บทที่ 128 ฝันร้าย
บทที่ 128 ฝันร้าย แม้ว่านางจะเร่งให้ต้าหยาและเอ้อร์หยาเข้านอนก่อน รอจนเด็กสาวทั้งสองหลับตาลง เด็กๆ หลับแล้ว เซี่ยชิงหยาก็หลับตาลงอย่างสบายใจ เพราะตกใจในตอนกลางวัน แม้จะมีวังมังกร แต่คืนนี้คงนอนไม่ค่อยสบายแน่ ในความฝัน ทุกอย่างขาวโพลน มองไม่เห็นนิ้วมือตัวเอง สิ่งเดียวที่มองเห็นคือเรือประมงเก่าๆ ใต้เ...
