บทที่ 117 อุทิศชีวิตเพื่อความรักและยอมเป็นทาส
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ท้องฟ้าถูกย้อมเป็นสีแดง บนทางเดินเล็กๆ ในป่า ของโรงพยาบาลนานาชาติจงไห่จื้อหยวน ถังหยวนและซูเสี่ยวเสี่ยวเดินเคียงข้างกันไปเงียบๆ นับตั้งแต่ลงมาจากอาคารผู้ป่วยใน ไม่มีใครพูดอะไร พวกเขาเพียงเดินไปตามบริเวณโรงพยาบาลอย่างไม่มีจุดหมาย ลมยามเย็นพัดผ่านแก้มของซูเสี่ยวเสี่ยว เธอก้มหน้าม้...
