บทที่ 26 ทิศทางที่หลุดไป
สำหรับเสียงโวยวายของกวนหยุนเทาและหลี่ฉีหมิง ถังหยวนไม่ได้ใส่ใจเลย เขาเปลี่ยนมาใส่รองเท้าแตะของตัวเอง ถือกระเป๋าเดินทางแล้วเดินเข้าไปในห้องพัก ขณะที่กวนหยุนเทาสองคนเข้าไปในห้องพักก็เหมือนกับเหล่าหลิวที่เข้าไปในสวนใหญ่ พวกเขาดูซ้ายดูขวา สัมผัสนั่นนี่ และคำอุทานต่างๆ ก็ไม่เคยขาดหาย
“โห! ตู้เย็นสองประตู!”
“มีเครื่องกรองน้ำกับเครื่องชงกาแฟยังไม่พอ ยังมีตู้เก็บไวน์ด้วย!”
“มีตู้เก็บไวน์ยังไม่พอ นี่ยังมีเคาน์เตอร์กลางอีก!”
หลี่ฉีหมิงมองไปที่ฝั่งซ้ายของประตูทางเข้าห้องพัก เห็นเครื่องใช้ไฟฟ้าในครัวใหม่เอี่ยมที่เรียงรายอยู่เป็นแถว ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที น้ำเสียงก็สูงขึ้นตามมา
“ฮิๆ...”
“งั้นนายลองดูห้องน้ำไหม?”
ในขณะนั้น กวนหยุนเทาก็ยิ้มกว้างจนปิดปากไม่อยู่ เขาชี้ไปที่ห้องน้ำและทำท่าทางล้อเล่น
เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่ฉีหมิงก็เดินไปด้วยความสงสัยเล็กน้อย จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะสบถออกมาอีกครั้ง “บ้าจริง! โถสุขภัณฑ์อัจฉริยะ อ่างล้างหน้าคู่ เครื่องทำน้ำอุ่นแยกส่วน ฝักบัวหลายโหมด เครื่องซักผ้า เครื่องอบผ้า กวนหยุนเทา นายมันน่าตายจริงๆ!”
“ฮิๆๆ…”
“งั้นนายลองดูนี่สิ?”
กวนหยุนเทายืนพิงประตูและชี้ไปที่โลโก้บนเครื่องซักผ้า “นายรู้ไหมว่านี่เป็นยี่ห้ออะไร?”
“Miele?”
“เอ๊ะ! ฉันเห็นโลโก้นี้ที่ตู้เย็น ตู้เก็บไวน์ และเครื่องชงกาแฟด้วย นี่เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าในครัวของยี่ห้อเดียวกันเหรอ?”
เมื่อเห็นโลโก้ หลี่ฉีหมิงก็ถามขึ้นมาด้วยความสังเกตที่ช้าไปเล็กน้อย
“ยี่ห้อนี้เรียกว่า *Miele* เป็นแบรนด์เครื่องใช้ไฟฟ้าหรูจากเยอรมัน” กวนหยุนเทาตอบ
“มันแพงไหม?”
“ตู้เย็นสองประตูข้างนอกนั่น ราคาเท่าไหร่?”
หลี่ฉีหมิงถามด้วยความอยากรู้เต็มที่
“เอ่อ...”
“ราคาแน่นอนฉันไม่รู้หรอก”
กวนหยุนเทาที่เพิ่งทำท่าทางภูมิใจไว้เล็กน้อย ถึงกับไปไม่เป็นเมื่อเจอคำถามนี้ และตอบกลับด้วยสีหน้าเจื่อนๆ
“แล้วนายรู้จักยี่ห้อ *Miele* นี้ได้ยังไง?”
“บังเอิญฉันเลื่อนโต่วอินไปเจอน่ะ”
“เฮ้ย ฉันนึกว่านายจะรู้เยอะกว่านี้เสียอีก!”
“งั้นเดี๋ยวไปถามพี่หยวนก็ได้นี่นา!”
“นั่นสิ”
...
ทั้งสองคนพึมพำกันแล้วเดินออกจากห้องน้ำ
ห้องพักทั้งหมดมีพื้นที่ 45 ตารางเมตร ห้องพักของถังหยวนและกวนหยุนเทาแต่ละห้องมีพื้นที่ 10 ตารางเมตร ห้องน้ำ 8 ตารางเมตร ที่เหลือทั้งหมดเป็นห้องนั่งเล่น พื้นที่ประมาณ 17 ตารางเมตร
ในขณะที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงโครงสร้างของห้องพักมากนัก การปรับปรุงห้องพักเน้นไปที่การตกแต่งแบบนุ่มๆ เป็นหลัก การตกแต่งแบบแข็งเป็นรอง อย่างแรกคือพื้นไม้ของห้องพัก ถังหยวนได้รื้อออกทั้งหมดและเปลี่ยนเป็นกระเบื้องหินอ่อนที่ทำความสะอาดง่ายขึ้น จากนั้นก็ทาสีผนังห้องพักใหม่ทั้งหมด โดยใช้สีน้ำยางนำเข้าที่มีปริมาณฟอร์มาลดีไฮด์ต่ำมาก ซึ่งแทบไม่มีผลกระทบต่อผู้ใหญ่เลย สุดท้ายคือประตูและหน้าต่าง ถังหยวนได้เปลี่ยนทั้งหมด โดยตอนนี้ประตูห้องนอนของถังหยวนและกวนหยุนเทาก็มีระบบล็อคลายนิ้วมือเช่นกัน
ส่วนการตกแต่งแบบนุ่มๆ นั้น ถังหยวนรู้สึกว่าห้องนั่งเล่นเดิมดูว่างเปล่าเกินไป ดังนั้นเขาจึงติดตั้งเคาน์เตอร์กลางติดผนังใกล้กับประตูทางเข้าห้องพัก ข้างๆ ก็มีตู้เย็นสองประตู ตู้เก็บไวน์ที่ควบคุมอุณหภูมิ เครื่องชงกาแฟ และเครื่องกรองน้ำ
อีกด้านของเคาน์เตอร์กลางยังคงเป็นห้องน้ำ พื้นที่ทั้งหมดไม่เปลี่ยนแปลง ถังหยวนเพียงแค่แบ่งพื้นที่แห้งและเปียกอย่างง่ายๆ จากนั้นอัปเกรดอุปกรณ์ห้องน้ำทั้งหมด
เดินตรงจากประตูเข้ามาจะพบกับพื้นที่ห้องนั่งเล่นจริงๆ
มีโซฟาสีดำสไตล์อิตาลี โต๊ะกาแฟขนาดเล็ก โปรเจคเตอร์ 4K แบบแขวน หน้าจอโปรเจคเตอร์ขนาด 100 นิ้วที่สามารถยกลงอัตโนมัติ และหุ่นยนต์ดูดฝุ่นอัตโนมัติ นอกจากนี้ ถังหยวนยังติดตั้งโต๊ะคอมพิวเตอร์คู่ไว้ข้างหน้าต่าง โดยวางคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะสเปกสูงสองเครื่องไว้บนโต๊ะ
ส่วนห้องนอน ถังหยวนได้เปลี่ยนเตียงเดี่ยวเป็นเตียงคู่ ตู้เสื้อผ้าถูกปรับเพิ่มความสูง ความกว้าง และขนาดให้ใหญ่ขึ้น โต๊ะเขียนหนังสือถูกออกแบบให้เป็นแบบพับซ่อนเก็บไว้ที่มุมห้อง
ห้องนอนของถังหยวนเมื่อเทียบกับห้องนอนของกวนหยุนเทา ต่างกันเพียงแค่มีตู้เซฟเพิ่มเข้ามา ซึ่งถังหยวนได้เก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า ส่วนอื่นๆ ก็ไม่ต่างกันเลย
...
ในขณะที่กวนหยุนเทาและหลี่ฉีหมิงกำลังสำรวจห้องพัก ถังหยวนก็กำลังเก็บกระเป๋าของตัวเองในห้องนอน
หนึ่งสัปดาห์ก่อน หลังจากที่ถังหยวนได้รับการเสริมสร้างร่างกาย ความสูงและรูปร่างของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปมาก ทำให้เสื้อผ้าหลายชุดที่เขาเคยใส่ไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นในช่วงเวลานี้เขาจึงต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่จำนวนมาก
เมื่อถังหยวนเก็บกระเป๋าเสร็จและออกจากห้องนอน เขาเห็นกวนหยุนเทาและหลี่ฉีหมิงกำลังนั่งยองๆ วิจัยคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะที่โต๊ะคอมพิวเตอร์คู่
“ว้าว การ์ดจอ RTX 2080Ti!”
“นายมันน่าตายจริงๆ!”
“ว้าว เมนบอร์ด X370!”
“นายมันน่าตายจริงๆ!!”
“ว้าว เคสคอมพ์ระบบน้ำ!”
“นายมันน่าตายจริงๆ!!!”
...
คนหนึ่งเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและดวงตาเป็นประกาย อีกคนหนึ่งเต็มไปด้วยความอิจฉาและดวงตาแดงก่ำ
ถังหยวนมองดูพวกเขาสองคนด้วยรอยยิ้มบางๆ
“เป็นไงบ้าง?”
“สเปกคอมพิวเตอร์นี้พอไหวไหม?”
“ฉันไม่ค่อยเข้าใจ เลยไปหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตมาประกอบแบบสุ่มๆ”
ถังหยวนเดินไปที่ตู้เย็น หยิบโค้กเย็นๆ ออกมากระป๋องหนึ่ง แล้วพูดกับทั้งสองคน
กวนหยุนเทาได้ยินเสียงเรียกจึงหันหน้ามา ด้วยความตื่นเต้นเต็มใบหน้า “พี่หยวน ใช้คอมพิวเตอร์สเปกนี้เล่นเกม ครั้งหน้าถ้าเราเล่นเกมกันแล้วผมไม่พาพี่หยวนไปไล่ฆ่าผู้เล่นอื่น ผมจะตีปากตัวเองเลย!”
“พี่หยวน ไม่เพียงแต่ผมจะพาพี่หยวนไปไล่ฆ่าผู้เล่นอื่น ผมยังจะทำให้พี่ติดท็อป 10 ทุกครั้งอีกด้วย ต่อไปพี่หยวนจะเก็บของ ผมจะบุก ถ้ามีศัตรู ผมจะคุ้มกัน ถ้าอีกฝ่ายเลือดน้อย ผมจะเก็บแต้ม พี่พูดทางตะวันออก ผมจะไม่ไปทางตะวันตก พี่ลองพิจารณาผมดูไหม?”
หลี่ฉีหมิงเห็นถังหยวนออกมาจากห้องนอน เขาก็รีบเดินเข้ามาหาพร้อมกับพูดตัดหน้ากวนหยุนเทา ทำเอากวนหยุนเทาแทบจะควันออกหู
เจ้านี่!
เล่นคำกลอนได้ด้วย?
นายดูเหมือนจะซื่อๆ แต่ที่แท้นายเก่งเรื่องประจบมาก!
ฉันนับนายเป็นเพื่อน แต่นายกลับมาแย่งกับฉัน?
“พี่หยวน!”
“อะไรก็ตามที่เขาทำได้ ผมก็ทำได้ ผมยังจะคอยเสิร์ฟน้ำชาพี่หยวนด้วย!”
กวนหยุนเทารู้สึกถูกคุกคาม จึงรีบเข้ามาหาถังหยวน
ถังหยวนนั่งลงบนโซฟา มองดูทั้งสองคนที่ยืนขนาบข้างด้วยความสงสัยเล็กน้อย “เกมนี้ไม่ใช่ว่าตั้งทีมเล่นได้สี่คนเหรอ? อีกสองวันฉันจะซื้อโน้ตบุ๊ก Alienware สองเครื่องเพิ่ม แล้วคนหนึ่งจะนั่งที่เคาน์เตอร์กลางก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”
หลี่ฉีหมิงและกวนหยุนเทาได้ยินดังนั้น ก็มองหน้ากัน
“นายจะนั่งที่เคาน์เตอร์กลาง แต่ฉันต้องนั่งข้างพี่หยวน!”
“ทำไมนายล่ะ? ฉันเก่งที่สุด ฉันจะมอบประสบการณ์การเล่นเกมที่ดีที่สุดให้พี่หยวนได้!”
“เพราะพี่หยวนเป็นพ่ออุปถัมภ์ของฉัน!”
“บ้าเอ๊ย! นายไม่อายบ้างหรือไง!”
...
ถังหยวนมองดูพวกเขาสองคนที่เริ่มทะเลาะกันอีกครั้ง เขารู้สึกหมดคำพูด
ถ้าหากเป็นผู้หญิงสองคน เขาก็คงเข้าใจได้
แต่นี่ทั้งสองคนเป็นผู้ชายแท้ๆ ที่สูง 9 ฟุตทั้งคู่!
ทิศทางมันหลุดไปหน่อยไหมเนี่ย?!
