ตอนที่ 14 ศิษย์เอกสองสำนักเต๋า ดาบแล่นฟ้า ชิงผิงสังหาร!

การคาดการณ์ของหลินจู้ไม่ผิดเลย!

เป็นเพราะเขาและเสวียนตู้สังหารสัตว์ร้ายมากมาย

สร้างกรรมไว้มหาศาล

จึงดึงดูดให้สัตว์ร้ายตัวนี้ปรากฏตัว!

จริงๆ แล้ว ตามเส้นเวลา

สัตว์ร้ายตัวนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะปรากฏตัวด้วยซ้ำ

สัตว์ร้ายตัวนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นจินเมาโฮ่ว

สัตว์ร้ายโบราณนั่นเอง ในช่วงมหาภัยพิบัติสัตว์ร้าย

จินเมาโฮ่วอยู่ในระดับต้าลัว

สามารถเทียบชั้นกับสี่สัตว์ร้ายใหญ่ได้

แต่ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ จินเมาโฮ่วได้รับบาดเจ็บสาหัส

แม้แต่วิญญาณก็แตกสลาย

เหลือเพียงจิตสำนึกที่หลบหนีกลับไปยังรังของสัตว์ร้าย

เนื่องจากวิญญาณไม่สมบูรณ์

จินเมาโฮ่วจึงไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้

ระดับพลังตกลงมาอยู่ที่ขั้นจินเซียน

แม้ระดับพลังจะอยู่ที่ขั้นจินเซียน

แต่ร่างกายของจินเมาโฮ่วได้ผ่านการขัดเกลาในระดับต้าลัวจินเซียนมานับไม่ถ้วน

จึงแข็งแกร่งมาก

เมื่อเห็นหลินจู้จะต่อสู้ เสวียนตู้ก็เตรียมพร้อมอย่างลับๆ

เขาอัญเชิญแผนภูมิไท่จี๋ขึ้นมา ลวดลายไท่จี๋ปกป้องทั้งสองคนไว้

ในขณะเดียวกัน หลินจู้ก็อัญเชิญค้อนสายฟ้าม่วงขึ้นมาเช่นกัน

ในการเดินทางครั้งนี้ แม้เขาจะได้รับไม้วัดสวรรค์หงเหมิงและไข่มุกควบคุมทะเล

แต่ยังไม่ได้ฝึกฝนจนชำนาญ ไม่สามารถทำลายข้อจำกัดได้ทั้งหมด

แม้จะอัญเชิญออกมา พลังก็ไม่มากนัก

ดังนั้น อาวุธที่ใช้ต่อสู้จึงมีเพียงดาบชิงผิงและค้อนสายฟ้าม่วงเท่านั้น

เมื่อครู่ หลินจู้สังหารศัตรูมากมาย ทำให้เสวียนตู้มั่นใจมากขึ้น

เมื่อเห็นหลินจู้จะต่อสู้ คิดว่าหลินจู้มีความมั่นใจมาก

เขาก็พร้อมจะทุ่มเทสุดกำลัง

"คำราม!" ในตอนนี้ เมื่อจินเมาโฮ่วเห็นท่าทีของหลินจู้

ก็ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ อ้าปากพ่นลำแสงออกมา

พุ่งเข้าหาหลินจู้และเสวียนตู้ ลำแสงปะทะกับแผนภูมิไท่จี๋

ทำให้แผนภูมิส่งเสียงดังหึ่งๆ สกัดกั้นการโจมตีของสัตว์ร้ายไว้ทั้งหมด

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของจินเมาโฮ่วไม่สามารถทำลายการป้องกันของแผนภูมิไท่จี๋ได้

หลินจู้ก็ดีใจยิ่งนัก แผนภูมิไท่จี๋นี้สมกับเป็นสมบัติล้ำค่าดั้งเดิม

แม้ฝ่ายตรงข้ามจะเคยอยู่ในระดับต้าลัว

การทำลายการป้องกันของแผนภูมิไท่จี๋ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

ทันใดนั้น เขาก็อัญเชิญค้อนสายฟ้าม่วง

โจมตีจินเมาโฮ่ว ค้อนสายฟ้าม่วงลอยขึ้นสู่อากาศ

สายฟ้าสีม่วงมากมายพุ่งลงมาจากฟากฟ้า

ฟาดใส่จินเมาโฮ่วอย่างรุนแรง

จินเมาโฮ่วเห็นดังนั้นก็ยิ่งโกรธ ส่งเสียงคำราม

พ่นลำแสงออกมาจากปาก

ขยี้สายฟ้าสีม่วงที่ค้อนสายฟ้าม่วงเรียกมาจนแหลกละเอียด!

ลำแสงสีทองมากมายฟาดลงบนพื้นดิน

พื้นที่รอบๆ นับร้อยลี้กลายเป็นซากปรักหักพังทั้งหมด

ในตอนนี้ จินเมาโฮ่วเหมือนถูกปลุกความดุร้าย

ส่งเสียงคำราม ร่างกายอันใหญ่โตพุ่งเข้าหาทั้งสองคน

โครม! จินเมาโฮ่วเหมือนอู่กงที่โยกเสาฟ้า

พุ่งชนเข้าใส่ทั้งสองคน ปะทะกับแผนภูมิไท่จี๋อย่างรุนแรง!

โชคดีที่แม้ร่างกายของจินเมาโฮ่วจะอยู่ในระดับต้าลัวจินเซียน

ก็ไม่สามารถทำลายการป้องกันของแผนภูมิไท่จี๋ได้โดยตรง

หลินจู้สงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย

ควบคุมค้อนสายฟ้าม่วงโจมตีจินเมาโฮ่ว

พร้อมกับเหวี่ยงดาบชิงผิง ฟันลงอย่างรุนแรง!

ดาบชิงผิงฟันออกมาเป็นลำแสงมากมาย

ราวกับจะทำลายอวกาศ เจิดจ้าอย่างยิ่ง!

แต่จินเมาโฮ่วเกิดลางสังหรณ์ หลบหลีกคมดาบได้ทั้งหมด!

อย่างไรก็ตาม คมดาบบางส่วนก็ยังฟันลงบนตัวจินเมาโฮ่ว

ทำให้เลือดสาด! แต่พลังฟื้นฟูของสัตว์ร้ายนั้นน่าตกใจ

บาดแผลที่หลินจู้ฟันไว้หายสนิทในชั่วพริบตา

"ยุ่งยากหน่อยแล้ว... สัตว์ร้ายตัวนี้หนังหนาเนื้อแน่น

คงยากที่จะสังหารได้ นอกจากจะใช้พลังของดาบชิงผิงอย่างเต็มที่!"

หลินจู้ขมวดคิ้วเล็กน้อย โชคดีที่มีแผนภูมิไท่จี๋ของเสวียนตู้คุ้มครอง

ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่คิดอะไรมาก พาเสวียนตู้หนีไปทันที

ขั้นจินเซียน... สู้กับศัตรูที่อยู่คนละระดับ ไม่ง่ายเลยจริงๆ!

แต่ว่า! จิตวิญญาณนักสู้ของหลินจู้กลับถูกปลุกขึ้นมา ในใจเริ่มเข้าใจบางอย่าง!

"ดีเลย!"

"ลองมือกับเจ้าหน่อย!"

ดวงตาของหลินจู้เป็นประกาย

ถือดาบชิงผิง พุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง!

คำราม!! จินเมาโฮ่วส่งเสียงคำราม

ต่อสู้กับหลินจู้อย่างดุเดือด!

หลังจากนั้น หลินจู้และเสวียนตู้ก็ต่อสู้กับจินเมาโฮ่วในรังของสัตว์ร้าย

ยาวนานถึงหลายปี ทั้งรังแทบจะถูกทำลายราบเป็นหน้ากลอง!

เมื่อการต่อสู้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

ความเข้าใจของหลินจู้ในวิถีแห่งดาบก็ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ

ในขณะเดียวกัน การควบคุมดาบชิงผิงของเขาก็คล่องแคล่วขึ้น

พลังของดาบชิงผิงค่อยๆ ถูกปลุกขึ้นมา

นอกจากนี้ ประสบการณ์การต่อสู้ของหลินจู้ก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว

ค่อยๆ เขาก็เก็บค้อนสายฟ้าม่วง ใช้ดาบชิงผิงต่อสู้แทน

ต่อสู้กันอีกหลายปี ความเข้าใจของหลินจู้ในวิถีแห่งดาบยิ่งลึกซึ้งขึ้น

ทันใดนั้น ข้อมูลมหาศาลก็ปรากฏขึ้นในสมองของหลินจู้

[ความเข้าใจของเจ้าในวิถีแห่งดาบลึกซึ้งขึ้น ใช้ดาบชิงผิงเป็นรากฐาน เข้าใจเจตนาแห่งดาบชิงผิง]

หลังจากดูดซับข้อมูลนี้ หลินจู้ก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง!

ท่านอาจารย์ทงเทียนมีความเข้าใจในวิถีแห่งดาบอย่างลึกซึ้ง

และเจตนาแห่งดาบชิงผิงก็คือสิ่งที่ท่านอาจารย์ทงเทียนเข้าใจโดยใช้ดาบชิงผิงเป็นรากฐาน

เพียงแต่ระดับพลังของหลินจู้ยังไม่เพียงพอ

ท่านอาจารย์ทงเทียนจึงไม่ได้ถ่ายทอดให้หลินจู้

เพียงแต่ถ่ายทอดความลึกลับของวิถีแห่งดาบบางส่วนให้เท่านั้น

แต่ในการต่อสู้กับจินเมาโฮ่วอย่างไม่หยุดหย่อนทั้งวันทั้งคืน

หลินจู้กลับใช้พรสวรรค์อันเหนือธรรมชาติของตน เข้าใจได้ด้วยตัวเอง

หลินจู้หยุดชั่วครู่ ดูดซับข้อมูลนี้เข้าไปอย่างรวดเร็วราวกับวาฬกลืนน้ำ

จากนั้นก็โบกมือ ใช้เจตนาแห่งดาบชิงผิงที่เพิ่งเข้าใจออกมา

เจตนาแห่งดาบมหาศาลพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

แผ่กระจายไปทั่วทุกทิศทาง เกือบจะครอบคลุมทั้งรังของสัตว์ร้าย

"ฟัน!" หลินจู้ลืมตาขึ้นอย่างฉับพลัน

ฟันดาบชิงผิงในมือออกไป ทันใดนั้น

ดอกบัวสีเขียวนับไม่ถ้วนก็เบ่งบาน เจิดจ้าอย่างยิ่ง

ทำให้ตาพร่าไปหมด! คมดาบพุ่งลงมาจากฟากฟ้า

ฟันเข้าใส่จินเมาโฮ่ว! จินเมาโฮ่วเห็นดังนั้นก็ไม่รู้จักความกลัว

พ่นลำแสงออกมาสกัดคมดาบ

ฉึก ฉึก ฉึก! คมดาบของหลินจู้หลบหลีกการป้องกันของจินเมาโฮ่วในชั่วพริบตา

ฟันลงบนร่างของจินเมาโฮ่วอย่างหนัก เจตนาแห่งดาบชิงผิง

ก้าวหนึ่งบังเกิดดอกไม้! ในชั่วขณะเดียว จินเมาโฮ่วถูกฟันขาดครึ่งตัว!

เจตนาแห่งดาบมหาศาลแทรกเข้าไปในร่างของจินเมาโฮ่ว

ทำให้ร่างกายของมันแตกเป็นผุยผงทันที!

วิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ของจินเมาโฮ่วถูกเจตนาแห่งดาบของหลินจู้ฟันแยกออกเป็นหลายส่วน

บินหนีไปไกล หายวับไปในชั่วพริบตา

"แม้แต่นี่ก็ยังไม่สามารถทำให้มันสลายไปได้...ช่างแข็งแกร่งจริงๆ!"

หลินจู้มองดูวิญญาณของจินเมาโฮ่วที่หลบหนีไป

ขมวดคิ้วเล็กน้อย ถอนหญ้าไม่ถอนราก

พอลมพัดก็งอกขึ้นมาใหม่ วิญญาณของจินเมาโฮ่วที่หนีไปนี้

ไม่รู้ว่าในอนาคตจะก่อเรื่องวุ่นวายอะไรขึ้นมาอีก...

"ในที่สุดก็สังหารสัตว์ร้ายตัวนี้ได้แล้ว"

เสวียนตู้ที่อยู่ข้างๆ เห็นดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

เขารักษาแผนภูมิไท่จี๋ไว้นานถึงสิบกว่าปี

หากไม่ใช่เพราะยาวิเศษที่ไท่ซางเหลาจื่อมอบให้

คงจะสิ้นเปลืองพลังไปหมดแล้ว การต่อสู้ครั้งนี้ ยากลำบากมาก

"พี่ใหญ่ ดาบสุดท้ายของท่านช่างแข็งแกร่งนัก

ไม่ทราบว่าเป็นสิ่งที่อาจารย์ทงเทียนถ่ายทอดให้หรือไม่?"

"หากท่านใช้มันออกมาแต่แรก คงสังหารสัตว์ร้ายได้นานแล้ว"

เสวียนตู้นึกถึงดาบสุดท้ายนั้น อดไม่ได้ที่จะกล่าว

หลินจู้ส่ายหน้าพลางกล่าวว่า

"ไม่ใช่ว่าข้าไม่เต็มใจใช้ เพียงแต่เจตนาแห่งดาบนี้เป็นสิ่งที่ข้าเข้าใจได้เองในระหว่างการต่อสู้กับสัตว์ร้าย"

"นี่ก็นับเป็นโชคดีอย่างหนึ่ง"

อะไรนะ? เสวียนตู้ได้ยินดังนั้นก็อ้าปากค้าง

อยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา

เข้าใจเจตนาแห่งดาบได้ด้วยตัวเอง!?

นี่... พรสวรรค์ของหลินจู้ช่างน่าตกใจเหลือเกิน!

"สมกับเป็นผู้ที่อาจารย์ทงเทียนรับเป็นศิษย์ ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ!"

"ข้ายังห่างไกลนัก!" เสวียนตู้คิดในใจ

หลินจู้ไม่สนใจเสวียนตู้อีก หันไปกล่าวว่า

"ตอนนี้ รังของสัตว์ร้ายถูกทำลายจนเป็นซากปรักหักพังแล้ว

แม้จะมีสมบัติอยู่ข้างใน พวกเราก็คงยากที่จะค้นหาได้"

"ไปกันเถอะ พวกเราสำรวจสักหน่อย แล้วกลับคุนหลุน"

ทันใดนั้น หลินจู้และเสวียนตู้ก็สำรวจรังของสัตว์ร้าย

แต่ก็ไม่พบอะไรเลย ทั้งสองจึงออกเดินทาง

มุ่งหน้าไปยังภูเขาคุนหลุน......หลายปีต่อมา

หลินจู้และเสวียนตู้ก็กลับมาถึงภูเขาคุนหลุนในที่สุด

มาถึงยอดเขาคุนหลุน ลานฝึกทั้งสามก็อยู่ตรงหน้าแล้ว

"เอ๊ะ!"

หลินจู้และเสวียนตู้ลงจากเมฆ

กำลังจะเข้าไปในภูเขา

ทันใดนั้น ชายหนุ่มร่างผอมสูง

หน้าตาหมดจดคนหนึ่ง ก็เหาะมาบนท้องฟ้า!

ก่อนที่ทั้งสองจะทันได้ตั้งตัว

เสียงตะโกนก็ดังขึ้นราวกับฟ้าผ่า!

"กล้าดีนัก!"

"กล้าบุกรุกภูเขาคุนหลุนของข้า!"

"ไม่รู้หรือว่าที่นี่คือที่อยู่ของเซียนผู้ยิ่งใหญ่!?"

************************************************************************************

(จบตอนที่ 14 ศิษย์เอกสองสำนักเต๋า ดาบแล่นฟ้า ชิงผิงสังหาร!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~