ตอนที่ 8 โอกาสแห่งทะเล เมล็ดพันธุ์แห่งการสร้างไฟ โลกหงหวางช่างกว้างใหญ่ไพศาล! 

แม้มนุษย์จะแข็งแกร่งและมีพละกำลังมหาศาล

แต่เสือเขี้ยวดาบไม่ใช่เสือธรรมดา มันมีพลังวิเศษในตัว

เมื่อชายผู้นั้นขว้างก้อนหินใส่เสือเขี้ยวดาบ

มันไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย

กลับกลายเป็นการยั่วยุความดุร้ายของมัน

คำราม! เสือเขี้ยวดาบส่งเสียงคำรามอย่างดุดัน

กลิ้งตัวสลัดชายแข็งแรงลง

ร่างใหญ่โตกระโจนขึ้นพุ่งเข้าใส่ชายผู้นั้น

ชายแข็งแรงเห็นเสือเขี้ยวดาบกระโจนเข้าใส่ก็ตกใจ

รีบกลิ้งตัวหลบการโจมตีของมันอย่างหวุดหวิด

หลินจู้เห็นชายแข็งแรงตกอยู่ในอันตราย

จึงพุ่งตัวเข้าขวางหน้าเสือเขี้ยวดาบในชั่วพริบตา

ยื่นมือตบลงบนหัวของมันด้วยพลังวิเศษอันมหาศาล

ร่างใหญ่โตของเสือเขี้ยวดาบถูกโจมตีจนกระเด็นไปตกลงพื้น

กลายเป็นศพในทันที

พลังวิเศษของหลินจู้ได้ทำลายชีวิตของมันตั้งแต่แรกแล้ว

เมื่อเห็นหลินจู้ลงมาจากฟ้าและสังหารเสือเขี้ยวดาบด้วยมือเปล่า

พวกชายแข็งแรงที่ยังตกใจไม่หายก็เพิ่งได้สติ

พากันเข้ามาขอบคุณหลินจู้ที่ช่วยชีวิตพวกเขา

ชายร่างกำยำคนหนึ่งเดินเข้ามาประสานมือคำนับหลินจู้

“ขอบคุณท่านเซียนที่ช่วยชีวิตพวกเรา!

ไม่คิดเลยว่าเสือเขี้ยวดาบจะร้ายกาจถึงเพียงนี้

หากท่านไม่ช่วย คงมีพี่น้องของเราบาดเจ็บล้มตายไปหลายคน”

หลินจู้ตอบ

“เป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องเกรงใจ”

ชายผู้นั้นกล่าว

“สำหรับท่านเซียนอาจเป็นเรื่องเล็กน้อย

แต่สำหรับพวกเรามันคือบุญคุณช่วยชีวิตอันยิ่งใหญ่!”

ในตอนนั้น เสวียนตู้ก็เดินเข้ามาใกล้

เมื่อเห็นชายหนุ่มคนนั้นก็ร้องอย่างดีใจ

“สุ่ย เป็นเจ้าหรือ?”

สุ่ยเห็นเสวียนตู้ก็ดีใจเช่นกัน

ทั้งสองเข้าไปทักทายกัน

หลินจู้กำลังสงสัยว่าทำไมเสวียนตู้ถึงรู้จักอีกฝ่าย

ขณะนั้นเสวียนตู้ก็จูงมือสุ่ยมาหาหลินจู้

“สุ่ย นี่คือพี่ชายร่วมสำนักของข้า หลินจู้”

“พี่ชาย ข้ากับสุ่ยต่างเป็นมนุษย์ปฐมกำเนิด เป็นเพื่อนเก่าแก่กัน”

หลินจู้มองดูสุ่ย พบว่าเขามีวาสนาแก่กล้ายิ่ง

คงเป็นมนุษย์ปฐมกำเนิดรุ่นแรกอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อหนี่ว์วาสร้างมนุษย์

มนุษย์ปฐมกำเนิดรุ่นแรกมีคุณสมบัติดีที่สุด

ยิ่งรุ่นหลังคุณสมบัติก็ยิ่งด้อยลง

แม้สุ่ยจะดูหนุ่ม แต่อายุคงไม่น้อยแล้ว

“เป็นพี่ชายร่วมสำนักของเสวียนตู้นี่เอง

น่าแปลกใจที่เก่งกาจถึงเพียงนี้

พี่ชายเสวียนตู้ได้เป็นศิษย์ของมหาเซียนไท่ซาง

คงได้รับการถ่ายทอดวิชาเซียนแล้วสินะ?”

สุ่ยกล่าว

เสวียนตู้ตอบ

“ข้าบรรลุถึงขั้นเซียนลึกลับแล้ว”

แม้สุ่ยจะไม่รู้ว่าขั้นเซียนลึกลับคืออะไร

แต่มีคำว่าเซียนก็คงเป็นเซียนแน่นอน

เขารู้สึกดีใจแทนเสวียนตู้

จากนั้น สุ่ยสั่งให้ลูกน้องใช้มีดหินแล่เนื้อเสือเขี้ยวดาบ

เพื่อแบ่งปันกัน

และเชิญชวนเสวียนตู้กับหลินจู้ไปนั่งพักที่ถ้ำ

ในถ้ำมีมนุษย์อาศัยอยู่หลายร้อยคน

นอกถ้ำมีต้นไม้ใหญ่ยักษ์ต้นหนึ่งบดบังปากถ้ำ

ในถ้ำมีทั้งคนแก่และเด็ก

เป็นเผ่าพันธุ์หนึ่งอย่างชัดเจน

สุ่ยพาทั้งสองเข้าไปในถ้ำ

ชาวเผ่าต่างเข้ามาทักทาย

เรียกสุ่ยว่าหัวหน้าเผ่า

เมื่อได้ยินว่าทั้งสองเป็นเซียน

ชาวเผ่าก็แสดงความเคารพอย่างยิ่ง

เสวียนตู้กับสุ่ยพูดคุยถึงเรื่องราวหลังจากพลัดพราก

หลินจู้นั่งฟังอยู่ข้างๆ

ได้เข้าใจสถานการณ์บางอย่างจากบทสนทนา

แม้ตอนนี้มนุษย์จะอ่อนแอ

แต่ยังมีพรของหนี่ว์วา

อาศัยการล่าสัตว์และเก็บผลไม้ป่าเลี้ยงชีพ

ชีวิตก็ยังมั่นคงพอสมควร

แต่หลินจู้รู้ว่าอีก 9 ชั่วอายุคน

พรของหนี่ว์วาจะหมดไป

มนุษย์จะเผชิญช่วงเวลามืดมนที่สุด

ขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน

ชาวเผ่าคนอื่นๆ ก็แล่เนื้อเสือเขี้ยวดาบเสร็จแล้ว

หญิงชาวเผ่าคนหนึ่งถือเนื้อเสือเขี้ยวดาบสดๆ

มาเสิร์ฟหน้าพวกเขาทั้งสาม

สุ่ยยิ้มพูด

“ท่านเซียนทั้งสอง ไม่มีอะไรดีๆ

ต้อนรับพวกท่าน เนื้อเสือเขี้ยวดาบสดๆ นี้

เรามากินด้วยกันดีไหม?”

พูดจบก็หยิบเนื้อเสือเขี้ยวดาบสองชิ้นส่งให้หลินจู้กับเสวียนตู้

หลินจู้มองเนื้อสดๆ ในมือ รู้สึกลำบากใจ

ส่วนเสวียนตู้ไม่ลังเล หยิบเนื้อขึ้นกัดทันที

มีเลือดติดที่มุมปาก ดูไม่สุภาพเลย

ก่อนที่ไท่ซางเหลาจื่อจะรับเป็นศิษย์

เขาก็กินอาหารแบบนี้ จึงไม่รู้สึกแปลก

หลินจู้คิดสักครู่ แล้วใช้พลังวิเศษสร้างเปลวไฟขึ้นมา

ใช้พลังวิเศษย่างเนื้อเสือเขี้ยวดาบจนสุก

ทันใดนั้น กลิ่นหอมของเนื้อย่างก็ลอยอบอวลไปทั่วถ้ำ

ชาวมนุษย์ทุกคนหันมามองหลินจู้

พวกเขาไม่เคยคิดว่าหลินจู้จะทำให้เนื้อเสือเขี้ยวดาบ

ส่งกลิ่นหอมชวนน้ำลายไหลได้เพียงแค่จัดการเล็กน้อย

“นี่คือเคล็ดวิชาบำเพ็ญเพียรหรือ?”

สุ่ยหยุดกิน มองมาที่หลินจู้ถาม

หลินจู้ยิ้มตอบ

“นี่คือการใช้เพลิงเต๋าย่างเนื้อ ทำให้เนื้อสุก

รสชาติอร่อยขึ้น และยังย่อยง่ายด้วย”

ย่างเนื้อให้สุก!

สุ่ยครุ่นคิด

เห็นทุกคนมองชิ้นเนื้อในมือตัวเอง หลินจู้จึงพูด

“หากพวกท่านอยากลอง

ข้าก็สามารถย่างเนื้อให้พวกท่านสุกได้”

ชาวมนุษย์ต่างดีใจ รีบนำเนื้อมาให้หลินจู้

หลินจู้ใช้พลังวิเศษย่างเนื้อเหล่านั้นจนสุก

กลิ่นหอมของเนื้อย่างลอยอบอวลไปทั่วถ้ำ

ชาวมนุษย์เหล่านี้ไม่เคยลิ้มรสอาหารอร่อยขนาดนี้มาก่อน

ต่างกินอย่างเอร็ดอร่อย ชมไม่ขาดปาก

ส่วนสุ่ยก็ได้กินเนื้อสุก ชมเชยไม่หยุด

คิดในใจว่าถ้าได้กินอาหารอร่อยแบบนี้บ่อยๆ คงดีไม่น้อย

หลินจู้ไม่คิดว่าการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ของเขา

จะปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งการขุดไม้สร้างไฟลงในใจของสุ่ย

หลังจากพักอยู่ที่ถิ่นฐานของมนุษย์สองสามวัน

หลินจู้และเสวียนตู้ก็ลาจากไป

เสวียนตู้และสุ่ยอำลากันอย่างอาลัยอาวรณ์

จากนั้น ทั้งสองก็ออกจากถิ่นฐานของมนุษย์

เดินทางท่องเที่ยวในโลกหงหวางต่อไป

พี่น้องร่วมสำนักทั้งสอง

เดินทางวนเวียนในโลกหงหวางเป็นเวลาหลายสิบปี

นอกจากสมุนไพรวิเศษที่มีคุณภาพไม่สูงนัก

ก็ไม่ได้พบเจอสิ่งใด ไม่ได้พบโอกาสอันใด

และสมุนไพรวิเศษเหล่านี้

ก็ไม่ใช่ของหายากบนเขาคุนหลุน

หลินจู้ออกจากเขา

นอกจากเพื่อท่องเที่ยว

ก็เพื่อแสวงหาโอกาส

เพราะหากบำเพ็ญเพียรตามขั้นตอนปกติ

แม้ตนเองจะมีสติปัญญาเฉียบแหลม

การยกระดับพลังอย่างรวดเร็วก็ยังคงยากลำบาก

มหาภัยพิบัติเฟิงเสินนั้น เป็นภัยพิบัติของสำนักเจี๋ย

ตนเองเป็นศิษย์ใหญ่ของสำนักเจี๋ย

ก็ย่อมเกี่ยวพันกับกรรมของสำนักเจี๋ย

หากต้องการรอดพ้นจากมหาภัยพิบัติเฟิงเสิน

ก็ต้องมีพลังและความสามารถเพียงพอ

มิเช่นนั้น ย่อมมีอันตรายถึงชีวิต

แต่ในโลกหงหวาง

โอกาสส่วนใหญ่ถูกแบ่งปันไปหมดแล้ว

หลังจากครุ่นคิดหลายตลบ

หลินจู้จึงตัดสินใจออกเดินทางไปทะเล

เพื่อแสวงหาโอกาส

“น้องเสวียนตู้ ข้าอยากไปเที่ยวทะเลสักครั้ง

เจ้าอยากไปด้วยกันหรือไม่”

หลินจู้มองไปยังเสวียนตู้ที่อยู่ข้างๆ

หลายปีที่ผ่านมา

เสวียนตู้และหลินจู้ได้กลายเป็นเพื่อนสนิทที่คุยกันได้ทุกเรื่อง

หลินจู้พบว่า เสวียนตู้มีนิสัยไม่เลว กลับมีความเมตตา

และค่อนข้างว่านอนสอนง่าย

เสวียนตู้แทบไม่เคยโต้แย้งคำพูดของเขา

เสวียนตู้หยุดเดิน มองไปที่หลินจู้

“พี่ชาย ทำไมถึงอยากไปเที่ยวทะเลล่ะ?”

หลินจู้ตอบ

“แผ่นดินใหญ่หงหวาง

ถูกผู้แข็งแกร่งและผู้ทรงพลังแห่งโลกหงหวางค้นหามาหมดแล้ว

แต่ในทะเลมีเกาะแห่งเซียนมากมาย

อาจมีเกาะที่ยังไม่ถูกค้นพบก็ได้”

“หากเราสองคนพบโอกาสบางอย่าง ได้วัตถุวิเศษ

ก็ไม่เสียเที่ยวแล้ว เจ้าคิดเห็นอย่างไร?"

เสวียนตู้ฟังแล้วจึงตอบ

“เมื่อพี่ชายอยากไปทะเล เสวียนตู้จะไม่ติดตามได้อย่างไร?”

หลินจู้ได้ยินดังนั้นก็ดีใจยิ่งนัก

************************************************************************************ 

 (จบตอนที่ 8 โอกาสแห่งทะเล เมล็ดพันธุ์แห่งการสร้างไฟ โลกหงหวางช่างกว้างใหญ่ไพศาล!)

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~