บทที่ 177 ช่างน่าสงสาร
บทที่ 177 ช่างน่าสงสาร เมื่อเขาได้ยินชื่อของเขาถูกเรียกออกมาจากปากของชายร่างอ้วนตัวน้อยที่เดินผ่านมาเนตรปัญญาก็อดไม่ได้ที่จะตัวแข็งทื่อ เขาหันกลับไปโดยไม่รู้ตัวและพบว่าชายร่างอ้วนตัวน้อยก็มองเขาด้วยความตกใจเช่นกัน “???ใครหรอ!” เนตรปัญญาฝืนยิ้มและปฏิเสธทันที ตอนนี้เขาไม่แน่ใจว่าชายร่างอ้วนตัวเล็กตรงห...