บทที่ 109 โอกาสดี!
อีกด้านหนึ่ง หลังจากตู้เซิงแยกกับเย่จิ้งจื้อ เขาก็เดินทางมาถึงห้องโถงของสนามบิน “อาเซิง ฉันก็รู้ว่านายต้องติดต่อฉันแน่ ๆ!” มาเหย่าหวายที่รออยู่แล้วรู้สึกตื่นเต้นมาก เขาต้อนรับตู้เซิงขึ้นรถและพูดว่า “ไปกันเถอะ ไปหาอะไรกินกันก่อน” เขาดีใจขนาดนี้ไม่ใช่แค่เพราะได้พบเพื่อนเก่า แต่ยังเพราะรู้จุดประสงค์ที่...
