ตอนที่ 61 ฉู่สงรับของขวัญ

เฉินหยางขับรถตามเฉินหลงมาถึงหน้าสาขาใหญ่ของพรรคหมิงเยว่

เห็นฉู่เทียนยืนกอดอกอยู่ที่หน้าประตู สีหน้าเย็นชา

"คุณชาย คนนั้นไงครับ! มันนั่นแหละที่หาเรื่องพวกเรา!” เฉินหลงลงจากรถแล้วชี้ไปที่รถเสี่ยวหมี่ SU7

"ฮึ่ม!"

ฉู่เทียนแค่นเสียงเย็นชา เขาสะบัดเท้าเบาๆ

ฟิ้ว!

ก้อนหินพุ่งออกไปราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่  พุ่งตรงไปที่ล้อหน้าของรถเฉินหยาง

โครม!

ล้อหน้าซ้ายของรถเฉินหยางระเบิดทันที!

เฉินหยางรีบเหยียบเบรกจนรถหยุดสนิทอยู่ที่หน้าประตู

เขารีบลงจากรถมาดู พอเห็นยางแบนก็โกรธจนหน้าเขียว

ฉู่เทียนยังคงกอดอก  “ไม่ต้องมองแล้ว! วันนี้เป็นวันมงคลของพ่อฉัน ไม่อยากเห็นเลือด  ไม่อย่างนั้นก้อนหินก้อนนั้นคงพุ่งไปที่หัวแกแล้ว!”

เฉินหยางหันขวับ  จ้องมองฉู่เทียน  “แกกล้าทำยางรถฉันแบนเหรอ? ฉันจะทำให้หัวแกแตกเลย!”

ฉู่เทียนหัวเราะลั่น

เฉินหลงกับลูกน้องคนอื่นๆ ก็พากันหัวเราะ

“ไอ้หนู แกไปล้างหูมาใหม่ซะ!  รู้ไหมว่าคุณชายของพวกเราเป็นใคร?  เขาคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งของซูโจวเชียวนะ!”

“เขาคือหนึ่งในสี่จตุรเทพ!”

“ใช่แล้ว!  คุณชายฝึกวิชาจนบรรลุขั้นที่ 4 ตั้งแต่อายุยังน้อย แกกล้าพูดจาโอหังกับเขาแบบนี้  ลองดูตัวเองในกระจกก่อนเถอะ!”

ทุกคนต่างพากันหัวเราะเยาะ

ฉู่เทียนก็ยิ้มแล้วพูดว่า:“นานมากแล้วที่ไม่มีใครกล้าพูดกับฉันแบบนี้”

“จำได้ว่าเมื่อห้าปีก่อน  ไอ้ที่มันกล้าพูดกับฉันแบบนี้  ตอนนี้หลุมศพมันคงรกไปหมดแล้ว”

“เฮ้อ!  ในเมื่อแกอยากตาย  งั้นฉันก็จะสนองให้!”

ตูม!

ฉู่เทียนเริ่มลงมือ!

เขาก้าวเท้าไปข้างหน้า  พุ่งเข้าหาเฉินหยางอย่างรวดเร็ว  ราวกับพญาอินทรีโผบิน

ฝ่ามือของเขาฟาดฟันอากาศจนเกิดเสียงระเบิด

อีกไม่นาน  หัวของเฉินหยางคงจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

แต่ในวินาทีนั้นเอง  เฉินหยางก็ขยับตัว

เพี๊ยะ!

ฉู่เทียนโดนตบจนกระเด็นไปไกล  อาเจียนเป็นเลือด

“คุณชาย!”

“คุณชาย!”

ทุกคนต่างก็ตกใจ

ฉู่เทียนล้มลงไปกองกับพื้น  ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

เขาคือหนึ่งในสี่จตุรเทพของซูโจว  ปรมาจารย์ขั้นที่ 4 เชียวนะ!

ไอ้เด็กที่ดูเด็กกว่าเขาเป็นสิบปีกลับตบเขาจนกระเด็น?

ที่สำคัญ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโดนโจมตีตอนไหน!

“มาสู้กันใหม่!”

ฉู่เทียนไม่ยอมแพ้  เขายังคงพุ่งเข้าหาเฉินหยาง

แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม

เฉินหยางสะบัดมือ  ฉู่เทียนก็โดนตบจนกระเด็นอีกครั้ง

ครั้งนี้ฉู่เทียนลุกไม่ขึ้นอีกเลย

เฉินหยางเดินเข้าไปหาฉู่เทียน

ฉู่เทียนกลัวจนตัวสั่น

"แก... อย่าเข้ามานะ!พ่อของฉันคือฉู่สง  หัวหน้าพรรคหมิงเยว่!”

เฉินหยางเดินเข้าไป จับตัวฉู่เทียน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา:“ไป! พาฉันไปหาพ่อของแกเดี๋ยวนี้!”

เฉินหลงกับคนอื่นๆ ต่างก็หวาดกลัว  พวกเขารีบวิ่งไปที่งานแต่งงาน  เพื่อไปแจ้งข่าวฉู่สง

...

ในขณะเดียวกัน  ที่งานแต่งงานของพรรคหมิงเยว่

ฉู่สงวัย 53 ปี กำลังจูงมือหญิงสาววัย 18  รับของขวัญจากแขกเหรื่อมากมาย

“หลิวชิงซง  ประธานบริษัทชิงเค  มอบของขวัญแสดงความยินดี!”

ฉู่สงมองดูของขวัญแล้วพูดว่า: “ไปนั่งที่โต๊ะกลางโน่น”

“ขอบพระคุณครับ หัวหน้าฉู่!”

หลิวชิงซงรีบกล่าวขอบคุณ  แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะกลาง

“สวี่กุ้ย  ประธานบริษัทสวี่  มอบเหล้ามัวไถปี 1987 หนึ่งลัง เป็นของขวัญแสดงความยินดีครับ!”

ฉู่สงมองดูของขวัญแล้วแค่นเสียงเย็นชา  “ไปนั่งตรงนั้น”

สวี่กุ้ยทำหน้าไม่พอใจ แต่ก็รีบพูด:  “หัวหน้าฉู่ครับ ปีนี้ธุรกิจการศึกษามันไม่ค่อยดี วันนี้ผมเลยเอาเงินสดติดตัวมาไม่เยอะ  ขอโทษจริงๆ ครับ!  ไม่ทราบว่าขอนั่งตรงนั้นได้ไหมครับ?”

ฉู่สงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ได้นั่งก็บุญแล้ว  ไม่งั้นก็ไม่ต้องให้  กลับไปได้เลย!”

สวี่กุ้ยไม่กล้าพูดอะไรอีก รีบเดินไปนั่งที่โต๊ะด้านหลัง

“ตู้จื่อเถิง ตระกูลตู้  มอบหุ้นไวอากร้า  100,000  หุ้น  เป็นของขวัญแสดงความยินดีครับ!”

พอเห็นของขวัญชิ้นนี้  ฉู่สงก็ยิ้มออกมา  “คุณชายตู้  เชิญนั่งด้านใน!”

“ฮ่าๆๆ! ขอบคุณมาก หัวหน้าฉู่!”

ตู้จื่อเถิงหัวเราะเสียงดัง  แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะด้านใน  ท่ามกลางสายตาอิจฉาของทุกคน

ที่จริงแล้ว ฉู่สงเป็นคนขี้เหนียวมาก

ว่ากันว่าตอนเด็กๆ  ครอบครัวของเขายากจนมาก แม่ของเขาต้องเลี้ยงดูลูกๆ ทั้งหมด  6  คน

เรื่องนี้สร้างบาดแผลในใจให้กับฉู่สงเป็นอย่างมาก

ดังนั้น  ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะกลายเป็นหัวหน้าพรรคหมิงเยว่  มีทรัพย์สินมากกว่าแสนล้าน  แต่เขาก็ยังคงใช้ชีวิตอย่างประหยัด

เพื่อที่จะได้รับของขวัญ  ฉู่สงจึงมักจะจัดงานเลี้ยงบ่อยๆ

แต่งงานมาแล้ว  7  คน  ทุกครั้งก็ต้องจัดงานเลี้ยง

ภรรยาคลอดลูก  ก็ต้องจัดงานเลี้ยง

พ่อตาแม่ยายวันเกิด  ก็ต้องจัดงานเลี้ยง

ปีหนึ่งๆ อย่างน้อยๆ ก็ต้องจัดงานเลี้ยงเป็นสิบๆ ครั้ง

ด้วยความยิ่งใหญ่ของพรรคหมิงเยว่ในซูโจว  ใครๆ ก็ต้องเกรงใจ  ต้องมอบของขวัญให้

ธุรกิจการเงิน ขนส่ง อสังหาริมทรัพย์ ซาวน่า ล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับพรรคหมิงเยว่

ใครๆ ก็อยากจะเกาะขาพรรคหมิงเยว่  หาเงินทอง

ฉู่สงจะแบ่งที่นั่งออกเป็น  3  ระดับ  คือ  บน  กลาง  ล่าง  ตามมูลค่าของขวัญ

ถ้าได้นั่งในโซนที่แตกต่างกัน ก็จะได้รับความร่วมมือจากพรรคหมิงเยว่ในระดับที่แตกต่างกัน

หลังจากที่ทุกคนนั่งประจำที่แล้ว บนโต๊ะก็มีบะหมี่เนื้อตุ๋นปรมาจารย์คังวางอยู่

นี่เป็นอาหารจานหลักจานเดียวในงานเลี้ยง

ฉู่สงเคยบอกไว้ว่า  คนที่มาร่วมงานเลี้ยงของเขา  ล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลชั้นสูง

พวกเขาไม่เคยขาดแคลนอาหารเลิศรส

สาเหตุที่ให้พวกเขากินบะหมี่เนื้อตุ๋นก็เพื่อให้พวกเขาระลึกถึงความลำบากในอดีต

ทุกคนต่างก็สบถด่าในใจ แต่ก็ยังต้องฝืนกิน

ถ้าไม่กิน ก็จะถูกมองว่าฟุ่มเฟือย ขัดกับหลักการของพรรคหมิงเยว่  ถ้าไม่ให้เกียรติฉู่สง  ต่อไปก็คงทำธุรกิจด้วยไม่ได้

“เสิ่นหวยชิง ประธานบริษัทเสิ่นกรุ๊ป มอบเงินสด  100  ล้าน!”

ทันใดนั้นก็มีสามีภรรยาคู่หนึ่งเดินเข้ามา

สองคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน  แต่เป็นเสิ่นหวยชิงกับภรรยา

ฉู่สงที่กำลังรับของขวัญอยู่  พอได้ยินว่าเป็นเงินสด  100  ล้านก็ตาเป็นประกายทันที

แขกเหรื่อที่นั่งอยู่ต่างก็ตกใจ  จู่ๆ ก็มีเหยื่อโผล่มา

“คุณคือ?”

ฉู่สงมองเสิ่นหวยชิงอย่างสงสัย

เสิ่นหวยชิงรีบแนะนำตัว:“ผมชื่อเสิ่นหวยชิง  ประธานบริษัทเสิ่นกรุ๊ป  วันนี้ได้ยินว่าหัวหน้าฉู่จัดงานแต่งงาน  เลยตั้งใจมาแสดงความยินดี  ขออภัยที่ไม่ได้รับเชิญ”

ฉู่สงยิ้มเล็กน้อย  “คุณเสิ่นช่างสุภาพ  จริงๆ แล้วเป็นความผิดของผมเองที่ไม่ได้ส่งบัตรเชิญไปให้”

“ไม่ต้องกังวล ต่อไปนี้ ไม่ว่าจะเป็นงานแต่งงานหรืองานมงคลอะไร ตระกูลฉู่ของเราจะแจ้งให้คุณเสิ่นทราบอย่างแน่นอน”

“มานี่!พาคุณชายเสิ่นไปนั่งที่โต๊ะด้านใน!”

เสิ่นหวยชิงดีใจมาก  ขากระพริบตาให้ภรรยา

ที่แท้  เสิ่นหวยชิงยอมทุ่มทุนสร้างความสัมพันธ์กับฉู่สง  ก็เพื่อที่จะซื้อผลจั๊กจั่นทองคำ

ตราบใดที่ช่วยท่านเซียนได้ผลจั๊กจั่นทองคำ  ต่อให้ต้องจ่ายเท่าไหร่ก็ยอม!

ทันใดนั้น  ลูกน้องคนสนิทก็เดินมากระซิบข้างหูฉู่สง

ฉู่สงขมวดคิ้ว

“คุณเสิ่น รอก่อน!”

ฉู่สงตะโกน