อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่มีสิ่งดีๆ โผล่ขึ้นมา แต่ปริมาณวัสดุที่ได้รับในแต่ละครั้งนั้นค่อนข้างมาก และน้ำบริสุทธิ์ 1,000 มล. พายไข่แดงสามกล่อง และแบบแปลนการขยายดินแดนระดับ 1 สองแปลนก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน

แบบแปลนการขยายดินแดนถูกใช้ไปในทันที ทำให้เส้นผ่านศูนย์กลางของอาณาเขตนั้นเพิ่มขึ้นสองเมตร

อย่างไรก็ตาม เมื่ออาณาเขตใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จะต้องใช้อิฐธรรมดาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในการขยายแต่ละครั้ง ลู่เหยารู้สึกว่าอิฐธรรมดานั้นเริ่มไม่เพียงพอแล้ว

ส่วนพายไข่แดง ลู่เหยามีกล่องอาหารแบบสุ่ม ซึ่งสามารถสุ่มอาหารแสนอร่อยและมีประโยชน์ได้ทุกครั้ง แน่นอนว่าเขาไม่ชอบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมประเภทนี้ซึ่งมีสารเติมแต่งมากมาย

ดังนั้นเขาจึงใช้พายไข่แดงสามกล่องเพื่อแลกกับพลังงานอีก 120 หน่วย

หลังจากทำแบบนั้น เขาก็จำได้ว่าเขามีทองคำ และตอนนี้เขามีพลังงานเพียงพอที่จะอัพเกรดขวานแล้ว

ดังนั้น เขาจึงเปิด [อัพเกรด]

เนื่องจากผลของพรฟ้าดินที่ลดวัสตุจำเป็นลงครึ่งหนึ่ง การอัพเกรดนี้จึงต้องการเหล็กกล้า*80 ไม้เนื้อดี*100 พลังงาน*80 และทองคำบริสุทธิ์*1

ในขณะที่เขากำลังจะอัพเกรด เขาก็ได้รับข้อความส่วนตัว "สวัสดี ลู่เหยา ฉันคือหลี่สี่เจีย คุณเคยได้ยินชื่อฉันไหม"

"หลี่สี่เจีย"

ลู่เหยาคิดสักครู่ แต่ก็จำชื่อนี้ไม่ได้เลย

ดาราหรอ หรืออินฟลูเอนเซอร์รึเปล่า

มีเพียงคนเหล่านี้เท่านั้นที่จะถามคนอื่นแบบนี้

ดังนั้น เขาจึงตอบกลับไปว่า "ขออภัย ฉันจำไม่ได้ คุณมีเรื่องอะไรกับฉันหรือเปล่า"

หลังจากที่เขาได้เข้าทำงานบริษัทหลังจากจบวิทยาลัยและทำงานประจำวัน เขาก็ไม่ได้ตามดารา ไม่ดูไลฟ์สตรีม และไม่ใส่ใจข่าวสารใดๆ เขาเป็นสายเกมและอ่านนิยาย ส่วนใหญ่แล้ว ดาราที่เขารู้จักจะเป็นคนที่มีอายุมากกว่า 50 ปีทั้งนั้น

ส่วนอินฟลูเอนเซอร์ เขาก็ไม่เคยสนใจเลย

บนเกาะลอยอีกแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มผมดัดยาว หน้าตาธรรมดาแต่พยายามทำตัวให้ดูหล่อ เมื่อเห็นคำตอบของลู่เหยา เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเล็กน้อย

ฉันเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงมาก เขาประกวดในหลายรายการและได้รับรางวัลมากมาย แต่เขาไม่รู้จักฉันงั้นหรอ

"ไม่เป็นไร" หลี่สี่เจียสูดหายใจลึก เก็บความโกรธในใจและแกล้งทำเป็นใจกว้าง เขาพูดกับลู่เหยาว่า "จริงสิ มีคนตายไปมากกว่าหนึ่งร้อยคนในเขตของเราเมื่อวานนี้ คุณคงจะรู้แล้ว"

ลู่เหยาพยักหน้า "ฉันรู้"

หลี่สี่เจีย "โลกนี้มันอันตรายกว่าที่เราคิด"

"เรารอดชีวิตได้ก็ต่อเมื่อเราร่วมมือกัน"

"ดังนั้น ฉันจึงรวบรวมผู้คนมากกว่าหนึ่งร้อยคนเพื่อสร้างพันธมิตร และอยากจะเชิญคุณมาร่วมด้วย"

"ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าพันธมิตร"

"อู่เคอซิน ลูกสาวของกลุ่มจู๋ลี่ เป็นรองหัวหน้า"

"คุณไม่ต้องกังวลเรื่องการเรียกร้องของเรา"

"จากนี้ไป ทุกคนที่อยู่ในเขต 9527 จะกลายเป็นสมาชิกของพันธมิตรของเรา"

"เราได้สังเกตการเคลื่อนไหวของคุณมาตลอด และมันยอดเยี่ยมมาก ดังนั้นฉันจึงวางแผนที่จะให้คุณมาร่วมกับเรา"

"คุณจะทำหน้าที่เป็นกระดูกสันหลังของพันธมิตรเรา"

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายพูดมากขนาดนี้ในลมหายใจเดียว ลู่เหยาก็ถึงกับอึ้งไป

ฉันยังไม่ได้ตกลงจะเข้าร่วมเลย คุณจัดการฉันเรียบร้อยแล้วงั้นหรอ

ไอ้พวกนี้ช่างมั่นใจตัวเองมากจริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่เขาพูดนั้นเผยให้เห็นถึงความรู้สึกเหนือกว่าในทุกๆ ประโยค มันทำให้ลู้เหยารู้สึกน่ารำคาญมาก

แต่ยิ่งลู่เหยาคิด เขาก็ยิ่งรู้สึกขำ

มันไม่ยากเลยที่จะเห็นจากปฏิกิริยาของทุกคนเมื่อวานนี้ว่า ถ้าเขาต้องการสร้างสำนัก เขาเพียงแค่กวักมือเรียก และคนมากมายจะพากันเข้าร่วม

ฉันไม่แม้แต่จะสนใจตำแหน่งหัวหัวหน้าสำนัก แล้วทำไมฉันต้องก้มหัวไปเป็นกระดูกสันหลังของคุณด้วยล่ะ

"ไม่สนใจ"

ลู่เหยาไม่ลังเลเลย เขาปฏิเสธหลี่สี่เจียอย่างตรงไปตรงมา

หลี่สี่เจียอึ้งไปอีกครั้ง

เขาคิดว่าหัวของลู่เหยาคงจะถูกลาเตะจนสติไม่ดีแน่ๆ เพราะเขาเสนอโอกาสที่ดีขนาดนี้ แต่ลูเหยากลับปฏิเสธได้ลง

จากนั้นเขาก็รู้สึกโกรธเล็กน้อย เขารู้สึกว่าลู่เหยาดูถูกเขา

หลี่สี่เจียฮึดฮัด "ฉันทิ้งศักดิ์ศรีของฉันไว้ข้างหลังและมาเชิญคุณด้วยตัวเองเพราะฉันคิดถึงคุณก่อน ฉันไม่คิดว่าคุณจะโง่ขนาดนี้"

ลู่เหยาอึ้งไปสักพัก เขาก็โกรธหรอเนี่ย

นี่มันจะมากเกินไปไหม

เมื่อเห็นว่าลู่เหยาไม่สนใจ หลี่สี่เจียก็ยังคงพูดต่อไป "ฉันจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย! ถ้าคุณเข้าร่วมพันธมิตรของเรา เราจะเป็นหุ้นส่วนและช่วยเหลือซึ่งกันและกันในอนาคต"

"ถ้าคุณยังคงดื้อรั้น คุณจะเป็นศัตรูของพันธมิตรของเรา"

"โลกนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว มีคนตายทุกวัน"

"ถ้าถึงตาของคุณ คุณอย่าโทษฉันที่ไม่เตือน"

โห ล่อลวงไม่สำเร็จ ก็มาใช้การบังคับแทนงั้นหรอ

ไอ้คนนี้มันเกินไปมากจริงๆ

ลู่เหยาขี้เกียจที่จะพูดกับคนบ้าแบบนี้ต่อ และปิดกล่องข้อความลงทันที

จากนั้น เขาก็บล็อกหลี่สี่เจียไปอย่างไม่ลังเล

หลี่สี่เจียไม่รู้ และยังคงพิมพ์ "คุณคิดว่าตัวเองเจ๋งเพราะคุณอยู่ในระดับแรกของการบ่มเพาะร่างกายหรือไง บอกตรงๆ ฉันก็อยู่ในระดับแรกของการบ่มเพาะร่างกายแล้วเหมือนกัน และฉันก็จะเลื่อนระดับไปสู่ระดับที่สองในไม่ช้า"

เขาต้องการอวดความเหนือกว่าของเขาต่อหน้าลู่เหยา และทำให้ลู่เหยารู้ถึงช่องว่างระหว่างเขากับเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาส่งข้อความของเขา มันก็ขึ้นข้อความ "ล้มเหลวในการส่ง คุณถูกบล็อกโดยอีกฝ่าย"

เมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนนี้ หลี่สี่เจียก็อึ้งไปสามวินาที

เขาเป็นคนรวย และได้รับการชื่นชมจากดาราหลายคนตั้งแต่เด็ก แม้กระทั่งตอนที่เขามีส่วนร่วมในรายการ ทีมงานรายการก็จะเปลี่ยนกฎเพื่อเขา ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน คนอื่นก็ให้ความเคารพเขา

แต่ในวันนี้ เขาถูกชาวบ้านคนหนึ่งดูถูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลี่สี่เจียโกรธมาก "คุณนี่มัน.. ช่างกล้ามากนะ ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ แน่!"

ในตอนนั้น เขาได้รับข้อความ

อู่เคอซินถาม "พี่เจีย คุณคุยกับลู่เหยาเสร็จแล้วหรือยัง"

หลี่สี่เจียตอบกลับด้วยใบหน้าที่มืดมน "เขาปฏิเสธ"

และเนื้อหาของการแชทก็ถูกส่งไปยังอู่เคอซิน

อู่เคอซินปลอบใจ "พี่เจีย อย่าไปใส่ใจคนหัวอ่อนแบบนั้น ฉันเพิ่งรับสมัครคนเพิ่มอีกกลุ่ม พันธมิตรเจียเคอของเรามี 52 คนแล้ว เมื่อพันธมิตรของเราพัฒนาขึ้น เขาก็จะต้องเสียใจแน่ๆ"

หลี่สี่เจียยังคงไม่เต็มใจเล็กน้อย "น่าเสียดายที่ต้องปล่อยลูกแกะตัวอ้วนแบบนี้ไป"

เขาเพียงแค่อยากจะล้วงเอาอะไรบางอย่างจากลู่เหยาโดยใช้ข้ออ้างในการเชิญลู่เหยาเข้าร่วมพันธมิตร

อู่เคอซินส่ง "กอดรัก" และพูดว่า "อย่าโกรธนะที่รัก เขาเป็นเพียงสามัญชนที่โชคดีก็เท่านั้น แต่คุณคือผู้ถูกเลือก"

คำปลอบใจของอู่เคอซินทำให้หลี่สี่เจียรู้สึกดีขึ้นในทันที

เขาได้รับพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมชื่อว่า "ก้าวขึ้นครึ่งก้าว"

ฟังก์ชันของพรสวรรค์นี้คือการลดพลังปราณที่ต้องการสำหรับการอัพเกรดของเขาลงครึ่งหนึ่ง

คนอื่นๆ ต้องการพลังปราณ 100 หน่วยเพื่อเลื่อนระดับไปสู่ระดับแรกของการบ่มเพาะร่างกาย แต่เขาต้องการเพียง 50 หน่วยเท่านั้น

เมื่อวานนี้ตอนเย็นเขาได้ฆ่าเหยี่ยวไปสองตัวและได้รับพลังปราณ 40 หน่วย ในตอนเช้า เขาตัดต้นไม้และมีไฮยีน่าโผล่ขึ้นมา เขาฆ่ามันได้และได้รับพลังปราณ 10 หน่วย ระดับของเขาได้อัพเกรดเป็นระดับแรกของการบ่มเพาะร่างกายแล้ว

เขาเป็นคนที่สองหลังจากลู่เหยาที่เริ่มเส้นทางแห่งการบ่มเพาะสู่ความเป็นอมตะ ดังนั้นเขาจึงได้รับเคล็ดวิชาการบ่มเพาะอมตะระดับต่ำและทักษะการต่อสู้อมตะระดับต่ำ

เมื่อนำสองอย่างมารวมกัน มันจะทำให้เกิดความเสียหายอย่างสูง

ดังนั้น เขาจึงรู้สึกว่าเขาคือผู้ถูกเลือก และพลังของเขานั้นเหนือกว่าลู่เหยาอย่างแน่นอน

"ฉันรู้สึกว่าเราจะไม่ติดอยู่ในสถานที่แห่งนี้ตลอดไป หากเราเจอลู่เหยาในอนาคต ฆ่าเขาซะ! ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาขัดขวางการพัฒนาของพันธมิตรของเรา!"

หลี่สี่เจียเป็นคนที่มีจิตใจคับแคบ เขาตั้งใจที่จะแก้แค้น พฤติกรรมของลู่เหยาทำให้เขาโกรธ

ถ้าเป็นในชีวิตที่แล้ว เขาคงจะโทรหาคนอื่นแล้ว

"ไม่ต้องห่วงนะที่รัก การฆ่าเขาเหมือนกับการบีบมดให้ตาย" อู่เคอซินส่งหัวใจดวงใหญ่ไปให้เขา แต่จากน้ำเสียงของเธอ ดูเหมือนว่าเธอก็จะไม่ได้เอาลู่เหยาไปใส่ใจเช่นกัน

5 1 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด