ตอนที่ 67 เจ้าจะแข็งแกร่งได้แค่ไหนกัน?

พลังจักรพรรดิกำลังฟุ่งกระจายออกมากฎแห่งจักรพรรดิกำลังโบยบิน หวงเสวียนทั้งร่างมีลักษณะท่าทางที่เปลี่ยนแปลงไป ชั้นฟ้า 33 ชั้นเกิดขึนเหนือศรีษะ ร่างกายอมตะเสวียนหวงถูกกระตุ้นขึ้นมาในขณะนั้น ฮั่วหยุนเฟยและเย่ปู้ฟานเหมือนจะเห็นเงาร่างสูงตระหง่านยืนอยู่ข้างหลังหวงเสวียน ร่างนั้นยืนด้วยท่าทางสง่าผ่าเผย รอบกายรายล้อมด้วยดาราจักรที่สว่างไสว มีชั้นฟ้าทั้งสามสิบสามชั้นอยู่เหนือศีรษะ เปี่ยมด้วยความสง่างามอย่างยิ่ง

ร่างนั้นดูเหมือนจะยืนอยู่บนจุดสูงสุดของมนุษย์ ดวงตาเปล่งประกายดั่งดวงดาว มองลงมายังจักรวาลและท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว!

(เสวียนหวงต้าตี้)

เย่ปู้ฟานเบิกตากว้าง เขารู้สึกถึงพลังจักรพรรดิที่น่าสะพรึงกลัว ราวกับมันได้ทะลุผ่านกาลเวลามาสู่ห้องสมบัติทองแดงโบราณ พลังอันยิ่งใหญ่ที่มีมานานถึงสามหมื่นปีของ เสวียนหวงต้าตี้ !

หวงเสวียนท่องคาถาเรื่อยไป พลังจักรพรรดิที่ซ่อนอยู่ในห้องสมบัติทองแดงโบราณถูกกระตุ้นจนถึงขีดสุด พลังนี้ทะลุผ่านมิติและฉีกแยกความว่างเปล่าออก ในที่สุดก็ยกกล่องใบหนึ่งขึ้นมาจากความว่างเปล่าและส่งมายังที่นี่

แกร๊ก! พื้นที่เหนือห้องสมบัติทองแดงโบราณแตกออก กล่องสีม่วงแดงลอยออกมา เพียงแค่ปรากฏตัวขึ้น หัวใจของฮั่วหยุนเฟยและคนอื่นๆ ก็รู้สึกแน่นขึ้นทันที ราวกับมีคนมากำหัวใจไว้แน่น!

แค่การมองไปที่กล่องสีม่วงแดงนี้ ก็สามารถรู้สึกได้ถึงพลังอันลึกลับอย่างยิ่ง!

"อย่ามอง!" ฮั่วหยุนเฟยมีระดับพลังสูงพอที่จะต่อต้านพลังนี้ได้ แต่สำหรับเย่ปู้ฟานที่อยู่แค่ระดับหยวนตัน หากยังคงจ้องต่อไปอีกสามลมหายใจอาจจะต้องสิ้นชีพตรงนั้น!

เย่ปู้ฟานรีบปิดการรับรู้ทั้งหมดของเขา ปิดกั้นการสัมผัสกับโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง ถึงแม้จะทำเช่นนี้ เขายังคงรู้สึกเหมือนตกลงไปในนรก ขนทั้งตัวลุกชัน และรู้สึกถึงสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก!

"ปิดกั้น"ฮั่วหยุนเฟยกล่าวคำวาจาสิทธิ์เพียงหนึ่งคำ ปิดกั้นพลังอันน่ากลัวนั้นรอบตัวเขาและเย่ปู้ฟาน

ในกล่องสีม่วงแดงนั้น คือ หัวใจจักรพรรดิของเสวียนหวงต้าตี้! หัวใจของจักรพรรดิ ใครเล่าจะไม่หวาดกลัว พลังโลหิตของมันสามารถฆ่าล้างแม้แต่กึ่งจักรพรรดิชั้นสูงได้ทันที! พลังนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักบุญธรรมดาสามารถทนทานได้

กล่องสีม่วงแดงที่สามารถเก็บหัวใจจักรพรรดิได้ ถูกบ่มเพาะโดยจักรพรรดิอย่างชัดเจน สามารถปิดกั้นพลังโลหิตแห่งจักรพรรดิกว่าร้อยละเก้าสิบเก้า มิฉะนั้น เมื่อกล่องเปิดขึ้นมา ฮั่วหยุนเฟยที่อยู่ใกล้ขนาดนี้ อาจจะต้องใช้พลังลับทั้งหมดเพื่อต้านทานเอาไว้!

"หัวใจจักรพรรดิ!"

"ในที่สุดข้าก็ได้พบเจ้า!" หวงเสวียนพูดด้วยดวงตาที่เป็นประกาย สุดแสนจะตื่นเต้น! นี่คือสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการที่เขาจะกลับมาผงาดขึ้นอีกครั้ง!

ในชาติก่อนของเขา เสวียนหวงต้าตี้ สามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างน้อยหนึ่งแสนปี มีอายุยืนยาว แต่กลับสิ้นชีวิตในช่วงสูงสุด ทำให้ทั่วจักรวาลต้องตกตะลึง! เรื่องนี้ดูไม่ปกติเอาเสียเลย! เสวียนหวงต้าตี้ รู้สึกไม่พอใจอย่างยิ่ง ด้วยวิธีการที่แปลกประหลาด เขาได้วางแผนล่วงหน้ามานานสามหมื่นปี เกิดใหม่เป็นหวงเสวียน อาจจะเพื่อทำสิ่งที่เขายังไม่เสร็จสิ้นในชาติก่อน!

หวงเสวียนก็คิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะมีความทรงจำไม่ครบถ้วน และไม่ได้เป็นตัวตนของ เสวียนหวงต้าตี้ อย่างสมบูรณ์ แต่ถ้าเขาสามารถพิสูจน์ตนเองเป็นจักรพรรดิได้ในอนาคต เขาจะต้องสืบหาสาเหตุการตายในชาติก่อนให้กระจ่าง! และจะทำสิ่งที่ยังไม่เสร็จสิ้นในชาติก่อนให้สำเร็จด้วย!

หลังจากกล่องสีม่วงแดงปรากฏขึ้น มันถูกหวงเสวียนดึงดูดและหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขา ก่อนจะหายไปทันที การหลอมรวมหัวใจจักรพรรดิต้องใช้เวลามากมาย ซึ่งสถานที่นี้ไม่เหมาะสมที่จะทำ พื้นที่นี้เป็นดินแดนที่อาจมีศัตรูที่แข็งแกร่งเช่นสำนักสุริยันจันทราที่อาจบุกเข้ามาเมื่อไรก็ได้! หากพวกมันค้นพบหวัวใจจักรพรรดิ พวกมันอาจก่อให้เกิดการสู้รบอันนองเลือด!

เพื่อความปลอดภัย หวงเสวียนจะต้องหาสถานที่ที่ไม่มีใครรบกวน แล้วจึงค่อยหลอมรวมหัวใจจักรพรรดิ

หลังจากกล่องสีม่วงแดงหายไป ห้องสมบัติทองแดงโบราณก็กลับสู่ความสงบ พลังจักรพรรดิก็สงบลง กฎแห่งจักรพรรดิก็หายไป

หวงเสวียนหันไปหาฮั่วหยุนเฟย แล้วพูดว่า "อาจารย์ เป้าหมายของข้าสำเร็จลุล่วงแล้ว ขอบคุณท่านมาก!"

หากไม่ได้พบเจอฮั่วหยุนเฟย ในร้อยปีนี้ เขาคงไม่มีโอกาสที่จะซ่อมแซมร่างกายของเขาได้ อีกทั้งยังไม่มีโอกาสเข้ามาในสุสานจักรพรรดิและได้หัวใจจักรพรรดิอย่างง่ายดายเช่นนี้!

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะฮั่วหยุนเฟย ผู้ที่มีพลังแข็งแกร่งคอยปกป้องเขา คอยสนับสนุนเขาอย่างเต็มที่ ทำให้เขาสามารถเข้ามาถึงสุสานจักรพรรดิได้โดยไม่มีสิ่งใดขัดขวาง!

"เจ้าคือศิษย์ของข้า ไม่ต้องขอบคุณหรอก" ฮั่วหยุนเฟยยิ้ม แล้วโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ การที่หวงเสวียนได้หัวใจจักรพรรดิมา ทำให้ความบกพร่องของเขาถูกเติมเต็ม อาจจะทำให้พรสวรรค์ของเขาเทียบเท่าระดับจักรพรรดิในที่สุด!

ในอนาคตอีกไม่กี่พันปี สำนักเกาซาน อาจจะมีผู้แข็งแกร่งในระดับจักรพรรดิอีกคนที่คอยสนับสนุน!

เช่นนี้ การที่เขามีลูกศิษย์ที่คอยปกป้องจะทำให้เขารู้สึกปลอดภัยยิ่งขึ้น เขาไม่สนใจการต่อสู้ใดๆ ทั้งสิ้น เขาเพียงแค่อยากใช้ชีวิตอย่างสบายและยิ้มรับกับชีวิตที่สงบสุข!

ฮั่วหยุนเฟยเหลือบมองไปที่เจียต้าเป่าแล้วพูดว่า "ยังไม่ต้องรีบไป รอให้อาจารย์จัดการหมูตัวนี้ก่อน"

หวงเสวียนพยักหน้าแล้วพูดว่า "ถ้าเช่นนั้นศิษย์จะขอฝึกบำเพ็ญสักครู่ พลังจักรพรรดิ กฎแห่งจักรพรรดิ และพลังของเสวียนหวงที่อยู่ที่นี่ มีประโยชน์มากต่อข้า"

ฮั่วหยุนเฟยมองไปที่เจียต้าเป่า ซึ่งปิดการรับรู้ของเขาไว้ทั้งหมด

เจียต้าเป่าถูกตรึงอยู่ที่นั่น ประสาทสัมผัสของเขาถูกปิดกั้น จิตวิญญาณของเขาถูกกักขัง มองไม่เห็น ไม่ได้ยิน แต่เมื่อครู่เขารู้สึกหนาวเหน็บขึ้นมา ราวกับว่ามีบางสิ่งที่น่ากลัวปรากฏขึ้นในห้องสมบัติทองแดงนี้ แม้ประสาทสัมผัสของเขาจะถูกปิดกั้น เขายังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตาย!

ฮั่วหยุนเฟยโบกมือคลายพันธนาการของเจียต้าเป่าออก

"ฟู่!" ในทันทีเจียต้าเป่าก็ถอนหายใจออกมาแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ ด้วยความสงสัย ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่พบสิ่งใดที่ผิดปกติ แล้วหันมามองฮั่วหยุนเฟย พูดว่า "ท่านต้องการอะไรกันแน่? ข้ายกสมบัติทั้งหมดให้ท่านแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่ผ้าแพรขาวผืนนี้!"

กล่าวเสร็จเจียต้าเป่าก็คว้าผ้าแพรขาวไว้แน่น พูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูน้อยใจ เขาอยากจะโกรธ แต่ไม่กล้าเพราะกลัวจะถูกตี

"ข้าให้เจ้าเลือกสองทาง!" ฮั่วหยุนเฟยกล่าว

"ทางแรก คือกลับไปกับข้าเข้าสำนัก!" ยังไม่ทันพูดจบเจียต้าเป่าก็ตะโกนออกมา

"ข้าเลือกทางที่สอง!"

ฮั่วหยุนเฟยหรี่ตามองแล้วพูดอย่างช้าๆ "ดีมาก ข้าเคารพในความกล้าหาญของเจ้า!"

"ทางที่สอง ก็คือไปตาย!" พูดจบฮั่วหยุนเฟยก็ซัดฝ่ามือที่ขยายขนาดพันเมตรฟาดลงมาทางเจียต้าเป่า!

"โอ้ย!" เจียต้าเป่าลืมตาโพลง ดวงตาแทบจะถลนออกมา ทางเลือกที่สองเขาคิดไม่ถึงจริงๆ

"เดี๋ยวก่อน! โอ้ย...ท่าน...รอข้าก่อน!" ฮั่วหยุนเฟยหยุดมือกลางอากาศแล้วพูดว่า

"คิดดีแล้วหรือยัง?"

เจียต้าเป่าทำหน้าหดหู่แล้วพูดว่า "แล้วข้าจะคิดอะไรได้? ข้าไม่อยากตาย!"

การพบกับฮั่วหยุนเฟยนับว่าเป็นเหตุการณ์ที่โชคร้ายที่สุดในชีวิตกว่า 400 ปีของเขา ช่างเป็นเรื่องโชคร้ายเสียจริง!

เจียต้าเป่าถามอย่างหวาดกลัว "ขอทราบว่าท่านมาจากสำนักใด?"

ฮั่วหยุนเฟยแข็งแกร่งมาก บางทีอาจมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลัง ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาก็พอจะยอมรับได้ เพราะแดนศักดิ์สิทธิ์มีทรัพยากรนับไม่ถ้วน การได้เข้าร่วมก็อาจทำให้เขาได้เป็นผู้นำหรือผู้อาวุโส และใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย

ฮั่วหยุนเฟยกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ข้าอยู่ในแดนตะวันออก สำนักเกาซาน"

เมื่อได้ยินเจียต้าเป่าก็ตกตะลึง เขามาถึงดวงดาวเป่ยโต่วนี้แล้วได้ศึกษากองกำลังต่างๆ ไว้ทั้งหมด สำนักเกาซานเคยเป็นหนึ่งในเก้าสำนักเซียน ในสำนักมีบรรพชนระดับขั้นมหาเต๋านั่งกุมบังเหียนอยู่

"ช่างเป็นสำนักที่ห่วยสิ้นดี!"เจียต้าเป่ารู้สึกสิ้นหวัง เพราะเขารู้ดีว่า ตั้งแต่ชนเผ่าโบราณและสำนักซ่อนเร้นโผล่ออกมา สำนักเซียนเก้าแห่งเดิมก็ไม่สามารถขึ้นมาเป็นผู้นำได้อีก กลายเป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้ว แม้แต่เขาที่มีพลังแท้จริงถึงระดับมหาเต๋า หากไปยังสำนักเกาซาน ก็คงสามารถเป็นบรรพบุรุษได้แล้ว!

เจียต้าเป่ารู้สึกผิดหวังอย่างมาก แต่เดิมคิดว่าฮั่วหยุนเฟยที่แข็งแกร่งเช่นนี้ อาจมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ คาดไม่ถึงว่าจะมาจากสำนักธรรมดาที่ถูกปลดจากเก้าสำนักเซียน

ฮั่วหยุนเฟยเห็นสีหน้าของเจียต้าเป่าก็รู้ได้ทันทีว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขายิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "สำนักข้าอาจดูอ่อนแอจากภายนอก แต่ที่ข้าให้เจ้าเข้าร่วมสำนักเกาซาน เพราะข้าอยากให้เจ้ามาเป็นศิษย์ของข้า!"

เจียต้าเป่าพูดอย่างไม่พอใจ "มันต่างกันตรงไหน? ข้ายอมรับว่าท่านแข็งแกร่งกว่าข้า อาจจะเป็นบรรพบุรุษในสำนักเกาซานก็เป็นได้ แต่ก็คงแค่นั้นใช่ไหม?"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮั่วหยุนเฟยก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ตั้งแต่รับเย่ปู้ฟานเป็นศิษย์ แต่ละคนที่เขารับเป็นศิษย์ก็มีวิธีการที่แตกต่างกันไป จำเป็นต้องใช้ยาให้ถูกจุด และการจัดการกับคนประเภทเจียต้าเป่านี้ก็ง่ายมาก

เพียงฮั่วหยุนเฟยจ้องเข้าไปในตาของเจียต้าเป่า ในทันใดนั้น จิตสำนึกของเจียต้าเป่าก็เห็นร่างยักษ์ที่สูงตระหง่านเสียดฟ้า ร่างนั้นยืนอยู่ที่นั่น มองดูดาราจักร รอบกายแผ่ซ่านด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์อันเกรียงไกร!

พลังศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่! เจียต้าเป่าอ้าปากค้าง ดวงตาเบิกกว้าง พูดไม่ออก "ระดับ...ระดับกึ่งจักรพรรดิ!"

"โอ้แม่เจ้า...เขาคือ...กึ่งจักรพรรดิ?"

ที่แท้ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาเจรจาต่อรองกับผู้ที่เป็นกึ่งจักรพรรดิ เอาแต่ใช้เล่ห์เหลี่ยมใส่! ราวกับว่าเต้นรำบนคมมีด บินโฉบไปมาเหนือหลุมศพ!