บทที่ 36 ทนไม่ไหวแล้ว
ช่วงเย็น แสงอาทิตย์ส่องแสงงดงามที่ขอบฟ้า
ถังหยวนสะพายกระเป๋านักเรียน เดินช้าๆ บนทางเดินที่มีร่มเงาของต้นไม้ในมหาลัย ตามหลังเขามี กวนหยุนเถา และ หลี่ ฉีหมิง สองคนนี้คุยกันแบบกระซิบกระซาบอย่างต่อเนื่อง
ในที่สุด กวนหยุนเถาก็ทนไม่ไหวแล้ว เขาเร่งฝีเท้าและรีบเข้ามาข้างหน้าถังหยวน “หยวนเกอ เฮเฮ...”
“มีอะไรก็พูดมา อย่าหัวเราะดูน่ารังเกียจอย่างนั้นสิ”
ถังหยวนมองแวบเดียวก็จับไต๋ความคิดของอีกฝ่ายได้ทันที
กวนหยุนเถาเกาหัว “หยวนเกอ ฉันไม่ใช่คนชอบซุบซิบนะ แต่ฉันอยากรู้จริงๆ ว่านายกับ ซู เสี่ยวเสี่ยว และ เวินมู่เสวี่ย มีความสัมพันธ์อะไรกันแน่?”
“นายคิดว่าพวกเราเป็นอะไรกันล่ะ?”
ถังหยวนรู้ว่ากวนหยุนเถาจะถามเรื่องนี้ เขาไม่ตอบตรงๆ แต่ถามกลับอย่างสนใจ
“เฮเฮ ฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะ” กวนหยุนเถายิ้มกว้าง “ช่วงนี้มีข่าวลือเต็มไปหมด หลายเวอร์ชันมาก จนฉันเองถ้าฟังต่อไปคงเชื่อไปแล้ว เลยต้องมาถามนายเองเพื่อยืนยัน”
“ปากอยู่ที่คนอื่น จะพูดอะไรก็ให้เขาพูดไปเถอะ”
“สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับซูเสี่ยวเสี่ยว ตอนนี้ก็แค่เพื่อนธรรมดา ไม่มีอะไรเหมือนที่คนอื่นพูดกันหรอก”
ถังหยวนส่ายหัว คิดถึงข่าวลือในอินเทอร์เน็ต เขาเองก็อดขำไม่ได้
คนมีจินตนาการขนาดนี้ ทำไมไม่ไปเขียนนิยายหาเงินเล็กๆ น้อยๆ สนุกกับคนอ่าน ล่ะ?
ถังหยวนคิดในใจ ขณะที่กวนหยุนเถาดูท่าทางไม่เชื่อสนิทใจ
เพื่อนธรรมดา?
เพื่อนธรรมดาสามารถเล่นด้วยกันจนดึกดื่นได้เหรอ?
เพื่อนธรรมดานั่งรอนายอาบน้ำตอนเช้าได้ด้วย?
แต่ถังหยวนพูดมาแบบนี้ กวนหยุนเถาก็ไม่กล้าถามอะไรอีกแล้ว
...
ตอนเย็น ถังหยวนไปเล่นบาสเกตบอลกับเพื่อนร่วมชั้นที่สนามบาสเกตบอลกลางแจ้ง จากนั้นกลับมาที่หอพัก อาบน้ำอย่างสบายๆ แล้วเรียกกวนหยุนเถากับหลี่ฉีหมิง มานั่งเล่นเกม "PUBG" ด้วยกัน
หลังจากฝึกฝนมาได้สักระยะหนึ่ง ตอนนี้ถังหยวนกลายเป็นนักรบในเกม PUBG ที่เก่งกาจ เขาแบ่งงานกับกวนหยุนเถาและหลี่ฉีหมิงอย่างเป็นระเบียบ เขารับหน้าที่เป็นนักโจมตี ส่วนกวนหยุนเถารับบทเป็นนักซุ่มยิงคอยคุ้มกันถังหยวน กำจัดพวกที่ซ่อนตัวบนสนามรบ ส่วนหลี่ฉีหมิงรับบทเป็นแพทย์สนาม นอกจากปืนที่ถือไว้เพื่อป้องกันตัว เขายังพกระเบิดควัน ระเบิดแฟลช เครื่องดื่ม และกระเป๋ายาที่ช่วยชีวิตอีกเพียบ
โอ...
ในช่วงเวลาสำคัญ หลี่ฉีหมิงยังทำหน้าที่เป็นโล่มนุษย์อีกด้วย
ไม่ใช่เพราะอะไร เพื่อให้พี่ใหญ่ของเขาได้สนุก และเมื่อพี่ใหญ่ของเขาสนุกไปกับเกม ก็จะได้รับกล่องของขวัญหายากและกุญแจเป็นรางวัล กลายเป็นว่าบัญชี Steam ของเขามีมูลค่าเพิ่มขึ้นหลายเท่าภายในเวลาไม่กี่วัน
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่ออยู่ในเกม
ไม่นานก็ถึงช่วงดึก
“ไม่เล่นแล้ว ฉันจะไปพักผ่อน ถ้าพวกนายอยากเล่นต่อ ฉีหมิง นายมานั่งตรงนี้แทนฉันละกัน”
เมื่อพ่ายแพ้ในเกมอีกครั้ง ถังหยวนหาวเบาๆ แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เกมมิ่ง ขณะที่ยืดเส้นยืดสาย เขาหันไปบอกหลี่ ฉีหมิงที่นั่งอยู่ไม่ไกล
“หยวนเกอ เพิ่งจะห้าทุ่มเอง พรุ่งนี้ก็วันหยุด เล่นอีกตาสิ รอบหน้าต้องชนะ!”
กวนหยุนเถาดูไม่พอใจ เขาพยายามขอร้องถังหยวน
ถังหยวนโบกมือ “พรุ่งนี้ฉันมีธุระ เอาไว้วันหลังละกัน”
“โอ...”
“งั้นก็ได้”
กวนหยุนเถาได้ยินว่าถังหยวนมีธุระพรุ่งนี้ จึงไม่พูดอะไรมากอีก เขาหันไปถามหลี่ ฉีหมิงแทน “ง่วงไหม? ถ้าไม่ง่วงไปเล่น 'King of Glory' ที่ห้องฉันสักสองตา?”
“โอเค”
หลี่ฉีหมิงไม่ง่วงอย่างเห็นได้ชัด ตอบรับอย่างรวดเร็ว
ถังหยวนเห็นสองคนนี้เริ่มเล่นเกมใหม่ ก็ไม่สนใจพวกเขาอีก เขาเข้าไปในห้องน้ำล้างหน้า แล้วก็กลับเข้าห้องของตัวเอง
...
ถังหยวนเปิดเครื่องทำความชื้นและโคมไฟข้างเตียง จากนั้นหยดน้ำมันหอมระเหยเพื่อช่วยในการนอนหลับลงไปในเครื่องทำความชื้น แล้วก็ปิดไฟหลักในห้องทันที บรรยากาศที่เหมาะกับการนอนก็เกิดขึ้นทันที
ถังหยวนขึ้นไปนอนบนเตียง และเริ่มเลื่อนดูฟีดใน WeChat ตามปกติก่อนนอน
เลื่อนดูไปเรื่อยๆ จนเริ่มง่วง แต่ไม่นานนักความง่วงนี้ก็ถูกทำลายลงทันทีเมื่อเห็นรูปภาพ 9 รูปที่เวินมู่เสวี่ยโพสต์เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน
ในรูป เวินมู่เสวี่ยสวมชุดโยคะเปิดหลังสีม่วง นั่งอยู่บนเสื่อโยคะและทำท่าโยคะที่ยากมากต่างๆ รูปแรกเป็นท่าที่มีชื่อเสียงในโยคะที่เรียกว่า **杖式** (ท่าคทา)
ตามชื่อที่บอก ท่านี้ต้องทำท่าเหมือนคทา ต้องใช้แขนทั้งสองข้างงอเป็นมุม 90 องศาเพื่อพยุงร่างกายทั้งหมด เอวและขาซ้ายจะต้องยกขึ้นเป็นสะพาน ส่วนขาขวายืดตรงไปบนฟ้า การทำท่านี้ต้องใช้ความยืดหยุ่นของร่างกายในระดับที่สูงมาก ไม่อย่างนั้นอาจบาดเจ็บได้
แม้จะเป็นท่าที่ยากมาก แต่ว่าเวินมู่เสวี่ยก็ทำได้อย่างสบายๆ ขาเรียวยาวของเธอยืดตรงเหมือนหอกที่พุ่งตรงขึ้นฟ้า ผสมผสานความสงบและเคลื่อนไหวอย่างลงตัว ทำให้เกิดความงามที่น่าตื่นตาตื่นใจ
หลังจากนั้น รูปถัดๆ มาที่มีท่ายืนแยกขาแบบเส้นตรง ท่าโยคะฮานุมัน ท่าโยคะโค้ง ท่าโยคะไถ ท่าโยคะก้มหน้า ท่าโยคะหมาโยคะ ท่านั่งสมาธิ รวม 9 รูป แต่ละรูปแสดงถึงความงามที่แตกต่างกัน ทำให้ถังหยวนตื่นตัวเต็มที่ ความง่วงหายไปหมด รู้สึกกระปรี้กระเปร่าแทน
“ปีศาจน้อยนี่…”
“คิดจะทำให้ฉันทนไม่ไหวแล้วเหรอ?”
ถังหยวนมองรูปบนมือถือแล้วพูดพึมพำกับตัวเอง
แม้ว่าการพูดแบบนี้อาจดูหยิ่งไปหน่อย แต่ถังหยวนรู้สึกว่าเวลานี้ที่เวินมู่เสวี่ยโพสต์รูปเหล่านี้ออกมา เป็นเพราะต้องการกระตุ้นเขา
มันชัดเจนว่าการที่ถังหยวนและซู เสี่ยวเสี่ยวปรากฏตัวในโรงอาหารอย่างโดดเด่นในวันนี้ ทำให้เวินมู่เสวี่ยรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย
จริงๆ แล้วตั้งแต่แรก ถังหยวนตั้งใจยั่วยุซูเสี่ยวเสี่ยว มีเหตุผลส่วนหนึ่งเพราะสนใจตัวซูเสี่ยวเสี่ยว และอีกส่วนหนึ่งก็เพื่อสร้างความไม่ปลอดภัยให้กับเวินมู่เสวี่ยโดยเฉพาะ จงใจทำให้เวินมู่เสวี่ยรู้สึกตื่นตัว
เมื่อเห็นปลาตัวใหญ่จะหลุดเบ็ดแล้ว นักตกปลาจะทำอะไร?
แน่นอนว่าต้องรั้งสายเบ็ดให้แน่น ดึงกลับอย่างแรง!
แต่ไม่รู้เลยว่ากระบวนการนี้เป็นอันตรายมาก เพราะหากพลาดนิดเดียว นักตกปลาอาจถูกปลาตัวใหญ่ดึงลงทะเล และบทบาทของเหยื่อและผู้ล่าอาจพลิกกลับ
ตอนนี้ ถังหยวนคือปลาตัวใหญ่นั้น ส่วนเวินมู่เสวี่ยคือนักตกปลา ตอนนี้สิ่งที่ถังหยวนต้องทำก็คือทำให้เวินมู่เสวี่ยรั้งสายเบ็ดไว้ และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เขาเพียงแค่ใช้แรงเล็กน้อย ก็สามารถดึงเวินมู่เสวี่ยลงจากเรือ ทำให้เธอจมลงในทะเลที่เขาอยู่
สำหรับซูเสี่ยวเสี่ยว ในขณะที่เธอทำให้เวินมู่เสวี่ยรู้สึกไม่ปลอดภัยอยู่ เวินมู่เสวี่ยเองก็ทำให้ซูเสี่ยวเสี่ยวรู้สึกไม่ปลอดภัยเช่นกัน
เลือกคนใดคนหนึ่ง?
ไม่ ไม่ ไม่!
เด็กน้อยเท่านั้นที่เลือก ผู้ใหญ่อย่างเราต้องเอาทั้งสองคน
ถังหยวนชื่นชมรูปของเวินมู่เสวี่ยเสร็จแล้ว จากนั้นไม่ได้ทำอะไรเลย เปิดแอปโต่วอิน เข้าไปที่ห้องไลฟ์ของซูเสี่ยวเสี่ยวแล้วกดบริจาคคาร์นิวัล 10 อันรวด ปลุกเร้าเธอสักสองสามคำ แล้วรีบออกทันที
เมื่อทำทุกอย่างเสร็จแล้ว ถังหยวนก็วางโทรศัพท์ลงข้างๆ แล้วหลับไป