บทที่ 43 หลุมพราง 

ที่ว่าน ริมแม่น้ำ สวนกาแฟกลางแจ้ง

หลังจากที่ถังหยวนและเซียวหยาเยว่ออกมาจากบริษัท ManpowerGroup ทั้งสองก็มานั่งที่ร้านกาแฟใกล้ๆ วันนี้อากาศแจ่มใส ลมพัดเบาๆ แสงแดดส่องลงมาอย่างพอเหมาะ มองเห็นนักท่องเที่ยวที่คึกคักริมฝั่งแม่น้ำหวงผู่ ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ

"คุณมีที่พักในจงไห่ไหม?"

"เรื่องที่พักและการเดินทาง คุณต้องการให้ฉันจัดหาให้ไหม?"

ถังหยวนคนกาแฟตรงหน้าช้าๆ พลางถามเซียวหยาเยว่

"ฉันมีบ้านในจงไห่ ไม่ต้องกังวลเรื่องที่พัก รถยังไม่ได้ซื้อ ตอนนี้ใช้บริการรถรับจ้างอยู่" เซียวหยาเยว่ตอบอย่างตรงไปตรงมา

ถังหยวนพยักหน้าเล็กน้อย "ในเมื่อคุณสามารถจัดการเรื่องที่พักได้เอง งั้นฉันจะเปลี่ยนค่าที่พักเป็นเงินสดแล้วโอนเข้าบัญชีเงินเดือนของคุณทุกเดือน ส่วนเรื่องรถ สองสามวันจากนี้ฉันจะจัดหารถผู้บริหารให้คุณ คุณชอบรถซีดานหรือ SUV?"

"เอา SUV ดีกว่า ฉันชอบรถคันใหญ่" เซียวหยาเยว่เก็บปอยผมที่หูของเธอ แม้ว่าค่าที่พักเมื่อเทียบกับเงินเดือนประจำปีของเธอจะดูเล็กน้อย แต่ถึงแม้ว่าถังหยวนจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ เซียวหยาเยว่ก็จะไม่เรียกร้องเอง แต่ถังหยวนกลับยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดด้วยตัวเอง ท่าทีแบบนี้ทำให้เซียวหยาเยว่รู้สึกดีต่อถังหยวนมากขึ้น

"โอเค ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง" ถังหยวนดีดนิ้วแล้วกล่าวต่อ "ในเมื่อเซ็นสัญญาจ้างงานเรียบร้อยแล้ว ฉันจะไม่เกรงใจนะ ต่อไปคุณต้องช่วยฉันทำสองเรื่อง เรื่องแรกคือช่วยฉันสร้างทีมรักษาความปลอดภัย เรื่องที่สองคือช่วยฉันหาข้อมูลเกี่ยวกับบ้านเดี่ยวที่กำลังขายในจงไห่ ฉันตั้งใจจะซื้อบ้านเดี่ยวเร็วๆ นี้ ทั้งสองเรื่องนี้สำคัญมาก ฉันอยากได้ผลลัพธ์โดยเร็ว"

หลังจากพูดเสร็จ ถังหยวนยกกาแฟ Blue Mountain ขึ้นจิบ

เมื่อเซียวหยาเยว่ได้ยินเช่นนั้น เธอเริ่มตั้งท่าจริงจังขึ้น จากนั้นเธอก็หยิบสมุดจดเล่มเล็กออกมาจากกระเป๋าและถามถังหยวนว่า "คุณถัง เกี่ยวกับขนาดทีมรักษาความปลอดภัย ความเป็นมืออาชีพและงบประมาณ คุณสามารถบอกฉันได้ไหม?"

"สำหรับการสร้างทีมรักษาความปลอดภัย ฉันคิดว่าจะซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยมาเลยดีกว่า" ถังหยวนกล่าวช้าๆ "คุณภาพสำคัญกว่าปริมาณ ระดับมืออาชีพของทีมรักษาความปลอดภัยต้องสูงมาก ฉันยอมจ่าย 1 ล้านต่อปีให้กับมืออาชีพดีกว่าจะจ่าย 500,000 ต่อปีให้กับคนไร้ฝีมือ ส่วนเรื่องงบประมาณ คุณไม่ต้องกังวล จัดการตามความต้องการของฉันก็พอ"

เมื่อเซียวหยาเยว่ได้ยินคำตอบของถังหยวน มือที่กำลังจดบันทึกของเธอก็หยุดชะงักไปชั่วครู่ เธอเงยหน้าขึ้น สีหน้าดูประหลาดใจเล็กน้อย

"การซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยทั้งหมด ไม่เพียงแค่ช่วยในเรื่องการบริหารจัดการ แต่ยังช่วยให้มีบอดี้การ์ดที่ซื่อสัตย์มากขึ้นด้วย อนาคตฉันต้องซื้ออสังหาริมทรัพย์ทั้งในและต่างประเทศ และการเดินทางไปต่างประเทศก็คงบ่อย ดังนั้นความต้องการบอดี้การ์ดของฉันจึงค่อนข้างสูง"

"และหลังจากที่ซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยมาแล้ว คุณจะเป็นคนดูแลบริหารเอง ความต้องการของฉันก็ไม่สูงนัก แค่ให้ครอบคลุมความต้องการด้านความปลอดภัยของฉัน และรักษาสมดุลรายรับรายจ่ายได้ก็พอ"

ถังหยวนเห็นท่าทีของเซียวหยาเยว่แล้วก็ยิ้มและอธิบาย

ในตอนนี้ เซียวหยาเยว่เริ่มเข้าใจว่าทำไมถังหยวนถึงยิ้มอย่างมีลับลมคมในเมื่อกี้นี้ ในที่สุดเธอก็มั่นใจแล้วว่า งานนี้มีหลุมพราง และมันอาจจะเป็นหลุมพรางขนาดใหญ่!

แทนที่จะเป็นทีมรักษาความปลอดภัยธรรมดา แต่กลับกลายเป็นการซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยทั้งหมด และหลังจากซื้อมาก็ยังต้องให้เธอเป็นผู้บริหารจัดการ

ถ้าดูจากแนวคิดนี้ต่อไป ทีมรักษาความปลอดภัยจะกลายเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัย ทีมทนายจะกลายเป็นสำนักงานกฎหมายชื่อดัง ทีมแพทย์จะกลายเป็นโรงพยาบาลส่วนตัว ทีมการลงทุนจะกลายเป็นบริษัทการลงทุนชื่อดัง...

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซียวหยาเยว่ก็รู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อยในใจ

นี่คือสิ่งที่เลขาส่วนตัวควรทำเหรอ?

นี่มันงานของ CEO ของบริษัทไม่ใช่หรือไง!

“โลกนี้ไม่มีของฟรีตกลงมาจากฟ้าจริงๆ…”

เซียวหยาเยว่ถอนหายใจในใจ แต่ในเมื่อเธอรับงานนี้แล้ว เธอก็ต้องทำหน้าที่ให้สมบูรณ์แบบ เธอจึงรีบกลับมามีสมาธิและคิดอย่างรวดเร็ว

"คุณถัง ถ้าตามที่คุณต้องการ ฉันคิดว่าเราควรพิจารณาบริษัทรักษาความปลอดภัยในฮ่องกงเป็นหลัก" เซียวหยาเยว่ให้ความเห็นอย่างมืออาชีพทันที

"ทำไมล่ะ?"

"ลองพูดมา"

ถังหยวนเลิกคิ้วเล็กน้อย เป็นสัญญาณให้เซียวหยาเยว่พูดต่อ

"ฮ่องกงเป็นเขตปกครองพิเศษ ซึ่งมีความเชื่อมต่อกับนานาชาติ ความปลอดภัยทางสังคมในฮ่องกงต่ำกว่าจีนแผ่นดินใหญ่มาก บริษัทรักษาความปลอดภัยที่สามารถยืนหยัดอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ได้ จะต้องมีความเป็นมืออาชีพมากกว่าบริษัทในประเทศมาก และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในฮ่องกง ส่วนใหญ่จะชำนาญเรื่องอาวุธปืน แม้แต่ในการทำงานในสถานการณ์ความปลอดภัยที่ซับซ้อนในต่างประเทศก็สามารถปรับตัวได้ดี"

"โดยรวมแล้ว การซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยในฮ่องกงจะคุ้มค่าที่สุด"

เซียวหยาเยว่อธิบายอย่างมีเหตุผลตามประสบการณ์และความรู้ของเธอที่สะสมมาหลายปี

เมื่อถังหยวนได้ยิน ก็พยักหน้าเล็กน้อย "ทิศทางที่คุณบอกมาถูกต้องแล้ว บริษัทรักษาความปลอดภัยในประเทศตอนนี้เหมือนบ่อน้ำตาย หลายบริษัทใกล้จะกลายเป็นบริษัทจัดหาพนักงานรักษาความปลอดภัยไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นระดับมืออาชีพหรือความเอาใจใส่ในงานก็ไม่น่าไว้วางใจ"

"ในเมื่อคุณมีแนวคิดแล้ว ก็ทำตามแนวคิดของคุณเลย สำรวจตลาดดูก่อน แล้วเราค่อยมาคุยเรื่องการซื้ออีกที ให้เวลาคุณหนึ่งสัปดาห์ พอไหม?" ถังหยวนถามต่อ

"พอค่ะ" เซียวหยาเยว่พยักหน้า จากนั้นเธอก็ถามต่อว่า "คุณถัง เกี่ยวกับบ้านเดี่ยว มีข้อกำหนดอะไรไหม งบประมาณเท่าไหร่?"

"ข้อกำหนดก็คืออยู่ในเมืองได้ยิ่งดี และควรเป็นบ้านที่เพิ่งสร้างเสร็จ งบประมาณไม่จำกัด คุณเลือกได้ตามสบาย" ถังหยวนตอบอย่างไม่ใส่ใจ

ไม่จำกัดงบประมาณ?

เซียวหยาเยว่เริ่มสงสัยอีกครั้งเกี่ยวกับ "ความรวย" ของถังหยวน การได้ยินคำว่า "ไม่จำกัดงบประมาณ" ในพื้นที่ที่ที่ดินมีมูลค่าสูงอย่างจงไห่ แม้แต่ CEO ของบริษัทจดทะเบียนก็อาจไม่กล้าพูดคำนี้ง่ายๆ

ต้องรู้ไว้ว่าบ้านเดี่ยวในจงไห่หลายแห่ง มีราคาขั้นต่ำเป็นสิบล้านหยวน บางแห่งสูงถึงหลายร้อยล้านหยวน ซึ่งไม่ใช่จำนวนเงินเล็กน้อยเลย

เซียวหยาเยว่รู้สึกประหลาดใจเงียบๆ ในใจ แต่ภายนอกเธอก็รับคำอย่างตรงไปตรงมา

หลังจากพูดคุยเรื่องงานกันเสร็จ ทั้งสองก็มองวิวแม่น้ำและพูดคุยเรื่องทั่วไปอีกสักพัก ก่อนจะลุกขึ้นและออกไปจากร้าน

เซียวหยาเยว่อาศัยอยู่ในเขตหมินหาง ซึ่งไม่ไกลจากมหาลัยที่ถังหยวนอยู่มากนัก และอยู่ในเส้นทางเดียวกัน ถังหยวนจึงอาสาไปส่งเซียวหยาเยว่ก่อน จากนั้นเขาจึงกลับไปที่โรงเรียน

หลังจากวันอันยุ่งเหยิง เมื่อถังหยวนกลับมาถึงมหาลัย ท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว...