ตอนที่ 125 ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว

เวลาประเทศจีน 23 กันยายน 2062

จักรวาลเสมือน ในวังขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในดินแดนลับเฉียนอู

อัจฉริยะระดับดาวกว่าพันคนจากดินแดนลับเฉียนอูได้มารวมตัวกันที่นี่ และพวกเขาก็ยืนอยู่หน้าชายหนุ่มตาเดียวเขาเขียวร่างใหญ่กำยำที่กำลังจ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชา

"ข้าจะไม่พูดอะไรมาก ในการคัดเลือกในปีนี้ รอบแรก พวกเจ้าทุกคนจะถูกสุ่มจับคู่กับคู่ต่อสู้ 100 คน ชนะ 1 ครั้งได้ 1 แต้ม เสมอกันหรือแพ้ 0 แต้ม เมื่อการแข่งขัน 100 ครั้งจบลง รอบที่สอง จัดอันดับตามคะแนนรวม แล้วอันดับที่ 1 ถึง 100 อันดับที่ 101 ถึง 200 ... ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนได้อันดับที่แน่นอน"

"ส่วนอันดับที่ 901 ถึง 1,000 จะต้องแข่งกับคู่ต่อสู้ 100 คนจากเขตที่สอง เช่นเดียวกัน อันดับที่ 101 ขึ้นไป 100 คน คัดออกไปที่เขตที่สอง!"

"ตอนนี้ การแข่งขันเริ่มขึ้น!"

หวังอี้ในชุดคลุมสีแดงเข้มก็อยู่ในกลุ่มนักเรียนเกือบพันคนนี้ เมื่อเทียบกับเมื่อกว่าหนึ่งปีก่อน ตอนนี้สีหน้าของหวังอี้เย็นชาขึ้น ลมหายใจสงบลงราวกับภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุ ให้ความรู้สึกข่มขวัญอย่างรุนแรง

หลังจากที่ชายหนุ่มตาเดียวเขาเขียวร่างใหญ่กำยำประกาศเริ่มการคัดเลือก อัจฉริยะเกือบพันคนในวังก็ถูกส่งไปยังพื้นที่ต่อสู้

ชายหนุ่มตาเดียวเขาเขียวร่างใหญ่กำยำมองไปที่วังที่ว่างเปล่า ลูบที่คาง เงยหน้าขึ้น จอภาพขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอมีกรอบวิดีโอจำนวนมาก นับร้อยๆ

"เด็กกลุ่มนี้ หวังว่าจะทำให้ข้าประหลาดใจได้บ้าง"

ทุ่งหญ้าสีเขียวมรกตสุดลูกหูลูกตาไร้ขอบเขต บนทุ่งหญ้ามีแท่นประลองโลหะสีเงินขาว แท่นประลองปรากฏเงาคนสองคนขึ้นมาพร้อมกัน

หวังอี้สวมชุดคลุมสีแดงเข้ม สะพายดาบคู่ เหยียบกระสวยกลมสีแดงสด มีอาวุธพลังจิตสองชิ้นลอยอยู่ข้างๆ และหญิงสาวผมแดงร่างเล็กหน้าตาสะสวย

หญิงสาวที่หวังอี้ไม่รู้จัก

ทั้งสองมองกันอย่างเย็นชา ไม่มีท่าทีจะพูดคุย

"การแข่งขันเริ่มขึ้น!" เสียงอิเล็กทรอนิกส์เย็นชาดังก้องกังวานจากด้านบน

หญิงสาวผมแดงระเบิดพลังเป็นคนแรก ลมหายใจสีแดงร้อนแรงพุ่งออกมาจากตัว ในขณะเดียวกันก็ปรากฏดาบยาวสองเล่มในมือ เหยียบพื้น อากาศระเบิด หญิงสาวผมแดงพุ่งเข้ามาเหมือนสายฟ้า

และอาวุธพลังจิตที่เหมือนพระจันทร์เสี้ยวสีแดงที่ลอยอยู่ข้างๆ หวังอี้ก็ยิงลำแสงสามสายออกมา พุ่งตรงไปที่หญิงสาวผมแดง

ในจักรวาลเสมือน ทั้งสองฝ่ายมีร่างกายและพลังจิตที่เหมือนกัน ดังนั้นจึงต้องทดสอบการควบคุมกลยุทธ์ส่วนตัว การใช้พลัง ประสบการณ์ เจตจำนง ระดับเขตแดน ... ฯลฯ

"ปัง!"

ดาบของหญิงสาวผมแดงเร็วราวสายฟ้า ลมหายใจสีแดงโอบล้อมราวกับมีตา ปัดป้องลำแสงทั้งสามได้อย่างแม่นยำ ในขณะเดียวกันก็พุ่งเข้าหาหวังอี้อย่างรวดเร็ว

แท่นประลองโลหะกว้างยาวสิบกิโลเมตร สำหรับพวกเขาที่อยู่ในระดับดาวฤกษ์ขั้นเก้า เมื่อระเบิดความเร็วเต็มที่ ก็ใช้เวลาเพียงลมหายใจเดียว

หวังอี้ควบคุมอาวุธพลังจิตที่อยู่ใต้เท้า หลบหญิงสาวผมแดงอย่างรวดเร็ว วนเวียนอยู่บนแท่นประลองอย่างคล่องแคล่ว

ในขณะเดียวกันก็ควบคุมอาวุธพลังจิตมากขึ้นเพื่อโจมตีหญิงสาวผมแดง

"ความเร็วในการหลบหลีกของเขาเร็วกว่าความเร็วในการพุ่งของข้าจริงๆ" หญิงสาวผมแดงตกใจมาก รู้สึกว่ามีปัญหา

เธอภูมิใจในท่วงท่าและความเร็วของตัวเองมาโดยตลอด และความเร็วในการระเบิดแบบฉับพลันนั้นก็เร็วกว่านักสู้ในระดับเดียวกันมาก แต่ไม่คิดว่ามือใหม่คนนี้จะหลบการไล่ล่าของเธอได้อย่างง่ายดาย

หวังอี้มองเธออย่างเฉยเมย ชี้นิ้วของเขา ลำแสงสีแดงแปดสายนั้นพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วภายใต้การขับเคลื่อนของพลังจิต ราวกับสายฟ้าแลบ และคล่องแคล่วราวกับนกนางแอ่นที่บินอยู่บนท้องฟ้า โจมตีจากทุกทิศทุกทาง

ดาบของหญิงสาวผมแดงบรรลุขั้นสูงแล้ว แสงดาบพลิ้วไหวราวกับสายน้ำ ไม่มีช่องโหว่ แต่ก็ยังมีลำแสงพุ่งเข้ามาในวงกลมป้องกัน ตัดหัวเธอขาด

เมื่อเห็นเลือดพุ่งขึ้นสูงและร่างของหญิงสาวผมแดงล้มลง หวังอี้ก็ไม่มีสีหน้า

การแข่งขันครั้งแรก หวังอี้ชนะ!

ฮึ ในวินาทีถัดมา หวังอี้ก็ปรากฏตัวในวัง และในวังก็มีนักเรียนหลายร้อยคนแล้ว และหญิงสาวผมแดงที่เพิ่งพ่ายแพ้ให้กับเขาก็ปรากฏตัวขึ้น มองเขาด้วยความโกรธ

เหล่านี้ล้วนเป็นนักเรียนที่จบการแข่งขันอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกับหวังอี้ แต่บางคนก็ชนะ บางคนก็แพ้

และบนหน้าจอก็ยังมีนักเรียนอีกหนึ่งในสามที่กำลังต่อสู้

แต่หวังอี้ก็ไม่ได้รอช้า การจับคู่เสร็จสมบูรณ์อีกครั้ง เขาถูกส่งไปยังแท่นประลองอีกครั้ง คู่ต่อสู้ในครั้งนี้เป็นชายหนุ่มร่างกำยำสูงใหญ่ที่มีหางจระเข้

เขาจ้องหวังอี้ ยิ้มกว้าง "มือใหม่ เจอข้าถือว่าโชคร้ายแล้ว"

หวังอี้มองไปที่ชายหนุ่มหางจระเข้ที่มีกลิ่นอายอันตรายนี้ คิ้วกระตุก

"อันดับที่ 131 ของปีที่แล้ว จระเข้ปีศาจ สตาร์ลู?"

"การแข่งขันเริ่มขึ้น!" เสียงอิเล็กทรอนิกส์ที่ประกาศเริ่มการแข่งขันดังขึ้นอีกครั้ง

"ฮ่าฮ่าฮ่า... ตายซะ!" ชายหนุ่มหางจระเข้สูงใหญ่ราวกับภูเขาถือขวานขนาดใหญ่ ร่างกายมีสายฟ้าสีม่วงล้อมรอบเป็นเงา ร่างกายกลายเป็นเงาพร่ามัว ด้วยแรงกดดันของภูเขาไท่ซาน พุ่งเข้าหาหวังอี้

หากพูดถึงความแข็งแกร่ง เขาแข็งแกร่งกว่าหญิงสาวผมแดงที่หวังอี้เจอเมื่อกี้มาก

หวังอี้มองคู่ต่อสู้ที่พุ่งเข้ามาอย่างเย็นชา ยื่นมือไปจับดาบที่ด้านหลังอย่างรวดเร็ว ดึงออกมา

ใช้มือข้างหนึ่งถือดาบ ยืนอยู่เฉยๆ รอให้คู่ต่อสู้มาถึงอย่างใจเย็น

"หืม?" ชายหนุ่มหางจระเข้เห็นท่าทางของเขา ร่างกายก็หยุดชะงัก จากนั้นก็โกรธจัด

"เจ้าดูถูกข้ารึ?"

ฮึ! ขวานยักษ์สีบรอนซ์มีสายฟ้าโอบล้อม พุ่งเข้าหาหัวของหวังอี้

หวังอี้ยกดาบขึ้นป้องกัน!

เต้ง! เต้ง! เต้ง! เต้ง! เต้ง...

เสียงอาวุธกระทบกันดังก้องกังวานอย่างรุนแรงบนแท่นประลอง

ชายหนุ่มหางจระเข้ไม่รู้ว่าฟันขวานออกไปกี่ครั้งในเวลาเพียงไม่กี่วินาที แต่หวังอี้ก็ใช้มือข้างเดียว ดาบเล่มเดียว ป้องกันไว้ได้อย่างง่ายดาย

เท้าก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย

"อะไร?"

ไม่เพียงแต่ชายหนุ่มหางจระเข้ที่ตกใจ แต่ชายหนุ่มตาเดียวเขาเขียวร่างใหญ่กำยำในวังที่กำลังดูการแข่งขันอยู่ก็แสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อย

"เป็นไปได้อย่างไร!" เมื่อเห็นท่าทางของคู่ต่อสู้ที่เหมือนเด็กเล่น ชายหนุ่มหางจระเข้ก็บ้าคลั่งระเบิดพลังทั้งหมด ขวานยกขึ้นสูง สายฟ้าสีม่วงแผ่ขยาย บีบอัด พันรอบขวาน ในพริบตา แสงสายฟ้าก็สว่างไสว ราวกับยักษ์เปิดภูเขา รวมพลังทั้งตัว ฟันลงมาที่หวังอี้ด้วยขวานอย่างหนักหน่วง

แต่คราวนี้หวังอี้ไม่ได้ยืนอยู่เฉยๆ อีกต่อไป แต่กลับเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ หลบการโจมตีอย่างเต็มกำลังของชายหนุ่มหางจระเข้ ในขณะเดียวกัน แสงดาบก็สว่างขึ้น ปาดผ่านขอบขวานของคู่ต่อสู้ ราวกับควันบางเบา ไร้เสียงรบกวน ผ่านคอของชายหนุ่มหางจระเข้ไปอย่างเงียบๆ

ชายหนุ่มหางจระเข้เบิกตากว้าง หันศีรษะกลับ มองหวังอี้ด้วยความเคียดแค้น

"หวังอี้ ชนะ!"

เสียงอิเล็กทรอนิกส์ดังก้องกังวาน ในขณะเดียวกัน ชายหนุ่มหางจระเข้ก็ล้มลง

ภายในวัง

"ทักษะดาบของชายคนนั้นมันแปลกประหลาดจริงๆ!"

"ข้าจำได้ว่าเขาเป็นมือใหม่ที่เข้าร่วมการคัดเลือกครั้งแรกไม่ใช่หรือ!"

"สตาร์ลูแพ้หรือ? แพ้ให้กับมือใหม่?"

"เทคนิคดาบและเทคนิคเคลื่อนไหวนั้นสามารถจัดอยู่ในสิบอันดับแรกของพวกเราทุกคนได้อย่างแน่นอน!"

"เขาไม่ใช่นักอ่านจิตหรือ? เทคนิคดาบแข็งแกร่งขนาดนี้เลยหรือ? มันแปลกประหลาดเกินไปแล้ว!"

นักเรียนหลายคนที่ยังอยู่ในด้านนอกและยังไม่ได้ต่อสู้ต่างก็เห็นฉากนี้ ต่างก็ตกใจกันไปหมด

และหวังอี้ก็ได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในดินแดนลับเฉียนอูอย่างเป็นทางการ