ตอนที่ 17 จักรพรรดิสวรรค์เชิญเหล่าเซียนศักดิ์สิทธิ์มา เราจำเป็นต้องให้เกียรติหรือไม่? ศิษย์เอกของสามสำนักต้องการไปสวรรค์!

การบรรยายธรรมของสามเซียนศักดิ์สิทธิ์ได้สิ้นสุดลงแล้ว

หลินจู้หลังจากฟังการบรรยายธรรม

เกิดความรู้แจ้งในใจ บรรลุธรรมทันที ก้าวเข้าสู่ภูมิจินเซียน

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ที่อยู่ข้างๆ

ต่างมองหลินจู้ด้วยสีหน้าประหลาดใจ

พวกเขาฟังการบรรยายธรรมของสามเซียนศักดิ์สิทธิ์

ก็ได้รับความรู้มากมาย มีความก้าวหน้าไม่น้อย

แต่หลินจู้กลับได้รับประโยชน์มากที่สุด

เพียงชั่วพริบตาก็บรรลุธรรม ก้าวเข้าสู่ภูมิจินเซียน พรสวรรค์เช่นนี้

พวกเขาคงไม่อาจเทียบได้

โดยเฉพาะกวางเฉิงจื่อ ที่มักจะหยิ่งในตัวเอง

คิดว่าไม่แพ้ใคร แต่ต่อหน้าหลินจู้ เขาก็ต้องยอมรับ

ท่านอาจารย์ทงเทียนแสดงสีหน้าชื่นชมเล็กน้อย

ศิษย์ใหญ่คนนี้ไม่เพียงแต่มีวาสนาลึกล้ำ

ยังมีพรสวรรค์น่าตกใจ การเดินทางครั้งก่อน

ได้รับไม้วัดสวรรค์หงเหมิงอันเป็นสมบัติล้ำค่า

วรยุทธ์เพิ่มพูนไม่น้อย ได้รับประโยชน์มากมาย

บัดนี้ ยังแสดงพรสวรรค์อันน่าตกใจ หากขยันฝึกฝน

วันหน้าอาจไม่เพียงแค่บรรลุมรรคผล

แต่ยังอาจก้าวขึ้นสู่ระดับที่สูงกว่านี้!

หยวนซื่อเทียนจวินและไท่ซางเหลาจื่อที่อยู่ข้างๆ

แสดงสีหน้าตื่นตะลึงเล็กน้อย

จากนั้นก็อิจฉาท่านอาจารย์ทงเทียนอย่างยิ่ง

ท่านอาจารย์ทงเทียนได้รับศิษย์ที่ดีเช่นนี้!

พรสวรรค์อันน่าตกใจเช่นนี้

ในอนาคตจะต้องเติบโตอย่างรวดเร็วแน่นอน

เสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อ คงจะสู้ไม่ได้แน่

หยวนซื่อเทียนจวินลูบคาง

เขารับศิษย์มักจะให้ความสำคัญกับรากฐานและคุณสมบัติ

ค้นหามาหลายปี จึงได้พบกับกวางเฉิงจื่อซึ่งเป็นเด็กดี

คิดว่ากวางเฉิงจื่อมีคุณสมบัติดีเยี่ยม

วันหน้าในหมู่ศิษย์ จะต้องเป็นคนเก่งที่สุด

ไม่คิดว่า จะยังแพ้หลินจู้อยู่หนึ่งขุม

"ไอ้ทงเทียนนี่ โชคดีหรืออย่างไร?"

"ถึงกับได้พบหลินจู้ซึ่งเป็นเด็กดีเช่นนี้!"

"หลินจู้นี้รากฐานไม่ได้สูงกว่ากวางเฉิงจื่อ แต่กลับมีพรสวรรค์เช่นนี้..."

"หรือว่า พรสวรรค์ไม่เกี่ยวกับรากฐาน?"

หยวนซื่อเทียนจวินจมอยู่ในความคิด

ในขณะนี้ หลินจู้บรรลุภูมิจินเซียน

รู้สึกถึงพลังอันมหาศาลในร่างกาย

ค่อยๆ ลืมตาขึ้น ผลก็คือ เขาเพิ่งพบว่า ทุกคนรวมถึงเซียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสาม กำลังมองเขาอยู่

"หลินจู้ ยินดีด้วย!"

"หลังจากรู้แจ้งในพริบตา

สามารถก้าวเข้าสู่ภูมิจินเซียนได้ในเวลาอันสั้น

พรสวรรค์ช่างน่าตกใจจริงๆ!"

ท่านอาจารย์ทงเทียนอุทานด้วยความชื่นชม

ไท่ซางเหลาจื่อและหยวนซื่อเทียนจวินก็พยักหน้าเบาๆ

แสดงการยอมรับคำพูดของท่านอาจารย์ทงเทียน

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ทั้งสองคนต่างเคารพนับถืออย่างยิ่ง

ในขณะนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้นจากนอกภูเขา

"ผู้น้อยจิ่วอิ้งจากสวรรค์ ขอคารวะท่านเซียนศักดิ์สิทธิ์ไท่ชิง

ท่านเซียนศักดิ์สิทธิ์อวี๋ชิง และท่านเซียนศักดิ์สิทธิ์ซ่างชิง!"

เมื่อได้ยินเสียง สามเซียนศักดิ์สิทธิ์มองหน้ากัน

ต่างแสดงสีหน้าประหลาดใจ

"สวรรค์มาที่เขาคุนหลุนของเราทำไม?"

ท่านอาจารย์ทงเทียนถามด้วยความสงสัย

หยวนซื่อเทียนจวินลูบเคราที่คาง

"ตี้จวินและตงฮวงไท่อี้ทะนงตัวมาก จองหองยิ่งนัก

ครั้งนี้ส่งทูตมายังเขาคุนหลุน พวกเราไม่จำเป็นต้องให้เกียรติ ไล่จิ่วอิ้งกลับไปก็พอ"

ไท่ซางเหลาจื่อส่ายหน้าพูด

"ถึงอย่างไรก็เป็นทูตจากสวรรค์ ลองถามดูสักหน่อยก็ได้ ดูว่ามีจุดประสงค์อะไร"

หยวนซื่อเทียนจวินได้ยินไท่ซางเหลาจื่อพูดเช่นนั้น

ก็ไม่พูดอะไรอีก แต่ได้ยินหยวนซื่อเทียนจวินส่งเสียงว่า "เข้ามา!"

ในชั่วขณะต่อมา อสูรร่างใหญ่ยักษ์ตนหนึ่งลอยมาในอากาศ

ทั่วร่างมีพลังอสูรพลุ่งพล่าน รุนแรงยิ่งนัก!

มันมีเก้าหัว ดวงตาเปล่งประกาย ดุร้ายไร้ขอบเขต!

นี่คือจิ่วอิ้ง หนึ่งในเทพอสูรมากมายของสวรรค์!

อย่างไรก็ตาม เมื่อมาถึงต่อหน้าเซียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสาม

จิ่วอิ้งก็ระงับพลังอสูรและความดุร้ายทั้งหมดในทันที

เชื่องเหมือนแมวบ้าน สิ่งนี้ทำให้หลินจู้ทั้งสามคนดูแล้วอัศจรรย์ใจ

แต่ก็ไม่แปลก! เพราะผู้ที่นั่งอยู่ตรงหน้านี้คือเซียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสาม

แต่เมื่อจิ่วอิ้งเปิดปาก ก็เผยธาตุแท้ทันที

"คารวะเซียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสาม!"

"ได้รับบัญชาจากจักรพรรดิสวรรค์!"

"สวรรค์เพิ่งสร้างขึ้น จะจัดพิธีใหญ่ของสวรรค์ในอีกพันปีข้างหน้า

จึงส่งข้าน้อยมาเชิญเซียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสาม ไปร่วมงานพิธี"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไท่ซางเหลาจื่อพยักหน้าพูด

"พวกเราทราบแล้ว!"

"กลับไปเถิด!"

จิ่วอิ้งไม่พูดอะไรอีก ไม่กล้าอยู่นาน

ออกจากเขาคุนหลุนแล้วก็จากไปไกล

"น้องทั้งสอง เรื่องนี้พวกเจ้าคิดอย่างไร?"

ไท่ซางเหลาจื่อมองดูจิ่วอิ้งจากไป

แล้วหันสายตาไปที่ท่านอาจารย์ทงเทียนและหยวนซื่อเทียนจวิน

หลังจากครุ่นคิดสักครู่ หยวนซื่อเทียนจวินพูดว่า

"ตี้จวินและตงฮวงไท่อี้สร้างสวรรค์ ดูเหมือนว่าต้องการประกาศสถานะและอำนาจ!"

"ไม่ไป!"

ท่านอาจารย์ทงเทียนก็พยักหน้าพูด

"ใช่แล้ว พวกเราเป็นเซียนศักดิ์สิทธิ์แห่งเต๋า จะลดตัวไปยังสวรรค์นั่นได้อย่างไร?"

ไท่ซางเหลาจื่อพูด

"แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่อีกฝ่ายมาเชิญแล้ว

ก็ไม่ได้เสียมารยาท หากไม่ไป อาจจะดูไม่งาม"

หยวนซื่อเทียนจวินพูด

"พวกเราเป็นเซียนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดแล้ว

หากไป ก็เป็นเกียรติแก่ตงฮวงไท่อี้และตี้จวิน หากไม่ไป เขาจะกล้าตำหนิหรือ?"

เมื่อเห็นเซียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามโต้เถียงกัน

หลินจู้ก็เริ่มคิดอย่างว่องไว พิธีใหญ่ของสวรรค์

จะต้องมีเซียนมากมายรวมขึ้น

ผู้ทรงพลังมากมายในโลกหงหวางจะเข้าร่วม

หากไป ก็จะได้เพิ่มพูนประสบการณ์ไม่น้อย

ไม่เพียงแต่หลินจู้ กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ทั้งสองคน

ก็รู้สึกสนใจในพิธีใหญ่ของสวรรค์เช่นกัน

หลินจู้ก้าวไปข้างหน้าพูด

"อาจารย์ สองท่านอาจารย์อา ไม่เช่นนั้นให้ศิษย์ไปแทน

เพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์สักหน่อย จะเป็นอย่างไร?"

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้เห็นเช่นนั้น

ก็แสดงความประสงค์ว่าต้องการไปเช่นกัน

สามเซียนศักดิ์สิทธิ์มองหน้ากัน รู้สึกว่าการให้ศิษย์ไปดูงาน ก็เป็นเรื่องดี

ไท่ซางเหลาจื่อพยักหน้า พูดว่า

"ก็ได้ พวกเจ้าสามคนไป ก็เป็นวิธีที่ไม่เลวเช่นกัน"

"เช่นนั้น พวกเจ้าสามคนไปด้วยกันเถิด"

หยวนซื่อเทียนจวินและท่านอาจารย์ทงเทียนได้ยินเช่นนั้น

ก็พยักหน้าเบาๆ การให้ศิษย์ไป พอดีจะได้เพิ่มพูนประสบการณ์ ก็ไม่เลวเช่นกัน

ทันใดนั้น สามเซียนศักดิ์สิทธิ์ก็เห็นพ้องกัน

ท่านอาจารย์ทงเทียนพูด

"พวกเจ้าสามคนไป ต้องรักษาความสง่างามของศิษย์เซียนศักดิ์สิทธิ์

ในขณะเดียวกัน ก็ไม่ควรก่อเหตุวุ่นวาย สร้างกรรม หรือเวรกรรม ระมัดระวังจะดีที่สุด"

ทันใดนั้น ไท่ซางเหลาจื่อและหยวนซื่อเทียนจวินก็สั่งกำชับสิ่งที่ต้องระวังระหว่างทาง

หลินจู้ กวางเฉิงจื่อ และเสวียนตู้ทั้งสามคน จึงขอตัวจากไป

ส่วนสามเซียนศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่งบรรลุระดับเซียนศักดิ์สิทธิ์

ก็อยู่ด้วยกัน แลกเปลี่ยนประสบการณ์ของเซียนศักดิ์สิทธิ์ เพื่อเพิ่มพูนวรยุทธ์

"น้องทั้งสอง พวกเราไปเตรียมตัวกันสักหน่อย เพื่อไปสวรรค์"

"ยังมีเวลาอีกสักพัก เมื่อเตรียมพร้อมแล้ว พวกเราก็ออกเดินทาง

ถือโอกาสท่องเที่ยวโลกหงหวาง หาโชควาสนาเป็นอย่างไร?"

หลังจากออกจากสถานที่ของไท่ซางเหลาจื่อ หลินจู้ก็พูดขึ้น

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ทั้งสองคน ต่างพยักหน้า

หลินจู้กลับไปยังที่พัก ปรับลมปราณ ตรวจสอบวัตถุวิเศษต่างๆ

ไม่นาน หลินจู้ก็เตรียมพร้อมแล้ว มาหากวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้

กลับเห็นว่าสองน้องชายกำลังรออยู่บนหน้าผาฉีหลินแล้ว

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ทั้งสองคน เห็นหลินจู้ปรากฏตัว ก็รีบเข้าไปต้อนรับทันที

"คารวะพี่ใหญ่"

หลินจู้พยักหน้าเบาๆ

"ไปกันเถอะ พวกเราลงจากเขาคุนหลุนก่อน

มุ่งหน้าไปทางสวรรค์ ถือโอกาสหาโชควาสนาด้วย"

เสวียนตู้และกวางเฉิงจื่อทั้งสองคนยินดีตกลง

ทันใดนั้น สามคนก็ออกจากเขาคุนหลุน มุ่งหน้าสู่โลกหงหวาง

พวกเขาไม่ได้รีบร้อนเดินทาง

ชื่นชมทิวทัศน์ระหว่างทาง เดินบ้างหยุดบ้าง ก็มีความสุขดี

ตอนนี้ หลินจู้อยู่ในภูมิจินเซียนแล้ว

กวางเฉิงจื่อและเสวียนตู้ทั้งสองคนต่างเคารพหลินจู้เป็นที่สุด

ฟังคำสั่งของหลินจู้ แลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างทาง

หลินจู้อธิบายความลับของภูมิจินเซียน

ทำให้สองน้องชายต่างรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง ยิ่งเคารพหลินจู้มากขึ้น

โดยเฉพาะกวางเฉิงจื่อ แต่เดิมเป็นคนหยิ่งยโส

ไม่ยอมใคร หลังจากถูกหลินจู้สั่งสอนครั้งก่อน

ก็เกรงกลัวหลินจู้บ้าง ในตอนที่สามเซียนศักดิ์สิทธิ์บรรยายธรรม

หลินจู้ยิ่งแสดงพรสวรรค์เหนือมนุษย์ ทำให้กวางเฉิงจื่อยิ่งยอมจำนน

ตลอดทาง ทั้งสองคนต่างเคารพหลินจู้เป็นที่สุด ฟังคำสั่งของหลินจู้

วันหนึ่ง สามคนมาถึงหุบเขาแห่งหนึ่ง

ภูเขาใหญ่ทอดยาวหนึ่งแสนลี้ ยิ่งใหญ่มาก

ทิวทัศน์ในหุบเขางดงามดั่งภาพวาด สวยงามเกินบรรยาย

สามคนจึงพักอยู่ในหุบเขาเป็นเวลาหลายวัน

"เอ๊ะ!"

สามคนมาถึงข้างน้ำตกแห่งหนึ่ง

หลินจู้รู้สึกว่า ด้านหลังน้ำตก มีคลื่นพลังลึกลับส่งมา

จึงร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ

***********************************************************************************

(จบตอนที่ 17 จักรพรรดิสวรรค์เชิญเหล่าเซียนศักดิ์สิทธิ์มา เราจำเป็นต้องให้เกียรติหรือไม่? ศิษย์เอกของสามสำนักต้องการไปสวรรค์!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~