บทที่ 107 ความสุขที่ไม่คาดฝัน, จิตตั้งมั่นสามพันสาย
“เอ๊ะ!” โจวผิงอันที่กำลังคิดจะกลับไปยังจวนหลิน จู่ๆก็หยุดฝีเท้า รอยยิ้มบางเบาปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เคยมีแต่ความหม่นหมอง “ทำไมล่ะ เจอร่องรอยของเจ้าอสูรในชุดหนังสือสีเทาหรือยัง?” หลินหวายอวี้รู้สึกอัดอั้น เนื่องจากวันนี้ไม่ได้ช่วยอะไรมาก ได้เพียงประมือกับอสูรห้าปรารถนาเพียงสองกระบวนท่า แต่ไม่สามารถจัดกา...
