บทที่ 293 ตกตะลึง
บทที่ 293 ตกตะลึง บนท้องฟ้า เฉินเต้าเสวียนและเจียงจู่ยี่จ้องมองกัน กลิ่นอายที่มองไม่เห็นพุ่งพล่านระหว่างคนทั้งสอง “เอื้อก!” เฉินฝูเซิงที่อยู่ด้านข้าง ถูกกดดันจากกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวนี้ จึงกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว เฉินเต้าเสวียนหัวเราะเยาะ “คนชราหัวหงอก ยังกล้าคิดจะครอบครองแคว้นชางโจวอีกหรือ?” ...
