ตอนที่ 43 ออกจากถ้ำ
ตอนที่ 43 ออกจากถ้ำ
ลู่เหรินก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะลงมืออย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้ เขาจึงเปลี่ยนท่าเจ็ดฝ่ามือพิฆาต เป็นการฟาดไปที่คมดาบของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว จนดาบยาวของอีกฝ่ายถูกปัดออกไป
เมื่อเห็นดังนั้น ชายชุดดำก็ฟันดาบไปที่ศีรษะของลู่เหรินอีกครั้ง
ลู่เหรินจับดาบไฟวิญญาณ ฟันสวนกลับไป!
เคร้ง!
ดาบยาวของทั้งสองปะทะกัน เกิดเสียงดังกังวาน จากนั้นดาบไฟวิญญาณของลู่เหรินก็หักออกเป็นสองท่อน ตัวของเขาก็ถูกแรงกระแทกจนถอยหลังไปหลายก้าว
“เจ้าก็เป็นทายาทแห่งดาบอสูรเช่นกัน? ดูเหมือนว่าเจ้ามีสายเลือดขั้นห้า แล้วเจ้าเข้ามาในถ้ำศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร?”
ลู่เหรินจ้องมองชายชุดดำด้วยความโกรธ ทายาทแห่งดาบอสูรพวกนี้ตามรังควานไม่เลิกจริง ๆ!
“ถูกต้อง อาจารย์ของข้าคือดาบอสูร มีศิษย์ที่เป็นทายาทแห่งดาบอสูรทั้งหมดแปดคน จู่เฟยหยางและถังเห่าอยู่ในลำดับที่เจ็ดและแปด ส่วนข้าอยู่ในลำดับที่หก ชื่อจางเฉวียน เจ้าเปิดช่องจิตได้แค่เจ็ดช่อง แต่กลับมีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าได้รับมรดกจากจักรพรรดิโบราณแล้ว มอบกุญแจสมบัติลับแห่งถัวซาออกมา ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า!”
ชายคนนั้นแสยะยิ้มอย่างเย็นชา ดาบยาวสีดำในมือเปล่งประกายจิตสังหารรุนแรง
ตูม!
พลังปราณอันแข็งแกร่งและน่าสะพรึงกลัวของเขาก็ปะทุออกมาข่มเหงลู่เหริน
สิบเอ็ดช่องจิต!
สีหน้าของลู่เหรินเปลี่ยนไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าคนผู้นี้จะเปิดช่องจิตได้ถึงสิบเอ็ดช่อง น่ากลัวกว่าถังเห่าเสียอีก
“กุญแจสมบัติลับแห่งถัวซาอะไร?”
ลู่เหรินตกใจไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะรู้เรื่องกุญแจสมบัติลับแห่งถัวซา
“ลู่เหริน เจ้าไม่ต้องเสแสร้งแล้ว กุญแจต้องอยู่ในมือเจ้าแน่ ๆ ข้าขอเตือนเจ้า อย่าดื่มเหล้าไม่เป็น แล้วต้องมาดื่มน้ำเสีย ข้าจะฆ่าเจ้า ง่ายกว่าบีบมดตายเสียอีก!”
จางเฉวียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดวงตาคมกริบ
ขณะที่พูด เขาก็คอยสังเกตปฏิกิริยาของลู่เหรินไปด้วย เกรงว่าลู่เหรินจะฉวยโอกาสหนี
หากลู่เหรินหนีออกไปนอกถ้ำได้ มีทั้งอวิ๋นชิงเหยาและเมิ่งเชียนคุ้มกันก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าลู่เหริน
“ข้าจะให้กุญแจเจ้า แต่ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเข้ามาในถ้ำนี้ได้อย่างไร?”
ลู่เหรินถาม
เมื่อได้ยินลู่เหรินพูดเช่นนี้ จางเฉวียนก็ยังไม่ลดความระมัดระวังลงกล่าวว่า “ข้ากินยาพิเศษชนิดหนึ่ง สามารถกดพลังสายเลือดของตัวเองลงมาถึงระดับสี่!”
“ดูเหมือนอาจารย์ของเจ้าจะเตรียมการมาอย่างดีเพื่อกุญแจสมบัติลับแห่งถัวซา แต่ถ้าอยากได้กุญแจก็ต้องใช้ความสามารถมาเอา!”
ลู่เหรินยิ้มจาง
เมื่อเห็นลู่เหรินไม่เกรงกลัวเช่นนี้ จางเฉวียนก็เดาได้ว่าลู่เหรินน่าจะได้รับมรดกจากจักรพรรดิโบราณมาไม่น้อย ถึงแม้จะยังไม่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตลำธารวิญญาณ แต่อาจจะยกระดับสายเลือดขึ้นมาแล้ว บางทีอาจจะถึงระดับเจ็ดหรือแปด หรืออาจจะสูงกว่านั้น
ไม่เช่นนั้น นักสู้ที่เปิดช่องจิตได้เจ็ดช่อง จะมีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร?
ถ้าสามารถฆ่าลู่เหรินได้ ไม่เพียงแต่จะได้กุญแจมา ทำภารกิจของอาจารย์สำเร็จ แต่อาจจะได้เคล็ดวิชาบางอย่างจากลู่เหรินด้วย
เมื่อคิดถึงตรงนี้ จางเฉวียนก็แสดงเจตนาฆ่าออกมาอย่างชัดเจน และลงมือทันทีโดยไม่ลังเล
ตาย!
พลังปราณอันแข็งแกร่งปะทุออกมาจากร่างกายของเขา ดาบปีศาจในมือสั่นไหวอย่างบ้าคลั่ง เหมือนอสรพิษร่ายรำ แสงดาบส่องประกาย เหมือนสายฟ้าฟาด แล่นไปมาอยู่รอบตัวลู่เหริน
เคล็ดดาบภูตจำแลง กระบี่วูบไหว!
“วิชาดาบที่น่าทึ่ง กระบี่นี้น่าจะอยู่ในระดับแผ่นดินขั้นสูงแล้ว!”
ลู่เหรินเผชิญหน้ากับกระบี่นี้ แต่กลับไม่ขยับเขยื้อน!
แต่ในขณะที่แสงดาบที่เหมือนสายฟ้านับไม่ถ้วนกำลังจะพุ่งเข้าใส่ลู่เหริน
“พายุฝนกระหน่ำ!”
ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ!
ลู่เหรินแกว่งดาบไฟวิญญาณที่หักไปมา ปะทะกับแสงดาบเหล่านั้น
ตูม ตูม ตูม!
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว
กระแสพลังปราณในร่างกายของลู่เหรินหมุนวนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะระเบิดออกมาอย่างรุนแรง ก่อให้เกิดพลังอันน่าตกใจที่ปะทุออกมาจากร่างกายของเขา
ดาบหักในมือของลู่เหรินปะทะกับจางเฉวียนอย่างบ้าคลั่ง แต่ละดาบแข็งแกร่งขึ้น เร็วขึ้น
“อะไร?”
จางเฉวียนรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลที่ไม่อาจบรรยายได้ กระแทกเข้ากับดาบดำในมือของเขา ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เลือดลมปั่นป่วน ปากและมือชาไปหมด
ฉึก!
ดาบดำในมือของจางเฉวียนก็กระเด็นออกไป
ดาบหักในมือของลู่เหริน หักออกเป็นหลายท่อนอีกครั้ง
หลังจากปัดดาบยาวของอีกฝ่ายออกไป ลู่เหรินไม่รอช้า ฟาดฝ่ามือเข้าที่หน้าอกของจางเฉวียนอย่างแรง ส่งเขาปลิวออกไป
จางเฉวียนล้มลงกับพื้นอย่างแรง อาเจียนเป็นเลือด
“จางเฉวียน ดูเหมือนเจ้าไม่มีความสามารถที่จะเอากุญแจไปจากข้า!”
ลู่เหรินจ้องมองจางเฉวียนด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดวงตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่เย็นยะเยือก
เขาไม่คิดว่าดาบอสูรจะส่งศิษย์มาถึงสองคน ครั้งนี้ถ้าเขาไม่ได้ฝึกวิชาลับระเบิดพลังจิต ผสานช่องจิตทั้งเจ็ดเข้าด้วยกัน เขาก็คงถูกจางเฉวียนฆ่าตายไปแล้ว
นักสู้ที่มีสายเลือดขั้นห้า และเปิดช่องจิตได้สิบช่อง คงจะสามารถกวาดล้างนักสู้ในขอบเขตเปิดประตูพลังได้ทั้งหมด
“เจ้าเปิดช่องจิตได้แค่เจ็ดช่อง ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้? หรือว่าเจ้าพัฒนาพรสวรรค์สายเลือดของเจ้าแล้วจริง ๆ?”
จางเฉวียนตื่นตระหนก
เขาจางเฉวียนคิดว่าตัวเองมีพรสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบได้ มีสายเลือดขั้นห้า แต่กลับพ่ายแพ้ให้กับลู่เหรินนักสู้ที่เปิดช่องจิตได้เจ็ดช่อง ลู่เหรินคนนี้ต้องพัฒนาสายเลือดของเขาแล้วแน่ ๆ
“ตาย!”
ลู่เหรินไม่ปราณี ก้าวเข้าไปอีกก้าว แล้วฟาดฝ่ามือไปที่จางเฉวียนอีกครั้ง
“ไม่... อย่าฆ่าข้า!”
จางเฉวียนร้องตะโกน
แต่ลู่เหรินไม่มีความเมตตาปราณี ฟาดฝ่ามือลงบนหน้าอกของจางเฉวียนอย่างแรง
ตูม!
ร่างของจางเฉวียนถูกกระแทกจนลอยขึ้นไปในอากาศเป็นวิถีโค้ง ก่อนจะร่วงลงสู่พื้น ตายตกคาที่
ลู่เหรินเดินเข้าไปใกล้ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าจางเฉวียนตายแล้วจึงค้นตัวเขา แต่กลับไม่พบแหวนมิติหรือสิ่งของอื่น ๆ
จากนั้นเขาก็หันไปมองดาบยาวสีดำที่อยู่ข้างศพของจางเฉวียน
ดาบยาวสามฟุต บางเฉียบ สีดำสนิท บนใบดาบสลักตัวอักษร “เจ็ดสังหาร”
“สามารถตัดดาบไฟวิญญาณขาดได้ คงจะเป็นอาวุธวิญญาณระดับกลาง หรืออาจจะเป็นระดับสูง!”
ลู่เหรินเก็บดาบยาวนั้นเข้าไปในแหวนมิติ จากนั้นก็เก็บดาบไฟวิญญาณที่หักเป็นหลายท่อนเข้าไปด้วย
หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ลู่เหรินก็หันหลังกลับ เดินไปทางปากถ้ำ
ตูม!
โลกภายนอก!
ถ้ำศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนขึ้นมาทันที
แสงไฟที่รุนแรงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
ในพริบตาเดียว อาคมรอบ ๆ ถ้ำก็สูญเสียแสงสว่าง ค่อย ๆ สลายไป กลายเป็นถ้ำโบราณ
นักสู้ที่กำลังรออยู่ข้างนอกถ้ำต่างตกใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“เกิดอะไรขึ้น?”
“หรือว่าลู่เหรินจะได้รับมรดกจากจักรพรรดิโบราณสำเร็จแล้ว?”
บนใบหน้าของกู่อี้ฝานและเซี่ยกวงต่างก็แสดงความสงสัยออกมา
ส่วนเมิ่งเชียนและอวิ๋นชิงเหยาก็ตกใจไม่แพ้กัน
แต่กาลก่อน หากลู่เหรินรับการทดสอบขั้นสุดยอด หากพลาดพลั้งก็จะถูกส่งออกมาโดยพลัน
แต่ตอนนี้ลู่เหรินยังไม่ได้ออกมา แถมมนตร์อาคมภายนอกตำหนักก็อันตรธานไปแล้ว
ยิ่งกว่านั้น ฉากกั้นแสงภายนอกก็อันตรธานไปแล้ว ในขณะที่ลู่เหรินรับการทดสอบขั้นสุดยอด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจล่วงรู้ว่าภายในตำหนักเกิดสิ่งใดขึ้น ได้แต่รอคอยลู่เหรินออกมาบอกเล่าด้วยตนเอง
