บทที่ 92 เทพแห่งน้ำสาขา เด็กชายเด็กหญิง
เสียงขลุ่ยแผ่วเบาคือการอำลา ความเงียบคือสะพานเคมบริดจ์คืนนี้ เวิ่นเหยียนลดเสียงลงจนแทบต้องเข้าไปกระซิบที่หูของไฉ่ฉีตง ไฉ่ฉีตงถึงจะได้ยินชัด ก็เพื่อไม่ให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดไปด้วย เรื่องนี้แน่นอนว่าไม่สามารถตะโกนออกมาดังๆ ได้ เวิ่นเหยียนเข้าใจดีในใจ ว่าทำไมคุณป้าจิ้งจอกถึงไม่โทรหาคนอื่น คุณป้าคนนั้นคงไ...