ตอนที่ 28 : พันธมิตรตงหนานเฟิง

จี เวิ่นเทียนจ้องมองเฉิน ฉางอันอย่างตกตะลึง "สมแล้วที่เป็นเจ้า คงได้รับการถ่ายทอดวิชาส่วนใหญ่จากอาห้าของเจ้าแล้ว เพียงแค่มองปราดเดียวก็รู้ที่มาของบาดแผลของข้า!"

จี หมิงเยว่ที่อยู่ข้างๆ ดีใจมาก รีบคว้าแขนของเฉิน ฉางอันพลางพูดอย่างตื่นเต้น "พี่ฉางอัน งั้นเจ้าช่วยท่านพ่อของข้าได้ไหม?"

เฉิน ฉางอันส่ายหน้าเบาๆ "วรยุทธ์ของข้ายังตื้นเขิน ไม่สามารถรักษาบาดแผลที่เส้นลมปราณหัวใจของฮ่องเต้ได้!

เพราะฮ่องเต้บาดเจ็บที่เส้นลมปราณหัวใจ พลังขั้นเซิ่นหวงนั้นกัดกินเส้นลมปราณหัวใจอย่างต่อเนื่อง ทำให้ทรมานทั้งวันทั้งคืน!

หากต้องการรักษา จำเป็นต้องมีผู้แข็งแกร่งขั้นเซิ่นจวินมาช่วยนำพลังนี้ออกไป!"

"อะไรนะ ต้องขั้นเซิ่นจวิน!?"

ตวนมู่ ฉางและจี หมิงเยว่อุทานพร้อมกัน

จี เวิ่นเทียนกลับมองเฉิน ฉางอันอย่างตกตะลึง ราวกับกำลังมองปีศาจร้าย "เก่งมาก เจ้าถึงกับรู้ทั้งหมดนี้...

ถ้าให้อาห้าของเจ้าลงมือ... เขา จะรักษาได้ไหม?"

เมื่อจี เวิ่นเทียนพูดจบ อีกสองคนก็มองเฉิน ฉางอันด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความหวัง

เฉิน ฉางอันส่ายหน้าเบาๆ "ข้าก็ไม่รู้ หากอาห้าของข้าอยู่ในขั้นเซิ่นจวิน บางทีอาจจะรักษาได้"

พูดถึงตรงนี้ เฉิน ฉางอันมองจี เวิ่นเทียนแล้วยิ้ม "ฮ่องเต้ ท่านคิดว่าเป็นไปได้หรือ? ในดินแดนตงโจวเล็กๆ นี้ จะมีผู้แข็งแกร่งขั้นเซิ่นจวินอยู่?"

จี เวิ่นเทียนส่ายหน้าอย่างผิดหวัง

"ใช่แล้ว ถ้าอาห้าของเจ้ารักษาได้ คงไม่ปฏิเสธที่จะมาช่วย ข้าเชิญเขามาหลายครั้งแล้ว แต่แม้แต่หน้ายังไม่เคยเห็นเลย!"

ตวนมู่ ฉางพูดอย่างน้อยใจ

"พี่ฉางอัน ไม่ว่าอย่างไร เจ้าช่วยให้อาห้าของเจ้ามาดูอาการหน่อยได้ไหม?"

จี หมิงเยว่กอดแขนเฉิน ฉางอัน ถามด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความหวัง

"ใช่แล้ว ฉางอัน ไม่ว่าตระกูลเฉินของเจ้าต้องการอะไร ถ้าราชวงศ์ของเรามี และทำได้ จะต้องทำตามแน่นอน!" จี เวิ่นเทียนพยักหน้าหนักแน่น

เฉิน ฉางอันใจสั่นไหว พูดว่า "ข้าจะลองดู"

ถ้าอาห้ารักษาฮ่องเต้แก่ๆ นั่นได้จริง ก็จะได้ทรัพยากรมากมาย... คงจะเป็นการค้าที่ไม่ขาดทุนแน่!

เฉิน ฉางอันคิดในใจ และตัดสินใจแล้ว

ในตอนนั้นเอง นอกท้องพระโรงเกิดคลื่นพลังน่าสะพรึงกลัว ตามมาด้วยเสียงหัวเราะก้องอย่างยโสโอหัง "ฮ่าๆๆๆ องค์ชายตงเสวียน ตง เหลียนเทียน มาขอเข้าพบฮ่องเต้แห่งต้าโจว!"

พูดจบก็บุกเข้ามาอย่างบ้าบิ่น พร้อมกับเสียงร้องโหยหวน

คงเป็นเสียงร้องของทหารยามที่ไม่สามารถขัดขวางได้ ถูกโจมตีจนกระเด็นออกไป

ทุกคนในท้องพระโรงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

เฉิน ฉางอันลูบจมูก คิดในใจว่าประเทศต้าโจวอ่อนแอถึงเพียงนี้แล้วหรือ?

ถึงกับถูกองค์ชายประเทศเพื่อนบ้านไม่แยแสเลย?

"ไอ้บ้า!"

ตวนมู่ ฉางโกรธจัด ปล่อยพลังวิเศษออกมา พุ่งออกไปทันที

แต่ไม่นาน เสียงอากาศปั่นป่วนพร้อมเสียงดังสนั่น ตวนมู่ ฉางถูกโจมตีถอยกลับเข้ามา!

ตึง ตึง ตึง!!

เท้าของเขาเหยียบลงบนพื้น เสียงดังสนั่นขึ้น ทำให้พื้นแข็งแกร่งแตกกระจายทันที!

"ฮึ!"

ร่างสูงใหญ่ชราก้าวเข้ามา "โอ้ ที่แท้ก็เป็นท่านตวนมู่!

จุ๊ จุ๊ ผู้บริหารสถาบันต้าโจวผู้สง่างาม กลับเป็นคนอ่อนแอเช่นนี้?"

"เจ้า!!!"

เมื่อเห็นคนที่เข้ามา ดวงตาของตวนมู่ ฉางเต็มไปด้วยความดุร้าย แต่กลับกำหมัดแน่น ไม่ออกมือต่อ

คนตรงหน้าคือผู้อาวุโสคุ้มครองประเทศตงเสวียน เหอ อู่เฉิง!

ก็เป็นคู่ปรับเก่าสมัยหนุ่มๆ

เมื่อครู่ปะทะกัน ตัวเองกลับพ่ายแพ้ภายในหนึ่งกระบวนท่า ทำให้จิตใจของเขาปั่นป่วน!

พร้อมกับเหอ อู่เฉิงเข้ามา เขาก็หลบไปด้านข้าง มีชายหนุ่มถือพัดท่าทางสง่างามเดินเข้ามาอีกคน

ชายหนุ่มคนนี้คือองค์ชายที่ 9 แห่งตงเสวียน ตง เหลียนเทียน

ข้างกายเขายังมีชายหนุ่มอีกคน สีหน้าเต็มไปด้วยความดูแคลน

"ตึก ตึก ตึก ตึก..."

เสียงฝีเท้าวุ่นวายดังขึ้น ทหารยามวังหลวงวิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน

แต่สิ่งที่ทำให้เฉิน ฉางอันประหลาดใจคือ จี เวิ่นเทียนกลับโบกมือ ให้ทหารยามเหล่านั้นออกไป

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทหารยามทั้งหลายต่างงงงัน ถอยออกจากท้องพระโรง

เห็นดังนั้น มุมปากของเฉิน ฉางอันก็ปรากฏรอยยิ้มเยาะหยัน

ฮ่องเต้แก่ๆ คนนี้ ถูกคนบุกเข้าวังหลวงอย่างบ้าบิ่น แต่กลับไม่กล้าโกรธ ช่างอ่อนแอเหลือเกิน!

น่าแปลกที่ตัวเองฆ่าลูกชายของเขา เขากลับยังส่งลูกสาวมาให้

ตัวเองนึกว่าเขาจะเล่นอุบายอะไร

ในดินแดนตงโจว มีสี่ประเทศใหญ่

ได้แก่ ตงเสวียน หนานหมิง เฟิงอวี่ และต้าโจว

ตั้งแต่จี เวิ่นเทียนขึ้นเป็นฮ่องเต้ ต้าโจวก็ค่อยๆ เสื่อมถอยลง

ในสามสิบปีที่ผ่านมา การแข่งขันใหญ่ระหว่างสี่ประเทศที่จัดขึ้นทุกสามปี สิบครั้งที่แข่ง ต้าโจวอยู่อันดับสุดท้ายทุกครั้ง!

การแข่งขันใหญ่สี่ประเทศ เป็นการแข่งขันเพื่อแย่งชิงโอกาสเข้าไปฝึกฝนในพื้นที่ลับ อันดับจะเป็นตัวกำหนดจำนวนอัจฉริยะที่แต่ละประเทศจะส่งเข้าไปได้

เนื่องจากต้าโจวอยู่อันดับสุดท้ายทุกครั้ง ทำให้คนรุ่นใหม่ของต้าโจวค่อยๆ ล้าหลังกว่าสามประเทศที่เหลือ

จึงทำให้สามประเทศที่เหลือดูถูกอย่างมาก!

อีกทั้งฮ่องเต้แห่งต้าโจวถูกลอบสังหาร แต่กลับสืบไม่ได้ว่าใครเป็นคนทำ!

ช่างน่าเศร้านัก!

ตอนนี้แม้แต่องค์ชายของตงเสวียนก็ยังกล้าบุกเข้าวังหลวงต้าโจว นี่แสดงให้เห็นว่าไม่เคารพต้าโจวถึงขั้นไหนแล้ว!

"ตง เหลียนเทียน เจ้าไม่มีมารยาทต่อฮ่องเต้ประเทศเพื่อนบ้านเช่นนี้เลยหรือ?"

จี เวิ่นเทียนถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง

เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาของจี เวิ่นเทียน ตง เหลียนเทียนกลับเดินอย่างสบายๆ ใบหน้าไม่มีความเกรงกลัวต่อฮ่องเต้แม้แต่น้อย ยิ้มพลางกล่าว:

"ฮ่องเต้จี หลานเพียงแค่ช่วยทดสอบการรักษาความปลอดภัยของวังหลวงต้าโจวเท่านั้น

ใครจะรู้ว่าพวกเขาไร้ประโยชน์ถึงเพียงนี้ ปล่อยให้ข้าบุกเข้ามาได้ง่ายดาย ดูเหมือนฮ่องเต้จีควรเพิ่มความปลอดภัยให้มากกว่านี้นะ!"

จี เวิ่นเทียนและตวนมู่ ฉางสีหน้าบึ้งตึง นี่เท่ากับด่าว่าคนในวังหลวงของพวกเขาล้วนเป็นคนไร้ค่า!

จี เวิ่นเทียนกำหมัดแน่น พูดเสียงเข้ม "ฮึ ตง เหลียนเทียน เจ้ามาที่นี่มีธุระอะไร พูดมาตรงๆ เลย!"

"ฮึฮึ"

ตง เหลียนเทียนยิ้มพลางหันไปด้านข้าง เปิดทางให้ชายหนุ่มคนนั้นปรากฏตัวต่อหน้าจี เวิ่นเทียน "ฮ่องเต้แห่งต้าโจว ท่านรู้หรือไม่ว่าคนผู้นี้เป็นใคร?"

"ฮึ ข้าไม่สนใจว่าเขาเป็นใคร!"

จี เวิ่นเทียนแค่นเสียง

ตง เหลียนเทียนพูดอย่างสนุกสนาน "โอ้? ถ้าอย่างนั้น หากต้าโจวถูกทำลาย อย่าได้โทษว่าหลานไม่ได้เตือนนะ"

"อะไรนะ!"

คำว่า "ต้าโจวถูกทำลาย" ทำให้จี เวิ่นเทียน ตวนมู่ ฉาง และจี หมิงเยว่สีหน้าเปลี่ยนไปทันที

"เจ้าหมายความว่าอย่างไร?!"

จี เวิ่นเทียนจ้องตง เหลียนเทียน คราวนี้น้ำเสียงของเขาเย็นชาลง

"ฮึฮึฮึฮึ"

ในตอนนั้น ชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะ "ข้าคือเจ้า จื้อหาน บุตรชายของเจ้า เทียนเวย หัวหน้าพันธมิตรตงหนานเฟิง!"

"อะไรนะ เจ้าเป็นลูกชายของเจ้า เทียนเวย?" จี เวิ่นเทียนม่านตาหดลง

"ถูกต้อง!"

เจ้า จื้อหานพูดอย่างหยิ่งผยอง

พันธมิตรตงหนานเฟิงคือกลุ่มพันธมิตรที่ก่อตั้งโดยสำนักชั้นนำในสามประเทศ ได้แก่ ตงเสวียน หนานหมิง และเฟิงอวี่!

พูดง่ายๆ คือ เบื้องหลังกลุ่มพันธมิตรนี้คือสามประเทศใหญ่นั่นเอง!

ส่วนเจ้า เทียนเวย... ตามข่าวลือ เขาได้เข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ กลายเป็นผู้อาวุโสของสำนักกระบี่ไท่ชาง มีสถานะสูงส่ง!

"ฮึ เจ้า จื้อหาน ข้าไม่สนใจว่าเจ้าเป็นกลุ่มพันธมิตรอะไร!" จี เวิ่นเทียนสะบัดแขนเสื้อด้วยความโกรธ สายตาจับจ้องไปที่ตง เหลียนเทียน "ตง เหลียนเทียน คำพูดของเจ้าเมื่อครู่หมายความว่าอย่างไร?

หรือว่าตงเสวียนของเจ้าจะร่วมมือกับอีกสองประเทศ คิดจะทำลายต้าโจวของข้า?"

"ฮึฮึ"

ตง เหลียนเทียนยิ้มพูด "การก่อสงครามจะทำให้ผู้คนเดือดร้อน หลานไม่ใช่คนโหดร้ายเช่นนั้น"

พูดพลางหรี่ตาลง "เพียงแต่ว่า พวกเราสามประเทศใหญ่เห็นว่า ต้าโจวของเจ้าไม่สมควรเป็นหนึ่งในสี่ประเทศใหญ่แห่งตงโจว!

ดังนั้นเหตุใดไม่ให้ราชวงศ์สกุลจีของเจ้าสละราชบัลลังก์ แล้วให้พันธมิตรตงหนานเฟิงขึ้นมาตั้งประเทศตงหนานเฟิงใหม่เล่า!"

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนในที่นั้นตกตะลึง

นั่นหมายความว่าให้จี เวิ่นเทียนมอบต้าโจวให้ แล้วเปลี่ยนเป็นประเทศตงหนานเฟิง!

ช่างเหลือเชื่อเหลือเกิน!

ทันใดนั้น จี เวิ่นเทียนรู้สึกเหมือนมีลมเย็นพุ่งขึ้นสู่กระหม่อม!

(จบตอนที่ 28)