บทที่ 112 พ่อมดเต็มตัว
บทที่ 112 พ่อมดเต็มตัว คนเถื่อนร่างสีแดงเลือดทั้ง 2 พยายามดิ้นรนลุกขึ้นจากพื้น แต่ทันใดนั้นร่างกายของพวกเขาก็แข็งค้าง ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกโพร่ง ราวกับพวกเขาได้เห็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด ใบหน้าที่บ้าคลั่งของพวกเขาถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัง เมื่อเผชิญหน้ากับความตาย แม้แต่คนเถื่อนที่บ้าคลั่งก็...
