บทที่ 508 ขับยานอวกาศไปเที่ยว

"เพื่อนๆ ผู้ชมทุกคน วันนี้พวกเราจะไลฟ์สดอะไรดีนะ?"

จางซีเป่าสั่งให้วิญญาณคัมภีร์ถ่ายทอดภาพมุมมองบุคคลที่สามไปยังการไลฟ์สด ในห้องไลฟ์ปรากฏภาพทิวทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา พร้อมกับยานอวกาศขนาดมหึมา

"โอ้ ที่แท้ก็ไลฟ์สดขับยานอวกาศนี่เอง!"

"เปาเย่ดื่มเหล้าก็ต้องดื่มแต่ของแรงๆ ขับยานอวกาศก็ต้องขับแต่ลำใหญ่ๆ เท่านั้น!"

จำนวนคนในห้องไลฟ์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ความคิดเห็นก็ทะลักเข้ามาเช่นกัน

"โอ้ เปาเย่กำลังอวดอีกแล้ว ฉันชอบ!"

"นี่มันยานอวกาศเหรอ? ยานอวกาศจริงๆ น่ะเหรอ?!"

"ภาพ 3 มิติสินะ หลอกผู้ชมใช่ไหม?"

จางซีเป่าเห็นคนสงสัยตัวเอง จึงชี้ไปที่ความคิดเห็นนั้นแล้วถาม "นายอยู่เมืองไหน กล้าบอกชื่อไหม เปาเย่จะตามสายอินเทอร์เน็ตไปหานายเดี๋ยวนี้เลย!"

ผู้ชมในห้องไลฟ์เริ่มยุ

"บอกสิ นายอยู่ที่ไหน เปาเย่จะไปหาที่บ้านเดี๋ยวนี้ ผู้ชมในห้องไลฟ์จะเป็นพยานให้ เขาไม่ตีนายตายหรอก!"

"ใช่ๆ ไม่ตีตาย แค่ตีจนเกือบตายเท่านั้น ฮ่าๆๆ!"

"ถอนตัวไปแล้วใช่ไหม ถ้าเป็นลูกผู้ชายก็ออกมาบอกที่อยู่สิ!"

คนนั้นรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จึงจำใจตอบว่า "เปาเย่ ผมอยู่เมืองเอช ถนนฟ่านโต่ว สวนฟ่านโต่ว หมายเลข 2 ห้อง 1001 ครับ"

ผู้ชมคนอื่นเยาะเย้ย "หูนายใหญ่เป็นพิเศษ พ่อนายชื่อหูอิ้งจุ้นใช่ไหม?"

คนนั้นอธิบาย "ผมอยู่สวนฟ่านโต่วจริงๆ นะ!"

มีคนทนไม่ไหว โพสต์รูปภาพบอกว่า "เพื่อนๆ ในเมืองเอชมีสวนฟ่านโต่วจริงๆ นะ คนนี้ไม่ได้โกหก!"

"เฮ้ย จริงด้วย!"

"บังเอิญจริงๆ ฮ่าๆๆๆ......"

บรรยากาศในห้องไลฟ์สดเต็มไปด้วยความสนุกสนาน

ผ่านไปสักพัก จางซีเป่าหัวเราะเยาะใส่หน้าจอ "สวนฟ่านโต่ว เมืองเอชใช่ไหม เปาเย่มาถึงแล้ว ออกมารับการลงโทษเร็ว!"

"เปาเย่ นายมาจริงๆ เหรอ?!"

คนนั้นเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วตอบกลับ "เปาเย่โกหก ผมเพิ่งดูผ่านตาแมวมา ไม่มีใครอยู่หน้าประตูเลย......"

จางซีเป่าชี้ไปที่หน้าจอ "นายเปิดหน้าต่างแล้วมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสิ!"

ไม่เพียงแต่ผู้ชมคนนั้น เพื่อนๆ ทุกคนที่อยู่ในเมืองเอชต่างพากันวิ่งไปที่หน้าต่าง พวกเขายังไม่ทันเปิดม่าน ก็รู้สึกว่าท้องฟ้าข้างนอกมืดลง บางคนคิดว่าเป็นเมฆครึ้ม

เมื่อเพื่อนๆ ในเมืองเอชเปิดม่าน เปิดหน้าต่าง และมองขึ้นไปบนท้องฟ้า พวกเขาตกตะลึงเมื่อเห็นยานอวกาศรูปทรงกระสวยขนาดมหึมาลอยอยู่เหนือเมืองเอช ปกคลุมท้องฟ้าทั้งหมด!

"โอ้โห!"

"ช็อค! พบยานอวกาศในเมืองเอช!"

"ยานขนาดใหญ่ขนาดนั้นทำไมถึงไม่มีเสียงเลย? ผมไม่รู้สึกเลยว่ามันมา เหมือนโผล่ขึ้นมาทันที!"

"รู้สึกกดดันมาก หายใจไม่ออกเลย!"

ยานลอยนิ่งอยู่เหนือเมืองเอชเหมือนสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ จางซีเป่าถามในห้องไลฟ์ "ลองดูซิว่ายังมีใครไม่เชื่ออีกไหม?"

"เชื่อแล้ว เชื่อแล้ว!"

"เชื่อแล้วครับ! นี่เป็นยานอวกาศจริงๆ เหรอ? เทคโนโลยีของต้าเซียเราก้าวหน้าถึงขนาดนี้แล้วเหรอ?"

เก้าอี้ยื่นออกมาจากพื้น จางซีเป่านั่งลงไป แล้วโบกนิ้ว "พวกนายเดากันผิดหมด นี่ไม่ใช่ยานที่ต้าเซียสร้างได้ในตอนนี้ แต่เป็นยานต่างดาวที่ถูกฝังอยู่ใต้ธารน้ำแข็งมาเป็นเวลาหลายล้านปีแล้ว!"

"ที่แท้มีมนุษย์ต่างดาวจริงๆ!"

"หรือว่าผู้มีพลังพิเศษเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีต่างดาว?"

ในความคิดเห็นก็มีคนเก่งอยู่ด้วย ทายถูกความจริงบางส่วนในทันที ไม่รู้ว่าคนนั้นเดาเอา หรือคาดเดาออกมา

จางซีเป่าพยักหน้าอย่างลึกลับ

"เปาเย่ยอมรับโดยอ้อมแล้ว? โอ้พระเจ้า ฉันคิดว่าการฟื้นคืนของพลังวิญญาณเป็นเรื่องของการบำเพ็ญเซียน ไม่คิดว่าจะเป็นเทคโนโลยีต่างดาว!"

"แล้วจะมีวันที่มนุษย์ต่างดาวมาโจมตีโลกไหม?"

จางซีเป่าไม่ได้ปฏิเสธ แต่ยิ้มแล้วพูดว่า "ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ ผมหวังว่าเพื่อนๆ ทุกคนจะมาสนับสนุนพวกเรา ปกป้องบ้านเกิดของเราร่วมกัน!"

"ถ้าวันนั้นมาถึงจริง ผมหวังว่าจะได้ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเปาเย่!"

เพื่อนๆ ตื่นเต้นมาก แต่ก็มีคนบ่น "เฮ้อ ผมยังไม่ใช่ผู้มีพลังพิเศษเลย แค่คนธรรมดาๆ คนหนึ่ง จะต่อต้านมนุษย์ต่างดาวได้ยังไง!"

จางซีเป่ายิ้มแล้วพูดกับหน้าจอ "ทุกคนที่ไม่ใช่ผู้มีพลังพิเศษอย่าท้อใจ เพราะเปาเย่กำลังให้คนวิจัยชุดเกราะของมนุษย์ต่างดาวอยู่ ถ้าวิจัยสำเร็จ คนธรรมดาอาจจะแข็งแกร่งกว่าผู้มีพลังพิเศษด้วยซ้ำ!"

"จริงเหรอ?!"

"เทคโนโลยีต่างดาว ไม่ต้องกินเมล็ดพันธุ์ของวิเศษก็ได้งั้นหรอ?"

"ดี เพื่อนๆ ตั้งใจกันหน่อย เป้าหมายของเราคือดวงดาวและท้องทะเล!"

เมื่อยานมาถึงเมืองหลวง จางซีเป่าก็จบการไลฟ์สด

ชิงหลงและคนอื่นๆ รออยู่ก่อนแล้วตั้งแต่ยานมาถึง เพราะการไลฟ์สดของจางซีเป่าครั้งนี้ดึงดูดความสนใจของทั้งดาวแผ่นดินไปแล้ว ทางที่ประชุมพันธมิตรเกือบจะโกลาหล ทุกคนหวังว่าจะได้ร่วมวิจัยยานลำนี้กับต้าเซีย แต่พวกที่มีเจตนาไม่ดีเหล่านี้ถูกสมาคมมังกรทั้งห้าปฏิเสธอย่างไร้ความปรานี

ผู้มีพลังพิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดบนดาวแผ่นดินอยู่ในต้าเซีย ขั้นสวรรค์ส่วนใหญ่ก็อยู่ในต้าเซีย ในบรรดาเทพที่ฟื้นคืนชีพทั้งสามองค์ จั้นเหนียนที่แข็งแกร่งที่สุดก็อยู่ในต้าเซีย แม้บางคนจะไม่พอใจ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเอ่ยปาก!

เนื่องจากยานมีขนาดใหญ่เกินไป จึงถูกนำไปไว้ที่สุสานดาบชั่วคราว จั้นเหนียนเปิดพื้นที่ให้จางซีเป่าโดยตรง ให้สมาคมมังกรทั้งห้าสร้างฐานวิจัยยานในเขตเทพของเขา

สุสานดาบที่จั้นเหนียนคอยดูแลอยู่ จะไม่มีทางเกิดเรื่องผิดพลาดแน่นอน

สมาชิกทั้งหมดของสมาคมมังกรฟ้าถูกดึงตัวมา เพื่อจัดตั้งฐานวิจัยยานอวกาศ

ในขณะเดียวกัน สมาคมมังกรทั้งห้าได้ดึงตัวสมาชิกชั้นยอดของสมาคมมังกรดำจากเมืองต่างๆ มายังเมืองหลวง จัดตั้งทีมสำรวจกว่าร้อยทีม เตรียมสำรวจทุกพื้นที่ของยานลำนี้

ส่วนจางซีเป่าอยู่ในห้องควบคุมยานตลอดเวลา ร่วมมือกับทีมสำรวจต่างๆ ในการสำรวจ เช่น ควบคุมทางเดินภายในยาน นำทางทีมสำรวจไปยังพื้นที่ต่างๆ สั่งให้สุนัขประหลาดในวังต้นไม้เทพอีกเก้าหลังที่เหลือเข้าสู่ภาวะหลับใหลทั้งหมด รวมถึงสอนทีมสำรวจวิธีเคลื่อนย้ายอุปกรณ์ ชุดเกราะ และถอดแยกอาวุธของยาน

สมาคมมังกรทั้งห้าไม่ได้วางแผนจะถอดแยกยานทันที เพราะระดับเทคโนโลยีในปัจจุบันยังไม่เพียงพอ หากถอดแยกสิ่งมหึมานี้แล้ว อาจจะไม่สามารถประกอบกลับคืนได้ ดังนั้นพวกเขาจึงกำหนดแนวทางให้มีการถอดแยกยานบางส่วนอย่างมีแผน

ระบบอาวุธของยานจำเป็นต้องได้รับการศึกษาวิจัยอย่างแน่นอน นอกจากนี้ระบบขับเคลื่อนก็เป็นส่วนสำคัญมาก เกี่ยวข้องกับว่าในอนาคตดาวแผ่นดินจะสามารถสร้างกองเรืออวกาศเพื่อต่อต้านภัยคุกคามจากภายนอกได้หรือไม่

ครึ่งเดือนต่อมา ทีมสำรวจส่งข่าวมา "ท่านอันเซิง ผลไม้ในวังต้นไม้เทพทั้งสิบหลังถูกเก็บเกี่ยวหมดแล้ว จำนวนผลไม้ทั้งหมด 119,486 ลูก!"

จางซีเป่าตอบกลับ "ดำเนินการบรรจุหีบห่อตามแผนเลย แยกวัตถุดิบส่วนที่สมาคมมังกรฟ้าต้องวิจัยออกมา ที่เหลือทั้งหมดขนส่งไปยังคลังสมบัติของฐาน!"

"เข้าใจครับ!"

ทีมสำรวจเริ่มขนส่งผลไม้สีเงินไปยังคลังสมบัติใต้ดินของตึกห้องปฏิบัติการ คลังสมบัติของฐานถูกสร้างขึ้นจากหินฟางชุนขนาดมหึมาที่คู่สามีภรรยานกเทพมอบให้จางซีเป่า และถูกวางไว้ในจุดที่ปลอดภัยที่สุดของฐานใต้ดิน

"คนที่เหลือ เริ่มสำรวจพื้นที่อื่นๆ!"

เมื่อจางซีเป่าออกคำสั่ง ทางเดินหลายสิบเส้นก็ปรากฏขึ้นภายในยาน ทีมสำรวจพากันพุ่งเข้าไป เป้าหมายของพวกเขาคือห้องใต้ท้องเรือที่เคยขังมารเทพและเผ่าเฮอร์เทราในอดีต