บทที่ 163 ออกไป
บทที่ 163 ออกไป ในขณะนั้นก็มีเสียงมาจากซ่งลุ่ย ทุกคนจึงหันไปทางซ่งลุ่ย ซ่งลุ่ยที่เมื่อกี้นอนอยู่ก็ลุกขึ้นนั่งโดยไม่แสดงอาการเหนื่อยล้าเหมือนก่อนหน้านี้อีก เหมือนกับไม่มีไฟฟ้า ซ่งลุ่ยเปิดปากพูดว่า "อะแฮ่ม คุณช่วยปล่อยผมออกมาได้ไหม แล้วก็ พวกคุณมองผมแบบนี้ ผมก็จะอายมาก" ลุงลีที่เห็นเช่นนั้นก็รู้สึกตัว...
