ตอนที่ 66 หลุมกับดัก?

เจียต้าเป่าเริ่มคิดถึงอาชีพเสริมในใจ จนความเศร้าก็หายไปอย่างไม่รู้ตัว แถมยังเผลอยิ้มออกมาด้วย! เมื่อได้รับบทเรียนในครั้งนี้ เขาก็มั่นใจว่าวันข้างหน้าเขาจะยิ่งก้าวหน้าในวงการปล้นสุสาน ซึ่งเป็นอาชีพที่มีทั้งเกียรติยศและความยิ่งใหญ่! ความล้มเหลวคือต้นแบบของความสำเร็จ!

ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีอาชีพเสริมที่มีศักยภาพสูงอย่างการปล้นสมบัติอีกด้วย หากขยายแนวคิดทางธุรกิจนี้ ควบคู่กันไปทั้งสองด้าน วันข้างหน้าเขาจะร่ำรวยยิ่งขึ้นแน่นอน!

“ได้ผลแน่นอน! มันต้องได้ผลแน่นอน!”

“ก่อนหน้านี้ทำไมข้าไม่คิดออกนะ?”

แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกตัวขึ้นมา ใบหน้าแข็งทื่อและพูดว่า “เดี๋ยวนะ! ตอนนี้ข้ากำลังโดนปล้นอยู่ไม่ใช่เหรอ? ข้ากำลังดีใจเรื่องอะไรเนี่ย? โธ่! …สวรรค์!”

เมื่อเจียต้าเป่ารู้สึกตัว ความอึดอัดที่หายไปก่อนหน้านี้ก็พุ่งกลับเข้ามาในใจทันที ขณะที่มือของเขายังคงหยิบสมบัติออกมาจากตันเเถียนอย่างต่อเนื่อง

สมบัติที่เจียต้าเป่าหยิบออกมาเรื่อยๆ กองเป็นภูเขาเล็กๆ อยู่ตรงหน้า มีทั้งอาวุธวิเศษ เม็ดยา คาถา ตำรา สมบัติหายากทุกประเภทที่ครบครัน มากกว่าห้องสมบัติของสำนักใหญ่ๆ หลายสำนักเสียอีก!

สมบัติมากมายจนกองสูงเป็นภูเขากว่า 100 เมตร แต่การเคลื่อนไหวของเจียต้าเป่ายังไม่หยุดลง อย่างไรก็ตามมือของเขาเริ่มสั่น เพราะสมบัติที่เหลืออยู่ล้วนเป็นของดีที่สุด เขาไม่อยากเสียมันไป!

ความพยายามกว่า 300 ปี ต้องสูญเสียไปในชั่วพริบตา ความคิดที่จะตายก็แวบเข้ามาในใจ!

เย่ปู๋ฟานมองภูเขาสมบัติที่กองอยู่เบื้องหน้าและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “คนนี้ไปปล้นห้องสมบัติของแดนศักดิ์สิทธิ์เหย่ากวงมาหรือเปล่า? ทำไมมันเยอะขนาดนี้?”

ฮั่วหยุนเฟยยิ้มและพูดว่า “ยังมีอีกนะ คนนี้เป็นจอมโจรปล้นสุสานขั้นสุดยอด คงมีสุสานใหญ่ๆ หลายแห่งที่ตกเป็นเหยื่อของเขา”

“ผ้าขาวที่อยู่กับเขานั้นเป็นสมบัติที่ใช้กันวิญญาณร้าย เมื่อเข้าไปในสุสานใหญ่บางแห่งเท่านั้น”

เจ้าของสุสานใหญ่บางแห่งนอนหลับอยู่ใต้ดินเป็นหมื่นๆ ปีแล้ว ร่างกายของพวกเขากลายเป็นวิญญาณ มีจิตสำนึกพื้นฐาน ถ้าหากมีโจรปล้นสุสานบุกเข้าไป พวกเขาก็จะโกรธและฆ่าโจรเหล่านั้น

และผ้าขาวที่อยู่กับเจียต้าเป่านั้นสามารถปกปิดพลังชีวิตในร่างกาย ไม่ให้ร่างที่กลายเป็นวิญญาณสัมผัสได้ นอกจากนี้ ผ้าขาวยังมีคุณสมบัติขับไล่ผีร้าย พลังที่แผ่ออกมาจากมันทำให้ร่างที่กลายเป็นวิญญาณรู้สึกหวาดกลัว และไม่กล้าออกจากโลงศพ!

เย่ปู๋ฟานมองไปที่เจียต้าเป่าที่ยืนเศร้าสร้อยแล้วพูดว่า “อาจารย์ สมบัติเหล่านี้เป็นของพวกเราแล้วใช่ไหม?”

“ต้องใช้กระสอบมาใส่ไหม?”

“ไม่ต้องรีบ” ฮั่วหยุนเฟยยิ้มและส่ายหัวแล้วพูดว่า “คนนี้เป็นคนมีฝีมือ บางทีอาจจะให้โอกาสเขาได้เริ่มต้นใหม่”

เขามีพรสวรรค์ระดับนักบุญ มีโชคลาภสีทอง ถือเป็นบุคคลที่หายาก

ขณะนี้ ตันเถียนนร่างของเจียต้าเป่ารวมถึงถุงเก็บของที่ห้อยอยู่ที่เอว ล้วนว่างเปล่า ไม่มีอะไรเหลืออยู่ สมบัติมากมายที่กองเป็นภูเขาสูงหลายร้อยเมตร ส่วนใหญ่เป็นหินวิญญาณและเม็ดยา อาวุธวิเศษสำหรับใช้ในระดับต่างๆ ก็ครบครัน แม้แต่อาวุธนักบุญก็มีไม่น้อยกว่าสิบชิ้น และยังมีอาวุธราชานักบุญอีกสามชิ้น และอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของมหานักบุญอีกสองชิ้น!

สมบัติล้ำค่ามากมายขนาดนี้ แม้แต่แดนศักดิ์สิทธิ์เหย่ากวงยังต้องน้ำลายไหล! สำนักใหญ่ๆ เห็นแล้วก็คงจะอับอาย เพราะสมบัติในห้องสมบัติของพวกเขาอาจไม่มากเท่าของเจียต้าเป่า

ฮั่วหยุนเฟยกวาดตามองสมบัติกองใหญ่เหล่านั้น และเมื่อแน่ใจว่าไม่มีสมบัติใดที่เหมือนกับเข็มทิศทองแดงโบราณแล้ว ก็พูดว่า “อย่ารู้สึกเศร้าไปเลย สมบัติเหล่านี้ที่เจ้าเห็นว่าล้ำค่า ในสายตาของข้ากลับไร้ค่าไม่มีความหมาย”

“เก็บของไปเถอะ!”

“พูดแบบนี้แต่ในใจคงจะดีใจจนแทบจะบานเป็นดอกไม้แล้วใช่ไหม?”

“ไอ้บ้าเอ๊ย!” เจียต้าเป่าคิดว่าฮั่วหยุนเฟยตั้งใจจะยั่วเขา และในใจเขาก็สาปแช่งบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของฮั่วหยุนเฟยอย่างโกรธแค้น

สมบัติเหล่านี้ แม้แต่แดนศักดิ์สิทธิ์เหย่ากวงเห็นแล้วยังต้องสะดุ้ง แล้วฮั่วหยุนเฟยจะไม่สนใจได้อย่างไร? เหมือนรู้ว่าเจียต้าเป่าคิดอะไรอยู่ ฮั่วหยุนเฟยไม่เถียง แต่เพียงส่ายหัวพร้อมรอยยิ้ม เขาดูเหมือนคนที่ขาดสมบัติหรือ? อาวุธนักบุญ อาวุธศักดิ์สิทธิ์ของมหานักบุญ อาวุธระดับจักรพรรดิ์ เขามีมากพอที่จะเปิดพิพิธภัณฑ์ได้ สมบัติเล็กน้อยที่เจียต้าเป่ามีนี้ ในสายตาของเขาก็แค่ธรรมดาๆ

อย่างไรก็ตาม เข็มทิศทองแดงโบราณนั้น กลับเป็นสมบัติที่แม้แต่เขายังรู้สึกอยากได้และรู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นมัน

ฮั่วหยุนเฟยมองไปที่สายผ้าขาวที่ห้อยอยู่ที่เอวของเจียต้าเป่าเขาคิดสักพัก แต่ก็เลือกที่จะไม่แย่งเอามา เพราะของพรรค์นี้มันไม่ดี มีพลังอัปมงคลมากเกินไป สวมใส่ไว้กับตัวไม่เป็นมงคล

“เจ้า…” เจียต้าเป่าเพิ่งจะเริ่มพูด อยู่ๆ หวงเซวียนที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ลืมตาขึ้นแล้วกล่าวว่า “อาจารย์ ข้าพบหลุมศพหลักแล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮั่วหยุนเฟยก็โบกมือปิดผนึกการเคลื่อนไหวและประสาทสัมผัสของเจียต้าเป่าเพราะไม่สะดวกที่จะให้หมูตัวนี้ฟังการสนทนาของพวกเขา

เขาหันไปทางหวงเซวียนและถามว่า “อยู่ที่ตำแหน่งไหน?”

หวงเซวียนชี้ลงไปที่พื้นเบื้องล่างและพูดว่า “อยู่ใต้โถงมหาสมบัติทองสัมฤทธิ์นี้ ถูกซ่อนไว้ในดินแดนลับเล็กๆ แห่งหนึ่ง แต่…”

เมื่อมาถึงจุดนี้ สีหน้าของเขาเริ่มแปลกๆ และพูดว่า “แต่สิ่งที่ข้าตามหานั้น ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ที่นั่น และในหลุมศพหลักดูเหมือนจะมีการวางกับดักพิเศษที่ทิ้งไว้จากชาติก่อน”

ฮั่วหยุนเฟยใช้จิตสัมผัสครอบคลุมพื้นที่รอบๆ โถงมหาสมบัติทองสัมฤทธิ์ใต้พื้นดิน และตรวจสอบอย่างละเอียดอยู่สักพัก สุดท้ายเขาก็พบว่ามีพื้นที่หนึ่งที่ดูผิดปกติ คิดว่านั่นคงเป็นทางเข้าของดินแดนลับที่หวงเซวียนพูดถึง

เขาพูดว่า “กับดักจากชาติก่อน? ใช้เพื่อช่วยให้เจ้าฟื้นฟูรากฐานหรือ?”

“ไม่…” หวงเซวียนส่ายหัวและพูดด้วยสีหน้าประหลาด “เป็นกับดักที่ทำเพื่อหลอกลวงผู้คน”

ฮั่วหยุนเฟย: “……?”

เย่ปู๋ฟาน: “……?”

“ข้าเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้” หวงเซวียนพูดด้วยน้ำเสียงครึ่งขำครึ่งเศร้า

เมื่อครู่เขาใช้เลือดของตนเองและร่างกายอมตะเสวียนหวงเพื่อสัมผัสตำแหน่งของหลุมศพหลักได้อย่างรวดเร็ว พบว่ามันซ่อนอยู่ใต้โถงมหาสมบัติทองสัมฤทธิ์แห่งนี้

หลุมศพหลักถูกซ่อนไว้ในดินแดนลับเล็กๆ เมื่อพบหลุมศพหลักแล้ว ภาพความทรงจำจากชาติก่อนก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา เป็นความทรงจำก่อนที่จักรพรรดิเสวียนหวงจะสิ้นชีพ ความทรงจำนี้แสดงให้เห็นว่า จักรพรรดิเสวียนหวงไม่ได้เก็บหัวใจของจักรพรรดิ์ไว้ในโลงศพในหลุมศพหลัก แต่ซ่อนไว้ที่อื่น

หลุมศพหลักที่ควรจะมีหัวใจจักรพรรดิ์นั้น กลับถูกติดตั้งด้วยคาถาและกับดักต่างๆ มากมาย เพื่อซ่อนคาถาสังหารขั้นสูง แม้ว่าจะมีคนมากมายเพียงใด หากกล้าเหยียบเข้ามาในดินแดนลับของหลุมศพหลัก ก็จะถูกกับดักเหล่านั้นสังหารทั้งหมด!

และตามความทรงจำที่ได้รับ หลุมฝังศพของจักรพรรดิเสวียนหวงทั้งหมดก็ถูกติดตั้งด้วยคาถาสังหาร โถงมหาสมบัติทองสัมฤทธิ์ วิหารข้างเคียง ทุกที่ล้วนถูกวางกับดักไว้!

หลุมศพของจักรพรรดิเสวียนหวงเป็นเหมือนหลุมพรางยักษ์!

หากมีคนไปกระตุ้นกับดักที่ใหญ่ที่สุดขึ้นมา ผู้ที่เข้าไปในหลุมฝังศพก็ต้องตายกันหมด!

เห็นได้ชัดว่า จักรพรรดิเสวียนหวงเมื่อ 30,000 ปีก่อนเคยทำนายถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอีก 30,000 ปีให้หลัง การกระทำนี้เป็นการเตือนผู้คนว่า หลุมฝังศพของจักรพรรดิ์ห้ามเข้าไปเด็ดขาด!

หวงเซวียนมองไปที่เจียต้าเป่าหมูอ้วนตัวนี้เข้ามานานขนาดนี้แล้ว แถมยังขโมยสมบัติไปตั้งมากมาย แต่กลับไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย เขาหลีกเลี่ยงกับดักทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโชคดีหรือมีวิธีพิเศษบางอย่าง

ฮั่วหยุนเฟยมองด้วยสีหน้าแปลกๆ การกระทำของจักรพรรดิเสวียนหวงเช่นนี้ ไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์หรอกหรือ? ทำแบบนี้ก็เพื่อที่จะหลอกคนที่คิดจะมาขโมยสมบัติในหลุมฝังศพทั้งหมด!

เขามองไปที่เจียต้าเป่าหมูตัวนี้ยังไม่ตาย เขาก็พอเข้าใจได้ ก็เพราะมันเป็นหมูที่มีโชคลาภสีทอง หมูนำโชคต้องมีเทพพิทักษ์เป็นธรรมดา!

“ดูเหมือนจักรพรรดิเสวียนหวงจะเป็นคนร่วมอุดมการณ์เดียวกับข้า”

“การกระทำนี้ ไม่เพียงแต่โหดเหี้ยม แต่ยังเจ้าเล่ห์ขั้นสุด!”

ฮั่วหยุนเฟยถามว่า “แล้วตอนนี้ หัวใจของจักรพรรดิ์ซ่อนไว้ที่ไหน?”

เพราะหลุมฝังศพของจักรพรรดิเสวียนหวงเป็นกับดักขนาดใหญ่เช่นนี้ ที่นี่ก็ไม่ควรจะอยู่ต่อ พวกเขาอาจจะไม่ไปกระตุ้นกับดัก แต่ก็ไม่รับรองว่าแดนศักดิ์สิทธิ์เหย่ากวงจะไม่ไปกระตุ้นมัน ตอนนั้นอาจจะโดนลูกหลงไปด้วย

หวงเซวียนเงยหน้ามองไปที่ด้านบนของโถงมหาสมบัติทองสัมฤทธิ์และพูดว่า “สถานที่ที่อันตรายที่สุด ก็คือที่ที่ปลอดภัยที่สุด”

“ในชาติก่อน ข้าได้คำนวณทุกความเป็นไปได้ และสุดท้ายก็นำสิ่งนั้นมาซ่อนไว้ที่นี่!”

ทันใดนั้นเขาก็เริ่มท่องคาถาพิเศษ ทำให้โถงมหาสมบัติทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พลังอำนาจจักรพรรดิกำลังคำราม กฎเกณฑ์แห่งจักรพรรดิกำลังแผ่ขยายออกไป!