันที

ประมาณสี่โมงเย็น เจียงเจ๋อเฉิงก็หาเฉินเฉิงเจอ

“เจอผู้อำนวยการโรงงานเฉาแล้ว ถ้านายอยากไปตอนนี้ ฉันจะพาไป”

“ไปเดี๋ยวนี้เลย!” เฉินเฉิงพูด “ไปกัน”

เฉินเฉิงขับรถ เจียงเจ๋อเฉิงบอกทาง ไม่กี่อึดใจก็มาถึงหน้าอาคารแถวหนึ่ง ชี้ไปที่นั่นแล้วพูดว่า “ผู้อำนวยการโรงงานเฉาอาศัยอยู่ที่นี่ ตึกนี้เดิมเป็นที่พักที่โรงงานหลอดไฟแจกให้คนงาน โรงงานไม่อยู่แล้วแต่บ้านไม่ถูกเอาคืน ผู้อำนวยการโรงงานเฉาก็ยังอาศัยอยู่ที่นี่”

“เขาไม่มีบ้านอื่นเหรอ?”

“มีสิ เขาว่าลูกชายแต่งงานแล้ว อาศัยอยู่ที่บ้านของเขาเอง ผู้อำนวยการโรงงานเฉาและภรรยาก็เลยอยู่ที่นี่ แยกกันอยู่ก็ถือว่าอิสระกันดี”

เฉินเฉิงพยักหน้า หยุดรถให้เรียบร้อย แล้วเจียงเจ๋อเฉิงก็พาขึ้นไปบนอาคาร

ตึกแถวนี้ ที่จริงแล้วเป็นแถวยาวๆ หนึ่งทางเดินคล้ายกับท่อ เลยเรียกกันว่าตึกท่อ

ตามทางเดินจะมีบ้านเรียงรายกันไปทั้งสองข้าง

ในทางเดิน อาจจะมีของวางอยู่ ทำให้ทางเดินที่แคบอยู่แล้วแคบลงไปอีก

เจียงเจ๋อเฉิงเริ่มเคาะประตู

ไม่นานนัก ผู้อำนวยการโรงงานเฉาก็โผล่หน้าออกมา

“ผู้อำนวยการโรงงานเฉา ยังจำฉันได้ไหม?” เฉินเฉิงยิ้มทักทาย

“นี่คุณเฉินไม่ใช่หรือ?” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาดูประหลาดใจ “คุณมาทำไม มาๆๆ เข้ามาเถอะ!”

“ผู้อำนวยการโรงงานเฉา เข้าไปข้างในไม่ต้องหรอกครับ วันนี้ผมมาหาคุณมีเรื่องอยากคุยด้วย เอาอย่างนี้ดีกว่า ใกล้เวลาอาหารเย็นแล้ว ผมขอเลี้ยงข้าวเย็นคุณนะครับ?”

“ตอนนี้เลยเหรอ?”

“ใช่!” เฉินเฉิงพยักหน้า “ตอนนี้เลย!”

พูดเสร็จ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังออกมาจากข้างใน “คุณเฉา ใครมาเหรอ!”

“คุณนายเฉาใช่ไหมครับ เชิญออกมาด้วยกันเลย!” เฉินเฉิงพูดยิ้มๆ “มาๆๆ เชิญคุณนายด้วยครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษากับคุณ”

ผู้อำนวยการโรงงานเฉารู้สึกดีกับเฉินเฉิง

ครั้งก่อนที่เฉินเฉิงมาซื้อรถจากโรงงานของเขา ไม่เพียงแต่ให้เกียรติเขาอย่างเต็มที่ แต่ยังทำให้เขาได้กำไรเล็กน้อยอีกด้วย

“ก็ได้ ฉันจะถามภรรยาก่อน”

พูดเสร็จ ผู้อำนวยการโรงงานเฉาก็เข้าไปบอกภรรยา ไม่นานก็ออกมาพร้อมกัน

“นี่คุณเฉิน เฉินเฉิง เจ้าของกิจการรถบรรทุกที่โรงงานเราเมื่อปิดตัวลง ไม่ใช่เหรอคะ หนึ่งในรถนั้นเป็นของเขา”

“อ้อ คุณเฉินยังหนุ่มอยู่เลย เป็นคนหนุ่มที่เก่งมากนะ!”

“คุณนายเฉา ชมเกินไปแล้วครับ ไปกันเถอะ เราค่อยไปคุยกันข้างล่าง”

เมื่อถึงข้างล่าง เฉินเฉิงเปิดประตูรถ

“ถึงกับมีรถยนต์ส่วนตัวแล้ว!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาตกตะลึง

เขาไม่ใช่คนที่ไม่เคยเห็นโลก แต่ครึ่งปีก่อนตอนที่เฉินเฉิงมาที่โรงงานเพื่อซื้อรถ ถึงแม้จะสามารถซื้อรถได้ แต่ผู้อำนวยการโรงงานเฉาก็มองออกว่าค่อนข้างลำบาก

ตอนนี้กลับดีแล้ว ซื้อรถซานตาน่าราคา 200,000 หยวนมาได้แล้ว

หนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!

“โชคดีครับ!” เฉินเฉิงหัวเราะ “และก็เพราะความกรุณาของผู้อำนวยการโรงงานเฉาครับ”

ผู้อำนวยการโรงงานเฉารีบโบกมือ “คุณเฉิน ผมไม่ได้เป็นผู้อำนวยการโรงงานแล้ว จะไปกรุณาคุณได้ยังไง คุณพูดแบบนี้ ผมรู้สึกเกรงใจจังครับ!”

“เกรงใจอะไรกันล่ะครับ งั้นเราจะไปที่ร้านอาหารของรัฐกันนะ?”

“ได้เลย!”

แม้ผู้อำนวยการโรงงานเฉาจะเคยทำงานเป็นผู้อำนวยการโรงงานมาครึ่งชีวิต แต่เขาก็เป็นคนที่ระมัดระวัง ไม่กล้ารับของใครง่ายๆ

จะบอกว่าร้านอาหารของรัฐก็ไม่ใช่ที่ที่เขาไม่เคยไป แต่ว่าไปไม่บ่อย

หลังจากโรงงานปิดไป เขาก็ยังมีเงินเก็บอยู่ก้อนหนึ่ง แต่เพราะไม่มีงานแล้ว เวลาจะใช้เงินก็ต้องระมัดระวังมากขึ้น

และยิ่งไม่กล้ากินร้านอาหารแบบนี้อีก!

การกลับมาในครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกมีหลายสิ่งที่คิดถึง

“เชิญผู้อำนวยการโรงงานเฉา เลือกเมนูตามใจเลยครับ”

ผู้อำนวยการโรงงานเฉาหันไปยิ้มให้ภรรยา “คุณเลือกเลย”

พูดเสร็จก็มองไปที่เฉินเฉิง “คุณเฉิน ผมรู้ว่าคุณคงมีเรื่องถึงมาหาผม เอาอย่างนี้ คุณบอกมาเลยดีกว่า พอพูดออกมาแล้วผมจะได้รู้ว่าต้องทำยังไง ไม่งั้นคุณเลี้ยงข้าวผมแบบนี้ ผมรู้สึกไม่สบายใจ”

เจียงเจ๋อเฉิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่ได้พูดอะไร พูดเล่นขึ้นมา “ผู้อำนวยการโรงงานเฉา คุณไม่ต้องกังวลใจเรื่องนี้หรอก คุณเฉินเขาขึ้นมาในครึ่งปีนี้ต่อหน้าผม เขากล้าทำทุกอย่าง แต่ไม่กล้าทำเรื่องผิดกฎหมาย”

ผู้อำนวยการโรงงานเฉาหัวเราะ

“จริงๆ แล้วก็ไม่มีเรื่องอะไรมาก เพียงแค่ถามว่าผู้อำนวยการโรงงานเฉาตอนนี้ไม่ได้ทำงานแล้วใช่ไหม?”

“ทำงานอะไรล่ะ!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาส่ายหัว “ผมแก่แล้ว โรงงานก็ปิดไปแล้ว ตอนนี้ยังจะมีใครจ้างผมไปทำงานอีก! ก็เลยอยู่บ้านไปวันๆ นี่แหละ! อ้อ ตอนก่อนคุณบอกว่าที่คุณมีตลาดกลางคืนอยู่ ผมก็คิดว่าจะไปขายของกับภรรยาเสียหน่อย ตอนแรกก็รู้สึกไม่กล้า แต่พอเห็นว่าต้องอยู่เฉยๆ ทุกวันก็ไม่มีทางอื่น ความหน้าบางไม่ช่วยอะไร หันไปตั้งแผงลอย อย่างน้อยท้องก็ไม่หิว เพียงแต่ยังไม่รู้จะขายอะไรดี คุณเฉินช่วยแนะนำหน่อยได้ไหม?”

เฉินเฉิงหัวเราะ “ผู้อำนวยการโรงงานเฉา คุณเองก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิค จะไปตั้งแผงลอยทำไม มันเสียความสามารถคุณนะครับ!”

ผู้อำนวยการโรงงานเฉาส่ายหัว “ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิคอะไรหรอก ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย คนเขาก็ไม่รับ ไม่กล้าคิดหรอก!”