บทที่ 734 นครจักรพรรดิหยินชิง
จูอู๋หยางถูกหวังซินจิ้งดึงเข้าไปหลบอยู่กลางขบวนคาราวาน ท่ามกลางฝูงชนที่ไร้ซึ่งวรยุทธ์ หวังซินจิ้งผู้นี้ 20 ปีมานี้ ฝีมือยังคงธรรมดา ไร้วี่แววอัจฉริยะด้านการฝึกตนหรือพลังยุทธ์ กลายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง จูอู๋หยางยืนอยู่ข้างกายหวังซินจิ้ง จ้องมองสมรภูมิอันวุ่นวาย ใบหน้าสงบนิ่ง ดวงตาครุ่นคิดถึงจังหวะเวลา...
