ตอนที่ 39 ไผ่ขมเป็นตัวดาบ อาวุธแห่งการบรรลุธรรมในอนาคต ดาบชื่อชิงกัน งานวิวาห์สวรรค์!

ท่านอาจารย์ทงเทียนออกจากการปิดวาระ และเรียกหลินจู้มาพบทันที

หลินจู้ก้าวเข้าไปคำนับท่านอาจารย์ทงเทียน

ท่านอาจารย์ทงเทียนมองหลินจู้และกล่าวว่า

"อาจารย์ได้เก็บดาบชิงผิงของเจ้าไป แต่ได้หลอมดาบวิเศษเล่มใหม่ให้เจ้า บัดนี้จะมอบให้เจ้า"

เมื่อกล่าวจบ ท่านก็หยิบดาบยาวเล่มหนึ่งออกมา

ดาบเล่มนั้นมีสีดำทะมึน ยาวประมาณสามฟุต บนใบดาบมีอักษรเต๋าลึกลับปกคลุมอยู่อย่างแน่นขนัด

ทันทีที่ท่านอาจารย์ทงเทียนหยิบดาบออกมา หลินจู้ก็เห็นได้ชัดว่าดาบเล่มนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่

"ดาบเล่มนี้ทำจากไผ่ขมของเจ้ากับอาจารย์ ผสานกับวัตถุดิบวิเศษมากมาย

อาจารย์ยังไปขอยืมกระทะเฉียนคุนจากอาจารย์ที่วังจื่อเซียว ให้อาจารย์ใหญ่ของเจ้าเป็นคนหลอมเอง

โดยมีอาจารย์กับพี่ใหญ่ช่วยเหลือ ใช้เวลาหลอมนานหลายหมื่นปี"

"ดาบเล่มนี้มีพลังมหาศาล อีกทั้งยังใช้กระทะเฉียนคุนในการหลอม จึงเป็นอาวุธวิเศษชั้นสูงสุดอย่างไม่ต้องสงสัย และยังใช้ไผ่ขมดั้งเดิมเป็นพื้นฐาน มีต้นกำเนิดเดียวกับเจ้า เจ้าจะหลอมรวมได้ง่ายขึ้นมาก และเข้าถึงสภาวะที่จิตใจเป็นหนึ่งเดียวกับดาบได้ง่ายขึ้นด้วย"

เมื่อกล่าวจบ ท่านอาจารย์ทงเทียนก็มอบดาบยาวให้

หลินจู้รับดาบด้วยสองมือ ทันทีที่สัมผัสดาบ เขาก็รู้สึกถึงความมหัศจรรย์บางอย่าง

เขารีบกล่าวขอบคุณทันที "ขอบคุณอาจารย์ และต้องขอบคุณอาจารย์ใหญ่กับอาจารย์รองด้วย

วันหน้าข้าน้อยจะไปกราบขอบคุณด้วยตนเอง"

ท่านอาจารย์ทงเทียนยิ้มและกล่าวว่า

"เจ้าช่างรู้มารยาทจริงๆ แต่ก็ไม่ต้องระมัดระวังขนาดนั้น เพียงแค่จดจำบุญคุณของพวกเขาไว้ในใจก็พอ"

"ไม่จำเป็นต้องไปขอบคุณถึงที่หรอก"

"ตอนนี้เจ้าได้รับอาวุธวิเศษแล้ว รีบกลับไปหลอมรวมเถอะ"

"ดาบเล่มนี้ยังไม่มีชื่อ เจ้าตั้งชื่อเองเถอะ!"

หลินจู้ได้ยินดังนั้น ก็มองดาบในมือด้วยท่าทางครุ่นคิด

หลังจากใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เอ่ยขึ้นว่า

"เนื่องจากดาบเล่มนี้มีไผ่ขมเป็นรากฐาน ไผ่มีสีเขียว และยังใช้กระทะเฉียนคุนในการหลอม..."

"ก็เรียกว่า 'ชิงกัน' แล้วกัน!"

ทันทีที่เอ่ยจบ!

โอม! คลื่นพลังลึกลับก็แผ่ซ่านออกมาจากใบดาบ ตามด้วยอักษรเต๋าโบราณสองตัวที่ปรากฏขึ้นบนดาบ!

นั่นคือ 'ชิงกัน'!

"ชิงกัน... ไม่เลว ไปเถอะ!" ท่านอาจารย์ทงเทียนเห็นดังนั้นก็พยักหน้าอย่างพอใจ

หลินจู้มองดาบชิงกันในมือด้วยความตื่นเต้น เมื่อได้ยินคำสั่งก็ลาจากไป

กลับไปยังถ้ำพำนักของตนเพื่อเริ่มหลอมรวมดาบชิงกัน

อย่างไรก็ตาม อาจารย์ได้ออกจากการปิดวาระแล้ว เรื่องการดูแลศิษย์สำนักเจี๋ยก็เป็นหน้าที่ของอาจารย์

ส่วนเขา... ก็ตั้งใจจะหลอมรวมดาบชิงกันให้ดี!

ไม่พูดถึงการปิดวาระของหลินจู้

กล่าวถึงท่านอาจารย์ทงเทียน เมื่อเห็นหลินจู้ปิดวาระแล้ว ก็ส่งเสียงเรียกศิษย์สำนักเจี๋ยทั้งหมดมารวมตัวกัน

ไม่นานนัก ศิษย์ทั้งสิบสี่คนก็มารวมตัวกันที่ลานฝึก

"คารวะอาจารย์!"

ศิษย์ทั้งหมดคำนับท่านอาจารย์ทงเทียนพร้อมกัน ท่านอาจารย์ทงเทียนกวาดตามองศิษย์ทั้งหมด

เห็นว่าพวกเขาล้วนมีความก้าวหน้าในการบำเพ็ญเพียร ก็พยักหน้าอย่างพอใจ

ดูเหมือนว่าในช่วงหลายปีที่ตนปิดวาระ พวกศิษย์สำนักเจี๋ยเหล่านี้ไม่ได้ย่อหย่อนเลย

"อาจารย์ปิดวาระมาหลายหมื่นปี ไม่ทราบว่าพวกเจ้าเข้าใจหลักธรรมอย่างไรบ้าง

วันนี้ อาจารย์จะทดสอบสิ่งที่พวกเจ้าได้เรียนรู้มาในหลายหมื่นปีนี้ทีละคน เริ่มจากต้วยเป้าก่อน"

ท่านอาจารย์ทงเทียนมองไปที่ต้วยเป้า

ต้วยเป้าได้ยินดังนั้นก็รีบก้าวออกมาข้างหน้า

ท่านอาจารย์ทงเทียนถามคำถามหลายข้อ ต้วยเป้าก็ตอบทีละข้อ

ทำให้ท่านอาจารย์ทงเทียนพอใจมาก อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดี

"ต้วยเป้าช่างมีพรสวรรค์โดดเด่นจริงๆ เข้าสำนักมาเพียงหลายหมื่นปี ก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

สมควรเป็นแบบอย่างให้ศิษย์คนอื่นๆ! ไม่ทราบว่าเจ้ามีความเข้าใจในการใช้อาวุธวิเศษและประสบการณ์การต่อสู้จริงเป็นอย่างไร อาจารย์จะใช้นิ้วเป็นดาบลองดูฝีมือเจ้าสักหน่อย"

ทันใดนั้น ท่านอาจารย์ทงเทียนก็ชี้นิ้ว ปล่อยพลังดาบพุ่งเข้าใส่ต้วยเป้า

ต้วยเป้ารู้ว่าอาจารย์กำลังทดสอบตน จึงไม่กล้าประมาท รีบใช้อิทธิฤทธิ์เรียกอาวุธวิเศษออกมาต้านทานการโจมตีของท่านอาจารย์ทงเทียน

ไม่นานนัก ท่านอาจารย์ทงเทียนก็หยุดมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม กล่าวว่า "ความสามารถของเจ้าในทุกด้านล้วนพัฒนาขึ้นอย่างมาก!"

"ดีมาก ดีมาก!"

"จินหลิง ถึงตาเจ้าแล้ว!"

จินหลิงได้ยินดังนั้นก็ก้าวออกมา ท่านอาจารย์ทงเทียนก็เริ่มทดสอบ

ไม่นานนัก ท่านอาจารย์ทงเทียนก็ทดสอบศิษย์ทั้งสิบสี่คนครบ

ผลงานของศิษย์ทั้งหมดล้วนทำให้ท่านอาจารย์ทงเทียนพอใจอย่างยิ่ง

"พวกเจ้าล้วนมีความก้าวหน้าในการบำเพ็ญเพียรอย่างมาก อาจารย์รู้สึกปลาบปลื้มยิ่งนัก

ไม่เสียแรงที่อาจารย์อุตส่าห์ตามหาศิษย์มาอย่างยากลำบาก"

จ้าวกงหมิงกล่าวว่า "ทูลอาจารย์ พวกเราไม่กล้าย่อหย่อนในการบำเพ็ญเพียร

แต่ก็ต้องขอบคุณพี่ใหญ่ที่คอยชี้แนะด้วย"

"หลายปีมานี้ พี่ใหญ่คอยสั่งสอนอย่างใส่ใจ ช่วยพวกเราแก้ข้อสงสัย ต้องบอกว่าเหนื่อยยากมาก พวกเราล้วนได้รับความรู้อย่างลึกซึ้ง"

เมื่อได้ยินจ้าวกงหมิงพูดเช่นนั้น ศิษย์คนอื่นๆ ก็พากันเห็นด้วย

"ใช่แล้ว พี่ใหญ่ตอบคำถามทุกข้อ ทุ่มเทสุดความสามารถกับพวกเรา พวกเราล้วนซาบซึ้งในบุญคุณที่พี่ใหญ่สั่งสอน!"

เมื่อท่านอาจารย์ทงเทียนได้ยินศิษย์ทั้งหลายพูดเช่นนี้

ทันใดนั้น ท่านก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ดูเหมือนว่าหลินจู้สอนศิษย์ได้ไม่เลวเลย

การรับหลินจู้เป็นศิษย์นั้น ช่างเหมือนได้ขุมทรัพย์มาจริงๆ

คิดถึงตรงนี้ ท่านอาจารย์ทงเทียนก็รู้สึกชื่นชอบหลินจู้มากขึ้นไปอีก

ในขณะเดียวกัน หลินจู้กำลังหลอมรวมดาบชิงกันอยู่ในถ้ำพำนักของตน

เนื่องจากดาบชิงกันมีไผ่ขมดั้งเดิมเป็นรากฐาน มีต้นกำเนิดเดียวกับหลินจู้

การหลอมรวมจึงไม่มีความยากลำบากเลย

ใช้เวลาไม่ถึงสองพันปี หลินจู้ก็หลอมรวมเสร็จสิ้น

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังบรรลุถึงขั้นที่จิตใจเป็นหนึ่งเดียวกับดาบชิงกัน

วันหนึ่ง! ขณะที่หลินจู้กำลังพยายามทำความเข้าใจดาบชิงกันอยู่นั้น

ท่านอาจารย์ทงเทียนก็ส่งเสียงเรียกให้เขาไปที่ลานฝึกของไท่ซางเหลาจื่อ

หลินจู้รีบออกจากการปิดวาระและมุ่งหน้าไปยังลานฝึกของไท่ซางเหลาจื่อ

เมื่อก้าวเข้าสู่ลานฝึก เขาเห็นไท่ซางเหลาจื่อ หยวนซื่อเทียนจวิน

และท่านอาจารย์ทงเทียนทั้งสามคนนั่งอยู่ในลานฝึก

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ยืนอยู่ด้านข้าง

หลินจู้ก้าวเข้าไปคำนับเซียนทั้งสาม

"ศิษย์คารวะอาจารย์ คารวะอาจารย์ใหญ่และอาจารย์รอง"

"ขอบคุณอาจารย์ใหญ่และอาจารย์รองที่ช่วยหลอมอาวุธวิเศษให้ศิษย์"

เมื่อเห็นหลินจู้เข้ามา ใบหน้าของเซียนทั้งสามก็เผยรอยยิ้ม

หลินจู้รู้ว่าเมื่อเซียนทั้งสามเรียกตัว และเสวียนตู้กับกวางเฉิงจื่อก็อยู่ด้วย ต้องมีเรื่องสำคัญแน่

"ไม่ต้องมากพิธีหรอก" ไท่ซางเหลาจื่อโบกมือ

หลินจู้จึงยืนอยู่ด้านข้าง

ไท่ซางเหลาจื่อกล่าวว่า "พวกเจ้าเป็นศิษย์เอกของสามสำนัก วันนี้เรียกพวกเจ้ามา เพราะมีเรื่องสำคัญจะบอก"

"ตี้จวินต้องการแต่งงานกับสี่โหวและฉางสี่ สองนาง หนี่ว์วาจะเป็นผู้รับรองพิธี จะมีการจัดงานวิวาห์สวรรค์ และเชิญผู้ทรงพลังและผู้มีความสามารถจากที่ต่างๆ มาร่วมงาน"

"เมื่อมีน้องหนี่ว์วารับรองพิธี พวกเราสามคนก็ต้องไปร่วมงานด้วย"

"งานนี้จะยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จึงเรียกพวกเจ้าสามคนมา เพื่อถามว่าพวกเจ้าอยากไปด้วยหรือไม่?"

หลินจู้กำลังจะตอบ แต่กวางเฉิงจื่อก็รีบตอบตกลงก่อน

"งานยิ่งใหญ่เช่นนี้ เป็นโอกาสดีที่จะได้เปิดหูเปิดตา จะไม่ไปได้อย่างไร อาจารย์ใหญ่ ศิษย์ขอไปด้วย"

เสวียนตู้ก็แสดงสีหน้าตื่นเต้น

หลินจู้ได้ยินดังนั้นก็กล่าวว่า "งานนี้แม้แต่อาจารย์ อาจารย์ใหญ่ และอาจารย์รองยังจะไป

ศิษย์กำลังจะออกจากการปิดวาระพอดี ย่อมต้องไปร่วมงานด้วยแน่นอน"

ไท่ซางเหลาจื่อได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าเบาๆ และกล่าวว่า "เช่นนั้น พวกเจ้าสามคนก็ไปด้วยกันเถอะ"

ทันใดนั้น เซียนทั้งสามก็ออกเดินทางจากเขาคุนหลุน

กวางเฉิงจื่อตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เสวียนตู้ก็มีสีหน้ายินดี

ส่วนหลินจู้ยังคงสงบนิ่ง ทั้งสามตามหลังเซียนทั้งสามไปยังสวรรค์

ไม่นานนัก ทุกคนก็มาถึงประตูหนานเทียนเหมิน

หยวนซื่อเทียนจวินปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ออกมา ทำให้ตงหวงไท่อี้และตี้จวินรู้ว่ามีเซียนมาเยือน

พวกเขาไม่กล้าประมาท รีบออกมาต้อนรับ

ตี้จวินสวมชุดมงคล ตงหวงไท่อี้ก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า ทั้งสองออกมาต้อนรับนอกประตูหนานเทียนเหมิน

เมื่อเห็นว่าเป็นสามเซียนมาเยือนด้วยตนเอง จักรพรรดิสวรรค์และตงหวงก็รีบเข้ามาหา

"สามเซียนเสด็จมา เรามาต้อนรับช้าไป ขออภัยด้วย ขออภัยด้วย!"

ไท่ซางเหลาจื่อกล่าวว่า "วันนี้เป็นวันมงคลสมรสของสหายตี้จวิน จะให้ท่านมาต้อนรับได้อย่างไร?"

ตี้จวินรีบกล่าวว่า "เซียนมาร่วมแสดงความยินดี เราย่อมต้องต้อนรับ เชิญทุกท่านเข้าไปข้างใน"

เมื่อกล่าวจบ ก็นำท่านอาจารย์ทงเทียน หยวนซื่อเทียนจวิน ไท่ซางเหลาจื่อ

และคณะเข้าไปในประตูหนานเทียนเหมิน

หลินจู้ เสวียนตู้ และกวางเฉิงจื่อไม่ใช่ครั้งแรกที่มาสวรรค์ จึงไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนครั้งก่อน

อย่างไรก็ตาม ทั่วทั้งสวรรค์ได้รับการตกแต่งใหม่ เพิ่มบรรยากาศแห่งความยินดี

เทพธิดารูปงามมากมายกำลังวุ่นวาย แม้แต่ทหารอสูรก็สวมชุดมงคล

ทั่วทั้งสวรรค์เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความยินดี

ตี้จวินนำทุกคนไปยังลานกว้างหน้าวังหลินเซียว บนลานกว้างนั้นมีผู้บำเพ็ญเพียรมากมายมาร่วมงาน

เมื่อเห็นสามเซียนมาด้วยตนเอง ทุกคนต่างตกตะลึงและรีบเข้ามาคำนับ

***********************************************************************************

(จบตอนที่ 39 ไผ่ขมเป็นตัวดาบ อาวุธแห่งการบรรลุธรรมในอนาคต ดาบชื่อชิงกัน งานวิวาห์สวรรค์!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~