ตอนที่ 45 งานวิวาห์สวรรค์สิ้นสุด สามหนุ่มออกเดินทาง หกหูถูกขัดขวางการเข้าเฝ้าราชสำนักสวรรค์ จึงต้องการสวามิภักดิ์ต่อศิษย์เซียน!

เวลาผ่านไปในชั่วพริบตา หนึ่งพันปีล่วงเลยไป

หลินจู้ได้เข้าใจอภินิหารต่างๆ รวมถึงความสามารถในการรู้อนาคตทีละอย่าง

ประสบการณ์จากการต่อสู้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้ถูกย่อยและซึมซับเกือบหมดแล้ว

ทำให้วรยุทธ์มีความก้าวหน้า จากนั้นเขาก็เริ่มฝึกฝนอีกครั้ง

หลังจากผ่านไปหนึ่งหมื่นปี งานเลี้ยงฉลองวิวาห์สวรรค์ก็ใกล้จะสิ้นสุดลง

ตี้จวินพร้อมด้วยภรรยาทั้งสอง และตงหวงไท่อี้พร้อมกับเหล่าผู้แข็งแกร่งจากเผ่าปีศาจ

ร่วมกันขอบคุณเหล่าผู้ทรงพลังจากโลกหงหวางที่มาร่วมงานวิวาห์สวรรค์

พวกเขาฉวยโอกาสนี้ชักชวนผู้แข็งแกร่งบางคนให้เข้าร่วมกับราชสำนักสวรรค์

เมื่องานเลี้ยงสิ้นสุดลง หลินจู้ก็ลืมตาขึ้น ท่านอาจารย์ทงเทียนมองหลินจู้แวบหนึ่ง

พบว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วรยุทธ์ของหลินจู้มีความก้าวหน้า

ระดับต้าลั่วขั้นต้นยิ่งแข็งแกร่งขึ้น กำลังก้าวไปสู่ระดับต้าลั่วขั้นกลางอย่างมั่นคง

ท่านอาจารย์พยักหน้าเล็กน้อยแสดงความพอใจ

เหล่าผู้แข็งแกร่งจากโลกหงหวางทยอยจากไป หนี่ว์วา จุ่นตี้ และเจี้ยอิ้น

สามเซียนผู้ยิ่งใหญ่ ก็เดินมาข้างหน้าเพื่อกล่าวลาสามเซียนแห่งเต๋า

หลังจากทักทายกันสั้นๆ พวกเขาก็กลับไปยังสถานที่ฝึกฝนของตน

สามเซียนแห่งเต๋าลุกขึ้นยืน หลินจู้ กวางเฉิงจื่อ

และเสวียนตู้เห็นดังนั้นก็รีบลุกขึ้นตาม ตี้จวินและตงหวงไท่อี้รีบเดินมาข้างหน้า

ไท่ซางเหลาจื่อกล่าวว่า

"ขอบคุณราชสำนักสวรรค์สำหรับการต้อนรับอย่างอบอุ่นในงานวิวาห์สวรรค์ครั้งนี้

พวกเราควรกลับไปยังเขาคุนหลุนแล้ว"

ตี้จวินและตงหวงไท่อี้รีบกล่าวคำสุภาพตอบ

จากนั้นพวกเขาก็ส่งสามเซียนแห่งเต๋าออกจากประตูหนานเทียนเหมิน

เมื่อกลุ่มคนออกจากประตูหนานเทียนเหมินและกำลังจะกลับไปยังเขาคุนหลุน

หลินจู้ก็ก้าวออกมาข้างหน้าและกล่าวว่า "อาจารย์ เป็นโอกาสอันดีที่ได้ออกจากเขาคุนหลุน

ศิษย์อยากใช้โอกาสนี้เที่ยวชมโลกหงหวางสักครั้ง หวังว่าอาจารย์จะอนุญาต"

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ได้ยินดังนั้นก็รู้ว่านี่เป็นโอกาสอันดี

ครั้งที่แล้วหลินจู้เที่ยวชมโลกหงหวางคนเดียว พบเจอเรื่องราวมากมาย

ทำให้พวกเขาอิจฉามาก ครั้งนี้ จะต้องไปเที่ยวชมด้วยกันให้ได้

กวางเฉิงจื่อจึงกล่าวกับหยวนซื่อเทียนจวินว่า

"อาจารย์ ศิษย์อยากไปกับพี่หลินจู้ด้วย หวังว่าอาจารย์จะอนุญาต"

เสวียนตู้ก็กล่าวลาไท่ซางเหลาจื่อ ขออนุญาตไปเที่ยวชมกับหลินจู้เช่นกัน

ท่านอาจารย์ทงเทียนยิ้มและกล่าวว่า

"หลินจู้ฝึกฝนวิถีแห่งดาบ ดาบต้องเป็นอิสระ การเที่ยวชมมากๆ

จะเป็นประโยชน์ต่อวิถีแห่งดาบ ก็ได้ เจ้าไปเที่ยวชมโลกหงหวางเถอะ

แต่อย่าลืมกลับมาที่เขาคุนหลุน อีกหลายหมื่นปีข้างหน้า

จะมีการประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างศิษย์ของสี่สำนัก เจ้าห้ามขาดเด็ดขาดนะ!"

หลินจู้ได้ยินดังนั้นก็รีบรับคำ

ไท่ซางเหลาจื่อก็กล่าวว่า

"เสวียนตู้ฝึกฝนวิถีแห่งความไม่กระทำ ควรทำตามใจปรารถนา อยากเที่ยวชมโลกหงหวางก็ไปเถอะ!"

หยวนซื่อเทียนจวินมองกวางเฉิงจื่อแวบหนึ่ง

กวางเฉิงจื่อนี่เหมือนกับเงาตามตัวของหลินจู้ มักจะพูดถึงพี่หลินจู้อยู่เสมอ

ทำให้หยวนซื่อเทียนจวินรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย คิดแล้วคิดอีก เขาจึงกล่าวว่า

"ก็ได้ การเที่ยวชมสักครั้งก็ดีเหมือนกัน ฮ่าๆ!"

เมื่อเห็นว่าเซียนผู้ยิ่งใหญ่อนุญาตแล้ว หลินจู้ทั้งสามก็ดีใจยิ่งนัก

พวกเขาต่างลาอาจารย์ของตน ออกจากราชสำนักสวรรค์ มุ่งหน้าสู่โลกหงหวาง

เมื่อเห็นศิษย์ทั้งสามจากไป สามเซียนแห่งเต๋าก็กลับไปยังเขาคุนหลุน

กล่าวถึงหลินจู้ กวางเฉิงจื่อ และเสวียนตู้ทั้งสาม

เมื่อออกจากราชสำนักสวรรค์มาถึงโลกหงหวาง

ก็ปลดปล่อยธรรมชาติของตนทันที ทั้งเที่ยวชมภูเขาแม่น้ำ

ทั้งสนทนาเรื่องการบำเพ็ญเพียร ช่างสบายใจเหลือเกิน

ปัจจุบัน หลินจู้อยู่ในระดับต้าลั่วแล้ว

ส่วนเสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อยังอยู่ในระดับไท่อี้เท่านั้น

ระหว่างทาง ทั้งสองมีข้อสงสัยมากมาย ต่างขอคำแนะนำจากหลินจู้

หลินจู้ตอบทุกข้อสงสัย ทำให้วรยุทธ์ของทั้งสองมีความก้าวหน้า

การเดินทางเที่ยวชมครั้งนี้ช่างอิสระและสบายใจยิ่งนัก

เสวียนตู้พูดล้อเล่นว่า

"พี่ใหญ่อยู่ในระดับต้าลั่วแล้ว เข้าใจเต๋าอย่างลึกซึ้ง สามารถรับศิษย์มาสอนได้แล้ว

เมื่อถึงเวลานั้น ในสามสำนักของเราก็จะมีศิษย์รุ่นที่สองแล้ว"

หลินจู้ได้ยินดังนั้นก็หัวเราะและกล่าวว่า

"ในโลกหงหวาง แม้จะมีผู้มีพรสวรรค์มากมาย

แต่ผู้ที่มีพรสวรรค์โดดเด่นและมีจิตใจดีงามจริงๆ นั้น

หายากเหมือนขนนกฟีนิกซ์และเขาของกิเลน ยากที่จะหาพบ"

"การรับศิษย์ก็เหมือนกับการบำเพ็ญเพียร ต้องอาศัยโชคชะตา

การหาศิษย์ที่เหมาะสม จะเป็นเรื่องง่ายได้อย่างไร? เร่งไม่ได้ เร่งไม่ได้หรอก!"

กวางเฉิงจื่อก็หัวเราะและกล่าวว่า

"หากพี่ใหญ่ไม่รีบ ถ้าข้าหาศิษย์ที่ดีได้ก่อน และเข้าสู่สามสำนักก่อน

เมื่อถึงตอนนั้น ศิษย์ของท่านก็ต้องเรียกศิษย์ของข้าว่าพี่ใหญ่นะ!"

เสวียนตู้ก็กล่าวว่า "ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าก็ต้องรีบรับศิษย์สักคนเหมือนกัน"

หลินจู้กล่าวว่า

"จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร ข้าเป็นพี่ใหญ่ของพวกเจ้า ศิษย์ที่ข้ารับมาย่อมเป็นพี่ใหญ่ของศิษย์พวกเจ้าด้วย"

เสวียนตู้หัวเราะและกล่าวว่า

"ถ้าเป็นเช่นนั้น พี่หลินจู้ ก็ควรเรียกข้าว่าพี่ใหญ่ด้วย น้องหลินจู้ รีบคำนับพี่ชายเสียที"

"ไปให้พ้น!" หลินจู้ได้ยินดังนั้นก็ด่าออกมา เสวียนตู้ไม่ได้ใส่ใจ กลับหัวเราะขึ้นมา

กวางเฉิงจื่อคิดสักครู่แล้วกล่าวว่า

"ตลอดทางนี้ พี่ใหญ่มีสัตว์วิเศษเป็นพาหนะ ช่างสบายจริงๆ

ส่วนข้ากับเสวียนตู้ต้องใช้พลังวิเศษในการเดินทาง ช่างไม่ยุติธรรมเลย"

หลินจู้หัวเราะและกล่าวว่า

"อย่าบอกนะว่า น้องกวางเฉิงจื่อ อยากหาสัตว์วิเศษมาเป็นพาหนะบ้าง?

ในโลกหงหวางมีสัตว์ประหลาดมากมาย การหาพาหนะก็ไม่ใช่เรื่องยากนักหรอก!"

กวางเฉิงจื่อลูบคางและกล่าวว่า

"ข้าคิดเช่นนั้นมานานแล้ว แต่ตลอดการเดินทางนี้ ไม่เคยพบสัตว์ประหลาดที่ดีจริงๆ เลย"

ไม่เพียงแต่กวางเฉิงจื่อเท่านั้น แม้แต่เสวียนตู้ก็อยากได้พาหนะเช่นกัน

ทั้งสามคนสนทนากันอย่างสนุกสนานบนยอดเขา บรรยากาศช่างเป็นสุข

แต่พวกเขาไม่รู้ว่า บทสนทนาของทั้งสามได้ตกเข้าหูของผู้มีพลังวิเศษคนหนึ่ง

ผู้มีพลังวิเศษผู้นี้มีการได้ยินที่ยอดเยี่ยม

สามารถแอบฟังเรื่องราวมากมายในโลกหงหวาง  เขาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหกหู

หกหูคือหนึ่งในลิงสี่ตนแห่งความโกลาหล

เป็นลิงหกหูที่เกิดมาพร้อมกับหูหกข้าง และเป็นผู้ทรงพลังวิเศษที่ยิ่งใหญ่

ในอดีต เมื่อเต๋าบรรพบุรุษเทศนาธรรมที่วังจื่อเซียว

ผู้ที่อยู่ในระดับต้าลั่วทั้งหมดสามารถข้ามความโกลาหลเข้าไปในวังจื่อเซียวเพื่อฟังธรรมได้

หกหูวางแผนสร้างโชคชะตา อาศัยพลังวิเศษพิเศษของตน

หวังจะหลอกราชสำนักสวรรค์และแอบฟังเต๋าบรรพบุรุษเทศนาธรรม

แต่ถูกเต๋าบรรพบุรุษจับได้ จึงใช้พลังวิเศษปิดผนึกการรับรู้ทั้งหกของหกหู และกล่าวว่า

"ธรรมะไม่ถ่ายทอดให้หกหู"

หกหูลงทุนลงแรงไปแต่กลับสูญเสียทุกอย่าง

เหมือนสุนัขจรจัดที่สิ้นเนื้อประดาตัว วรยุทธ์ก็ถดถอยลงเรื่อยๆ

ในครั้งนี้ งานวิวาห์สวรรค์ หกหูไม่ได้รับเชิญจากราชสำนักสวรรค์

อย่างไรก็ตาม เขาได้ยินมาว่าในงานวิวาห์สวรรค์

ราชสำนักสวรรค์เปิดรับผู้มีความสามารถอย่างกว้างขวาง

ดึงดูดผู้ทรงพลังมากมาย ดังนั้นหกหูจึงเกิดความคิดอยากเข้าร่วมราชสำนักสวรรค์

เพื่อหาที่พึ่งพิง เมื่อผ่านมาที่นี่ บังเอิญได้ยินกวางเฉิงจื่อ หลินจู้

และคนอื่นๆ พูดคุยกันเรื่องพาหนะ จึงแอบฟังสักครู่ แล้วมุ่งหน้าไปยังราชสำนักสวรรค์

กล่าวถึงหกหูที่มาถึงประตูหนานเทียนเหมิน เห็นทหารสวรรค์ขวางทางอยู่ จึงรีบเดินเข้าไปและกล่าวว่า

"ข้าคือหกหู ได้ยินว่าราชสำนักสวรรค์กำลังรับผู้มีความสามารถ จึงมาสมัครเข้าร่วม ขอให้ช่วยแจ้งด้วย"

ผู้ทรงพลังระดับต้าลั่วคนหนึ่งกลับวางท่าต่ำต้อย พูดจาสุภาพกับทหารสวรรค์

ทหารสวรรค์ไม่รู้จักหกหู จึงรีบเข้าไปในประตูหนานเทียนเหมินเพื่อรายงาน

ไม่นานนัก มีชายร่างกำยำสวมชุดเกราะเดินออกมา เขาคือฉือเทีย หนึ่งในสิบปีศาจศักดิ์สิทธิ์

หกหูเห็นดังนั้นก็รีบเดินเข้าไปคำนับ และอธิบายจุดประสงค์ของตน

ฉือเทียกอดอกและหัวเราะเยาะว่า

"ข้านึกว่าใคร ที่แท้ก็หกหูผู้แอบฟังธรรมนั่นเอง!"

"คนที่มีนิสัยต่ำช้าเช่นนี้ ก็อยากเข้าร่วมราชสำนักสวรรค์ของเราด้วยหรือ?

ราชสำนักสวรรค์ของเราจะกลายเป็นที่รวมของคนเลวหรือ? รีบไปให้พ้น!"

หกหูได้ยินดังนั้นก็โกรธมาก แต่นี่คือราชสำนักสวรรค์

ปัจจุบันราชสำนักสวรรค์มีอำนาจมาก เขาไม่กล้าทำให้ขุ่นเคือง

เขาจึงต้องกลั้นความโกรธไว้ จ้องฉือเทียอย่างดุดัน แล้วจากไปจากประตูหนานเทียนเหมิน

เมื่อออกจากราชสำนักสวรรค์ หกหูนึกถึงบทสนทนาของหลินจู้และคนอื่นๆ

ลูบคางและคิดคำนวณสักครู่ จากนั้นจึงแอบตามหลินจู้ กวางเฉิงจื่อ

และเสวียนตู้ไปอย่างเงียบๆ ตามทิศทางที่พวกเขาจากไป

***********************************************************************************

(จบตอนที่ 45 งานวิวาห์สวรรค์สิ้นสุด สามหนุ่มออกเดินทาง หกหูถูกขัดขวางการเข้าเฝ้าราชสำนักสวรรค์ จึงต้องการสวามิภักดิ์ต่อศิษย์เซียน!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~