ตอนที่ 38 อานุภาพของสี่ทิศ, กวางเฉิงจื่อมีสายตาดีเยี่ยม, ยอมรับความพ่ายแพ้เมื่อด้อยกว่า, ทีมปล้นชิงน้ำเซียนโบราณ!

พลังดาวทั้งสี่ทิศเสริมกำลัง

แสงสว่างจากไข่มุกสี่ทิศพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

พลังกดดันมหาศาลกวาดไปทั่วทุกทิศทาง

ศิษย์ทั้งสองฝ่ายที่ยืนดูการต่อสู้ต่างสีหน้าเปลี่ยนไป

พวกเขารู้สึกได้ว่าสมบัตินี้อย่างน้อยก็ต้องเป็นวัตถุวิเศษดั้งเดิมชั้นสูง

หรืออาจจะถึงขั้นสูงสุดก็เป็นได้ ไท่อี้เจินเหรินจะต้านทานไหวหรือ?

บึ้ม! ไข่มุกสี่ทิศเม็ดแรกพุ่งเข้าชนหลักมังกรหลบหนี

แสงของหลักมังกรหลบหนีก็หรี่ลงทันที มังกรทองทั้งสี่ตัวก็หดกลับเข้าไปในหลัก

จากนั้น ไข่มุกสี่ทิศเม็ดที่สองก็พุ่งเข้าชนฝาครอบเปลวไฟมังกรเก้าตัว

ลำแสงของฝาครอบเปลวไฟมังกรเก้าตัวหายวับไปในพริบตา

มังกรไฟทั้งเก้าตัวก็สลายไป กลับคืนสู่สภาพเดิมและตกลงมาจากอากาศ

ไท่อี้เจินเหรินเห็นไข่มุกสี่ทิศสองเม็ดพุ่งเข้าใส่ตัวเอง

ก็ตกใจมาก รีบเร่งใช้พลังควบคุมเสื้อกวาดเมฆ แสงสีรุ้งนับไม่ถ้วนก็วูบวาบขึ้นมา

ในเวลาเดียวกัน เขาก็เร่งพลังวิเศษในตัวจนถึงขีดสุด

ใช้พลังไท่อี้ปกป้องร่างกาย มือก็ฟันดาบคู่ชายหญิงออกไป

หวังจะป้องกันการโจมตีของไข่มุกสี่ทิศทั้งสองเม็ด

บึ้ม! คมดาบสองสายที่ไท่อี้เจินเหรินฟันออกไปฟาดเข้ากับไข่มุกควบคุมทะเลเม็ดหนึ่ง

พลังสะท้อนมหาศาลส่งมา ดาบคู่ชายหญิงก็หลุดมือบินไป

ก็ไม่แปลก เพราะดาบคู่ชายหญิงนั้นเป็นอาวุธวิเศษของกวางเฉิงจื่อ

ไท่อี้เจินเหรินแค่ฝึกฝนการใช้งานเล็กน้อย

ไม่สามารถแสดงพลังทั้งหมดของดาบคู่ชายหญิงออกมาได้

แม้จะเป็นเช่นนั้น แสงของไข่มุกสี่ทิศเม็ดนั้นก็หรี่ลงไปมาก

ส่วนอีกเม็ดหนึ่ง ก็มาถึงเหนือศีรษะของไท่อี้เจินเหริน ลอยค้างอยู่เหนือศีรษะของเขา

สีหน้าของไท่อี้เจินเหรินชะงักงัน ในใจมีความรู้สึกประหลาดวูบขึ้นมา

พลังของไข่มุกสี่ทิศนั้นแรงเกินไป ถ้าหล่นลงมา แม้เขาจะสวมเสื้อกวาดเมฆอยู่

ก็ไม่แน่ว่าจะรับมือไหว อาจจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็เป็นได้

"เจ้าแพ้แล้ว!"

จ้าวกงหมิงพูดแค่นั้น แล้วโบกมือ ไข่มุกสี่ทิศก็บินกลับมาอยู่ในมือเขา

สามพี่น้องเสียวเห็นจ้าวกงหมิงชนะ ก็ตื่นเต้นยินดีอย่างยิ่ง

ไข่มุกสี่ทิศที่พี่ชายใช้วิธีที่อาจารย์ใหญ่สอนมาฝึกฝน

หลังจากหลอมรวมสวรรค์ทั้งหลายแล้ว

กลับมีพลังเช่นนี้ ทำลายอาวุธวิเศษของไท่อี้ได้หลายชิ้นเลย!

ศิษย์ฝ่ายสำนักฉานเห็นอาวุธวิเศษของไท่อี้เจินเหรินถูกทำลาย

ก็รู้ว่าไท่อี้เจินเหรินพ่ายแพ้แล้ว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกงุนงง

ไท่อี้เจินเหรินยืมอาวุธวิเศษมามากมาย หวังจะเอาชนะจ้าวกงหมิง

แต่กลับพ่ายแพ้ในมือของจ้าวกงหมิง

ไข่มุกของจ้าวกงหมิงนั้นคืออะไรกัน? ทำไมถึงมีพลังมากมายเช่นนี้!

กวางเฉิงจื่อลูบคาง เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของน้ำเซียนโบราณหนักแน่นจากไข่มุกสี่ทิศของจ้าวกงหมิง

ตอนนั้น ตอนที่ไข่มุกเซียนโบราณปล่อยพลังกดดันออกมา

กวางเฉิงจื่อยังเข้าใกล้ไม่ได้เลย แสดงว่ามันแข็งแกร่งมาก

"ต้องเป็นพี่ใหญ่หลินจู้แน่ๆ ที่ใช้น้ำเซียนโบราณมาฝึกฝนอาวุธวิเศษของจ้าวกงหมิง!"

ในชั่วขณะนั้น ความคิดของกวางเฉิงจื่อก็เริ่มคึกคักขึ้นมา

ไท่อี้เจินเหรินเห็นจ้าวกงหมิงเก็บอาวุธวิเศษกลับไป

ก็ตกใจจนเหงื่อเย็นผุดขึ้นมา ยืนนิ่งอยู่กับที่

ถูกจ้าวกงหมิงเอาชนะต่อหน้าผู้คนมากมาย ทั้งๆที่ยังยืมอาวุธวิเศษมาหลายชิ้น

ไท่อี้เจินเหรินที่มักจะมองตัวเองสูงส่งมาตลอดก็รู้สึกเสียหน้า

เขากำลังจะลงมืออีก แต่ถูกกวางเฉิงจื่อห้ามไว้

"ไท่อี้ พนันแล้วต้องยอมรับ คราวนี้จ้าวกงหมิงน้องเรายังออมมือไว้

ถ้าเจ้าจะลงมืออีก ไม่ใช่ไม่รู้จักกาลเทศะหรือ?"

ไท่อี้เจินเหรินหยุดฝีเท้า ไม่ตอบอะไร หันหลังแล้วบินจากไป หายวับไปในชั่วพริบตา

กวางเฉิงจื่อเห็นไท่อี้เจินเหรินจากไป ก็ส่ายหน้า แล้วพาศิษย์สำนักฉานทั้งหมดกลับถ้ำไป

ส่วนจ้าวกงหมิงที่เอาชนะไท่อี้เจินเหรินได้ ศิษย์สำนักเจี๋ยทั้งหมดก็เข้ามาแสดงความยินดี

"ไม่นึกเลยว่า สมบัติที่อาจารย์มอบให้น้องจ้าวกงหมิง จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เอาชนะไท่อี้ได้อย่างง่ายดาย"

ต้วยเป้าอุทาน

จ้าวกงหมิงกล่าว

"ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ใหญ่ชี้แนะ ให้ข้านำไข่มุกสี่ทิศมาฝึกฝนอีกครั้ง

ทำให้ระดับของมันสูงขึ้นมาก จะสามารถเอาชนะไท่อี้เจินเหรินได้หรือไม่ ก็ไม่รู้"

พี่ใหญ่!

ศิษย์สำนักเจี๋ยทั้งหมดต่างรู้สึกแปลกใจ

พี่ใหญ่ชี้แนะจ้าวกงหมิง ทำให้พลังของเขาเพิ่มขึ้นมาก

แม้แต่อาวุธวิเศษก็ยังสามารถยกระดับขึ้นได้

พี่ใหญ่สมกับเป็นพี่ใหญ่จริงๆ

ศิษย์สำนักเจี๋ยเหล่านี้ ในใจก็แอบคิดคำนวณ

ดูเหมือนว่า ควรจะไปหาพี่ใหญ่ ขอให้สอนวิธีฝึกฝนเป็นการส่วนตัวแล้ว

ศิษย์สำนักเจี๋ยทั้งหมดแยกย้ายกันไป หลินจู้ก็เก็บจิตกลับมา

การต่อสู้ครั้งนี้ จ้าวกงหมิงเอาชนะไท่อี้เจินเหรินได้ หลินจู้ไม่รู้สึกแปลกใจเลยแม้แต่น้อย

ไข่มุกสี่ทิศที่ผ่านการหลอมรวมสวรรค์ทั้งหลายแล้ว มีพลังมหาศาลของดาวทั้งสี่ทิศ

ไท่อี้เจินเหรินนั้นแม้จะยืมสมบัติมามากมาย แต่ก็มากเกินไปและไม่ชำนาญ

ทั้งยังไม่สามารถฝึกฝนได้อย่างสมบูรณ์ จึงไม่สามารถแสดงพลังทั้งหมดของอาวุธวิเศษออกมาได้

พ่ายแพ้ในมือของกงหมิง ก็ไม่ได้ถูกเอาเปรียบแต่อย่างใด

ในมุมมองของหลินจู้ ไท่อี้เจินเหรินควรจะเน้นฝึกฝนอาวุธวิเศษแค่หนึ่งหรือสองชิ้น

ฝึกฝนจนสมบูรณ์แล้ว อาจจะสามารถต้านทานจ้าวกงหมิงได้นานขึ้นอีกสักหน่อย

ในสำนักไม่มีเรื่องอะไรชั่วคราว หลินจู้จึงอยู่ในถ้ำ ดูดซับพลังวิเศษของสวรรค์และพิภพ

เพื่อให้วรยุทธ์มั่นคงในตอนนี้ มีร่างสองร่างปรากฏขึ้นนอกถ้ำของหลินจู้ ก็คือเสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อ

"พี่ใหญ่อยู่หรือไม่?" กวางเฉิงจื่อเรียก

เห็นว่าเป็นเสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อมาด้วยกัน หลินจู้ก็รีบตอบ "น้องทั้งสอง เข้ามาเลย"

ได้ยินดังนั้น เสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อก็เข้าไปในถ้ำของหลินจู้

ทั้งสองนั่งลง กวางเฉิงจื่อก็พูดตรงๆถึงจุดประสงค์ที่มา

"พี่ใหญ่ น้ำเซียนโบราณของพี่นั้น ช่างมีประโยชน์มากมาย ถ้าข้าดูไม่ผิด

ไข่มุกสี่ทิศของจ้าวกงหมิงนั้น ต้องผ่านการฝึกฝนด้วยน้ำเซียนโบราณแน่ๆ ใช่หรือไม่?"

"มีของวิเศษเช่นนี้ ทำไมไม่แบ่งปันให้ข้ากับเสวียนตู้บ้างล่ะ?"

หลินจู้ได้ยินแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ พูดว่า

"น้ำเซียนโบราณนั้นแม้จะมีประโยชน์มากมาย แต่เพราะไข่มุกสี่ทิศนั้นมีพลังของสวรรค์ทั้งหลายอยู่ในตัว

ข้าจึงสอนวิธีใช้น้ำเซียนโบราณมาฝึกฝนไข่มุกสี่ทิศ"

"อาวุธวิเศษอื่นๆ ไม่สามารถใช้น้ำเซียนโบราณมาฝึกฝนได้"

กวางเฉิงจื่อได้ยินแล้ว ไม่ยอมเชื่อ

"พี่ใหญ่ ข้ากับเสวียนตู้ปฏิบัติต่อพี่อย่างไร? ทำไมถึงตระหนี่เช่นนี้ ช่างเถอะ

ต่อไปถ้าข้ามีของวิเศษ พี่ก็อย่าหวังเลย"

เสวียนตู้ก็พูด "พี่ใหญ่ต้องการยาเม็ด ข้าเคยลังเลสักครึ่งหนึ่งไหม?"

หลินจู้ได้ยินแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ พูดว่า

"ไม่ใช่ว่าพี่เสียดายน้ำเซียนโบราณ แต่พวกเจ้าใช้น้ำเซียนโบราณ ก็ไม่มีประโยชน์มากนัก...ช่างเถอะ

เมื่อพวกเจ้าต้องการ พี่จะให้พวกเจ้าคนละยี่สิบชั่งน้ำเซียนโบราณ เป็นอย่างไร?"

เสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อได้ยินแล้ว ก็ดีใจเหลือเกิน

หลินจู้แบ่งน้ำเซียนโบราณให้ทั้งสองคนละเล็กละน้อย ทั้งสองคนถึงพอใจจากไป

มองดูทั้งสองคนจากไป หลินจู้ก็อดไม่ได้ที่จะลูบคาง แสดงรอยยิ้มขมขื่น

สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง น่าเสียดายที่ทั้งสองคนไม่ฟัง

ท่านอาจารย์ทงเทียนและหยวนซื่อเทียนจวิน ไท่ซางเหลาจื่อทั้งสามคนยังคงอยู่ในการปิดด่าน

หลังจากเรื่องของจ้าวกงหมิง ศิษย์ทั้งหลายต่างทยอยมาขอคำแนะนำจากหลินจู้

หลินจู้ไม่รู้สึกเบื่อหน่าย สอนศิษย์สำนักเจี๋ยทั้งหมดทีละคน

ศิษย์สำนักเจี๋ยเหล่านี้ ฟังหลินจู้สอน ต่างก็ได้รับประโยชน์มากมาย พากันปิดด่าน

ต้วยเป้าและคนอื่นๆ ยิ่งเชื่อถือและเคารพหลินจู้มากขึ้น

ชื่อเสียงของหลินจู้ในสำนักเจี๋ยก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เวลาผ่านไป

ในชั่วพริบตา สามหมื่นปีก็ผ่านไป

ภายใต้การสอนของหลินจู้ ศิษย์สำนักเจี๋ยเหล่านี้ วรยุทธ์ก็ก้าวหน้าไปไม่น้อย

วันนี้! ขณะที่หลินจู้กำลังบำเพ็ญตบะอยู่ในถ้ำ

จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงของอาจารย์ท่านอาจารย์ทงเทียน "หลินจู้ รีบมาพบอาจารย์"

อาจารย์ออกจากการปิดด่านแล้ว! หลินจู้ได้ยินแล้ว ไม่กล้าช้า

รีบมุ่งหน้าไปยังลานฝึกของท่านอาจารย์ทงเทียนทันที

เข้าไปในลานฝึก ก็เห็นท่านอาจารย์ทงเทียนนั่งขัดสมาธิอยู่บนดอกบัวสีเขียว

"ศิษย์หลินจู้ คารวะอาจารย์" หลินจู้เดินเข้าไปคำนับ

***********************************************************************************

(จบตอนที่ 38 อานุภาพของสี่ทิศ, กวางเฉิงจื่อมีสายตาดีเยี่ยม, ยอมรับความพ่ายแพ้เมื่อด้อยกว่า, ทีมปล้นชิงน้ำเซียนโบราณ!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~