บทที่ 101 พ่อค้าเร่ร่อน กางเขนฟื้นคืนชีพ
ใต้ป่าสนทางตะวันออกเฉียงเหนือ มีเพียงเสียงร้องเพลงพื้นบ้านแหบพร่าที่ยังคงก้องอยู่ในบริเวณนั้น แต่ไม่เห็นเงาคนสักคน "ดวงจันทร์สว่าง ลมสงบ ใบไม้บังหน้าต่าง..." ขณะที่เสียงนั้นยังคงก้องอยู่ในป่า ไกลออกไปหลายพันลี้ที่เต๋อเฉิง บนถนนเล็กๆ นอกหมู่บ้านวิลล่า เสียงเพลงแหบพร่าก็ลอยมา คุณตาที่สวมเสื้อคลุมยาวนั...
