ตอนที่ 18 : ข้อตกลงเจ็ดวัน!
"พี่ฉางอัน เจ้าเข้าใจพี่ชายของข้าผิดไปหรือเปล่า?"
จี หมิงเยว่ก้าวออกมา พูดด้วยความสงสัย "พี่ชายของข้าเห็นเจ้าเหมือนพี่น้อง เรียกเจ้าว่าพี่ใหญ่เสมอ เขาจะทำร้ายเจ้าได้อย่างไร?"
จี หมิงเยว่ไม่อยากเชื่อ นางมองจี ชางไห่ "พี่ชาย บอกสิว่าการหายตัวไปของพี่ฉางอันและการถูกขโมยสายเลือด ไม่ใช่ฝีมือของเจ้า!"
เฉิน ฉางอันไม่พูดอะไร
จี ชางไห่ก็ไม่พูดเช่นกัน
ส่วนมกุฎราชกุมารจี ชางซานกลับมีสีหน้าล้อเลียน ในใจรู้สึกโล่งอกอย่างประหลาด
จี ชางไห่เก่งเกินไป จนทำให้ตำแหน่งมกุฎราชกุมารของเขาไม่มั่นคง!
อีกทั้งยังสนิทสนมกับเฉิน ฉางอัน ทำให้เขารู้สึกไม่ปลอดภัย!
ตอนนี้...สถานการณ์นี้เป็นสิ่งที่เขาอยากเห็น!
ในสนามประลอง เหตุการณ์พลิกผันหลายครั้ง!
ทำให้ศิษย์มากมายตกตะลึง จิตใจปั่นป่วน
แต่ลูกหลานตระกูลเฉินต่างมององค์ชายรองด้วยสายตาดุร้าย!
หากทายาทของพวกเขาถูกองค์ชายรองทำร้าย พวกเขาย่อมเป็นกลุ่มคนที่โกรธแค้นที่สุด!
...
ในมุมหนึ่ง
ผู้บริหารตวนมู่ ฉางรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งตัว
เพราะอาสองของตระกูลเฉินข้างๆ ได้แผ่กระจายสังหารไปทั่วร่างเขาแล้ว
เขารู้สึกเสียใจอย่างมาก ใจเต้นระรัว!
"องค์ชายรอง องค์ชายรอง เจ้าโง่จริงๆ ทั้งที่สนิทกับทายาทตระกูลเฉินขนาดนั้น กลับทำเรื่องโง่เขลา!"
"ตอนนี้ ทางเดียวคือต้องเสียสละองค์ชายรองเพื่อระงับความโกรธของตระกูลเฉิน..."
คิดในใจพลางพูดด้วยสีหน้าขมขื่น "อาสอง ข้าจะให้คำตอบแก่ตระกูลเฉินของท่านเอง!"
พูดจบ เขาก็ก้าวเข้าสู่สนามประลอง
"เฉิน ฉางอัน การประลองระหว่างเจ้ากับองค์ชายรองจะจัดขึ้นในอีกเจ็ดวัน ได้หรือไม่?
เจ้าต่อสู้มาหลายรอบแล้ว พลังวิเศษสูญเสียไปมาก ก็ไม่ควรให้องค์ชายรองได้เปรียบไม่ใช่หรือ?"
เมื่อตวนมู่ ฉางพูดจบ ทุกคนในสนามก็มองมาที่เขา
"เป็นผู้บริหารตวนมู่นี่เอง!"
"ผู้บริหารมาแล้ว ดีจังเลย!"
"คารวะผู้บริหาร!"
...
ทุกคนต่างคำนับ
ตวนมู่ ฉางไม่สนใจ แต่มองไปที่เฉิน ฉางอัน พูดเสียงต่ำ "เฉิน ฉางอัน ให้หน้าข้าสักหน่อย เจ้ากับองค์ชายรองประลองกันในอีกเจ็ดวันได้หรือไม่?"
เฉิน ฉางอันหรี่ตา
สมองหมุนคิดอย่างรวดเร็ว
ไม่นาน เขาก็เข้าใจความคิดของตวนมู่ ฉาง!
ตอนนี้เขาได้ทำให้ตระกูลหลิว หวัง อู้ และหลิว ทั้งสี่ตระกูลโกรธแค้น!
รวมถึง...ตระกูลจวินจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์!
หากภายในเจ็ดวัน ตระกูลเฉินของเขาไม่ถูกทำลาย ผู้บริหารตรงหน้าอาจจะเสียสละองค์ชายรองจริงๆ!
เพราะความโกรธของตระกูลเฉิน แม้แต่ราชวงศ์จีก็ต้องคิดให้ดี
ในตอนนั้น เฉิน ฉางอันได้รับสัญญาณจากอาสองของตระกูล
จากนั้นเขาก็พยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูด "ได้ งั้นข้าจะให้เขามีชีวิตอยู่อีกเจ็ดวัน!"
คำพูดช่างหยิ่งผยองและเด็ดขาด!
แทบจะไม่เห็นองค์ชายอยู่ในสายตา!
แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจคือ ตวนมู่ ฉางกลับไม่โกรธ เขาลากจี ชางไห่ที่หน้าตาบึ้งตึงออกไปอย่างรวดเร็ว!
มกุฎราชกุมารมองเฉิน ฉางอัน แล้วมองน้องชายที่จากไปด้วยสีหน้าไม่ดี ในใจรู้สึกสบายใจอย่างยิ่ง แล้วก็หันหลังจากไป
ในสนาม คนที่เหลือมองเฉิน ฉางอันด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป!
ฆ่าทายาทสามตระกูลหลิว หวัง และอู้ รวมถึงอาจารย์สี่คน แล้วยังเหยียบศักดิ์ศรีขององค์ชายรอง แต่ทายาทตระกูลเฉินกลับไม่เป็นอะไร!
แม้แต่ผู้บริหารก็ยังยอมอ่อนข้อให้เฉิน ฉางอัน!
ฮึ่ย!!
ทุกคนตกตะลึง
แต่ลูกหลานตระกูลเฉินต่างตื่นเต้นอย่างมาก
"พี่ใหญ่ เจ้าคือเทพของข้า!"
เฉิน เสวียนพูดอย่างตื่นเต้น
"ทายาท พวกเราจะเอาเจ้าเป็นแบบอย่าง!"
"ทายาท พวกเราจะพยายามฝึกฝน ไม่ทำให้ตระกูลเฉินขายหน้า!"
...
ลูกหลานตระกูลเฉินต่างรู้สึกฮึกเหิม
เฉิน ฉางอันมองพวกเขา กลับมามีท่าทีอ่อนโยน "พวกเรากลับกันเถอะ"
"ได้!"
ทุกคนพยักหน้า
แล้วห้อมล้อมเฉิน ฉางอันออกจากสนามประลองของสถาบันต้าโจว
...
"พี่ฉางอัน"
นอกประตูสถาบัน จี หมิงเยว่วิ่งตามออกมา
เฉิน เสวียนเห็นเช่นนั้น จึงนำคนอื่นๆ กลับไปก่อน
"พี่ฉางอัน พี่ชายของข้า..." จี หมิงเยว่กำลังจะขอร้อง แต่เมื่อเห็นสายตาเย็นชาของเฉิน ฉางอัน ก็หยุดชะงักทันที
จากนั้นนางก็หยิบแหวนเก็บของออกมาจากอก ยื่นให้ "พี่ฉางอัน นี่ให้เจ้า"
เฉิน ฉางอันหรี่ตา ใช้ญาณวิเศษตรวจสอบแหวน พบว่าข้างในมีหินวิเศษถึงหนึ่งแสนกว่าก้อน!
ยังมีสมุนไพรวิเศษอีกมากมายที่มีค่ามหาศาล!
"พี่ฉางอัน นี่เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของข้า...หวังว่า...เจ้าจะรับไว้" จี หมิงเยว่พูดพลางก้มหน้า
หากเป็นก่อนหน้านี้ เฉิน ฉางอันคงไม่รับแน่ แต่ตอนนี้...
"ขอบใจ!"
เฉิน ฉางอันรับมา "แต่เจ้าก็คือเจ้า พี่ชายเจ้าก็คือพี่ชายเจ้า ข้าแยกแยะได้ น้ำใจของเจ้า ข้าจะตอบแทนแยกต่างหาก!"
"เอ่อ..." จี หมิงเยว่กำลังจะพูดอะไร แต่พบว่าเฉิน ฉางอันจากไปแล้ว
"เขา...รับของที่ข้าให้...
แต่ถ้าพี่ชายของข้าเป็นคนขโมยสายเลือดของพี่ฉางอันจริงๆ...ข้าควรทำอย่างไรดี?"
จี หมิงเยว่รู้สึกสับสน ดวงตางดงามของนางปั่นป่วนอย่างรุนแรง...
ตระกูลเฉิน
ห้องโถงประชุม
"อาสอง ทำไมต้องให้การประลองระหว่างข้ากับองค์ชายรองเลื่อนไปอีกเจ็ดวัน?"
เฉิน ฉางอันมองสิบคนในห้องโถง พูดอย่างนอบน้อม
ทุกคนมองเขาด้วยรอยยิ้ม
วันนี้เรื่องที่เขาเหยียบย่ำผู้คนในสถาบันต้าโจวได้แพร่สะพัดออกไป ทำให้ทั้งเมืองหลวงต้าโจวปั่นป่วน
ชื่อเสียงของเฉิน ฉางอันโด่งดังกว่าเมื่อปีที่แล้วเสียอีก
ไม่ว่าจะเป็นความหยิ่งผยอง ความเด็ดขาด มีคำวิจารณ์มากมาย
แต่ตระกูลเฉินไม่สนใจเรื่องเหล่านี้ ขอแค่เฉิน ฉางอันและลูกหลานตระกูลเฉินไม่ถูกรังแกก็พอ
"เพราะมีปีศาจร้ายมากเกินไป ส่งเสียงดังน่ารำคาญ ถ้ามาวันละหนึ่งตนก็น่าเบื่อเกินไป
ดังนั้นให้พวกมันเตรียมตัว แล้วมาตายพร้อมกัน พวกเราจะได้จัดการทีเดียวจบ"
เฉิน เอ้อร์พูดเรียบๆ พลางโบกพัดขนห่าน
เฉิน ฉางอันหรี่ตา ไม่นานก็เข้าใจความคิดของอาสอง
หากวันนี้เขาฆ่าองค์ชายรอง ก็จะทำให้พวกที่อยู่เบื้องหลังองค์ชายรองหลบซ่อนตัว และตระกูลเฉินก็จะต้องเปิดศึกกับราชวงศ์จีอย่างเปิดเผย...
สู้ปล่อยให้องค์ชายรองกลับไปเตรียมตัว รวมพลังกับตระกูลหลิว หวัง อู้ และหลิว มาสู้กับพวกเขาดีกว่า
แต่...
เฉิน ฉางอันอดรู้สึกไม่ได้ว่าตระกูลเฉินช่างเด็ดขาดจริงๆ!
"อาสองเก่งจริงๆ!"
เฉิน ฉางอันยิ้มพูด
"ดี เจ้าเข้าใจแล้วก็ดี งั้นกลับไปฝึกฝนเถอะ"
เฉิน เอ้อร์ยิ้มพูด
เฉิน ฉางอันพยักหน้า กลับไปที่ลานเรือนของตนแล้วเริ่มฝึกฝนทันที
ไม่ว่าจะเป็นวิชาอสูรเลือดเทพ วิชาดาบทำลายโลก หรือวิชาฝึกจิตของตระกูลเฉิน ความโกรธของป้าหวัง ล้วนเป็นวิชาที่รุนแรงยิ่งนัก
จากนั้นเขาก็นำทรัพยากรที่จี หมิงเยว่มอบให้ใส่เข้าไปในโลงศพอสูร หลอมละลายดูดซึม สุดท้ายทำให้เขาก้าวขึ้นไปอีกสองขั้นย่อย!
ถึงระดับเทียนอู๋ - ขั้น 7!
จากนั้นเขาก็เริ่มเสริมสร้างพลัง ไม่รีบร้อนก้าวขึ้นไปอีก
เพราะเขารู้ว่าความเร็วมักนำมาซึ่งความผิดพลาด!
บางครั้งผู้ชายเร็วเกินไป มุ่งแต่ความสุขชั่วขณะ นั่นไม่ใช่เรื่องดี!
ต้องค่อยๆ เคี่ยวกรำจึงจะได้ความสามารถที่แท้จริง!
ดังนั้น ในวันถัดมา เฉิน ฉางอันจึงเริ่มหาผู้อาวุโสในตระกูลมาฝึกซ้อมด้วย
คนแรกที่เขาไปหาคืออาเก้า!
(จบตอนที่ 18)
