ตอนที่อยู่ที่ฐานทัพทะเลดำ เขาได้ไปที่ฐานบริษัทอุปกรณ์ทะเลดำพร้อมกับโทคัส ฟอร์ดผู้ปกครองเมืองฐานทัพทะเลดำเพื่อหาร่างเดิมของเขา และได้รู้จักมีดงูพิษแล้ว

อาวุธชีวภาพสยองขวัญ [นรกกลืนกิน] ที่ทำลายบริษัทอุปกรณ์ทะเลดำนั้นถูกพัฒนาขึ้นโดยสมาชิกของมีดงูพิษ

จากข้อมูลที่โทคัส ฟอร์ดให้มา มีดงูพิษเป็นองค์กรวิจัยชีวภาพที่แข็งแกร่ง

สิ่งที่ทำให้จางเซิงรู้สึกประหลาดใจก็คือ จุดประสงค์ที่วิคกี้และคนอื่นๆ มาที่นี่กลับเป็นเพื่อนำร่างแท้จริงของราชาศักดิ์สิทธิ์บุตรชั่วร้ายไป

พวกเขาต้องการใช้ร่างแท้จริงของราชาศักดิ์สิทธิ์บุตรชั่วร้ายเพื่อพัฒนาอาวุธชีวภาพชนิดใหม่หรือ?

ในชั่วขณะนั้น จางเซิงนึกถึงหลายสิ่งหลายอย่าง

[นรกกลืนกิน] ที่ปรากฏขึ้นก่อนหน้านี้ได้ทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งไว้กับเขา

แม้ว่าจะไม่เคยเห็นว่าอาวุธชิ้นนี้มีหน้าตาอย่างไร และไม่รู้ว่าพลังของมันเป็นอย่างไร แต่การที่บริษัทอุปกรณ์ทะเลดำถูกทำลายก็เพียงพอที่จะบอกถึงความน่ากลัวของมันได้แล้ว

ถ้าวิคกี้และคนอื่นๆ ได้ร่างแท้จริงของราชาศักดิ์สิทธิ์บุตรชั่วร้ายไป ใครจะรู้ว่าพวกเขาจะพัฒนาอาวุธชีวภาพที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นขึ้นมาอีก!

คิดถึงตรงนี้ จางเซิงขมวดคิ้วแน่น ตัดสินใจเตรียมตัวที่จะติดตามพวกเขาไปดู

แต่ตอนนี้โซโมเฟลด์กำลังทำเรื่องแบบนี้อยู่ ทำให้เขารู้สึกลำบากใจอย่างมาก

ที่จริงแล้ว สาเหตุที่จางเซิงตกลงให้โซโมเฟลด์เข้ามาในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ในตอนแรกก็เพื่อที่จะได้รู้วิธีควบคุมพื้นที่พิเศษแรมส์เกตจากปากของเขา

จางเซิงก็ไม่กลัวว่าโซโมเฟลด์จะหลอกเขา เพราะโซโมเฟลด์ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่แล้ว

ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ แค่ตบมือเดียวก็สามารถฆ่าโซโมเฟลด์ได้

แต่เมื่อครู่นี้เขารู้สึกได้ว่าในร่างของโซโมเฟลด์มีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอย่างยิ่งซ่อนอยู่

ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้านี่ใช้กระจกดูดพลังเมื่อครู่ จางเซิงก็คงถูกหลอกอยู่

ตอนที่โซโมเฟลด์ใช้กระจกดูดพลัง จู่ๆ เขาก็เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน

พลังงานบนร่างกายเปลี่ยนเป็นดุร้ายและน่ากลัวอย่างยิ่ง

แม้จะเป็นเพียงชั่วขณะ แต่จางเซิงก็จับความผิดปกติได้

ดังนั้นตอนที่ต่อสู้กับเรจินัลด์ เขาจึงแกล้งทำเป็นถูกฆ่าตาย

เพื่อหลอกตาคนอื่น

ในบรรดาผู้นำทั้งหมด มีเพียงดอโรเธียเท่านั้นที่รู้ว่าเขาแกล้งตาย

เพราะรู้เรื่องนี้ จางเซิงจึงปล่อยให้เรจินัลด์ฟันร่างของเขาเป็นสองท่อน

เขาต้องการดูว่าโซโมเฟลด์จะเล่นอะไร

ดูเหมือนว่าเจ้านี่จะมีแผนการใหญ่จริงๆ

คนในแรมส์เกตมากมายขนาดนี้ วันนี้ทั้งหมดจะถูกของที่เรียกว่าลูกแก้วบูชาเลือดนั่นดูดเลือดจนตาย

การกระทำของโซโมเฟลด์นี้ โหดร้ายถึงที่สุดจริงๆ

จากคำพูดของวิคกี้และคนอื่นๆ เมื่อครู่ จางเซิงสามารถเข้าใจได้ว่าโซโมเฟลด์ต้องการใช้เลือดของคนมากมายเหล่านี้เพื่อฟื้นคืนชีพสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง

การฟื้นคืนชีพราชาบุตรชั่วร้ายนั้นเป็นไปไม่ได้แน่นอน

นั่นก็หมายความว่า ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้นอกจากร่างแท้จริงของราชาบุตรชั่วร้ายแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอย่างยิ่งอีกตัวอยู่ด้วย!

และพลังของเจ้านั่นก็มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะไม่ด้อยไปกว่าราชาบุตรชั่วร้าย!

ทันใดนั้น จางเซิงก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาเบิกตากว้าง ร่างกายทันทีก็มีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมา

เขานึกถึงสิ่งที่โซโมเฟลด์เคยพูดถึงสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งซึ่งแพ้การแย่งชิงอำนาจควบคุมแรมส์เกตกับราชาบุตรชั่วร้าย

เจ้านี่คงไม่ได้คิดจะฟื้นคืนชีพเจ้านั่นกลับมาหรอกนะ!?

ในตอนนั้นเอง เบน่าบนพื้นดินก็ตะโกนขึ้นมา: "เจอแล้ว!"

"อยู่ตรงนั้น!"

เบน่าชี้นิ้วชี้ไปทางหนึ่งพลางพูด

"พวกเรารีบหน่อย เจ้านั่นคงจะใกล้เสร็จแล้ว!" วิคกี้พูดอย่างร้อนรน

ความเร็วในการดูดเลือดของลูกแก้วบูชาเลือดนั้นเร็วกว่าที่เธอคิดไว้มาก

ทุกคนพยักหน้า แล้วหายตัวไปจากที่เดิมในทันที

จางเซิงไม่มีเวลาคิดอะไรมาก รีบไล่ตามไปทันที

เนื่องจากเขาอยู่ใต้พื้นดิน ไม่สามารถฟื้นฟูร่างกายได้ จึงยังคงอยู่ในรูปแบบของของเหลวลึกลับตลอดเวลา

สิบนาทีต่อมา วิคกี้และคนอื่นๆ มาถึงหน้าถ้ำขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง

"ที่นี่แหละ!" เบน่าชี้ไปที่ถ้ำข้างหน้าพลางพูด

จางเซิงมองดู ทันใดนั้นก็เบิกตากว้าง

นี่ไม่ใช่ถ้ำที่เขาเคยมาก่อนหน้านี้หรอกหรือ?

แม้ว่าในใจจะเดาไว้แล้ว แต่เมื่อการคาดเดาของเขาถูกพิสูจน์แล้วก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจอย่างมาก

วิคกี้พิจารณาถ้ำตรงหน้าอย่างละเอียด ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า: "พวกเราเข้าไปกัน!"

"ทุกคนระวังหน่อย นี่คือร่างแท้จริงของราชาบุตรชั่วร้ายนะ!"

"อย่าได้ปลุกมันขึ้นมาเด็ดขาด!"

"ไม่งั้น พวกเราทั้งหมดจะต้องตายกันที่นี่แน่!"

หลังจากที่วิคกี้พูดจบ ทุกคนต่างพากันพยักหน้า

จากนั้น พวกเขาก็ค่อยๆ เดินเข้าไปในถ้ำอย่างระมัดระวัง

จางเซิงคิดสักครู่ แล้วก็แอบตามเข้าไปเงียบๆ

แม้ว่าถ้ำจะใหญ่มาก แต่ก็ไม่ลึก

ไม่นานวิคกี้และคนอื่นๆ ก็มาถึงปลายถ้ำ

"หืม? เกิดอะไรขึ้น?"

"ไม่มีทางไปต่อแล้ว?"

"ร่างแท้จริงของราชาศักดิ์สิทธิ์บุตรชั่วร้ายล่ะ?"

ดอสโต้มีสีหน้างุนงง มองไปรอบๆ

แต่ทั้งถ้ำกลับว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย

จริงๆ แล้ว จางเซิงก็รู้สึกแปลกใจมาก

เขาเคยมาที่นี่มาก่อนหนึ่งครั้ง แต่ก็ไม่ได้พบร่างแท้จริงของราชาบุตรชั่วร้าย

"อย่าเพิ่งร้อนใจ อาจจะไม่ใช่จุดสุดท้ายก็ได้!" วิคกี้หรี่ตาลง ค่อยๆ หันหน้า พิจารณาสถานการณ์รอบๆ อย่างละเอียด

"ดร.วิคกี้พูดถูกแล้ว อาจจะมีม่านอาคมหรืออะไรทำนองนั้นก็ได้!" ฟีบี้เห็นด้วย

จากนั้น ทั้ง 5 คนก็เริ่มค้นหาที่นี่อย่างช้าๆ

สิบนาทีผ่านไป พวกเขารวมตัวกัน วิคกี้ถามด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า: "เบน่า เธอแน่ใจว่าอยู่ที่นี่?"

"พวกเราค้นหามานานขนาดนี้แต่ไม่พบอะไรผิดปกติเลย เธอแน่ใจว่าไม่ได้ผิดพลาดหรือ?"

"เป็นไปไม่ได้ [ศิลปะค้นหาหมื่นลี้] ของข้าไม่มีทางผิดพลาดหรอก!" เบนาโต้กลับทันที

เธอคุ้นเคยกับทักษะของตัวเองมาก ทุกครั้งที่ใช้ก็สามารถค้นหาเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ

มีความแม่นยำถึง 99.9%!

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ วิคกี้ก็ขมวดคิ้ว "ไม่มีทางเลือกแล้ว ต้องใช้สิ่งนี้แล้ว!"

พูดจบ เธอก็หยิบลูกแก้วสีเขียวออกมา

"ดร.วิคกี้ นี่คืออะไรคะ?" พรูแลนจ้องลูกแก้วในมือเธอแล้วถามอย่างสงสัย

"นี่คือลูกแก้วชีวิต นอกจากจะใช้ฟื้นคืนชีพได้แล้ว ยังสามารถใช้ค้นหาตำแหน่งของสิ่งมีชีวิตในบริเวณใกล้เคียงได้ด้วย!" วิคกี้อธิบาย

"ฟื้นคืนชีพ? ลูกแก้วชีวิต?"

"นี่เป็นสมบัติจากซากปรักหักพังของปีศาจสวรรค์หรือ?" ดอสโต้ถามอย่างตกใจ

"ถูกต้อง สมบัติจากซากปรักหักพังของปีศาจสวรรค์นั้นเหนือความคาดหมายของพวกเรามาก!"

"น่าเสียดายที่ลูกแก้วชีวิตนี้เสียหายไปแล้ว ประสิทธิภาพลดลงมาก และใช้ได้แค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น" วิคกี้พยักหน้าพลางพูด

หลังจากฟังคำอธิบายของเธอจบ ทุกคนต่างตกตะลึง

แต่ตอนนี้จางเซิงที่อยู่ใต้ดินนั้นงงไปแล้ว

"คำศัพท์อย่างกระจกดูดพลัง ลูกแก้วบูชาเลือด ลูกแก้วชีวิต ซากปรักหักพังของปีศาจสวรรค์ ฯลฯ ล้วนแต่เป็นคำที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน"

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด