บทที่ 197 การเข้าซื้อบริษัทกฎหมาย
###
ในพริบตา เวลาก็ผ่านไปจนถึงเดือนธันวาคม
ที่ตึก Zhonghai Center(จงไห่เซ็นเตอร์), บริษัท Zhiyuan Capital(จื้อหยวน แคปปิตอล)
ภายในห้องทำงานของประธานกรรมการ ถังหยวนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ของผู้บริหาร กำลังอ่านหนังสือแสดงความสนใจในการเข้าซื้อกิจการอยู่ เซียวหยาเยว่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานด้านหน้า รอคอยถังหยวนอย่างเงียบๆ
หลังจากนั้นไม่นาน ถังหยวนก็ปิดหนังสือแสดงความสนใจในการเข้าซื้อกิจการ
“สำนักงานกฎหมาย Zhonghai Hua’an ก่อตั้งมาเกือบ 20 ปี แม้จะเทียบกับสี่สำนักงานกฎหมายใหญ่ในประเทศไม่ได้ แต่ในวงการกฎหมายของประเทศ ก็ถือว่าเป็นหนึ่งในระดับแนวหน้าแล้ว”
“มีทนายประจำสำนักงาน 89 คน ผู้ช่วยทนาย 144 คน และพนักงานฝ่ายบริหาร 67 คน ผู้ประกอบอาชีพด้านกฎหมายทั้งหมดสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยกฎหมายที่มีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศ ทุกคนมีวุฒิปริญญาโทขึ้นไป และมีทนายที่มีปริญญาเอกด้านกฎหมายถึง 37 คน รวมถึงมีความรู้ทางวิชาการที่ครอบคลุมในหลายด้าน”
“การเข้าซื้อทั้งหมดที่ราคา 160 ล้าน ถือว่าค่อนข้างคุ้มค่า”
ถังหยวนยกถ้วยกาแฟที่ยังอุ่นอยู่ขึ้นมาจิบ จากนั้นก็พูดกับเซียวหยาเยว่พร้อมรอยยิ้ม
“เบื้องต้นราคาอยู่ที่ 160 ล้าน ราคานี้น่าจะสามารถต่อรองลงไปได้อีก”
เซียวหยาเยว่สวมชุดสูทสีขาวแบบสุภาพสตรี นั่งเรียบร้อยอยู่ตรงนั้น ดูแล้วช่างสบายตา ช่วงเวลาที่ผ่านไปไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้บนใบหน้าของเธอ
ในฐานะที่เป็นคนที่สำคัญที่สุดที่อยู่ข้างกายถังหยวน ช่วงเวลาที่ผ่านมา ถังหยวนได้หาจังหวะให้เซียวหยาเยว่ได้กินลูกอมแห่งความภักดี ซึ่งก็ไม่เป็นที่น่าแปลกใจ ลูกอมแห่งความภักดีได้แสดงผลตามคาด
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ลูกอมแห่งความภักดีแสดงผลแล้ว ถังหยวนกลับไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงใดๆ ที่ชัดเจนในตัวเซียวหยาเยว่ เธอยังคงทำตัวตามสบาย ไม่ประจบสอพลอใดๆ ท่าทางของเธอทำให้ถังหยวนถึงกับสงสัยว่าลูกอมแห่งความภักดีที่ให้ไปนั้นหมดอายุแล้วหรือไม่
“ตกลง”
“ถ้าราคายังมีช่องทางให้ต่อรองลงไปได้ ก็ลองกดราคาลงไปอีก”
“ก่อนที่จะเข้าซื้อกิจการอย่างเป็นทางการ ต้องมั่นใจว่าทนายประจำของสำนักงานกฎหมาย Hua’an ได้เซ็นสัญญาจ้างงานระยะยาวกับบริษัทให้เรียบร้อย อย่าให้สุดท้ายใช้เงินไปแล้วกลับได้แต่บริษัทเปล่าๆมา คุณจะจ้างสำนักงานกฎหมายใหญ่ทั้งสี่แห่งมาเป็นผู้ตรวจสอบดูแลได้”
“คนพวกนี้เป็นมืออาชีพด้านกฎหมาย บริษัทเรามีที่ปรึกษาทางกฎหมายแค่ไม่กี่คน คงจะเทียบพวกเขาไม่ได้ เราก็ต้องใช้ทักษะของพวกเขาในการคุมคนของพวกเขาเอง”
ถังหยวนพยักหน้าแล้วให้คำแนะนำ
“ได้ค่ะ”
“เดี๋ยวฉันจะให้คนติดต่อสำนักงานกฎหมายใหญ่ทั้งสี่แห่ง ดูว่ามีใครสนใจการเข้าซื้อกิจการนี้บ้าง แล้วเราค่อยคัดเลือกจากผู้ที่ดีที่สุด”
เซียวหยาเยว่ตอบรับความคิดของถังหยวนที่สอดคล้องกับความคิดของเธอ
หลังจากที่ทั้งสองคนคุยเรื่องการเข้าซื้อสำนักงานกฎหมาย Zhonghai Hua’an อยู่สักครู่ ก็เปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นแทน
“หลังจากผ่านพ้นปีใหม่ไปแล้ว ฉันจะให้เธอพักสองเดือน ตกลงไหม?”
ถังหยวนมองไปที่เซียวหยาเยว่ที่นั่งอยู่ตรงหน้า แล้วพูดขึ้นมา
“อืม?”
“หยุดพัก?”
“จริงเหรอ?”
เซียวหยาเยว่ที่ปกติจะสงบเสงี่ยมและสงบนิ่ง ทันทีที่ได้ยินถังหยวนพูดแบบนี้ เธอก็แสดงท่าทีตื่นเต้นอย่างมาก แม้กระทั่งดวงตาที่งดงามของเธอก็ดูเปล่งประกาย นับว่าเป็นภาพที่หาได้ยากยิ่ง
“จริง”
“พักร้อนสองเดือนพร้อมรับเงินเดือน”
ถังหยวนเห็นปฏิกิริยาของเซียวหยาเยว่เช่นนี้ เขาก็ยิ้มออกมาน้อยๆ “ทำงานที่นี่ได้ครึ่งปีแล้ว กระเป๋าเงินของเธอน่าจะเต็มไปหมดแล้ว ฉันรู้จักนิสัยของเธอ เธอชอบอิสระ เปิดกว้างและไม่ยึดติด ดังนั้นเธอควรจะไปเที่ยวเล่นตามใจชอบได้เลย ฉันหาผู้ช่วยที่ถูกใจมาได้ยาก ถ้าวันหนึ่งเธอไม่พอใจแล้วโกรธขึ้นมาจนลาออก ฉันก็คงไม่ดีใจนัก”
“ยิ่งกว่านั้น การให้เธอพักร้อนพร้อมรับเงินเดือนสองเดือน เป็นสิ่งที่ฉันสัญญาไว้กับเธอตั้งแต่แรก เมื่อสัญญาแล้ว ก็ต้องทำตาม ฉันไม่ใช่คนที่จะพูดอย่างแล้วทำอย่าง”
ดวงตาที่สวยงามของเซียวหยาเยว่มองไปที่ถังหยวนราวกับมีแสงสว่างวูบวาบ “แต่ตอนแรกคุณสัญญาแค่พักร้อนหนึ่งเดือนเท่านั้นเอง”
“ถูกต้อง ตอนแรกสัญญาแค่หนึ่งเดือน”
“แต่เมื่อพิจารณาถึงความขยันหมั่นเพียรและไม่เคยบ่นของเธอ ฉันในฐานะประธานที่เข้าใจลูกน้อง จะเพิ่มวันพักร้อนให้เป็นสองเท่า ไม่ได้เหรอ?”
เมื่อถังหยวนพูดจบ เขาก็ยืนยันคำพูดของตัวเองอย่างเต็มที่
“ได้ค่ะ…”
เซียวหยาเยว่ยิ้มน้อยๆ ปากแย้มเล็กน้อย แววตาเป็นประกาย
เช่นเคย ถังหยวนไม่เคยปล่อยให้คนของเขาเสียเปรียบ ถ้าเซียวหยาเยว่ปรารถนาอิสระและฝันถึงการเดินทาง ถังหยวนก็จะให้เวลาที่เพียงพอแก่เธอ เพื่อให้เธอได้ตามหาความอิสระที่ต้องการและได้ชมโลกที่กว้างใหญ่
หากในวันข้างหน้า ความฝันของเซียวหยาเยว่เปลี่ยนไป ถังหยวนก็จะปรับกลยุทธ์ตามความเปลี่ยนแปลงของเธอในเวลาที่เหมาะสม
ครั้งนี้ระบบได้มอบลูกอมแห่งความภักดีให้เขาสิบผล ถังหยวนไม่รู้ว่าในอนาคตเขาจะได้รับรางวัลแบบนี้อีกหรือไม่ ดังนั้นลูกอมแห่งความภักแต่ละอันนั้นมีค่ามากสำหรับเขา ไม่เพียงแต่ต้องใช้ให้ถูกวิธี แต่ยังต้องดูแลรักษาอย่างดีด้วย
จิตใจของมนุษย์นั้นซับซ้อนที่สุด
ลูกอมแห่งความภักดีสามารถเพิ่มระดับความภักดีของเซียวหยาเยว่และคนอื่นๆ ให้มากกว่า 90 แต่ไม่ได้หมายความว่าจะทำให้ความภักดีของพวกเขาคงที่อยู่ตลอดไป ถ้าถังหยวนปฏิบัติต่อพวกเขาไม่ดี หรือทำสิ่งที่ไปกระทบต่อความรู้สึกและความเชื่อของพวกเขา ความภักดีนี้ก็จะลดลงได้
“เอาล่ะ”
“เรื่องการพักผ่อน เธอตัดสินใจเองได้เลย”
“คิดให้ดีแล้วบอกฉันก็พอ”
“จะหยุดทีเดียวสองเดือน หรือแบ่งหยุดก็ได้”
ถังหยวนพูดพร้อมลุกขึ้นจากเก้าอี้ หยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาดื่มจนหมดแล้วเริ่มเก็บของใช้ส่วนตัวบนโต๊ะ
“จะไปแล้วเหรอ?”
เซียวหยาเยว่เห็นถังหยวนทำเช่นนั้น เธอก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมกัน แล้วถามเบาๆ
“เพิ่งจะทุ่มเอง ฉันคิดว่าจะไปดูที่ชมรมซูเปอร์คาร์สักหน่อย”
ถังหยวนตอบพร้อมเดินออกจากห้องทำงาน
“ได้ค่ะ”
เซียหยาเยว่รู้ว่าช่วงนี้ความสนใจของถังหยวนมุ่งไปที่ชมรมซูเปอร์คาร์ จึงไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม แต่เดินตามถังหยวนไปที่หน้าบริษัท
พนักงานต้อนรับสองคนที่หน้าบริษัท เมื่อเห็นประธานและผู้จัดการเดินมาพร้อมกัน ก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ทักทาย ดูน่ารักมาก
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ถังหยวนกำลังจะออกจากบริษัทและก้าวเข้าไปในลิฟต์ เซียวหยาเยว่ก็เรียกเขาไว้ “ท่านประธาน ฉันขอถามคำถามได้ไหม?”
ถังหยวนที่กำลังจะเดินเข้าลิฟต์ หันกลับมาพร้อมสีหน้าสงสัยเล็กน้อย “มีอะไรเหรอ?”
“คุณ…”
“ช่วงนี้ทำศัลยกรรมเสริมความงามอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ?”
“ฉันรู้สึกว่าคุณดูสดชื่นมาก มีอะไรแนะนำบ้างไหม?”
ไม่ว่าลักษณะนิสัยของเซียวหยาเยว่จะเยือกเย็นและสงบนิ่งเพียงใด เธอก็ยังคงเป็นผู้หญิง และผู้หญิงทุกคนย่อมรักสวยรักงามและปรารถนาที่จะคงความเยาว์วัยเอาไว้
วันนี้ เป็นวันที่ระบบนักสะสมผู้ยิ่งใหญ่ปลดล็อกวันที่ 30 แล้ว
ขณะนี้ คุณสมบัติรูปร่างของถังหยวนในแผงควบคุมทั้งห้าได้ถูกเสริมความแข็งแกร่งจนเต็ม ทำให้รูปลักษณ์ของเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก แม้แต่เซียวหยาเยว่ที่เห็นเขาบ่อยๆ ก็ยังสามารถรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงใหญ่ในตัวของถังหยวนได้อย่างชัดเจน
เมื่อเผชิญกับคำถามของเซียวหยาเยว่ ถังหยวนแน่นอนว่าไม่สามารถบอกเหตุผลที่แท้จริงได้ เขาจึงยิ้มแล้วตอบอย่างเลี่ยงๆ ว่า “ฉันไม่ได้ทำศัลยกรรมเสริมความงามอะไรเลย และไม่ได้ใช้ยาใดๆ หรือเทคโนโลยีอะไรทั้งนั้น แต่ช่วงนี้ฉันรู้สึกสดชื่นมาก ถ้าจะพูดถึงสาเหตุ ก็คงเพราะการปรับสมดุลหยินหยางที่บ่อยขึ้น ทำให้ร่างกายสดชื่นขึ้นล่ะมั้ง”
หลังจากพูดจบ ถังหยวนก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เดินเข้าไปในลิฟต์ทันที
เซียวหยาเยว่มองดูประตูลิฟต์ที่กำลังปิดลง ครุ่นคิดอยู่ในใจ แล้วพูดพึมพำกับตัวเองว่า “ปรับสมดุลหยินหยาง? หรือว่าเขากำลังศึกษาเกี่ยวกับเต๋า?”
ไม่ใช่แน่!
เขาไม่ได้หมายถึงแบบนั้นแน่!
ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวของเซียวหยาเยว่ ทำให้เธอยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ใบหน้าที่ไร้ที่ติของเธอค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ เธอมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดลงแล้วพลางบ่นพึมพำเบาๆ ก่อนจะสูดหายใจลึกสองครั้งติดกัน
เมื่อเธอหันกลับมาเดินเข้าไปในบริษัท สีหน้าก็กลับมาเป็นปกติ ดูสงบและสุภาพเช่นเดิม…