บทที่ 93 หากได้ดอกไม้ป่าปักเต็มหัว อย่าถามเลยว่าข้าจะกลับไปที่ใด
“ถ้านี่ไม่ใช่วรยุทธ ข้าจะกินพิณเข้าไป” เมื่อรู้สึกได้ถึงเปลวไฟแห่งกรรมในสมองที่สั่นไหวเล็กน้อยตามเสียงเพลงที่ยังคงก้องอยู่ โจวผิงอันมั่นใจทันทีว่า เสียงพิณนั้นดีแน่นอน แต่ฝีมือการเล่นพิณของ “หญิงสาวผู้งาม” คนนี้มีปัญหา ดังนั้น ปัญหาคือ ทำไมเธอถึงต้องซ่อนตัวอยู่ในหอชำระล้างและเล่นพิณ? มันไม่ใช่เรื่อง...
