บทที่ 28: ทักษะล่องเหนือปฐพี!  

บทที่ 28: ทักษะล่องเหนือปฐพี!

“นี่…”

ซูหยางลังเล “เรามีรถของเราเองนะ รถของเราไม่ได้แย่ไปกว่า BMW สักเท่าไหร่ ทำไมเราไม่ขับรถของเราเองล่ะ?”

อย่างไรก็ตาม ผีสาวก็ลูบภายในรถ BMW ด้วยความตื่นเต้น

ซูหยางเกลี้ยกล่อมเธออีกครั้ง “สำหรับพวกเราผู้ชาย รถก็เหมือนภรรยาของเรา และไม่สามารถให้คนอื่นยืมได้!”

BMW ซีรี่ย์ S ของหม่าหลงคันนี้เป็นรถใหม่ที่เขาได้มาหลังจากกลับมาจากภูเขา และเพิ่งจดทะเบียนได้ไม่กี่วัน

จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันลงเอยในคูน้ำ?

“ฉันเป็นผี ไม่ใช่คน!”

ผีสาวเขียนว่า “นายจะมาหรือไม่มา ถ้านายไม่ต้องการ ฉันจะเอารถไปขับคนเดียวก็ได้!”

ไม่มีทางเลือกอื่น ซูหยางจึงขึ้นรถ

ปัง!

ทันทีที่เขานั่งลง ผีสาวก็เหยียบคันเร่ง และ BMW ก็พุ่งออกไปเหมือนกระสุนปืน

“ช้าลงหน่อย!”

“ช้าลงเถอะ.. ฉันยังไม่ได้รัดเข็มขัดนิรภัยเลย!”

ซูหยางกรีดร้อง และหลังจากรัดเข็มขัดนิรภัยในที่สุด เขาก็เห็นไฟแดงอยู่ข้างหน้า แล้วจึงตะโกนว่า “ไฟแดง ไฟแดง... หยุดรถ!”

“หยุดทำไม?”

ผีสาวเขียนด้วยมือข้างหนึ่ง “ช่วงนี้ฉันดูรายการ ‘My Lucky Star’ มา พระเอกมักจะแข่งกันและไม่สนใจสัญญาณไฟจราจรหรอก”

“นายสามารถไว้ใจทักษะการขับรถของฉันได้ เพียงแค่หลับตา แล้วเราจะไปถึงในพริบตา!”

ในพริบตา?

ฉันกลัวว่าฉันอาจหลับตาแล้วไม่ได้ลืมตาอีกเลยน่ะสิ!

“!!!”

ซูหยางชาไปทั้งตัว

เขาเหลือบมองมาตรวัดความเร็วที่วัดได้ถึง 130 กม./ชม.!

โปรดจำไว้ว่านี่อยู่ภายในเมือง!

การขับรถด้วยความเร็ว 130 กม./ชม. ในเมืองหมายความว่าอย่างไร?

โชคดีที่ตอนนี้เป็นเวลาดึกและมีรถน้อยมากบนถนน

แม้จะเป็นเช่นนั้น ซูหยางก็ยังรู้สึกเหมือนหัวใจของเขาจะกระโจนออกมา... แม้แต่กับปรมาจารย์เต๋า หากเกิดอุบัติเหตุด้วยความเร็วระดับนี้ เขาก็ยังเสียชีวิตทันทีได้!

เขาภาวนาในใจว่า “อมิตาพุทธ พระพุทธเจ้า ขออวยพร... เดี๋ยวก่อน ฉันเป็นนักพรตเต๋านี่หว่า ฉันควรจะสวดภาวนาเพื่อขอพรจากสวรรค์สิ!”

อย่างไรก็ตาม ซูหยางก็ค้นพบอย่างรวดเร็ว...

การพูดว่า "ขอพรจากสวรรค์" ไม่สามารถขจัดความรู้สึกที่หัวใจของเขาจะพลุ่งพล่านออกมาจากอกได้

ดังนั้น เขาจึงมีความคิดและเปิดหน้าจอค่าคุณสมบัติของระบบเพื่อทำการวิจัย

“358 แต้ม…”

“ฉันใช้ค่าบุญไปมากกว่า 330 แต้มเพื่อเลื่อนระดับการฝึกฝนจากขอบเขตฝึกปราณขั้นสามไปเป็นขอบเขตฝึกปราณขั้นสี่ได้อย่างหวุดหวิด หากฉันใช้ 358 แต้มทั้งหมด ฉันก็คงไม่สามารถไปถึงขั้นห้าได้อยู่ดี”

“ดังนั้นเก็บคะแนนเหล่านี้ไว้ใช้ในยามฉุกเฉินดีกว่า”

นี่คือบทเรียนที่ซูหยางได้เรียนรู้จากการจัดการกับผีน้ำในวันนี้

หากไม่มีค่าบุญเก็บไว้ 300 แต้ม เขาก็คงจะกลายเป็นคนที่ตายในแม่น้ำฮวงโหแทนที่จะเป็นผีน้ำ

“ฉันไม่มีค่าบุญมากพอที่จะใช้ ดังนั้นตอนนี้ฉันจึงเพิ่มความแข็งแกร่งไม่ได้… ห๊ะ?”

“นี่คืออะไร?”

ขณะที่ซูหยางกำลังจะปิดหน้าจอ เขาก็สังเกตเห็น “เส้นแนวนอน” ที่ไม่เด่นชัดที่ด้านล่างของหน้าจอ

บนบรรทัดนั้นมีไอคอน "กระเป๋า" เล็กๆ ทุกๆ สองสามช่อง

"กระเป๋า" อื่นๆ ทั้งหมดเป็นสีเทา

มีเพียงกระเป๋าใบแรกเท่านั้นที่เป็นสีทอง

ดูเหมือนว่าจะเป็นรางวัลบางอย่างที่มอบให้เมื่อบรรลุเงื่อนไขบางประการ

ใต้ "กระเป๋า" สีทองมีชุดตัวเลขอยู่

" 1,000,10,000...100,000? 1,000,000?"

ซูหยางมีความคิด “ หรือมันจะเป็นชุดของขวัญความสำเร็จที่ปลดล็อคตามจำนวนค่าบุญที่ได้รับ?

เขาคำนวณอย่างเงียบๆ

แท้จริงแล้ว ค่าบุญทั้งหมดที่เขาได้รับมาก็เกิน 1,000 แล้ว

"ความคิด" ของเขาสัมผัส "กระเป๋า" สีทองที่สว่างไสว

“ติ้ง!”

ระบบแจ้งเตือนดังขึ้นในหูของเขา-

“คุณต้องการเปิดชุดของขวัญความสำเร็จ 1,000 แต้มหรือไม่?”

[ใช่] [ไม่ใช่]?

คำพูดชุดหนึ่งปรากฏบนหน้าจอระบบ

“เปิด!”

ด้วยความคิดในใจของซูหยาง ถุงทองคำก็เปิดออกพร้อมกับเสียงกรอบแกรบ และแสงสีทองก็พุ่งออกมาจากปากถุงราวกับดอกไม้ไฟ ราวกับว่าเป็นเอฟเฟกต์พิเศษบางอย่าง... แน่นอนว่ามีเพียงเขาเท่านั้นที่มองเห็นสิ่งนี้

ในช่วงเวลาต่อมา ระบบก็แจ้งเตือนขึ้นในใจของเขาอีกครั้ง

“ติ๊ง!”

“ยินดีด้วย โฮสต์ได้รับทักษะ: ทักษะล่องเหนือปฐพี”

ห้ะ!

ทักษะล่องเหนือปฐพี?

เพียงแค่ได้ยินชื่อ จิตวิญญาณของซูหยางก็เบิกบานขึ้นมาโดบทันที!

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา ข้อมูลก็หลั่งไหลเข้ามาในใจของเขา

นั่นคือวิธีการฝึกฝนสำหรับ “ทักษะล่องเหนือปฐพี” ซูหยางผู้เพิ่งได้รับแรงบันดาลใจก็เหี่ยวเฉาและพึมพำทันทีว่า “บ้าเอ้ย ฉันคิดว่ามันเป็นทักษะที่น่าทึ่งซะอีก”

“กลายเป็นว่ามันเป็นแค่ทักษะตัวเบาจากหนึ่งใน 72 ทักษะลับของศาสนาพุทธ!”

“อะไรนะ?”

ผีสาวที่กำลังขับรถอยู่ตกใจ รถสะเทือนสะเทือนเมื่อเธอหันศีรษะไปมองซูหยาง เขียนด้วยความสับสนว่า “72 ทักษะลับของศาสนาพุทธคืออะไร”

“ไม่มีอะไร”

ซูหยางตะโกน “ขับรถไป ระวังถนน!”

ผีสาวเขียนว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันเป็นราชาผี มีพลังศักดิ์สิทธิ์มากมาย ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ตาในการขับรถด้วยซ้ำ”

ซูหยาง

เชื่อแล้ว!

เธอขับฝ่าไฟแดงไปกี่ครั้งแล้วล่ะ เธอขับเกินกำหนดความเร็วไปกี่เท่าตัวแล้ว

ซูหยางคร่ำครวญถึงหม่าหลงในใจเป็นเวลาสามวินาที และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “การฝ่าไฟแดงและขับเร็วไม่ใช่เรื่องใหญ่ แย่ที่สุดคือเราจะถูกปรับและหักคะแนนไปบ้าง โชคดีที่รถยังอยู่ดี!”

เขาดูที่หน้าจอค่าคุณสมบัติของระบบ

เขาพบว่าหลังจากคอลัมน์ [ทักษะเต๋า] แล้ว มี “ทักษะล่องเหนือปฐพี” เพิ่มเติม

และยังมีเครื่องหมาย “+” เล็กๆ อยู่ด้านหลัง “ทักษะล่องเหนือปฐพี” ด้วย

เขาลองคลิกที่เครื่องหมาย “+” เล็กๆ…

“ติ้ง!”

“ค่าบุญ -100”

เมื่อระบบแจ้งเตือนดังขึ้น ซูหยางก็รู้สึกถึงพลังพิเศษที่พุ่งพล่านในจิตใจและร่างกายของเขา โดยเฉพาะที่ขาของเขา เขารู้สึกอยาก “ออกจากรถ” และวิ่งไปหลายพันเมตรอย่างแรง

เขารู้ในใจ

นี่คือคุณสมบัติ "อัพเกรดคะแนน" ของระบบ ทำให้เขาสามารถฝึกฝน "ทักษะล่องเหนือปฐพี" ได้ถึงระดับเริ่มต้นได้

แน่นอน

มันเป็นเพียงระดับเริ่มต้นเท่านั้น ยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ

ทักษะลับ 72 ประการของศาสนาพุทธแบ่งออกเป็นทักษะที่ยาก 36 ทักษะและทักษะที่อ่อน 36 ทักษะ หรือที่เรียกว่าทักษะภายนอก 36 ทักษะและทักษะภายใน 36 ทักษะ

" ทักษะล่องเหนือปฐพี" เป็นทักษะที่อ่อนอย่างแท้จริงในทักษะลับ 72 ประการของศาสนาพุทธ มันเป็นทักษะตัวเบาและรู้จักกันในชื่อขาพันลี้ และนักล่าสายลม

แม้ว่าชื่อเสียงจะไม่โดดเด่นเท่ากรงเล็บมังกร แต่ความคงกระพันของวัชระก็ไม่เลวอย่างแน่นอน

“ทักษะล่องเหนือปฐพีนี้เป็นทักษะตัวเบาที่ต้องขับเคลื่อนด้วยกำลังภายใน นอกจากนี้ยังสามารถใช้กับพลังของนิกายเต๋าได้อีกด้วย… สำหรับฉันแล้ว มันก็เป็นทักษะที่ดีทีเดียว”

ในขณะที่ซูหยางกำลังคิดเรื่องนี้อยู่

ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องแหลมดังขึ้น

จากนั้นก็มีเสียงเบรกดังเอี๊ยด

ทันใดนั้นก็มีรถบรรทุกคันใหญ่พุ่งออกมาจากทางแยกด้านหน้า

“เบรก!”

“เบรก…เบรกเร็วเข้า!”

ซูหยางตกใจ ตะโกนและกรีดร้อง!

ปัง!

BMW ซีรี่ย์ S รุ่นใหม่ล่าสุดชนเข้ากับด้านข้างท้ายรถบรรทุกคันใหญ่ ทำให้กระจกแตกทันทีและส่วนหน้าของรถเสียรูป เนื่องจากแรงเฉื่อยมหาศาล ท้ายรถจึงถูกยกขึ้นสูงแล้วตกลงมาอย่างหนัก

รถบรรทุกคันใหญ่เหยียบเบรก ตัวรถบิดตัวและเกือบจะพลิกคว่ำ

หลังจากหยุดรถในที่สุด คนขับก็รีบกระโดดลงจากรถบรรทุก ขณะที่เขากำลังวิ่งไปหา BMW เขาก็กดหมายเลขฉุกเฉิน

“สวัสดี สวัสดี!”

“นี่ 110 ใช่ไหม… มีอุบัติเหตุทางรถยนต์!”

“มีกี่คน?”

“มีกี่คนในรถ?”

เขามองไปที่ด้านหน้าของ BMW และพูดว่า “ไม่มีใคร ไม่มีใครอยู่ในรถ…”