ผู้ปรารถนาอำนาจเพื่อความแข็งแกร่งของตนเอง (5)
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ 5 ตอน แต่จะราคาแพงที่สุด]
[คนอ่านแต่ละตอนไม่ถึง 10 คน ขอร้องอย่า copy ไปเลยนะ อันนี้แปลเพราะอยากแปลจริง ๆ ไม่งั้นทิ้งไปนานแล้ว ,เพราะไปทำงานอื่นได้เงินกว่าเยอะ ที่แปลเนี่ยได้วันละ 20 บาทเอง]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
<เรื่องราวของแอรอน ตอนที่ 32>
4. ผู้ปรารถนาอำนาจเพื่อความแข็งแกร่งของตนเอง (5)
**********
อารอนลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว
แต่การปลุกขึ้นอย่างกะทันหันของเขานั้นทำให้เขาต้องสะดุ้ง
เพราะความเจ็บปวดแล่นปราดไปทั่วร่างของเขา
"อึก!"
ทันทีที่ลืมตา อารอนก็ดิ้นเบาๆ
ทั่วทั้งร่างกายของเขารู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกไฟเผา
ผ้าพันแผลพันรอบตัวเขาจนมองแทบไม่เห็นผิวหนังที่แท้จริง
ส่วนต่างๆ ของร่างกายตั้งแต่คอลงไปถูกพันด้วยผ้าพันแผลเหมือนมัมมี่
"ตื่นแล้วเหรอคนไข้?"
อารอนค่อยๆหันไปมองด้านข้าง
มีใครบางคนยืนอยู่ข้างเตียง
"ยังขยับไม่ได้นะ เดี๋ยวแผลจะปริเอา"
“คุณเป็นใครครับ?”
"ฉันเป็นหมอที่ถูกส่งมาจากเนลม์ไฮมฟ์เพื่อช่วยรักษานาย"
อารอนคอยๆจ้องมองไปยังคนที่เรียกว่าหมออย่าระมัดระวัง
'นี่คือหมอเหรอ?'
คนๆนั้นสวมเสื้อคลุมสีขาวขนาดใหญ่
หมวกคลุมศีรษะปิดบังใบหน้า
ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
เมื่อมองเข้าไปในหมวกก็เห็นว่าคนๆนั้นสวมหน้ากากที่ตกแต่งด้วยลวดลายแปลกประหลาด
มีลวดลายสุนัขจิ้งจอกอย่างประณีตวาดอยู่ที่ด้านนอกของหน้ากาก
"ขอโทษด้วย แต่พอดีฉันมีเหตุผลที่ทำให้เปิดเผยใบหน้าไม่ได้"
"อ่า ครับ...."
"แต่ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่ในการรักษา เชื่อใจฉันได้เลย"
แม้แต่เสียงก็ยังฟังดูคลุมเครือ
ราวกับว่าคนๆนี้กำลังใช้เวทมนตร์เพื่อปกปิดมัน
'คุณรีเจียนบอกว่าจะพาคนที่รักษาได้มาคนหนึ่ง'
แต่นี่มันไม่ใช่หมอที่น่าสงสัยไปหน่อยเหรอ?
ความสงสัยเล็กๆ น้อยๆ ของอารอนหายไปในทันทีที่เขาสำรวจสภาพของตัวเอง
ที่นี่คือห้องของเขาในกระท่อม
อย่างไรก็ตาม เพียงเพิ่มสิ่งของไม่กี่อย่างเข้าไป บรรยากาศก็เปลี่ยนไปเป็น 180 องศา
ตัวอย่างเช่น สายข้อมือสีขาวไม่ทราบชื่อติดอยู่ที่ข้อมือของอารอน
ปลายสาสีขาวเชื่อมต่อกับถุงพลาสติกที่แขวนอยู่บนเตียง
ถุงพลาสติกบรรจุของเหลวใส
"นี่คืออะไรครับ?"
อารอนพูดพร้อมกับขยับข้อมือที่สายเสียบอยู่
"มันคือน้ำเกลือสำหรับช่วยในการรักษาของคนาย เรียกว่าไอวี”
“ไอวี?”
“ที่เนลม์ไฮมฟ์ พวกเรากำลังวิจัยวิธีการรักษาที่ทันสมัยเพื่อช่วยให้ฮีโร่ฟื้นตัวได้เร็วขึ้น เป็นการผสมผสานระหว่างการแพทย์ของโลกและเวทมนตร์ของโมเบียสเข้าด้วยกัน อาจจะเรียกว่าเวทย์มนตร์ทางการแพทย์ก็ได้”
เมื่ออารอนเงียบไป หมอคนนั้นก็หัวเราะ
"ไม่จำเป็นต้องเข้าใจหรอก แค่ยอมรับมันก็พอ อาการบาดเจ็บสาหัสที่ต้องพักฟื้นเป็นเดือนก็รักษาให้หายได้ในสี่วัน ฉันเตรียมถุงเลือดสำรองไว้ให้เยอะแยะ เพื่อให้นายสามารถทำสิ่งต่างๆได้อย่างสบายใจ”
"ครับ...."
"นอกจากนี้ อาจมีการทดลองต่างๆ ระหว่างการรักษา แต่ไม่ต้องกังวลไปะทั้งหมดนี้เพื่อการวิจัย หึหึหึ"
"การทดลองเหรอครับ?"
"เช่น การเจาะเลือด"
"ถ้าแค่นั้น...."
"หรือการทดลองยาแบบพิเศษ ผ่าตัดช่องท้อง เก็บน้ำไขสันหลัง อะไรทำนองนั้น"
"เดี๋ยวก่อนครับ เดี๋ยวก่อน"
"ไม่ต้องกังวล ฉันจะใช้ยาชาเพื่อนายจะได้ไม่รู้สึกเจ็บปวด หึหึ นายจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยที่ยิ่งใหญ่ของฉันโดยที่นายไม่รู้ตัว"
อารอนรู้สึกตัวเย็นเฉียบขึ้นมา
หมอยกมือขวาขึ้น ปลายแขนเสื้อคลุมเผยให้เห็นมีดสีเงินคมกริบอันเล็กๆ
"มันจะเป็นยังไงนะ เลือดของมนุษย์ที่มีตราบาปจะมีสีอะไร? อวัยวะภายในจะยังปกติดีไหมนะ?"
"ไม่นะ หยุดก่อนครับ!"
เขาพยายามจะหนี แต่ร่างกายกลับไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย
"หึหึ เชื่อใจฉันสิ ฉันจะทำมันอย่างรวดเร็วและไม่ทำให้นายเจ็บปวด...."
อารอนพยายามที่จะกรีดร้อง
แต่ไม่มีแม้แต่เสียงใดๆเล็ดลอดออกมา
ราวกับมีพลังงานที่มองไม่เห็นปิดปากเขาไว้
แล้วจากนั้น....
"ล้อเล่น"
หมอพูด
มีดที่อยู่ในมือขวานั้นหายไปแล้ว
"คนไข้ ขืนฝืนดิ้นแบบนี้แผลจะยิ่งเปิดนะ นอนพักผ่อนให้สบายเถอะ เดี๋ยวฉันจะเอายาและอาหารมาให้"
"...."
"งั้นก็พักผ่อนเยอะๆ นะ"
หมอหัวเราะคิกคักแล้วออกจากห้องไป
อารอนที่หมดแรงทรุดตัวลงพิงเตียง
.
.
.
.
"...."
อารอนละมือจากหนังสือแล้วมองไปที่ยูเน็ต
"นายเป็นอะไรหริเปล่าอารอน?"
ยูเน็ตยิ้มอย่างอ่อนโยน
ราวกับว่าเธอไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น
"เปล่า ผมไม่เป็นไรครับ"
"หึหึ คนๆนั้นเป็นหมอที่เก่งมากเลยทีเดียว คิดไม่ถึงเลยว่าจะรวมศาสตร์การแพทย์และเวทย์มนตร์เข้าด้วยกันได้ บางทีเขาอาจจะเป็นอัจฉริยะก็ได้นะ"
"อ่า ใช่ครับ เขาเป็นอัจฉริยะที่น่าทึ่งมาก"
"หึหึหึ...."
อารอนปล่อยให้ยูเน็ตหัวเราะออกมาแล้วหันกลับไปอ่านหนังสือต่อ
เพราะเรื่องราวยังไม่จบ
.
.
.
.
แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจนเกือบตาย แต่ระยะเวลาการรักษาก็แค่เพียงสี่วันเท่านั้น
เวทย์มนตร์การแพทย์ที่ผสมผสานระหว่างศาสตร์การแพทย์และเวท์มนตร์นั้นน่าทึ่งมากจริงๆ
เพียงแค่เปลี่ยนถุงน้ำเกลือเป็นครั้งคราวและร่ายเวทย์มนตร์รักษาลงบนบาดแผล อาการของอารอนก็ดีขึ้นอย่างรวดเร็วในแต่ละวัน
วันที่สอง เขาก็สามารถเดินได้แล้ว
อารอนเริ่มจัดระเบียบความคิดในขณะที่พักรักษาตัว
ตราบาปที่ว่านั้นคืออะไรกันแน่?
'บีบอัดและแทงทะลุช่วงเวลาการฝึกฝนที่ผ่านมาทั้งหมด?'
พลังของมันน่ากลัวมาก
ดาบใหญ่ที่อารอนทำลายนั้นเป็นอาวุธระดับสูงที่สร้างขึ้นโดยใช้วัสดุและเทคนิคที่ดีที่สุด
หากเปรียบเทียบกัน อาจเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่อัศวินทั้ง 5 แห่งเนลม์ไฮมฟ์หรืออาจจะสูงกว่านั้นก็ได้
อาโรนทำลายอาวุธนั้นด้วยการแทงเพียงครั้งเดียว
'มันน่าทึ่งมาก แต่....'
ถ้าหลบได้ก็ไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ?
มันอาจจะเป็นท่าไม้ตาย แต่มันไม่ใช่ท่าที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน
ถ้าพลังของตราบาปที่ว่าแข็งแกร่งหนักหนานั้นมีแค่การแทงแบบบีบอัดพลังเท่านั้น แล้าทำไมฮีโร่ระดับสูงคงไม่กลัวอาจารย์ของเขามากขนาดนี้
"...."
อารอนนั่งครุ่นคิดต่อไปด้วยความสับสน
