บทที่ 43 บริษัทสุดแปลก ทีมวิจัยสุดประหลาด

แม้ว่าจะไม่สามารถเข้าไปในสวนวิทยาศาสตร์ Gesa ได้ แต่ฉู่เฉิง ก็ยังคงลงจากรถและมองดูอาคารต่างๆ ภายในจากระยะไกล

เขาไม่เข้าใจว่าทีมวิจัยชิปของ Dragonstar Technology สามารถพัฒนาชิปเบสแบนด์ ไคเทียน ได้อย่างไรในสภาพแวดล้อมการวิจัยที่เลวร้ายเช่นนี้

โดยเฉพาะสถาปัตยกรรมหลายคอร์ของ DSP (การประมวลผลสัญญาณดิจิตอล) ของชิป ซึ่งแม้แต่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถทำซ้ำได้หรือไม่

แม้ว่าเขาจะรู้สึกสงสัย แต่เขาก็รู้จักกาลเทศะดีพอที่จะไม่พยายามบุกเข้าไป

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งมีความช่างสังเกต พอเห็นฉู่เฉิงลงจากรถ ก็รู้สึกว่าชายชราคนนี้มีบารมีและดูคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก เหมือนกับผู้เฒ่าในกองทัพ...

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเสนอความช่วยเหลือว่า “ท่านครับ ถ้าท่านอยากเข้าไปชมจริงๆ ผมสามารถติดต่อหัวหน้าของเราให้ได้ครับ”

“ไม่ต้องๆ”

ฉู่เฉิงโบกมือและถอนสายตากลับพูดว่า “แสดงว่าฉันคงไม่มีวาสนากับ Dragonstar Technology ไว้คราวหน้าค่อยมาเยี่ยมใหม่”

ขณะที่เขากำลังจะกลับขึ้นรถ ทันใดนั้นก็มีเสียงของชายหนุ่มดังขึ้นเรียกเขาไว้ “อาจารย์ฉู่ จริงๆ ด้วย ไม่คิดว่าจะเจอท่านที่นี่!”

ฉู่เฉิงหยุดชะงักและมองไปยังชายหนุ่มหน้าตาเรียบร้อยที่เดินออกมาจากสวนวิทยาศาสตร์ เขาถามอย่างไม่เข้าใจว่า “เธอรู้จักฉันเหรอ?”

“แน่นอนครับ ผมชื่อกู่เหรินเป็นนักศึกษาปีสองของคณะวิศวกรรมซอฟต์แวร์ที่มหาวิทยาลัยเป่ยจิง เมื่อเทอมที่แล้ว ผมเคยเข้าร่วมการบรรยายของท่านเรื่อง ‘การพัฒนาและอนาคตของวัสดุเซมิคอนดักเตอร์’ ครับ”

กู่เหรินตั้งใจจะกลับบ้านหลังเลิกงาน แต่ไม่คาดคิดว่าจะเจอคนรู้จักที่หน้าประตู

การแนะนำตัวของเขาทำให้ฉู่เฉิงสนใจขึ้นมา พร้อมถามด้วยรอยยิ้มว่า “อ๋อ นักเรียนจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่เธอยังเรียนปีสอง และเทอมหน้าก็เป็นปีสาม ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ? มาทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมเหรอ?”

“ไม่ๆๆ ไม่ใช่งานพิเศษ ผมเป็นพนักงานประจำแล้วครับ ผมพักการเรียนไปหนึ่งปี ตอนนี้เป็นหัวหน้าทีมในห้องปฏิบัติการด้านแบตเตอรี่และวัสดุของ Dragonstar Technology ครับ!”

กู่เหรินเน้นคำว่า “หัวหน้า” เหมือนกับว่ากำลังอวดกับผู้ใหญ่ว่าเขาประสบความสำเร็จแล้ว

แต่...

ฉู่เฉิงอึ้งไปก่อนจะเต็มไปด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจ

หัวหน้าห้องปฏิบัติการ?

เป็นแค่นักศึกษาปีสอง?

Dragonstar Technology กำลังทำอะไรกันแน่?

นักศึกษาปีสองในสาขาวิศวกรรมซอฟต์แวร์ แต่กลับให้เขามาเป็นหัวหน้าทีมในห้องปฏิบัติการด้านแบตเตอรี่และวัสดุ? นี่จงใจหรือไม่มีคนให้ใช้?

ชิปเบสแบนด์ ไคเทียน และ Star Flash ถูกพัฒนาโดยบริษัทนี้จริงๆ เหรอ? ทำไมรู้สึกไม่น่าเชื่อถือเลย?

แปลก!

บริษัทนี้แปลกเกินไป!

เดิมทีฉู่เฉิงคิดว่าจะกลับแล้ว แต่คำพูดไม่กี่คำของกู่เหรินก็ทำให้ความอยากรู้อยากเห็นของเขาพุ่งขึ้น เขาอยากรู้ว่าภายในห้องปฏิบัติการของ Dragonstar Technology มีอะไรอยู่กันแน่!

“กู่เหรินใช่ไหม? พวกเรามาที่นี่เพราะต้องการพบคุณเฉินซิง ประธานของบริษัท และอยากจะเยี่ยมชมทีมชิปของพวกเธอด้วย เธอช่วยติดต่อเขาให้หน่อยได้ไหม?”

ฉู่เฉิงบอกจุดประสงค์ของตนเอง

หากเป็นคนอื่น กู่เหรินคงไม่กล้ารบกวนเฉินซิง แต่เนื่องจากฉู่เฉิงเป็นนักวิชาการในสาขาชิปเซมิคอนดักเตอร์ อาจจะช่วยแก้ปัญหาให้พวกเขาได้ เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและพูดว่า

“ถ้าอย่างนั้น รอเดี๋ยวนะครับ ผมจะโทรหาประธานของเรา เขาไปปักกิ่งเพื่อขอความช่วยเหลืออยู่”

“ขอความช่วยเหลือ? เกิดอะไรขึ้น?”

ฉู่เฉิงขมวดคิ้ว

กู่เหรินถอนหายใจและพูดว่า “ยังจะมีอะไรอีกล่ะครับ ก็โดนบริษัทละเมิดสิทธิบัตรคว่ำบาตรสิครับ ตอนนี้ซอฟต์แวร์ EDA ในห้องปฏิบัติการชิปของพวกเราใช้งานไม่ได้เลย”

หลังจากฟังคำอธิบาย ฉู่เฉิงขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม และมองไปยังผู้ติดตามที่มาทำหน้าที่เป็นคนขับ

พอได้สบตา ผู้ติดตามก็เข้าใจในทันที เขารีบเดินไปด้านข้างแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสอบถามเรื่องราวจากคนในวงการ

“การคว่ำบาตรซอฟต์แวร์ EDA ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะรีบไปต่างจังหวัด...”

ฉู่เฉิงเดาว่าสถานการณ์ทั้งหมดเป็นอย่างไร

【ขออภัยค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาโทรใหม่ภายหลัง...】

“ยุ่งยากหน่อยนะครับ อาจารย์ฉู่ ตอนนี้ติดต่อประธานของเราไม่ได้เลย อาจจะเป็นเพราะเขากำลังบินกลับมา ถ้าพรุ่งนี้เขามาที่ห้องปฏิบัติการ ผมจะโทรหาอีกทีดีไหมครับ?”

กู่เหรินคาดเดาว่าเฉินซิงใช้โทรศัพท์ Dragonstar X1 ซึ่งไม่น่าจะปิดเครื่องเพราะแบตหมด เพราะ Star Flash สามารถชาร์จเต็มได้ใน 10 นาที

ตอนนี้ที่ติดต่อไม่ได้ มีแต่สองกรณีคือสัญญาณถูกบล็อกหรืออยู่บนเครื่องบินและเปิดโหมดเครื่องบินหรือปิดเครื่อง

ตั้งแต่กู่เหรินปรากฏตัว ความอยากรู้ของฉู่เฉิงก็มาถึงขีดสุด เขาไม่อยากรออีกต่อไป “กู่เหริน ถ้ายังไงฉันเองก็เชี่ยวชาญด้านชิปเซมิคอนดักเตอร์ และในวงการก็มีคนรู้จักอยู่บ้าง เธอลองพาฉันเข้าไปดูข้างในก่อนได้ไหม บางทีฉันอาจจะช่วยพวกเธอได้”

“เอ่อ...”

กู่เหรินลังเล แม้ว่าฉู่เฉิงจะมีสถานะพิเศษ แต่เฉินซิงสั่งไว้ว่าห้ามพาคนนอกเข้าไปในห้องปฏิบัติการเด็ดขาดถ้าไม่ได้รับอนุญาต แต่เขาก็พูดว่าจะช่วยได้...

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง เขาก็ตอบว่า “อาจารย์ฉู่ รบกวนท่านรอที่นี่สักครู่ ผมจะเข้าไปถามหัวหน้าทีมชิป เกาจิ้งเฉียนก่อน ถ้าเขาอนุญาต ผมถึงจะกล้าพาท่านเข้าไป ไม่อย่างนั้นผมไม่กล้าพาคนเข้าห้องปฏิบัติการชิปครับ”

“ได้ งั้นรีบไปรีบกลับล่ะ”

ฉู่เฉิงแสดงความเข้าใจ

เรื่องชิปเป็นเรื่องสำคัญ ถือเป็นความลับสูงสุดของบริษัท การมีจิตสำนึกในการป้องกันแบบนี้ถือว่าเข้าใจได้ดี

“ผมจะรีบไปครับ”

กู่เหรินไม่รอช้า วิ่งกลับไปยังอาคารห้องปฏิบัติการของเขาด้วยความเร็วเท่ากับการวิ่งระยะ 100 เมตร

ในขณะเดียวกัน ผู้ติดตามก็ได้ผลลัพธ์จาก

การสอบถามแล้ว และรายงานให้ฉู่เฉิงฟังว่า

“อาจารย์ฉู่ ตอนนี้ Dragonstar Technology ถูกคว่ำบาตรจริงๆ ไม่เพียงแต่ Qualcomm และ MediaTek หยุดการส่งมอบชิป แต่สามยักษ์ใหญ่ซอฟต์แวร์ EDA ก็หยุดให้บริการซอฟต์แวร์กับพวกเขาด้วย และผมยังได้ยินมาว่าซัพพลายเออร์ชิ้นส่วนโทรศัพท์บางรายก็หยุดส่งสินค้าให้โรงงานของพวกเขาด้วย”

“สถานการณ์หนักขนาดนั้นเชียว?”

ฉู่เฉิงแสดงสีหน้าประหลาดใจ

ชิปถูกหยุดส่ง ซอฟต์แวร์ EDA ถูกบล็อก และชิ้นส่วนก็หยุดส่ง Dragonstar Technology ไปละเมิดกฎฟ้าดินอะไรเข้าหรือ?

เขายิ่งสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าบริษัทที่ดำเนินการคว่ำบาตรเหล่านี้กำลังกลัวอะไร หรือว่า...

พวกเขาต้องการอะไร?

หลังจากรอประมาณ 20 นาที กู่เหรินก็กลับมาอีกครั้ง คราวนี้มีเกาจิ้งเฉียนและไป๋เหยียนมาด้วย

เมื่อทั้งสองได้ยินรายงานจากกู่เหรินก็รู้สึกดีใจมาก มองตากันครั้งหนึ่งก่อนจะรีบออกมาทันที

หากนักวิชาการท่านนี้สามารถช่วยแก้ปัญหาซอฟต์แวร์ EDA ของพวกเขาได้ ไม่มีใครจะสามารถขัดขวางการเติบโตของ Dragonstar Technology ได้อีกแล้ว!

เมื่อทั้งสามมาถึงตัวฉู่เฉิง กู่เหรินก็แนะนำว่า “อาจารย์ฉู่ นี่คือเกาจิ้งเฉียน หัวหน้าทีมชิปของพวกเรา และนี่คือไป๋เหยียน ผู้เชี่ยวชาญด้านสถาปัตยกรรมชิปครับ”

เกาจิ้งเฉียน: “สวัสดีครับ อาจารย์ฉู่”

“สวัสดีๆ”

ฉู่เฉิงยิ้มและจับมือกับทั้งคู่ แต่ในใจรู้สึกตกใจอย่างมาก

เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า ตอนนี้คนที่ทำชิปอายุน้อยกันขนาดนี้แล้วเหรอ?

เกาจิ้งเฉียน หัวหน้าทีมชิปคนนี้ดูอายุแค่สามสิบต้นๆ เท่านั้น และผู้เชี่ยวชาญด้านสถาปัตยกรรมชิปอย่างไป๋เหยียนก็ดูเหมือนอายุประมาณสามสิบต้นๆ เช่นกัน ทำไมพวกเขาถึงอายุน้อยกันขนาดนี้?

ในวัย 64 ปีของเขา รู้สึกว่าตัวเองไม่เข้ากับคนรุ่นนี้เลย

“อาจารย์ฉู่ ผมได้ยินชื่อเสียงของท่านมานานแล้ว จากที่กู่เหรินบอก ท่านบอกว่าจะช่วยแก้ปัญหาซอฟต์แวร์ EDA ของพวกเราได้ใช่ไหม?”

เกาจิ้งเฉียนเข้าประเด็นทันที

“อืม พอช่วยได้บ้าง แต่ผมอยากรู้จริงๆ ว่าชิปเบสแบนด์ ไคเทียน ถูกพัฒนาขึ้นมาโดยพวกคุณจริงๆ เหรอ?”

ฉู่เฉิงแสดงความสงสัย

กลุ่มคนนี้แปลกเกินไป ทุกคนอายุน้อยเกินไป น้อยจนเขาไม่อาจจินตนาการได้

ควรรู้ไว้ว่าที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติจีน คนที่ทำงานด้านชิปเซมิคอนดักเตอร์ คนไหนบ้างที่ไม่อายุห้าหกสิบปีหรือเจ็ดแปดสิบปีถึงจะได้เป็นหัวหน้า

แต่ทีมของ Dragonstar Technology นี้...

เกินจริงไปแล้ว!

เกาจิ้งเฉียนยิ้มอย่างเรียบง่าย และทำท่าเชิญว่า “เป็นหรือไม่ ลองมาดูแล้วจะรู้ เชิญตามผมมาเลยครับ”

“ดี!”

ฉู่เฉิงพยักหน้าและเริ่มก้าวเดิน

เนื่องจากมี “ผู้เช่า” นำทาง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจึงไม่ได้ขัดขวาง ฉู่เฉิงจึงสามารถเข้าสู่สวนวิทยาศาสตร์ได้อย่างราบรื่น

เมื่อได้เห็นตึกทดลองห้าชั้น เขารู้สึกตกตะลึงอีกครั้งในใจ...

หรือว่ามันจะเป็นจริงอย่างที่เขาคิด “ผู้แข็งแกร่งไม่ต้องใส่ใจสิ่งแวดล้อม?”

...

“โฮ่ง——”

เหนือท้องฟ้าของสนามบินนานาชาติเซินเจิ้น

เสียงคำรามของเครื่องยนต์ดังลั่น เมื่อเครื่องบินลำหนึ่งที่บินตรงจากปักกิ่งลงจอดอย่างราบรื่น

“ท่านผู้โดยสารทุกท่าน ขอขอบคุณที่ใช้บริการของเรา เรากำลังจะเข้าจอดที่อาคารผู้โดยสารหมายเลข 3 ของสนามบินนานาชาติเซินเจิ้น ขณะนี้อุณหภูมิภายนอกห้องโดยสารอยู่ที่ 21 องศา...”

ในขณะที่เครื่องบินยังคงเคลื่อนที่ เฉินซิงก็ตื่นขึ้นจากชั้นธุรกิจ

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลา 20:10 น. เที่ยวบินไม่ล่าช้า จากนั้นเขาจึงปิดโหมดเครื่องบินและโทรหาคนขับที่เตรียมไว้อยู่แล้ว

ก่อนขึ้นเครื่อง เขาได้โทรนัดหมายกับคุณเหรินไว้แล้วว่า จะไปเยี่ยมสำนักงานใหญ่ของบริษัท Kunpeng ในเวลาประมาณ 21:00 น. คืนนี้