บทที่ 71 ความรักและขนมปัง
**** เช้าวันถัดมา ท้องฟ้าสดใส พระอาทิตย์ส่องแสงจ้า ม่านโปร่งบางไม่สามารถปิดกั้นแสงแดดตอนเที่ยงได้เลย ขนตายาวของเวินมู่เสวี่ยสั่นเบาๆ ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา เมื่อเธอพยายามจะขยับตัว ความเจ็บปวดที่รู้สึกทันทีทำให้เธอหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมด และสติของเธอก็กลับมาชัดเจน เธอกลั้นหายใจและแอบเหลือบมอง...
