ผู้ปรารถนาอำนาจเพื่อความแข็งแกร่งของตนเอง (13)

[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]

[Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ 5 ตอน แต่จะราคาแพงที่สุด]

[คนอ่านแต่ละตอนไม่ถึง 10 คน ขอร้องอย่า copy ไปเลยนะ อันนี้แปลเพราะอยากแปลจริง ๆ ไม่งั้นทิ้งไปนานแล้ว ,เพราะไปทำงานอื่นได้เงินกว่าเยอะ ที่แปลเนี่ยได้วันละ 20 บาทเอง]

[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนและแชร์กันเป็นคณะ100คน ก็อ่านไปครับ เพราะผมจะแก้แบบแปลใหม่อีกรอบแค่ในThai-novel กับเว็บอื่น ๆ และแหล่งที่ผมแปลครับ ส่วนคนที่อ่านที่อื่นก็จะได้อ่านแบบไม่แก้คำผิด และยิบย่อยมากมาย ไปนั่นแหละ]

<เรื่องราวของอารอน ตอนที่ 36>

4. ผู้ปรารถนาอำนาจเพื่อความแข็งแกร่งของตนเอง (13)

**********

ณ ที่ราบยามพลบค่ำ

พายุได้โหมกระหน่ำ

เดิมทีในมิติแห่งนี้ไม่มีลมพัด

กระแสลมที่เกิดจากการปะทะกันของทั้งสองได้ห่อหุ้มพื้นที่โดยรอบราวกับพายุทอร์นาโด

แต่สถานที่ที่ฮีโร่ทั้งสองปะทะกันนั้นกลับเงียบสงบ

ผืนดินที่พวกเขายืนอยู่เปรียบเสมือนศูนย์กลางพายุ

เงาดำและชายเสื้อคลุมบางครั้งก็พันกัน ยามเมื่อแสงดาบและแสงดำส่องประกาย

'เขาแข็งแกร่งแค่ไหนกันนะ?'

อารอนไม่สามารถซ่อนความตกใจไว้ได้

การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วที่สามารถทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องมีท่าเตรียม เป็นวิชาเคลื่อนย้ายขั้นสูงสุด

ในตอนนี้ อารอนปรากฏตัวและหายตัวไปรอบๆ เพื่อเล็งจุดสำคัญของรีเจียน

แต่ก็ไม่สามารถเข้าถึงเขาได้

แม้จะพยายามหลอกล่อด้วยการเคลื่อนย้ายหลายครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผล

ทุกครั้งที่แทงหอกออกไป รีเจียนก็หลบเลี่ยงได้อย่างน่าอัศจรรย์

พร้อมกับนั้น คมดาบของเขาก็กรีดร่างของอารอน

อารอนไม่สามารถหลบได้แม้แต่น้อย

พลังการมองเห็นดารเคลื่อนไหวในอนาคตของชายผู้นั้นเหนือกว่าความเร็วในการคิดของอารอน

ในขณะที่อารอนเคลื่อนไหวอย่างว่องไว และทิ้งเงาไว้ทั่วทุกแห่ง

การเคลื่อนไหวของรีเจียนไม่มีการสูญเสียพลังงานเลยแม้แต่น้อย

เขาตั้งรับการโจมตีอย่างมั่นคง และสร้างบาดแผลให้กับร่างกายของอารอนอย่างแม่นยำ

เคลื่อนไหวในความสงบนิ่ง

หากสามารถอ่านการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามได้ เพียงการเคลื่อนไหวครั้งเดียวก็เพียงพอ

แม้จะเพิ่มพลังออกมาอย่างมาก แต่รีเดียนก็ยังคงนำหน้าอารอนอยู่หลายสิบก้าว

'เขาได้เปรียบ'

แม้มันจะเป็นการต่อสู้ที่ไร้สาระ

หากชายคนนั้นได้รับบาดเจ็บแม้แต่ครั้งเดียวก็จะถึงแก่ชีวิต

แต่อารอนมีโอกาสนับร้อย

แค่ครั้งเดียว….ครั้งเดียวเท่านั้น

อารอนจะต้องแทงหอกผ่านร่างรีเจียนแค่เพียงครั้งเดียว

แต่อารอนก็ยังไม่สามารถทำได้ และต้องเผชิญกับความยากลำบาก

หากมองผ่านๆ อาจดูเหมือนเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่

ถ้าไม่ใช่เพราะผลของความฝันที่หล่อหลอมให้อารอนเป็นเช่นนี้ และทำให้การโจมตีทั้งหมดผ่านไปได้ ไม่อย่างงั้นอารอนคงตายไปแล้วกว่าร้อยครั้งและนอนแผ่อยู่บนพื้น

'จะต้องฆ่าจนกว่าจะตาย'

รีเจียนประกาศเช่นนั้น

และคำๆนั้นก็กำลังเป็นจริง

อารอนใช้เวลาหลายปีไล่ตามความฝัน แต่เวลานั้นไม่ได้เป็นนิรันดร์

แม้ความฝันจะไม่มีขีดจำกัด แต่อารอนมี

'เหลือเวลาอีกเท่าไหร่?'

หากความฝันจบลง ปาฏิหาริย์ที่อยู่ในร่างของอารอนก็จะหายไป

เขาจะกลับไปเป็นคนอ่อนแอที่ไม่สามารถทำอะไรได้

นั้นมัน…น่าโมโหซะจริงๆ

ต้องจบเรื่องนี้ก่อนหน้านั้นให้ได้

อารอนขยับร่างของเขาไปด้านหลังสุด

"จบแค่นี้หรือ?"

รีเจียนจับด้ามดาบอย่างผ่อนคลาย

อารอนไม่ตอบ

เขาเพียงแค่คิดถึงการเคลื่อนไหวต่อไป

'อาจารย์บอกว่าเขาสู้กับชายคนนั้นได้ค่อนข้างที่จะสูสี'

ไม่สิ

อาจจะเหนือกว่าด้วยซ้ำ

นั่นเป็นเหตุผลที่ชายคนนี้ทดสอบเขาอย่างหนักหน่วงเช่นนี้

'แต่แบบนี้ไม่ได้ผล'

ต่อให้เป็นท่าไม้ตาย หากไม่สามารถเข้าถึงได้ ก็ไร้ประโยชน์

เขาเพิ่มพลังของร่างกายและผสมผสานเทคนิคต่างๆ เพื่อชดเชยจุดอ่อน แต่ก็ไม่เป็นผล

'ต้องเร็วกว่านี้ และแรงกว่านี้?'

อารอนส่ายหัว

พลังที่เหลืออยู่ไม่เพียงพอ

เมื่อเทียบกับเวลาที่อาจารย์ของเขาสั่งสมมา ความฝันของอารอนนั้นน้อยเกินไป

'ถ้าอย่างนั้น'

ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องเจาะลึกเข้าไปอีก

เข้าไปในความทรงจำที่ถูกลืมของเขา

อาจารย์ต้องทิ้งวิธีไว้ให้แน่

อาจารย์เคยบอกว่าเขาเคยต่อสู้กับชายที่เหมือนสัตว์ประหลาดตนนี้ไม่ใช่เหรอ

ครู่หนึ่งต่อมา

ดวงตาที่ปิดสนิทของอารอนก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง

"นึกออกแล้วเหรอ?"

"ครับ"

"ถ้าอย่างนั้นก็เข้ามาเลยสิ"

อารอนหัวเราะเบาๆ

ปัง!

ร่างของเขาปรากฏขึ้นทางด้านขวา

ปลายหอกสีเงินพุ่งออกไปเหมือนเข็ม

'กระจายเงา'

ก่อนที่ปลายหอกจะถึงหน้าอกของชายผู้นั้น

มือของอารอนที่จับด้ามหอกก็บิดมัน 1 ครั้ง

[ตู้ม!!]

[เงาแห่งน้ำ]

วืด!

เงาสั่นไหว

เงาหลายร้อยเงาแผ่ออกมาจากปลายหอก

เงาแต่ละเงาเคลื่อนไหวราวกับเกลียวคลื่นปกคลุมทั่วร่างของชายผู้นั้น

รีเจียนกระโดดถอยหลังไปด้านข้าง

แทนที่จะใช้การเคลื่อนไหวน้อยที่สุดเพื่อหลบการโจมตี เขาเลือกที่จะหลบออกจากตำแหน่งนั้นแทน

"ดีมาก…นายก้าวไปอีกขั้นแล้วสินะ"

"กับคู่ต่อสู้เช่นคุณ เงาจันทราคงไร้ประโยชน์"

"เพิ่งจะรู้เหรอ?"

"ขอโทษครับ เพราะความสามารถของผมยังไม่เพียงพอ"

"แค่รู้ว่าต้องทำยังไง….นั้นก็เพียงพอแล้ว"

เขากำลังเยาะเย้ยหรือเหล่า?

อารอนสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วจับด้ามหอกแน่น

ปัง!

ครั้งนี้เขาปรากฏตัวตรงหน้า

เมื่อแทงหอกออกไป เงาก็ซัดเข้าไปเหมือนคลื่น

แต่ชายผู้นั้นไม่พลาดช่องว่างเล็กๆ ระหว่างเงา

เขาหลบอย่างชัดเจนและเหวี่ยงดาบจากด้านข้าง

ยกที่สองเริ่มต้นขึ้นแล้ว

'กระจายเงาให้กว้างขึ้น'

ไม่ใช่เป็นเส้นเล็กๆเท่านั้น แต่เป็นพื้นที่

กางเงาออกไปเหมือนตาข่ายเพื่อปิดกั้นเส้นทางหลบหนี

วิชาเงาแห่งสายน้ำเหมาะที่สุดสำหรับสิ่งนี้

ด้วยการแทงเพียงครั้งเดียว

เงาหลายร้อยเงาที่มีชีวิตปกคลุมไปทั่ว

ภาพนั้นเหมือนกับกระแสน้ำที่ไหลไม่สิ้นสุด

แม้พลังจะน้อยกว่าเงาจันทรา แต่อัตราการโจมตีเข้าเป้านั้นสูงกว่ามาก

การเคลื่อนไหวและหลบหลีกของรีเจียนรุนแรงขึ้น

ไปด้านข้าง

ไปด้านหลัง

กลับมาด้านหน้า

ชายที่แทบไม่เคลื่อนไหวจากจุดเดิม เริ่มเคลื่อนที่ไปรอบๆ

คลื่นเงาแต่ละคลื่นมีพลังทางกายภาพ

มันเหมือนกับการที่คนหลายร้อยคนแทงหอกพร้อมกัน

'พลาดไม่ได้'

ครั้งนี้จะต้องจับให้ได้

อาโรนปรากฏตัวเหนือริเดียนและแทงหอกลงมา

เงาหอกหลายร้อยเงาที่กระจายออกไปห่อหุ้มชายผู้นั้นไว้ทุกทิศทางและฟาดลงมา

ไม่มีที่ให้หลบหนี

ไม่ว่าเทคนิคการหลบหลีกจะยอดเยี่ยมเพียงใด ก็ไม่มีที่ว่างให้หลบ

แม้แต่พระเจ้า...

แคร้ง!

ดาบสะบัดหอกออกไป

รีเจียนยังคงยืนอยู่ที่เดิม

ซวบ

รีเจียนฟันอารอนที่กำลังร่วงลงมา

"แทนที่จะรวมเงานั้นเข้าด้วยกัน กลับกระจายมันออกไป ถ้าอย่างนั้นฉันก็สามารถป้องกันได้ด้วยดาบนี่"

"!"

"จงเรียนรู้ให้มากขึ้นกว่านี้"

ยัง

ยังหรอก

ก่อนที่จะกระแทกพื้น

ร่างขอแาอรอนหายไปและปรากฏขึ้นอีกครั้งเหนือร่างรีเจียน

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay , ลงแบบราคาถูกแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับ หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิก กระซิก ;-;