บทที่ 394 - เดินทางพันลี้ไม่หยุดพัก
ดวงอาทิตย์แผดจ้าบนท้องฟ้า เมฆขาวราวกับทะเล เรือบินสีดำลำหนึ่งกำลังเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วในทะเลเมฆ โคลงเคลงไม่หยุด ไป๋จื่อเจินยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ มองดูทะเลเมฆเบื้องหลัง คลื่นยาวที่เรือทิ้งไว้เกิดขึ้นและหายไปอย่างต่อเนื่อง ดูมีความมหัศจรรย์ เบื้องหลังเธอ ใบเรือสีดำขนาดใหญ่สะบัดพลิ้วในสายลมแรง ราวกับคน...
