บทที่ 174 ดอกไม้เหล็ก โจวหยานหวัง
ฝนตกปรอยๆ ไม่ขาดสาย ลมที่พัดเข้ามาจากหน้าต่างที่เปิดอยู่พัดเอาความชื้นเข้ามาด้วย โจวผิงอันมองดูโทรศัพท์ ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมงเช้าแล้ว ในห้องนั่งเล่นมีอาหารเช้าที่น้องสาวเขาซื้อมา วางอยู่ มีซาลาเปานุ่มๆ และโจ๊กอุ่นๆ ที่กำลังพอดีสำหรับการกิน นี่เป็นวันที่ห้าของการกลับมายังโลกปัจจุบัน ความเรียบง่ายและเต...
