บทที่ 83 : ผู้ตรวจสอบของหลินเสวียน!
บทที่ 83 : ผู้ตรวจสอบของหลินเสวียน!
"มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?" หลินเสวียนเริ่มตึงเครียดขึ้นมา
"ภารกิจมันไม่ได้ยากหรอก, แต่ระยะทางมันไกลเกินไป"
"มันเป็นสี่สถานที่ที่ไกลที่สุดในแคว้นกว่างหลิง…ถ้าเจ้าต้องการจะไปให้ครบทุกที่ ต่อให้ขี่อินทรีปีกสีเขียวโดยไม่หยุดพักก็ต้องใช้เวลาเป็นปี…แถมบางที่ต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะรวบรวมของพวกนี้ได้" องครักษ์สิบสามอธิบาย
"ซื้อมาไม่ได้เหรอ?" หลินเสวียนยกยิ้มชั่วร้าย
"ไม่ได้หรอก!"
"การสอบเข้าสายใน มันมีคนคอยตรวจสอบ…ถ้าเจ้าซื้อมาคนตรวจสอบก็จะรายงาน, แล้วเจ้าก็ต้องเริ่มต้นใหม่"
"แน่นอนว่าถ้าคนตรวจสอบสนิทสนมกับเจ้า…มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง" องครักษ์สิบสามพูดด้วยรอยยิ้ม
"เข้าใจเเล้ว!"
หลินเสวียนพยักหน้า…จากนั้นเขาก็มององครักษ์สิบสามแล้วพูดว่า
"ถ้าอย่างนั้น ข้าสามารถยืมกระสวยแห่งความว่างเปล่าจากหอลงทัณฑ์ได้หรือไม่…มันคงไม่มีปัญหาใช่ไหม?"
"กระสวยแห่งความว่างเปล่า?"
"จริงด้วย, เกือบลืมเลยหอลงทัณฑ์ของเรามีกระสวยแห่งความว่างเปล่า!"
"หลินเสวียน เจ้าไม่ต้องห่วง…พอข้าได้รับแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ เจ้าจะยืมกระสวยแห่งความว่างเปล่าเมื่อไหร่ก็ได้”
“แต่บอกไว้ก่อนนะ ศิลาวิญญาณเจ้าต้องเอามาเอง…ตอนนี้ข้ายากจนมาก!” องครักษ์สิบสามหัวเราะ
องครักษ์สิบสามกินโอสถหยั่งรู้ขอบเขตก่อกำเนิดเเละของที่เขาสะสมมาทั้งหมดเพื่อทะลวงสู่ขอบเขตก่อกำเนิดขั้นที่เก้าไปเรียบร้อยเเล้ว
"เรื่องศิลาวิญญาณ…นั้นจัดการง่ายมาก!"
"พอเจ้าได้รับแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ…ข้าจะปรุงโอสถก่อกำเนิดชุดหนึ่ง, เจ้าสามารถใช้ตำแหน่งช่วยข้าขายมันหน่อยได้ใหม?"
"โอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถงั้นเหรอ?" ดวงตาขององครักษ์สิบสามเป็นประกาย
"อืม!"
"อย่างน้อยสองเส้น!" หลินเสวียนพยักหน้าอย่างมั่นใจ
"อืม!"
"ถ้าเป็นแบบนั้น, มันก็น่าจะขายได้อย่างง่ายดายมากๆ"
"ไม่สิ่ หลินเสวียน, ข้าคิดว่าข้าสามารถปั่นราคาได้ด้วยซ้ำ…เมื่อถึงตอนนั้นโอสถก่อกำเนิดของเจ้าอาจจะขายได้ราคาที่สูงมาก!" องครักษ์สิบสามหรี่ตาแล้วพูดอย่างตื่นเต้น
"ยอดเยี่ยมมาก!"
"เอาล่ะ ท่านไปจัดการเถอะ…ข้าจะไปที่หอทรัพยากรเสียหน่อย"
"ตกลง เรื่องนี้ปล่อยให้ข้าจัดการเอง….รับรองว่าไม่มีปัญหา!" องครักษ์สิบสามตบหน้าอกรับปาก
……..
"หลินเสวียน, เป็นยังไงบ้าง…มาหาข้าที่นี่ ต้องการอะไรหรือเปล่า?"
เมื่อหลินเสวียนเพิ่งจะมาถึงหอทรัพยากร…ผู้อาวุโสตันเฉินก็รีบออกมาต้อนรับเเละมองหลินเสวียนด้วยความเคารพ!
ไม่ว่าจะอายุมากหรือน้อย, คนที่เก่งกาจในด้านการปรุงโอสถมากกว่าย่อมได้รับความเคารพมากกว่า
ตอนนี้หลินเสวียน, เป็นผู้ปรุงโอสถที่เก่งกว่าผู้อาวุโสตันเฉินไปแล้ว
"วันนี้ข้ามา, เพราะมีเรื่องจะรบกวนน่ะ"
"งั้นหรือ, งั้นพวกเราไปคุยกันข้างในดีกว่า!"
ผู้อาวุโสตันเฉินที่ได้ยินเช่นนั้นก็เชิญหลินเสวียนไปยังห้องรับรอง
"หลินเสวียน, มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ!"
"ผู้อาวุโสตันเฉิน, สมุนไพรพวกนี้…หอทรัพยากรมีหรือเปล่า?"
ทันใดนั้น, หลินเสวียนก็หยิบสูตรโอสถออกมา
มันคือสูตรโอสถสำหรับปรุงโอสถหยั่งรู้ขอบเขตก่อกำเนิดห้าธาตุ
"มีไม่ครบ!" ผู้อาวุโสตันเฉินมองสูตรโอสถแล้วส่ายหัว
"ผลไม้เพลิง, ดอกไม้เจ็ดกลีบ, สมุนไพรเฟิ่งหมู่…สมุนไพรระดับลึกลับขั้นต่ำสามชนิดนี้ในคลังของเราไม่มี"
"ส่วนผลไม้บี๋ชุน และ สมุนไพรสามแมลง, หอทรัพยากรไม่มี…แต่ข้ามี!"
"ส่วนสมุนไพรอื่นๆ, หอทรัพยากรมีครบ"
ผู้อาวุโสตันเฉินรู้ดีว่าในคลังมีทรัพยากรอะไรบ้าง…เขาจึงให้คำตอบได้อย่างรวดเร็ว
"ขาดอีกสามอย่างงั้นหรือ?"
หลินเสวียนขมวดคิ้ว…สถานการณ์มันแย่กว่าที่เขาคิด
"หลินเสวียน, เจ้ารีบหรือเปล่า?"
"ไม่รีบหรอกครับ, แต่ยิ่งเร็วก็ยิ่งดี!"
"งั้นเดี๋ยวข้าจัดการให้เอง!"
"ข้าจะไปถามผู้อาวุโสหลิว, นอกจากนี้ข้าจะไปถามผู้ปรุงโอสถสายในที่ข้ารู้จัก ว่าพวกเขามีหรือเปล่า"
"เอาเป็นว่า…ข้าจะรวบรวมให้เจ้าโดยเร็วที่สุด!" ผู้อาวุโสตันเฉินกล่าวอย่างจริงจัง
"ต้องขอบคุณผู้อาวุโสมาก!"
"พอรวบรวมครบเเล้วโปรดแจ้งข้า… เดี๋ยวข้าจะมาจ่ายเงิน!"
"นอกจากนี้…โปรดเตรียมวัสดุสำหรับปรุงโอสถก่อกำเนิดสามชุดให้ข้าด้วย"
ตอนนี้…ของที่หลินเสวียนสะสมมาหมดลงแล้ว
โชคยังดีที่ตอนนี้เขามีเงินและคะแนนสะสมมากพอ…การซื้อวัสดุสำหรับปรุงโอสถก่อกำเนิดสามชุดจึงไม่ใช่เรื่องยาก
"ศิษย์น้องจ้าว!"
"รีบไปเตรียมวัสดุสำหรับปรุงโอสถก่อกำเนิดสามชุดมา…เอาแบบที่ดีที่สุดนะ!"
เมื่อผู้อาวุโสตันเฉินออกคำสั่ง…ศิษย์พี่จ้าวก็รีบไปจัดการทันที
……
จากนั้น หลินเสวียนก็ออกมาจากหอทรัพยากร…กลับที่พักแล้วเริ่มปรุงโอสถก่อกำเนิดสามชุดทันที!
โลหิตที่ใช้ในการปรุงโอสถก็ยังคงเป็นของหนูสายฟ้า
ณ ขณะนี้ระดับพลังของหนูสายฟ้าแข็งแกร่งขึ้นเเละคัมภีร์โลหิตบัวแดงก็พัฒนาขึ้นเเล้ว
ดังนั้น, โอสถก่อกำเนิดที่ปรุงออกมาจึงมีลวดลายโอสถถึงสามเส้น
[นายท่าน!]
[รีบทานโอสถเร็วเข้า!]
หลินเสวียนเพิ่งจะปรุงโอสถก่อกำเนิดเสร็จ…วิชาปราณน้ำแข็งเพลิงก็รีบร้องเรียกทันที
เเน่นอนว่าหลินเสวียนก็ไม่ปฎิเสธเเล้วรีบกินโอสถก่อกำเนิดสี่เม็ดในคราวเดียว!
[หืมม!]
[นายท่าน, ก่อนหน้านี้ข้ารู้สึกว่าโอสถก่อกำเนิดมันอร่อยมาก…แต่ทำไมตอนนี้มันถึงกลับกลายเป็นธรรมดาๆไปเเล้ว?]
หลังจากวิชาปราณน้ำแข็งเพลิงทะลวงขีดจำกัด…มันก็เริ่มไม่ชอบโอสถก่อกำเนิด (เลือกกินจัง (-_-))
"ทนกินไปก่อน!"
"พอข้าขายโอสถได้ชุดหนึ่ง, เดี๋ยวข้าจะปรุงโอสถหยั่งรู้ขอบเขตก่อกำเนิดห้าธาตุให้เจ้ากิน!" หลินเสวียนเอ่ยปลอบ
หลินเสวียนรู้ว่าสิ่งที่วิชาปราณน้ำแข็งเพลิงพูดนั้น มันคือความจริง!
ก่อนหน้านี้หลินเสวียนมีระดับพลังต่ำ…การกินโอสถก่อกำเนิดก็เพียงพอเเล้วสำหรับการฝึกฝน
แต่ตอนนี้ เขาได้ทะลวงสู่ขอบเขตก่อกำเนิดเเก่นเเท้เเล้ว…แถมวิชาปราณน้ำแข็งเพลิงยังทะลวงสู่ระดับลึกลับขั้นสูงอีก, ดังนั้นความเร็วในการดูดซับพลังโอสถของเขาจึงรวดเร็วมาก
ไม่ต้องพูดถึงโอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถสามเส้น, ต่อให้เป็นโอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถสิบเส้น…มันก็แค่พอสำหรับการฝึกฝนในแต่ละวันเท่านั้น
"ดูเหมือนว่าต้องหาวิธีหาเงินก่อน…จากนั้นก็ปรุงโอสถบ่มเพาะรากฐานสักสองสามชุด" หลินเสวียนพึมพำกับตัวเอง
โอสถบ่มเพาะรากฐาน เป็นโอสถระดับลึกลับขั้นต่ำ…หรือก็คือเป็นโอสถพื้นฐานสำหรับผู้ฝึกยุทธ์ระดับขอบเขตสร้างรากฐาน
สำหรับหลินเสวียนแล้ว, การปรุงโอสถบ่มเพาะรากฐานไม่ใช่เรื่องยาก…แต่ตอนนี้เขาไม่มีทรัพยากร
"หนูสายฟ้า…ศิลาวิญญาณหมดแล้ว"
"งั้นโอสถนี้…ข้าให้เจ้าหนึ่งเม็ด"
รถถึงหน้าผาย่อมมีทางไป…หลินเสวียนไม่ได้คิดมาก, เขาจึงโยนโอสถก่อกำเนิดหนึ่งเม็ดให้กับหนูสายฟ้า
"จี้ดๆ!"
หนูสายฟ้าที่กำลังทำหน้าเศร้า…เเต่เมื่อเห็นโอสถก่อกำเนิด มันก็ดีใจจนตื่นเต้นมาก
มันกอดโอสถก่อกำเนิดแล้วก็กลิ้งไปมาอย่างมีความสุข!
……
"ศิษย์น้องหลิน!"
ทันใดนั้นเอง, มันก็มีเสียงที่คุ้นเคยและเย็นชาดังมาจากข้างล่าง
"ศิษย์พี่หญิงรอง?"
หลินเสวียนตกตะลึงเล็กน้อย, จากนั้นเขาก็รีบลงมาข้างล่างทันที
ณ ขณะนี้…ศิษย์พี่หญิงรองยืนอยู่หน้าประตู
ชุดกระโปรงสีขาวของเธอยาวสะบัดไปมาตามสายลม!
เวลาผ่านไปนานเเล้ว, ตอนนี้ศิษย์พี่หญิงรองดูสง่างามมากขึ้น เเละออร่าของนางก็แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก
เห็นได้ชัดว่า, ในสายในนางคงมีพัฒนาการที่ยอดเยี่ยมไม่น้อย
"ศิษย์น้องหลิน!"
เมื่อศิษย์พี่หญิงรองเห็นหลินเสวียน, ใบหน้าที่เย็นชาของนางก็เผยรอยยิ้มออกมา
"ศิษย์พี่หญิงรอง…เป็นท่านจริงๆ!"
"ท่านมาหาข้าที่สายนอกเเบบนี้, มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?" หลินเสวียนถามอย่างสงสัย
"ยังเรียกศิษย์พี่หญิงรองอีกเหรอ...ตอนนี้เรียกข้าว่ายู่หยานก็ได้"
"เอาล่ะ….ดูนี่สิ นี่คืออะไร?"
ยู่หยานยกยิ้ม, จากนั้นนางก็หยิบป้ายออกมาหนึ่งอัน…แล้วโยนให้หลินเสวียน
"ป้ายตรวจสอบ?"
"ศิษย์พี่ยู่หยาน, ท่านเป็นคนตรวจสอบการสอบเข้าสายในของข้างั้นเหรอ?" หลินเสวียนรีบเปลี่ยนคำเรียก
"ใช่แล้ว!"
"ภารกิจที่เจ้าจับได้…ไม่มีใครในสายในอยากจะรับหน้าที่ตรวจสอบ เเต่พอข้าเห็นว่าเป็นเจ้าก็เลยรีบรับมา!" ยู่หยานเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
ภารกิจของหลินเสวียน, มันโชคร้ายมาก…ไม่เพียงแค่คนที่รับภารกิจจะลำบากเท่านั้น, แม้แต่คนตรวจสอบก็ลำบากเช่นกัน
เพราะเมื่อรับหน้าที่ตรวจสอบแล้ว, คนตรวจสอบก็ต้องติดตามหลินเสวียนไปทั่วทั้งแคว้นกว่างหลิง
เเน่นอนว่าไม่มีใครอยากจะเสียเวลามากขนาดนั้น…เวลาของศิษย์สายในมีค่ามาก!
"ต้องรบกวนศิษย์พี่ยู่หยานแล้ว!"
"ไม่เป็นไรหรอก"
"ข้ารับภารกิจที่ต้องทำข้างนอกมาหลายอย่างพอดี, พวกเราค่อยๆทำไปก็ได้"
ศิษย์พี่หญิงรองยิ้ม…ปกติเเล้วนางไม่ค่อยได้แสดงท่าทางผ่อนคลายแบบนี้เลย
"ตกลง!"
"เเต่เดี๋ยวข้าไปถามองครักษ์สิบสามก่อน, ว่าเขาได้รับแต่งตั้งอย่างเป็นทางการหรือยัง"
"ภารกิจบ้าๆนี่ ถ้าไม่มีกระสวยแห่งความว่างเปล่าคงไม่ไหว"
"ตามนั้น!" ศิษย์พี่หญิงรองพยักหน้ารับ
จากนั้น, ทั้งสองคนก็ออกเดินทางไปยังหอลงทัณฑ์!
ระหว่างทาง, ศิษย์สายนอกหลายคนต่างมองพวกเขาด้วยความเคารพ
ยู่หยานไม่ต้องพูดถึง…เธอเป็นอดีตศิษย์สายนอกลำดับที่สองเเละตอนนี้เป็นศิษย์สืบทอดของผู้อาวุโสสายใน
ตำแหน่งของนางสูงส่งมาก!
ตราบใดที่ผู้อาวุโสคนนั้นยังไม่ตาย, ตำแหน่งของยู่หยานในสายในก็ไม่มีใครสามารถสั่นคลอนได้
ส่วนหลินเสวียน, ยิ่งไม่ต้องพูดถึง!
เขาใช้เวลาสามวันบ่มเพาะพลังปราณได้สำเร็จ!
ไม่ถึงสองเดือนก็ทะลวงสู่ขอบเขตก่อกำเนิด, แถมยังเป็นอัจฉริยะด้านการปรุงโอสถ!
หอทรัพยากรที่ร่ำรวยที่สุดในสายนอก และหอลงทัณฑ์ที่โหดเหี้ยมที่สุดในสายนอกต่างก็สนิทสนมกับหลินเสวียน
ตำแหน่งของหลินเสวียนในสายนอกตอนนี้…ไม่มีใครเทียบได้เลย!
ตำแหน่งของเขาสูงส่งกว่าผู้อาวุโสสายนอกทั่วๆไปเสียอีก!
……
"ศิษย์พี่!"
"ดูเหมือนว่า, พวกเราโดนศิษย์น้องหลินทิ้งห่างแล้วล่ะ!"
ตอนนี้ หานเซิง, หลู่เหยา และคนอื่นๆต่างมองหลินเสวียนด้วยสีหน้าหดหู่
ช่วงก่อนหน้านี้ พวกเขายังมีคุณสมบัติที่จะแข่งขันกับหลินเสวียนเพื่อชิงตำแหน่งศิษย์ลำดับสิบอยู่เลย!
แต่ตอนนี้…หลินเสวียนกลับกำลังจะสอบเข้าสายใน ส่วนพวกเขายังคงอยู่ที่เดิม
"บางครั้ง การเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น…มันก็ทำให้หดหู่ใจจริงๆ"
"ดังนั้น พวกเราควรเลิกเปรียบเทียบกันดีกว่า"
ท่ามกลางพวกเขา…ศิษย์สายนอกลำดับที่หนึ่งก็เอ่ยพลางถอนหายใจ
ในฐานะศิษย์สายนอกลำดับที่หนึ่ง… เดิมทีเขามีโอกาสมากที่สุด ที่จะเข้าสายในเป็นคนแรก
แต่ตอนนี้, กลับถูกทิ้งห่าง
อย่างไรก็ตาม, เขาก็ต้องยอมรับจากใจจริง…เพราะประวัติของหลินเสวียนมันน่าเหลือเชื่อมากเกิดไป
……….
เเน่นอนว่า ณ ขณะนี้หลินเสวียนและยู่หยานไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้
สายในกับสายนอก…มันเป็นคนละโลกกันแล้ว
ต่อไปนี้, หลินเสวียนคงไม่ค่อยได้เจอกับศิษย์สายนอกเหล่านี้อีก
……
เมื่อหลินเสวียนและหยูหยานเข้ามาในหอลงทัณฑ์
พวกเขาก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่บนตำแหน่งที่เคยเป็นของผู้อาวุโสหนึ่งลงทัณฑ์
ส่วนองครักษ์สิบสามกำลังยืนอยู่ข้างๆเขาด้วยความเคารพ
ชายหนุ่มคนนี้ดูอ่อนเยาว์…แต่กลับปลดปล่อยออร่าที่ดูน่าเกรงขามออกมา!
เขาหยิบป้ายออกมาหนึ่งอันส่งให้องครักษ์สิบสาม…จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นตบไหล่ขององครักษ์สิบสาม
องครักษ์สิบสามโค้งคำนับ…สีหน้าของเขาดูเคารพมากยิ่งขึ้นไปอีก
……
"เจ้าคือหลินเสวียนงั้นหรือ?"
ชายหนุ่มกำชับองครักษ์สิบสามสองสามประโยค…จากนั้นเขาก็มองหลินเสวียนและยู่หยานด้วยสายตาสนอกสนใจ
…………………….