บทที่ 167 สายตาที่เต็มไปด้วยความรัก
ตู้เซิงยังคงจับเธอไว้และยิ้มเล็กน้อยพูดว่า: “พวกเราเกือบจะแต่งงานกันแล้วนะ เธอจะทำตัวห่างเหินไปทำไม” แม้จะเป็นการหยอกล้อ แต่ความห่วงใยที่แฝงอยู่ในคำพูดก็ทำให้เกาเหวินเหวินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ทุกครั้งที่เจอคุณ ฉันมักจะดูไม่ดีตลอดเลย ครั้งที่แล้วร้องไห้หนักมาก ครั้งนี้ก็อาเจียนไม่หยุด” ตู้เซิงและเฉินซิ...