ตอนที่ 9 : คลื่นลมในเมืองฉางอาน!
"แย่แล้ว พ่อ พวกเขาฆ่าคนของตระกูลจวิน พวกเราจะทำอย่างไร?
ตระกูลจวินจะโทษพวกเราไหม?" กู้ ชิงเฉิงพูดด้วยความตกใจ
หลิว ซือซือยิ่งไม่รู้จะทำอย่างไร
จวิน อู่เจี้ยน ตายไปแล้วอย่างนั้นหรือ?
ผู้อาวุโสสองคนที่มาคุ้มกันเขาก็ตายไปด้วย!
"เพล้ง!"
ในตอนนั้น กู้ ชิงซานตบหน้ากู้ ชิงเฉิงอย่างแรง "ฮึ ทั้งหมดเป็นความผิดของเจ้า!
ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าอยากจะพึ่งพาจวิน อู่เจี้ยน ก็คงไม่เป็นแบบนี้!
วรยุทธ์ของเฉิน ฉางอันคนนั้นคงฟื้นฟูแล้ว และผู้อาวุโสของตระกูลเขาก็ไม่ธรรมดา!
พวกเราไม่เพียงแต่ทำให้ตระกูลเฉินโกรธ ยังทำให้ตระกูลจวินโกรธด้วย ฮึ ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าผู้หญิงโง่เขลา!"
กู้ ชิงเฉิงถูกตบจนงง ร้องไห้โฮทันที ชี้หน้ากู้ ชิงซานด้วยความโกรธ "ข้าทำไปก็เพื่อให้ตระกูลกู้พัฒนาขึ้นไม่ใช่หรือ?
ถ้าไม่ใช่เพราะข้าใช้ทรัพยากรที่เฉิน ฉางอันให้มาช่วยตระกูลกู้ตลอด เจ้าจะมีวันนี้ได้หรือ?
เจ้าจะเข้าสู่ขั้นราชาสวรรค์ได้หรือ!? ตอนนี้เจ้ากลับมาตบข้า! อือ อือ อือ~"
เมื่อเห็นกู้ ชิงเฉิงร้องไห้ฟูมฟาย กู้ ชิงซานก็รู้สึกเสียใจ เขามองมือตัวเองอย่างงงๆ
"พอได้แล้ว!!!"
ในตอนนั้น หญิงชราคนหนึ่งถือไม้เท้าเดินเข้ามาในห้องโถงอย่างช้าๆ
"บรรพบุรุษ!"
กู้ ชิงซาน กู้ ชิงเฉิง และคนอื่นๆ ต่างเอ่ยด้วยความเคารพ สีหน้าตื่นเต้น
ผู้มาคือบรรพบุรุษของตระกูลกู้ กู้ ฉางหง
"ข้ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว" กู้ ฉางหงเดินไปนั่งที่ตำแหน่งประธาน มองรอยเลือดในห้องโถงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
"บรรพบุรุษ พวกเราควรทำอย่างไรดี?" กู้ ชิงซานถามอย่างนอบน้อม เขาก็ไม่มั่นใจเช่นกัน
"บรรพบุรุษ พ่อตบข้า"
กู้ ชิงเฉิงเดินไปข้างกายกู้ ฉางหง กอดแขนนาง สูดจมูก พูดด้วยดวงตาแดงก่ำ
"ชิงซาน เรื่องนี้จะโทษชิงเฉิงได้อย่างไร?"
กู้ ฉางหงมองกู้ ชิงซานด้วยสายตาตำหนิ ลูบมือกู้ ชิงเฉิงเบาๆ พูดอย่างอ่อนโยน "เมื่อพวกเราทำให้ตระกูลเฉินโกรธแล้ว งั้น... ก็ยึดติดกับตระกูลจวินให้แน่นเข้าไว้"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนในห้องโถงต่างอึ้ง
"บรรพบุรุษ ท่านหมายความว่า..." กู้ ชิงซานมองอย่างลังเล
"ถูกต้อง พวกเราจะประกาศต่อภายนอกว่า จวิน อู่เจี้ยนได้หมั้นหมายกับชิงเฉิงของเราแล้ว และยังมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาด้วย!"
อ๊ะ!!
ทุกคนอึ้งไป
กู้ ชิงเฉิงหน้าแดงทันที "บรรพบุรุษ ท่านพูดอะไร ข้ายังบริสุทธิ์อยู่ ข้า..."
กู้ ฉางหงตบมือนางเบาๆ พูดอย่างเอ็นดู "ข้ารู้ นี่เป็นเพียงกลยุทธ์เท่านั้น"
นางพูดพลางสายตาวาบไปด้วยแสงเย็นเยียบ มองไปที่กู้ ชิงซานและทุกคนในห้องโถง พูดเสียงเย็น "พวกเจ้าทุกคนต้องทำตามที่ข้าพูด"
"บอกคนภายนอกว่าชิงเฉิงและจวิน อู่เจี้ยนมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยา และยังหมั้นหมายกันแล้ว!
แต่เฉิน ฉางอันแค้นเคือง เกิดการต่อสู้กับจวิน อู่เจี้ยน!
ใช้เฉิน ปาและเฉิน จิ่วฆ่าเขา แล้วยังทำลายศพอีก!"
ในห้องโถง ทุกคนอึ้ง ต่างสูดหายใจเฮือกใหญ่
"ตึง!"
กู้ ฉางหงเคาะพื้นอย่างแรง ราวกับเคาะลงบนหัวใจของทุกคน "ฟังชัดไหม?"
"ฟังชัดแล้ว!"
ทุกคนในที่นั้นตอบรับพร้อมกัน
ทุกคนคิดว่ากลยุทธ์ของบรรพบุรุษตระกูลกู้นี้ดีมาก
ไม่เพียงแต่ผูกติดกับตระกูลจวิน ยังทำให้ตระกูลเฉินถูกโดดเดี่ยว
เพราะใครจะกล้าสนิทสนมกับตระกูลเฉินหลังจากทำให้ตระกูลจวินโกรธ?
อีกทั้งเฉิน ฉางอันอาจจะถูกเรียกว่าเป็นคนขี้งก คับแคบ ไม่รู้จักหนักเบา!
"ชิงซาน เจ้ารับผิดชอบติดต่อตระกูลจวิน บอกพวกเขาว่าจวิน อู่เจี้ยนถูกตระกูลเฉินฆ่า!
และถึงแม้จวิน อู่เจี้ยนจะตายแล้ว แต่ชิงเฉิงก็เป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา ขอให้พวกเขาส่งคนมาจัดการ"
กู้ ฉางหงพูดเรียบๆ สายตาลึกล้ำ
"ครับ!"
กู้ ชิงซานตอบรับ "บรรพบุรุษปราดเปรื่องยิ่งนัก!"
ตอนนี้ กู้ ฉางหงมองไปที่หลิว ซือซือ "คุณหนูซือซือ"
"อ๊ะ..." หลิว ซือซือได้สติ ตอนนี้สมองนางยังงงๆ อยู่
แต่ไม่นาน นางก็เข้าใจบางอย่าง รีบพูดว่า "บรรพบุรุษตระกูลกู้ ข้ารู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร ข้าหลิว ซือซือยินดีเป็นพยาน!"
"อืม ดีมาก และให้แม่ของเจ้าช่วยด้วย ทำให้เฉิน ฉางอันอยู่ในสถาบันต้าโจวไม่ได้!
อย่างน้อย เมื่อตระกูลจวินโจมตีตระกูลเฉิน ราชวงศ์ต้าโจวและสถาบันต้าโจวจะได้ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว!"
กู้ ฉางหงพูดเรียบๆ
ดวงตาของหลิว ซือซือเป็นประกาย รีบพูด "บรรพบุรุษตระกูลกู้ ข้าเข้าใจแล้ว!"
"ดีละ ทุกคนแยกย้ายกันไปได้" กู้ ฉางหงโบกมือ "ถ้าทำเรื่องนี้ได้ดี อาจจะเป็นโอกาสที่พวกเราจะได้เข้าสู่เขตศักดิ์สิทธิ์"
กู้ ชิงซานและคนอื่นๆ ได้ยินแล้วตาเป็นประกาย
"บรรพบุรุษปราดเปรื่องยิ่งนัก!"
ทุกคนคำนับอย่างนอบน้อม ในใจชื่นชม จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำงาน
ไม่นาน เรื่องที่เฉิน ฉางอันมายกเลิกการหมั้นกับตระกูลกู้ แล้วตระกูลกู้หันไปหมั้นหมายกับจวิน อู่เจี้ยนแทน ก็แพร่สะพัดไปทั่วเมืองฉางอานอย่างรวดเร็ว
โดยเฉพาะเรื่องที่เฉิน ฉางอันเกิดความอิจฉา ต่อสู้กับจวิน อู่เจี้ยน โดยมีเฉิน ปาและเฉิน จิ่วเข้าร่วม แล้วฆ่าจวิน อู่เจี้ยน เรื่องนี้สร้างความตกตะลึงและก่อให้เกิดคลื่นลมใหญ่
ในชั่วพริบตา ทั้งเมืองฉางอานต่างวิตกกังวล วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา
เพราะนั่นคือคุณชายจากตระกูลในเขตศักดิ์สิทธิ์ ที่ตายอย่างน่าอนาถในเมืองฉางอาน แม้แต่จักรพรรดิแห่งต้าโจวก็คงอธิบายไม่ได้
ดังนั้นคลื่นลมต่างๆ จึงโถมเข้าใส่ตระกูลเฉิน ก่อให้เกิดสถานการณ์ที่น่าตกใจ
.....
ที่ตระกูลเฉิน
หลังจากเฉิน ฉางอันกลับมา เขาก็มาที่ห้องประชุม
"ท่านประมุข สามล้านหยกวิเศษนี้ ตอนนั้นท่านให้ข้า ตอนนี้ข้าขอมอบให้ตระกูล เพื่อช่วยบรรเทาวิกฤตเร่งด่วนของตระกูล"
เฉิน ฉางอันส่งแหวนเก็บของสีดำให้เฉิน เสวียนทง
เฉิน เสวียนทงและผู้อาวุโสคนอื่นๆ ต่างมองเฉิน ฉางอันด้วยความปลื้มใจ
"เจ้าเก็บไว้เถอะ เจ้ามีน้ำใจเช่นนี้ ข้าก็ดีใจมากแล้ว ตระกูลเรายังมีเงิน ยังไม่ถึงคราวที่เจ้าต้องกังวล" เฉิน เสวียนทงพูดอย่างปลื้มใจ
"ท่านประมุข ในช่วงปีที่ผ่านมา ตระกูลใช้ทรัพยากรมากมายในการตามหาข้า..."
เฉิน ฉางอันกำลังจะพูด แต่ถูกอาเหลี่ยวคนแรกขัดจังหวะ
"เมื่อฉางอันมีน้ำใจเช่นนี้ ท่านประมุขก็รับไว้ครึ่งหนึ่งเถอะ"
อาเหลี่ยวคนแรกเป็นหญิงสาวสวยที่ดูอ่อนโยน นางมองเฉิน ฉางอันด้วยสายตาเอ็นดู "ฉางอัน คำพูดอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องพูดแล้ว ที่เหลืออีกครึ่งเจ้าเก็บไว้ฝึกฝนเถอะ อย่าปฏิเสธเลย"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉิน เสวียนทงก็ไม่ปฏิเสธ รับไว้ครึ่งหนึ่งแล้วคืนอีกครึ่งให้เฉิน ฉางอัน
เฉิน ฉางอันพยักหน้า ไม่พูดอะไรอีก
เขาเห็นได้ว่าผู้อาวุโสเหล่านี้ต่างมองเขาด้วยสายตาห่วงใย ทำให้หัวใจเขาอบอุ่นอย่างหาที่สุดมิได้
ตอนนี้ เฉิน เสวียนทงยิ้มพูด "ฉางอัน เรื่องที่เจ้าทำที่ตระกูลกู้ อาเหลี่ยวแปดและอาเหลี่ยวเก้าเล่าให้พวกเราฟังหมดแล้ว"
"เป็นความผิดพลาดของข้า ขอท่านประมุขลงโทษด้วย" เฉิน ฉางอันรีบคำนับขอโทษ
"ฮ่าๆๆๆ จะลงโทษอะไรกัน?" เฉิน เสวียนทงหัวเราะ "เจ้าทำได้ดีมาก ต่อไปนี้ เจ้าทำอะไรก็ได้ตามใจ!
หากคนรุ่นเดียวกับเจ้าหรือต่างกันแค่หนึ่งระดับใหญ่มาท้าทายหรือไล่ล่าเจ้า พวกเราจะไม่ช่วย!
แต่ถ้าคนรุ่นเก่าจะลงมือ พวกเราคนแก่ๆ เหล่านี้ก็ไม่ยอมหรอก!
ส่วนจวิน อู่เจี้ยนนั่น ฆ่าไปแล้วก็แล้วไป ไม่ต้องกลัวตระกูลจวินของเขา!
แค่ลูกชายที่มีผู้อาวุโสภายนอกมาด้วย คงเป็นลูกที่ไม่ได้รับความรักแน่ๆ!
ถ้าตระกูลจวินกล้ามา พวกเราก็จะให้พวกเขาได้เห็นความร้ายกาจของสายเลือดจ้าวแห่งตระกูลเฉินเรา!"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หัวใจของเฉิน ฉางอันก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
(จบตอนที่ 9)
