บทที่ 149 ข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์
###
“แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก...”
หลังจากผ่านการตรวจสอบด้วยรหัสผ่าน ลายนิ้วมือ และการสแกนทางชีวภาพหลายชั้น พินัยกรรมที่ถูกเก็บไว้นานถึงยี่สิบปีถูกนำออกมาจากตู้เซฟโดยชายชรา
พินัยกรรมถูกบรรจุในซองกระดาษคราฟท์อย่างดี โดยมีตราประทับและสัญลักษณ์ป้องกันการปลอมแปลงที่สมบูรณ์ หลังจากตรวจสอบทั้งสองฝ่ายแล้ว ชายชราจึงมอบซองกระดาษที่บรรจุพินัยกรรมให้แก่แดนนี่ แกรนท์อย่างเป็นทางการ
“ภารกิจของฉันสิ้นสุดลงแล้ว” ชายชราพูดยิ้มๆ กับแดนนี่ แกรนท์ “แดนนี่ ยินดีด้วย”
“ขอบคุณ”
แดนนี่ แกรนท์ ตอบเบาๆ
ชายชราพยักหน้าน้อยๆ จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาหันหลังแล้วเดินออกจากห้องรับรองพิเศษไป เนื่องจากเขาเป็นคนของธนาคารมอร์แกน ข้อมูลในพินัยกรรมถือเป็นความลับของลูกค้า เขาจึงไม่มีสิทธิ์รับรู้
หลังจากชายชราออกไป ทุกคนในห้องต่างหันไปมองที่แดนนี่ แกรนท์ ส่วนเขาก็สูดหายใจลึกๆ แล้วค่อยๆ ยื่นมือออกมาเพื่อเปิดซองกระดาษคราฟท์อย่างระมัดระวัง
ไม่นานนัก พินัยกรรมก็เผยโฉมออกมาต่อหน้าทุกคน
พูดว่าเป็นพินัยกรรม แต่จริงๆ แล้วพินัยกรรมฉบับนี้ไม่ได้มีแค่พินัยกรรมเท่านั้น ยังมีเอกสารทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับมูลนิธิวิคเตอร์อีกหลายฉบับ เช่น หนังสือแต่งตั้งประธานกรรมการมูลนิธิวิคเตอร์ หนังสือรับรองประโยชน์ของมูลนิธิวิคเตอร์ เป็นต้น
ทุกเอกสารทางกฎหมายเหล่านี้ มีลายเซ็นและลายนิ้วมือของวิคเตอร์ แกรนท์ รวมถึงตราประทับของมูลนิธิวิคเตอร์ นั่นหมายความว่าเมื่อยี่สิบปีก่อน มูลนิธิวิคเตอร์มีประธานคนใหม่แล้ว แต่เพิ่งจะถูกเปิดเผยออกมาตอนนี้
แดนนี่ แกรนท์ และคนอื่นๆ อ่านเอกสารทุกฉบับอย่างละเอียด ทำให้กระบวนการทั้งหมดค่อนข้างช้า
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เอกสารทั้งหมดถูกอ่านและสำเนาเสร็จสิ้น
“คุณแกรนท์ ภารกิจของเราสิ้นสุดลงแล้ว กรุณาเซ็นชื่อในเอกสารรับรองด้วยครับ”
ทนายทั้งสามคนหยิบเอกสารที่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ววางไว้ตรงหน้าแดนนี่ แกรนท์ ด้วยท่าทางที่สุภาพ
แดนนี่ แกรนท์ ได้ยินดังนั้น เขาหยิบปากกาขึ้นมา แต่ยังไม่ได้เซ็นชื่อทันที เขากวาดสายตามองหน้าทนายทั้งสามคนอย่างลึกซึ้งและสงบ
“พวกคุณน่าจะรู้กฎเป็นอย่างดี หากพวกคุณเผยแพร่ข้อมูลประธานกรรมการคนใหม่ของเราโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉันขอรับรองว่า พวกคุณจะถูกฟ้องจนล้มละลาย”
เมื่อได้ยินคำเตือนของแดนนี่ แกรนท์ ทนายทั้งสามคนต่างก็รู้สึกหนาวเยือก รีบรับปากอย่างรวดเร็วว่า
“คุณแกรนท์ เรารู้กฎ เรารับรองว่าจะไม่เปิดเผยข้อมูลประธานกรรมการคนใหม่ของมูลนิธิวิคเตอร์โดยไม่จำเป็น แต่ก็หวังว่าคุณแกรนท์จะให้ความร่วมมือ ให้ประธานกรรมการคนใหม่มาเซ็นคำประกาศการสืบทอดภายในหกเดือนข้างหน้า”
“แน่นอน กฎก็ต้องเป็นกฎ ต้องปฏิบัติตาม”
แดนนี่ แกรนท์ พยักหน้าน้อยๆ ด้วยท่าทีที่สงบ
เกี่ยวกับการสืบทอดพินัยกรรม วิคเตอร์ แกรนท์ได้เลือกการป้องกันสามชั้น ชั้นแรกคือธนาคารมอร์แกน ชั้นที่สองคือแดนนี่ แกรนท์ ชั้นที่สามคือสำนักงานกฎหมายทั้งสามแห่ง
ผ่านการป้องกันสามชั้นนี้ เพื่อรับประกันว่าพินัยกรรมของเขาจะสามารถสืบทอดได้อย่างราบรื่น แต่เขาคงไม่เคยคิดว่า โลกนี้มีผู้มีพลังพิเศษที่สามารถเปลี่ยนแปลงพินัยกรรมอย่างเงียบๆ และไร้ร่องรอยด้วยระบบที่ทำให้เปลี่ยนแปลงพินัยกรรมได้
ถ้าเขารู้สึกตัวในสุสาน คงจะสาปแช่งว่า
“เจ้าคนใช้กลโกง ไม่มีศีลธรรมเอาเสียเลย!”
กลับมาที่เรื่องราว แดนนี่ แกรนท์ เซ็นเอกสารที่ทนายทั้งสามคนยื่นให้แล้ว ทนายทั้งสามก็รีบออกจากห้องรับรองพิเศษไป
หลังจากนั้น ห้องรับรองพิเศษก็เหลือเพียงสองคน
แดนนี่ แกรนท์ มองไปยังพินัยกรรมตรงหน้า ดวงตาเหม่อลอยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ขณะที่อเล็กซ์ คอทอฟ เหมือนจะอยากพูดแต่ก็ลังเล ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจรวบรวมความกล้าแล้วถามแบบลองเชิงว่า
“ท่านผู้ตรวจการ ประธานกรรมการคนใหม่ของเรากลายเป็นคนจีน เรื่องนี้จะไม่...”
อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่อเล็กซ์ คอทอฟจะพูดจบ แดนนี่ แกรนท์ก็หันหัวกลับมาอย่างกะทันหัน สายตาเขาคมเหมือนมีด ความกดดันรุนแรงที่ปล่อยออกมาท่วมท้นห้องรับรองพิเศษ ทำให้อเล็กซ์ คอทอฟถึงกับหายใจติดขัด
“คุณกำลังสงสัยวิคเตอร์ใช่ไหม?”
แดนนี่ แกรนท์จ้องมองอเล็กซ์ คอทอฟแล้วถามทีละคำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ท่านผู้ตรวจการ ผมขอโทษ”
“ผมไม่มีความคิดที่จะสงสัยวิคเตอร์เลยแม้แต่น้อย!”
อเล็กซ์ คอทอฟเหงื่อแตกท่วมตัว เขาก้มหน้าลงคล้ายกับนกกระจอกเทศ พร้อมรีบอธิบาย
“ถ้ามีครั้งหน้าอีก คุณก็ออกจากมูลนิธิวิคเตอร์ไปได้เลย”
แดนนี่ แกรนท์มองอเล็กซ์ คอทอฟอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็หันหลังกลับมาแล้วจ้องมองพินัยกรรมตรงหน้าอีกครั้ง
“จะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว”
อเล็กซ์ คอทอฟรับปากทันที
แดนนี่ แกรนท์ไม่พูดอะไรมาก เขาเก็บพินัยกรรมใส่ในกระเป๋าเอกสารของตัวเองอย่างระมัดระวัง พร้อมสั่งอเล็กซ์ คอทอฟว่า
“ติดต่อสำนักงานนักสืบเอกชนในจีน ให้พวกเขานำชื่อและหมายเลขบัตรประชาชนของประธานกรรมการถัง ไปตามหาเขา เสนอค่าตอบแทนสูงๆ ให้พวกเขาหาตัวประธานกรรมการถังให้เจอเร็วที่สุด”
“ผมจะจัดการทันที”
อเล็กซ์ คอทอฟรับคำด้วยความเคารพ
ในพินัยกรรมของวิคเตอร์ แกรนท์ ข้อมูลเกี่ยวกับถังหยวนมีเพียงชื่อ หมายเลขบัตรประชาชน และถิ่นกำเนิดเท่านั้น นอกเหนือจากนี้ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงต้องค้นหาตัวถังหยวนจากผู้คนมากมาย
แต่โชคดีที่การลงทะเบียนประชากรของจีนมีการแพร่หลายสูงมาก เมื่อมีชื่อ หมายเลขบัตรประชาชน และถิ่นกำเนิด การค้นหาบุคคลก็ไม่ยากนัก ถ้าสามารถใช้ระบบและเทคโนโลยีพิเศษของหน่วยงานภายในของจีนได้ ก็สามารถระบุตำแหน่งที่แน่นอนของเขาได้ทันที
“จากนั้นจองตั๋วเครื่องบินสองใบ เราจะออกเดินทางพรุ่งนี้ มุ่งตรงไปที่หางโจว ประเทศจีน ที่นั่นเป็นสถานที่เกิดของประธานกรรมการถัง เราจะรอข่าวที่นั่น”
แดนนี่ แกรนท์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วออกคำสั่งอีกครั้ง
“รับทราบครับ”
อเล็กซ์ คอทอฟตอบรับทันที
แดนนี่ แกรนท์ไม่พูดอะไรเพิ่มเติม เขาหยิบหมวกที่อยู่ข้างๆ มาใส่บนหัวอีกครั้ง จากนั้นพาอเล็กซ์ คอทอฟเดินออกจากห้องรับรองพิเศษอย่างช้าๆ
ชายชราจากธนาคารมอร์แกนยังคงยืนอยู่ที่ประตู เมื่อเห็นแดนนี่ แกรนท์ออกจากห้องรับรองพิเศษ เขายิ้มแล้วพูดว่า
“มูลนิธิวิคเตอร์กำลังจะมีเจ้าของที่แท้จริง คุณคิดจะเกษียณหรือเปล่า?”
แดนนี่ แกรนท์ได้ยินดังนั้นก็ส่ายหัวเบาๆ พร้อมกล่าวด้วยท่าทีจริงจัง
“ตั้งแต่วิเตอร์ช่วยฉันจากหุบเหวขึ้นมา ชีวิตของฉันก็ยกให้วิคเตอร์แล้ว และวิคเตอร์ก็ฝากมูลนิธิวิคเตอร์ให้ฉันก่อนเสียชีวิต ฉันจึงต้องช่วยวิคเตอร์ดูแลมูลนิธินี้จนกว่าฉันจะตาย”
“เอาล่ะ...”
“แดนนี่ผู้ดื้อรั้น หวังว่าเราจะได้เจอกันอีก”
ชายชราถอนหายใจ แล้วเดินขึ้นไปกอดกับแดนนี่ แกรนท์
“เพื่อนเก่า รักษาสุขภาพด้วย!”
“รักษาสุขภาพ!”
