ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

โซลโซไซตี้

เซย์เรย์เทย์

เป็นเวลาสามปีแล้วตั้งแต่เหตุการณ์การทดลองกลายสภาพเป็นฮอลโลว์

ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของยมทูต เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่มีนัยสําคัญอย่างไม่ต้องสงสัย อย่างไรก็ตามภายในสองปีก็มีเหตุการณ์สําคัญเกิดขึ้นมากมาย

เนื่องจากเหตุการณ์การทดลองกลายสภาพเป็นฮอลโลว์ หัวหน้าหน่วยและรองหัวหน้าหน่วยหลายคนถูกเนรเทศ ทําให้ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยและรองหัวหน้าหน่วยจํานวนมากของ 13 หน่วยพิทักษ์ ว่าง

ภายใต้คําสั่งของหัวหน้าใหญ่ 13 หน่วยพิทักษ์ ยามาโมโตะ เก็นริวไซ ชิเงคุงิ ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยที่ 2 ถูกยึดครองโดยทายาทของตระกูลฟง สังกัดตระกูลขุนนางชิโฮอิน ซุยฟง

อดีตรองหัวหน้าหน่วยไอเซ็น โซสึเกะขึ้นมาเป็นหัวหน้าหน่วยที่ 5 และรองหัวหน้าหน่วยของเขาคือ อิชิมารุ งิน

โคมามูระ ซาจิน ในฐานะผู้สนับสนุนที่ภักดีของหัวหน้าใหญ่ยามาโมโตะ ก็ประสบความสำเร็จในการเป็นหัวหน้าหน่วยที่ 7

ส่วนตำแหน่งหัวหน้าหน่วยที่ 3 นั่น เนื่องจากไม่สามารถหาคนที่มีคุณสมบัติที่จะมาแทนที่ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยในขณะนี้ ดังนี้นอดีตรองหัวหน้าหน่วย คิระ อิซึรุ ขึ้นมาเป็นหัวหน้าหน่วยชั่วคราว

เช่นเดียวกันกับหัวหน้าหน่วยที่ 12 เนื่องจากเหตุการณ์การที่เกิดขึ้นมีความเสี่ยงสูงที่เกี่ยวข้องกับหัวหน้ากองรุ่นแรกของกองวิจัยวิทยาการ อุราฮาร่า คิสึเกะ และ คุโรซึจิ มายูริ ยังคงอยู่ภายใต้การเฝ้าระวังของหน่วยที่ 9

ในมุมหนึ่งของสํานักงานใหญ่ มีร่างหนึ่งกําลังทําการฝึกอบรมประจําวันอย่างเข้มงวด บุคคลนั้นมีท่าทางร่างกายยึดตรงเป็นเส้นตรงและจังหวะที่เป็นเอกลักษณ์บางอย่างจะเกิดขึ้นระหว่างขึ้นและลงของร่างกาย ในขณะนี้เขากำลังวิดพื้นอยู่

ยมทูตลำดับที่ 3 ของหน่วยที่ 9 ผู้สมัครชิงตําแหน่งหัวหน้าหน่วยที่รู้จักกันดีทายาทของหนึ่งในห้าบ้านขุนนางที่ยิ่งใหญ่ตระกูลซึนะยาชิโระ ซึนะยาชิโระ โทคิคาเซะ

[โฮสต์เสร็จสิ้นการฝึกอบรมประจําวัน และรักษาวินัยในตนเองเป็นวันที่หนึ่งพัน]

[แรงดันวิญญาณได้รับการปรับปรุง ปัจจุบันอยู่ที่ระดับ 3]

[วิชาดาบได้รับการปรับปรุง ปัจจุบันอยู่ที่ระดับ 10]

[วิถีทำลายได้รับการปรับปรุง ปัจจุบันอยู่ที่ระดับ 9]

[วิถีมารได้รับการปรับปรุง เชี่ยวชาญวิถีพันธนาการที่ 75 – โกะจูเทคคัง]

ในขณะที่ชายคนนั้นเสร็จสิ้นการฝึกอบรมเสียงแจ้งเตือนที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในหูของเขาในเวลาที่เหมาะสม

"นี่คือทั้งหมดที่ฉันได้รับหลังจากฝึกฝนทุกวันเป็นพันวัน?"

โทคิคาเซะ ใช้กิ๊บติดผมทรงดาวเพื่อมัดผมสีดําที่ไม่เรียบร้อยเผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาและสง่างาม

"มันน่าผิดหวังจริงๆ..."

"ในโลกที่อันตรายนี้ ความแข็งแกร่งดังกล่าวยังไม่เพียงพอ"

ในฐานะนักเดินทาง เขาตระหนักดีถึงอันตรายของตัวตนปัจจุบันของเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้เห็นความมุ่งมั่นของ ยามาโมโตะ เก็นริวไซ ชิเงคุงิ และความน่ากลัวของเหตุการณ์การทดลองกลายสภาพเป็นฮอลโลว์ โทคิคาเซะ ให้ความสําคัญกับการรักษาตนเองเหนือสิ่งอื่นใด

นอกจากผู้สมรู้ร่วมคิดยังคงทำงานอยู่ในเงามืดอาณาจักรที่มองไม่เห็น แฝงตัวเพื่อรอการกลับมาของกษัตรย์ของพวกเขา

มีอันตรายอยู่ตลอดเวลา

แม้ว่า โทคิคาเซะ จะวางแผนการฝึกของเขาตั้งแต่อายุยังน้อย แต่การผูกมัดของระบบวินัยในตนเองที่แข็งแกร่งขึ้นหลังหลังจากจบการศึกษาจากสถาบันยมทูต ทําให้เขาล้มเลิกแผนการของเขาทั้งหมด

ตราบใดที่เขารักษาวินัยในตนเอง เขาสามารถปรับปรุงแรงดันวิญญาณและความแข็งแกร่งของเขาได้

เรียบง่ายและหยาบคายมาก

ตอนนี้ความแข็งแกร่งของโทคิคาเซะ แทบจะไม่สามารถปกป้องตัวเองในโลกที่อันตรายนี้ได้

โฮสต์ : ซึนะยาชิโระ โทคิคาเซะ

วิชาดาบ: เลเวล 10

การต่อสู้ด้วยมือเปล่า: เลเวล 9

ก้าวพริบตา: เลเวล 8

วิถีมาร: เลเวล 7

แรงดันวิญญาณ: เลเวล 3

ดาบฟันวิญญาณ : ความเชี่ยวชาญในชื่อจริง ความเชี่ยวชาญปลดปล่อยขั้นต้น ชิไค

(วิชาดาบเลเวล 10 มาจากวิชาดาบเลเวล 10 ของอุโนะฮานะ เร็ตสึ และแรงดันวิญญาณเลเวล 3 เทียบเท่ากับแรงดันวิญญาณของหัวหน้าหน่วยตามการตั้งค่าโครงเรื่องของ Bleach)

ความแข็งแกร่งดังกล่าว แม้ในหมู่หัวหน้าหน่วยหลายคนก็เพียงพอที่จะจัดอันดับอยู่ในระดับกลางหรือระดับสูง

แต่สำหรับโทคิคาเซะ นี่ยังไม่เพียงพอ

ไม่ต้องพูดถึงอัศวินกางเขนดาราศักดิ์สิทธิ์เลย ในฮูเอโกมุนโด้ที่สัตว์ประหลาดมารวมตัวกัน เอสปาด้าเพียงตัวเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะโค่นล้มเขา

นี้ยังไม่ต้องพูดถึงการมีอยู่ของไอเซ็น โซสึเกะ ยามาโมโตะ เก็นริวไซ ชิเงคุนิและราชาควินซี่ ยูฮาบัชเลย

สิ่งนี้ยังทําให้ความรู้สึกวิกฤตต่อสถานการณ์ของเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง

ตั้งแต่จบการศึกษาจากสถาบันยมทูต เขายังคงมีวินัยในตนเอง วิดพื้น 100 ครั้ง ซิทอัพ 100 ครั้ง สควอท 100 ครั้ง และวิ่งระยะไกล 10 กิโลเมตรทุกวันไม่ว่าจะฝนตกหรือแดดออก

แน่นอนว่าความเข้มข้นของการฝึกระดับนี้เป็นเพียงการปฏิบัติตามข้อกําหนดของระบบของเขา

ด้วยความแข็งแกร่งและสถานะของเขาในฐานะขุนนาง โทคิคาเซะ จึงไต่อันดับอย่างรวดเร็วใน 13 หน่วยพิทักษ์ ในเวลาเพียงสองปีเขาได้เปลี่ยนจากสมาชิกในทีมธรรมดาเป็นยมทูตลำดับที่สามของหน่วย

ในปัจจุบัน

หัวหน้าหน่วยที่ถูกการทดลองกลายสภาพเป็นฮอลโลว์ถูกเนรเทศไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย

การแข่งขันเพื่อชิงตําแหน่งหัวหน้าหน่วยที่เก้าตอนนี้อยู่ระหว่างโทคิคาเซะ และโทเซ็น คานาเมะ

แม้ว่า โทคิคาเซะ จะไม่ได้สนใจตําแหน่งนี้เป็นพิเศษ แต่เขาก็ไม่ต้องการเป็นเด็กรับใช้ของใคร

ใน 13 หน่วยพิทักษ์มีความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญในอํานาจระหว่างหัวหน้าหน่วยและรองหัวหน้าหน่วย

นอกจากนี้ ตระกูลซึนะยาชิโระยังฝากความหวังไว้กับโทคิคาเซะ อีกด้วย

ดังนั้นตําแหน่งหัวหน้าหน่วยจึงยังคงคุ้มค่าที่จะต่อสู้แย่งชิงมา

ขณะที่เขากําลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นไม่ไกลจากโทคิคาเซะ

ปลอกแขนสลักตัวอักษร “9” แขวนอยู่บนแขนขวาของเขาซึ่งบ่งบอกถึงตัวตนของผู้มาเยือน

"ท่านโทคิคาเซะ หัวหน้าหน่วย และคนอื่นๆ รอมานานแล้ว"

เมื่อเผชิญกับการเร่งเร้า โทคิคาเซะ ยังคงสงบและสงบโดยไม่มีร่องรอยของความตื่นตระหนก แม้ว่าคนที่รอเขาอยู่จะเป็นหัวหน้าใหญ่ 13 หน่วยพิทักษ์ ยามาโมโตะ เก็นริวไซ ชิเงคุงิ และหัวหน้าหน่วยของแต่ละหน่วยก็ตาม

"ฉันเข้าใจแล้ว"

โทคิคาเซะ ใส่ชุดยมทูตไว้ข้างใน และข้างนอกเสื้อคลุมประดับประดาด้วยเครื่องแต่งกายอันสูงส่งของบ้านซึนะยาชิโระที่อยู่ด้านบนช่วยเพิ่มท่าทางที่สงบของเขา

ในแง่เสน่ห์เพียงอย่างเดียว เขาคิดว่าตัวเองไม่ได้ด้อยกว่าใคร

ไม่ว่าจะเป็นมือเจลผม(เบียคุยะ)หรือชายผมขาวตัวเล็ก(โทชิโร่) หรือลุงผู้เสื่อมโทรม(ชุนซุย) หรือหัวหน้าหน่วยที่ป่วย(จูชิโร่)...

ด้วยเสน่ห์ที่มอบให้เขาและท่าทางที่ร่าเริงของเขา

โทคิคาเซะ ถูกระบุว่าเป็นบุคคลอันตรายอันดับหนึ่งโดยสมาคมยมทูตหญิง

ระดับความอันตรายของเขายังเหนือกว่าคุโรซึจิ มายุริ เสียด้วยซ้ำ ผู้ซึ่งมักจะเข้าไปในรังของหนอนแมลงอยู่เป็นประจำ

หลังจากจัดท่าทางของเขาแล้ว โทคิคาเซะ พยักหน้าและแสดงท่าทาง "ไปกันเถอะ"

ยมทูตไม่กล้าละเลยและรีบเดินไปด้านหน้าเพื่อนําทางไปยังโดโจหรือสนามฝึกซ้อมที่ใหญ่ที่สุดในหน่วยที่ 9

ในเวลาเดียวกัน

ในโดโจมีร่างหลายที่สวมชุดสานขนนกสีขาวตั้งตระหง่านออร่าอันสง่างามของพวกเขายังคงอยู่รอบตัวพวกเขา แม้จะไม่ปล่อยแรงดันวิญญาณใด ๆ พื้นที่กว้างใหญ่ยังคงอยู่ในความเงียบงัน

ใบหน้าของหัวหน้าใหญ่ 13 หน่วยพิทักษ์ ยามาโมโตะ เก็นริวไซ มืดลง และเส้นเลือดบนศีรษะที่เรียบของเขายกขึ้นเล็กน้อย ทําให้รอยแผลเป็นชัดเจนยิ่งขึ้น

เขาจับไม้เท้าไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง และระเบิดประกายไฟออกมาเป็นครั้งคราว

หัวหน้าหน่วยทุกคนสังเกตเห็นฉากนี้ และพวกเขาทั้งหมดอยู่ห่างจากระเบิดที่ไม่เสถียรนี้โดยสัญชาตญาณ

เมื่อใดก็ตามที่มีคนมาสายอารมณ์ของชายชราที่สงบนิ่งคนนี้มักจะใกล้ระเบิดออกมา

"อ้าว ในที่สุดเด็กนั้นก็มาถึงแล้วเหรอ"

เสียงที่ไร้สาระและขี้เกียจดังก้องมาจากใต้หมวกฟางดึงดูดความสนใจของทุกคนทันที

บริเวณทางเข้าโดโจ

ร่างในชุดขนนกสีฟ้าอ่อนเดินเข้ามาอย่างสง่างาม

โทคิคาเซะเดินเข้ามาอย่างสงบในโดโจโดยไม่สนใจสายตาที่ไม่เป็นมิตร

เขาเดินผ่านตรงหน้าหัวหน้าหน่วยด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย และออร่าที่อ่อนโยนของเขาทําให้บรรยากาศตึงเครียดผ่อนคลายลงทันที

"หัวหน้าใหญ่ การประเมินสามารถเริ่มได้แล้ว"