ตอนที่ 34 : คนของตระกูลจวินมาถึง

เจ้า เทียนเวยมีสีหน้าเย็นชาอย่างยิ่ง ระหว่างคิ้วแผ่รังสีน่าสะพรึงกลัว

เสียงของเขาดังก้องราวกับระฆังใหญ่ ทุกคำสั่นสะเทือนในใจทุกคน

เหอ อู่เฉิงสีหน้าไม่ดี รีบพูดว่า "เป็นตระกูลเฉินนั่น เฉิน ฉางอัน!"

"อะไรนะ! ตระกูลเฉิน? ตระกูลระดับหนึ่งในเมืองหลวงนั่นน่ะหรือ?

มันบ้าไปแล้วหรือ กล้าฆ่าองค์ชายตงเสวียนแล้วยังฆ่าลูกชายข้า เจ้า เทียนเวย แห่งพันธมิตรตงหนานเฟิงอีก!?"

เจ้า เทียนเวยเบิกตาโพลง เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

"อ๊า ท่านสามี ท่านต้องแก้แค้นให้ลูกชายของเรานะ!

ทำลายตระกูลเฉินให้สิ้น ฆ่าทุกคนในตระกูลเฉิน!"

ข้างๆ นั้น สตรีวัยกลางคนคนหนึ่งกอดร่างของเจ้า จื้อหานไว้ ร้องไห้น้ำตานองหน้า พูดทุกคำด้วยความแค้น!

"แล้วไอ้เฉิน ฉางอันนั่น มันกล้าเตะทำลายไข่ของลูกชายข้า!

จับมันกลับมา ข้าจะบดไข่ของมันทีละนิด!"

สตรีวัยกลางคนพูดกัดฟันกรอด

ทุกคนมองร่างของเจ้า จื้อหานที่บิดเบี้ยว และส่วนกางเกงที่พังยับเยิน ต่างรู้สึกเย็นวาบที่ก้นกบ

คิดในใจว่าไอ้หนูนั่นช่างโหดเหี้ยมจริงๆ!

"ถูกต้อง ตระกูลเฉินนี่บ้าไปแล้ว!"

ตอนนี้ ชายที่ดูเหมือนขันทีหน้าตาขาวซีด แสดงความเย็นชาน่ากลัว "มันกล้าฆ่าองค์ชายตงเสวียน แต่ฮ่องเต้ต้าโจวกลับไม่ห้าม พวกเขาก็ต้องรับความโกรธแค้นของตงเสวียนสิ!"

ในท้องพระโรง มีผู้นำระดับสูงของตงเสวียน หนานหมิง เฟิงอวี่ และพันธมิตรตงหนานเฟิงยืนอยู่

พวกเขารวมตัวกันที่นี่ เพื่อแทนที่ต้าโจว

และรอฟังข่าวดีจากตง เหลียนเทียนและคนอื่นๆ

แต่ไม่คิดว่า สิ่งที่กลับมาจะเป็นศพของพวกเขา

ทุกคนมองหน้ากัน อารมณ์ปั่นป่วน

โดยเฉพาะตัวแทนของหนานหมิงและเฟิงอวี่ ต่างดีใจที่ไม่ได้ส่งคนไปยั่วยุที่วังหลวงต้าโจว

ตอนนี้ ดวงตาเย็นเยียบของเจ้า เทียนเวยจับจ้องที่เหอ อู่เฉิง "ท่านผู้อาวุโสเหอ แม้ว่าเฉิน ฉางอันคนนั้นจะมีพรสวรรค์ล้ำเลิศ เอาชนะคนแข็งแกร่งกว่าได้ ฆ่าลูกชายข้าและองค์ชายตง เหลียนเทียน แต่ว่า..."

พูดถึงตรงนี้ ดวงตาคมกริบของเขาจ้องเขม็ง "ทำไมเจ้าถึงไม่ออกมือขัดขวาง?"

"ด้วยวรยุทธ์ขั้นกึ่งฮ่องเต้ของเจ้า นอกจากบรรพบุรุษที่หลับใหลของราชวงศ์ต้าโจวแล้ว คงไม่มีใครทำอะไรเจ้าได้หรอก

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลเฉินเล็กๆ นั่น!"

พูดจบ ทุกคนก็มองมาที่เขา สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย

แม้แต่สตรีวัยกลางคนก็จ้องเขาเขม็ง

เหอ อู่เฉิงแสดงสีหน้าขมขื่น "ท่านหัวหน้า ข้าก็อยากทำ แต่มีคนล็อกพลังข้าไว้ ข้าขยับไม่ได้!

และถ้าข้าฝืนลงมือ อาจถูกฆ่าด้วย!

แต่ข้าตายไม่ได้ ถ้าข้าตาย ใครจะนำข่าวกลับมา?

ราชวงศ์ต้าโจวอาจซ่อนผู้แข็งแกร่งขั้นเซิ่นหวงไว้!"

"อะ...อะไรนะ? เจ้าพูดจริงหรือ?"

เจ้า เทียนเวยเบิกตาโพลง "ต้าโจวจะมีผู้แข็งแกร่งขั้นเซิ่นหวงได้อย่างไร?"

"ท่านหัวหน้า ถ้าไม่ใช่แบบนั้น ข้าจะยอมมองดูท่านน้อยและองค์ชายตายต่อหน้าหรือ?"

เหอ อู่เฉิงพูดอย่างจนปัญญา

ฮึ่ย------

ทุกคนในที่นั้นสูดลมหายใจเฮือกใหญ่

ถ้าต้าโจวซ่อนขั้นเซิ่นหวงไว้จริง ก็แย่แล้ว!

ขั้นเซิ่นหวงในสนามรบ เป็นพลังทำลายล้างระดับหายนะ!

ทุกคนมองหน้ากัน

"เรื่องนี้ข้าต้องกลับไปรายงานฮ่องเต้" ตอนนี้ ขันทีของตงเสวียนพูดเสียงเย็น

พูดแล้วเขาก็มองไปที่เหอ อู่เฉิง "ท่านผู้อาวุโสเหอ ท่านรู้หรือไม่ว่าผู้แข็งแกร่งขั้นเซิ่นหวงที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของท่านได้ เป็นคนของตระกูลเฉินหรือราชวงศ์ต้าโจว?"

"ไม่รู้ ข้าพยายามติดต่อผู้แข็งแกร่งลึกลับนั้น แต่เขาไม่สนใจข้า" เหอ อู่เฉิงตอบตามจริง

จากนั้นเหอ อู่เฉิงก็เล่าคำพูดของเฉิน ฉางอัน บอกว่าราชวงศ์ต้าโจวมีรากฐานแข็งแกร่งที่พวกเขาไม่รู้

คราวนี้ ทุกคนเงียบอีกครั้ง

หรือว่าต้าโจวจะเป็นอย่างที่พวกเขาคาดการณ์ผิดไป?

มีรากฐานแข็งแกร่ง แต่แกล้งทำอ่อนแอ?

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เจ้า เทียนเวยก็พูดอีกครั้ง "ตั้งแต่จี เวิ่นเทียนผู้อ่อนแอขึ้นครองราชย์ สามสิบปีมานี้ คนรุ่นใหม่ของต้าโจวก็ไม่เอาไหนแล้ว...

ถ้าพวกเขามีรากฐานแข็งแกร่งจริง ก็คงเป็นแค่คนแก่ไม่ตายสองสามคน ใช้แล้วก็หมด!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็พยักหน้า คิดว่ามีเหตุผล

"ถูกต้อง เหมือนที่ท่านผู้อาวุโสเหอพูดถึงผู้แข็งแกร่งลึกลับนั่น ต้องเป็นคนแก่ไม่ตายของราชวงศ์สกุลจีแน่ๆ!

ถ้าลงมือได้ตามใจชอบจริง จี เวิ่นเทียนคงไม่อ่อนแอขนาดนี้!"

"ใช่ ตอนนั้นเป็นช่วงคับขัน จึงออกมาข่มขู่!"

ทุกคนต่างคาดเดา

ล้วนคิดว่าเป็นคนของราชวงศ์สกุลจี

"ฮึ!"

ตอนนี้ สตรีวัยกลางคนที่กอดศพเจ้า จื้อหานแค่นเสียง "ข้าไม่สนใจตระกูลเฉินบ้าอะไรนั่น ไอ้เฉิน ฉางอันฆ่าลูกชายข้า ข้าจะให้มันตายตามไป!"

เจ้า เทียนเวยกำลังจะพูดอะไร แต่เห็นภรรยาเศร้าโศกเช่นนั้น จึงต้องยอมแพ้

เพราะเขาได้เข้าสำนักกระบี่ไท่ชางในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็เพราะความสัมพันธ์ของภรรยา

จึงพยักหน้า แล้วมองไปที่ขันทีคนนั้นพูดว่า "ท่านขันทีเกา ดูเหมือนการบีบบังคับให้ต้าโจวสละสิทธิ์เข้าพื้นที่ลับแห่งตงโจวจะล้มเหลวแล้ว

ดังนั้นต่อไป เราก็ทุ่มเทเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันใหญ่สี่ประเทศในอีกครึ่งเดือนข้างหน้า"

"ดี ข้าจะกลับไปรายงานฮ่องเต้ทันที เรื่องต่อไปต้องให้ฮ่องเต้ตัดสินใจ"

ขันทีเกาพูดพลางนำศพของตง เหลียนเทียนและเหอ อู่เฉิงจากไปอย่างรวดเร็ว

ดังนั้นต่อไป ตงเสวียน หนานหมิง เฟิงอวี่ และพันธมิตรตงหนานเฟิง ต่างเตรียมตัวเข้าพื้นที่ลับแห่งตงโจว

และยังมีกองกำลังหนึ่งแอบออกเดินทางไปยังเมืองฉางอัน

เป้าหมายของพวกเขาคือตระกูลเฉิน!

......

ตระกูลกู้

กู้ ชิงซานนั่งอยู่ที่ประธานด้วยสีหน้าขมขื่น เขามองผู้อาวุโสตระกูลที่หน้าตาเหมือนพ่อตาย ก็อดโมโหไม่ได้

หลังจากเรื่องที่กู้ ชิงเฉิงขอให้เฉิน ฉางอันถอนหมั้น ตระกูลกู้ก็กลายเป็นเรื่องตลกของเมืองฉางอัน

ทั้งเรื่องตาบอดไม่รู้จักของมีค่า รักหรูหรา ทั้งตระกูลดูถูกคน ฯลฯ

"ฮึ รอให้คนของตระกูลจวินมาถึง ข้าอยากดูว่าเฉิน ฉางอันจะโอหังได้อีกไหม

ถึงตอนนั้น แม้เขาจะเป็นเขยหลวงของจี เวิ่นเทียน ก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้!"

กู้ ชิงซานแค่นเสียง

คนอื่นๆ ต่างหน้าตาหดหู่ มองกู้ ชิงเฉิงที่นั่งอยู่ด้วยสีหน้าแปรปรวน แล้วถอนหายใจหนักๆ

พวกเขาล้วนคิดว่า ถ้าตระกูลจวินจะช่วยจวิน อู่เจี้ยนแก้แค้นจริง ทำไมนานขนาดนี้คนยังไม่มา?

กู้ ชิงเฉิงแค่นเสียง เชิดหน้าขึ้นราวกับหงส์ผยอง "ฮึ พวกผู้อาวุโสไม่ต้องเป็นแบบนี้ คนของตระกูลจวินกำลังจะมาถึงแล้ว พวกเขายังบอกว่าจะพาข้ากลับตระกูลจวินด้วย!"

"อะ...อะไรนะ?"

"คุณหนู เจ้าพูดจริงหรือ?"

"ดีจังเลย ถ้าคุณหนูได้เข้าตระกูลจวินในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จริง ตระกูลกู้ของเราก็มีโอกาสลุกขึ้นมาแล้ว!"

คำพูดของกู้ ชิงเฉิงทำให้ผู้อาวุโสที่หมดอาลัยตายอยากฟื้นขึ้นมาทันที

"ฮึ แน่นอนว่าจริง!"

กู้ ชิงเฉิงพูดอย่างหยิ่งผยอง

เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้ ชิงซานก็ดีใจมาก "ชิงเฉิง เจ้าติดต่อตระกูลจวินได้แล้ว ทำไมไม่บอกท่านพ่อล่ะ?"

"ข้าอยากให้เป็นเซอร์ไพรส์สำหรับท่านพ่อ"

กู้ ชิงเฉิงยิ้มตอบ

"คุณหนู!"

ตอนนั้นเอง มีชายชรารีบวิ่งเข้ามา เขารีบมาหน้ากู้ ชิงเฉิง พูดอย่างตื่นเต้น "คุณหนู คนของตระกูลจวินมาถึงแล้ว พวกเขาเพิ่งเข้าเมืองหลวง!"

"อะไรนะ!"

กู้ ชิงเฉิงลุกพรวดขึ้นยืน

"ชิงเฉิง งั้นพวกเราไปต้อนรับพวกเขากัน!"

กู้ ชิงซานก็ตื่นเต้นเช่นกัน

"ถูกต้อง! พวกเราไปต้อนรับพวกเขา!"

กู้ ชิงเฉิงพูดอย่างตื่นเต้น แล้วสีหน้าก็เย็นชาลงอย่างรวดเร็ว "เฉิน ฉางอัน คนของตระกูลจวินมาอีกแล้ว คราวนี้ข้าอยากดูว่าเจ้าจะตายยังไง!!"

(จบตอนที่ 34)