Solo Leveling: Ragnarok ตอนที่ 0
โลกที่สูญเสียพระเจ้าเป็นเพียงเหยื่ออันโอชะเท่านั้น!
เทพต่างมิติ (Outer Gods)
พวกเขาคือผู้สร้างจักรวาลนับไม่ถ้วนมาตั้งแต่ยุคเริ่มแรก
อิทาริม (Itarim)!
พวกอิทาริมที่กระจายอยู่ในมิติต่างๆ สังเกตเห็นว่ามีมิติหนึ่งที่เจ้านายหายไป จึงเริ่มเรืองแสง พวกมันไม่ได้สนใจการตายของพวกพ้อง สิ่งที่สำคัญสำหรับพวกเขาคือมานาจำนวนมหาศาลที่เหลืออยู่ในโลกนั้น!
พลังที่ไร้เจ้าของ ผู้ที่แย่งชิงได้ก่อนคือผู้ครอบครอง!
…และนั่นคือจุดเริ่มต้นของ "สงครามเทพต่างมิติ"
เสียงคำรามกึกก้อง!
ที่ช่องว่างระหว่างมิติต่างๆ กองทัพของอิทาริมได้ฉีกกำแพงมิติด้วยพลังอันมหาศาลและหลั่งไหลออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง
ตรงหน้าพวกเขามีชายคนหนึ่งยืนหยัดอยู่ ชายผู้นั้นคือเศษเสี้ยวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งแสงสว่าง และจักรพรรดิ์แห่งเงา ซองจินวู ที่ถูกห่อหุ้มด้วยพลังงานสีดำ
“ลุกขึ้นมา”
ทันใดนั้นกองทัพนับล้านที่ประกอบด้วยทูตสวรรค์แห่งแสงและกองทัพเงาต่างชูอาวุธขึ้นพร้อมกัน และสงครามก็เริ่มต้นขึ้น
ศัตรูจากจักรวาลต่างมิติเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ต่อให้ฆ่าเท่าไรก็ไม่หมดไป การต่อสู้ที่ไม่มีเวลาหยุดพักดำเนินไปอย่างดุเดือดเป็นเวลานาน
[...มันไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุดลงเลย]
[การที่เรายืนหยัดได้ถึงตอนนี้ถือเป็นปาฏิหาริย์ แต่เดิมสงครามนี้ก็เป็นการต่อสู้ที่เราเสียเปรียบมาตั้งแต่แรก]
[เห็นด้วย หากไม่มีจักรพรรดิ์แห่งเงา เราก็คงพ่ายแพ้และแนวป้องกันของเราก็จะถูกเจาะตั้งนานแล้ว]
ผู้ปกครอง หรือเหล่าทูตสวรรค์ที่มีปีกหกปีก กล่าวแสดงความเคารพต่อซองจินวู พวกเขาเคยเป็นชิ้นส่วนแห่งแสงที่ถูกสร้างมาโดยเทพเจ้า แต่เมื่อพวกเขาตระหนักถึงความโหดร้ายของเทพเจ้า พวกเขาจึงกลายเป็นผู้ที่สังหารพระเจ้าด้วยเจตจำนงของตนเอง
ในอดีตอันแสนไกล เทพเจ้าผู้สร้างโลกนี้ได้แบ่งแสงสว่างและความมืดออกเป็น 8 ส่วน สร้างชิ้นส่วนแห่งแสงและจักรพรรดิ์ขึ้นมา และพวกเขาก็ถูกกำหนดให้ต่อสู้กันจนตายตั้งแต่แรก
สงครามดำเนินไปนับพันปี มีผู้คนมากมายเสียชีวิต ไม่เว้นแม้แต่ผู้บัญชาการสงครามทั้งชิ้นส่วนแห่งแสงและจักรพรรดิ์ และตำแหน่งที่ว่างก็ถูกแทนที่ด้วยคนอื่นเสมอ
เมื่อร่างกายของจักรพรรดิ์ถูกทำลาย ความมืดแรกเริ่มที่สิงอยู่ในตัวเขาจะค้นหาผู้ที่เหมาะสมเพื่อสร้างจักรพรรดิ์ใหม่ ส่วนเมื่อชิ้นส่วนแห่งแสงตาย แสงสว่างแรกเริ่มในตัวเขาก็จะค้นหาผู้ที่เหมาะสมเพื่อสร้างชิ้นส่วนแห่งแสงใหม่ ทั้งหมดนี้เพื่อรักษาสมดุลของสงคราม
แต่วัตถุประสงค์นี้... เป็นเพียงความบันเทิงอันโหดร้ายของผู้สร้างที่ต้องการให้สงครามดำเนินต่อไปไม่มีที่สิ้นสุด ความจริงนี้ถูกค้นพบหลังจากเวลาผ่านไปนานมากแล้ว
แต่ตอนนี้ เทพเจ้าได้ตายไปแล้ว จักรพรรดิ์ก็ได้ตายไปแล้ว และสงครามอันยาวนานก็จบลงแล้ว คิดว่าจะได้พบกับสันติสุข แต่กลับถูกโจมตีโดยเทพต่างมิติที่รู้ถึงการหายตัวไปของเทพเจ้า
[...พวกอิทาริมยังคงถือกำเนิดขึ้นเรื่อยๆ ในขณะนี้]
[ในทางกลับกัน กองกำลังของเราไม่มีการเติมเต็มเลย]
กองทัพแห่งสวรรค์ที่นำโดยผู้ปกครองเคยถือกำเนิดจากผลของต้นไม้โลก แต่หลังจากการตายของเทพเจ้า ต้นไม้โลกก็ไม่ออกผลอีกต่อไป ซึ่งหมายความว่าไม่มีการเสริมกองกำลัง
อย่างไรก็ตาม มีเพียงคนเดียวที่เป็นข้อยกเว้น นั่นคือจักรพรรดิ์แห่งเงา จักรพรรดิ์แห่งความตาย และกองทัพของเขายังคงเป็นอมตะ กองทัพเงาจะฟื้นขึ้นใหม่แม้ว่าจะถูกฆ่าไปแล้วหลายครั้ง
[ท่านจักรพรรดิ์ เกิดเรื่องใหญ่ขึ้น]
ผู้บังคับบัญชา อิกริท ปรากฏตัวขึ้นอย่างเร่งรีบ
[แนวป้องกันด้านหลังถูกเจาะแล้ว!]
“ที่ไหน?”
[เป็นเพราะ... พวกมันโจมตีในพื้นที่ที่พลังงานอ่อนแอที่สุด...]
“หรือว่าจะเป็นโลก?”
[ขออภัย กองกำลังถูกส่งไปยังแนวหน้าเป็นส่วนใหญ่ ทำให้การป้องกันด้านหลังอ่อนแอลง]
ซองจินวูถอนหายใจเบาๆ โลกที่เขาเพิ่งจะทำให้กลับมาสงบสุขอีกครั้งกำลังเผชิญกับภัยคุกคามอีกครั้ง
[...ประตูมิติไปสู่โลกจะเปิดขึ้นอีกครั้ง]
ผู้ปกครองต่างพูดพลางเหลือบมองซองจินวูอย่างระมัดระวัง
ครั้งหนึ่งโลกเคยถูกผู้บุกรุกจากอีกมิติเข้ามาทำลาย
ผู้ปกครองที่เป็นผู้กระทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นต่างรีบอธิบาย
[แต่สถานการณ์ตอนนี้ต่างจากครั้งนั้น]
[ใช่ จุดประสงค์ของเราคือการทำให้โลกเติบโตและปกป้องมันจากพวกจักรพรรดิ์คนอื่นๆ]
[แต่จุดประสงค์ของอิทาริมในครั้งนี้คือการรุกรานแบบเต็มกำลัง]
[พวกมันพยายามทำลายเราด้วยการเจาะแนวป้องกันที่อ่อนแอที่สุด]
[ท่านจักรพรรดิ์! ท่านต้องส่งกองกำลังไปยังโลกโดยเร็ว!]
คำกล่าวของอิกริทถูกปฏิเสธโดยผู้ปกครองคนอื่นๆ
[ไม่อนุญาต! ถ้าแบ่งกองกำลังออกเป็นสองส่วน สมดุลของพลังที่เรารักษาไว้อย่างยากลำบากจะถูกทำลาย!]
[แผนของอิทาริมก็คือการแบ่งแยกกองกำลังของเรา!]
[หากแนวหลังได้รับการป้องกัน แต่แนวหน้าจะถูกเจาะทำลาย และเราก็จะแพ้แน่นอน!]
ท่ามกลางการถกเถียงอันดุเดือดนี้ ซองจินวูก็ตัดสินใจแล้ว
“เบร์”
[แกร๊ก! ท่านจักรพรรดิ์!]
จักรพรรดิ์มดผู้กำลังสนุกสนานกับการฉีกแขนขาของศัตรูรับคำเรียกของเขา
[เบร์, ผู้บังคับบัญชาสูงสุด, รอรับคำสั่ง!]
“ไปที่โลกสักหน่อย”
[ขอรับคำสั่ง! ท่านหมายความว่า...]
ซองจินวูพยักหน้าอย่างหนักแน่น
“ใช่ ถึงเวลาที่จะปลดผนึกซูโฮแล้ว”
[...!]
ดวงตาของเบร์เบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น
“รีบไปให้เร็วที่สุด”
[รับคำสั่ง!]
ด้วยคำสั่งนั้น เบร์ก็กลายเป็นลำแสงและมุ่งหน้าไปยังโลกทันที ซองจินวูมองตามเบร์ไปอย่างสงบ ก่อนจะหันกลับไปหาศัตรูที่กำลังเข้ามา
ริมฝีปากของเขากระชับแน่น สายตาของเขาเปล่งประกายอย่างดุเดือด
“จงมาเถิด สาวกของเทพต่างมิติทั้งหลาย”
สงครามยังคงดำเนินต่อไป
